در حدیثی قدسی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده است: خداوند تبارک و تعالی می‌گوید: «يَا اِبْنَ آدَمَ أَطِعْنِي فِيمَا أَمَرْتُكَ وَ لاَ تُعَلِّمْنِي مَا يُصْلِحُكَ» ای پسر آدم! از من را اطاعت کن و صلاح خود را به من ياد مده. ...... معمولا ما موقع دعا نعوذ بالله مانند گارسون با خدا معامله می‌کنیم نه مانند رب عالم و قادر و خیر مطلق. اصرار می‌کنیم من حتما فلان چیز را می‌خواهم و به صلاحم است، حتما از این راه این نیاز من برآورده شود! اما خداوند می‌گوید اگر من خیر و صلاح تو را می‌دانم، از آن راهی که می‌دانم آن را رقم می‌زنم، شما دعا کن هرچه می‌خواهی بخواه اما آخرش بگو اما خداوندا هرچه تو خیر و صلاح می‌دانی، ما شاء الله و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات از طرفی گفته شده است حتی نمک سفره خودتان را هم از ما بخواهید و دعای جزئی کردن نفی که نشده، توصیه هم شده است. از طرفی در آیات و روایاتی که مربوط به دعای انبیاء و اولیاء است هنگام دعا، جزئی دعا نمی‌کنند بلکه کلی دعا می‌کنند. البته موقع حمد جزئیات را هم ذکر می‌کنند ولی موقع دعا کلی دعا می‌کنند. «رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقِيرٌ» در روایتی امام سجاد علیه السلام بیمار بودند، امام حسین علیه السلام از ایشان می‌پرسند: چه چیزی میل داری؟ حضرت پاسخ می‌دهد: «أَشْتَهِي أَنْ أَكُونَ مِمَّنْ لاَ أَقْتَرِحُ عَلَى اَللَّهِ رَبِّي مَا يُدَبِّرُهُ لِي» میل دارم از کسانی باشم که در آنچه خداوند برایم تدبیر نموده است، به خداوند پیشنهاد ندهم. امام حسین فرمودند: احسنت، شبیه ابراهیم خلیل شده‌ای که وقتی جبرائیل علیه السلام نزد او آمد و پرسید چه حاجتی داری؟ پاسخ داد به پروردگارم پیشنهاد نمی‌دهم، چراکه خداوند مرا کفایت می‌کند و بهترین موکل است. ..... با توجه به آیات و روایاتی که خداوند به بندگان گفته است: دعا کنید و از من بخواهید، منظور از «لا اقترح» دعا نکردن نیست، بلکه سفارش ندادن است که در مراتبی می‌شود جزئی دعا کردن در عین حال راضی بودن به اراده خداوند و در مراتبی می‌شود کلی دعا کردن که رضایت خداوند قطعا در آنها است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در آیه ۱۲۰ سوره مبارکه نحل خداوند می‌گوید ابراهیم به تنهایی، خود یک امت بود که به عبادت و بندگی می‌پرداخت و پیرو دین حق بود. ..... در دنیا آدم‌های پول‌دار و صاحب قدرت و مقام و صاحب فن و حرفه کم نبوده‌اند اما همه فراموش شدند و فقط کسانی نامشان به نیکی ماند که اهل کار برای خدا بوده‌اند، هرچه بیشتر اهل ایمان و قیام لله بودند بیشتر زنده شدند، اگر هم در یک مقطع زمان تنها یا کم بودند اما در طول زمان باقی و کثیر شدند، اینها کسانی هستند که در زمان حیاتشان طرف حساب خداوند برای شکل‌دهی به معادلات تاریخ هستند، اینها هستند که تاریخ قوم خود را می‌سازند و خداوند بر اساس اراده و ابتلائات آنها و همراهانشان تاریخ عصر را رقم می‌زند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امام موسی کاظم علیه السلام روایت است که ایشان به یکی از یارانشان به نام سماعة در مورد شیعیانی که اهل تقیه نبودند فرمودند: ای سماعه، آنها روى بسترهاى خود آرميدند و مرا بترس انداختند (زيرا تقيه نكردند) هان بخدا زمانى بود كه در اين دنيا جز يك تن خدا را نمى‌پرستيد، و اگر مي‌بود خداى عز و جل او را هم اضافه مي‌كرد در آنجا كه مي‌فرمايد:«همانا ابراهيم امتى بود مطيع خدا و با روش مستقيم و از مشركين نبود» تا خدا خواست (زمانى طولانى) بدين روش گذرانيد، سپس خدا اسماعيل و اسحاق را انيس او ساخت و سه تن شدند، همانا بخدا مؤمن كم است و اهل كفر بسيارند، ميدانى چرا چنين است‌؟ چون آنها که شبيه مؤمنين هستند با مؤمنان رفت و آمد دارند و مؤمنان اسرار خود را با آنها در ميان مى‌گذارند و مؤمنين خيال مي‌كنند اينها هم با آنها هم عقيده هستند و دلگرم مى‌شوند و با آنها مأنوس مى‌شوند متوجه تعداد كم خود نمى‌شوند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در خانه‌ات بلند اذان بگو. امام رضا (علیه السلام) عَلِيُّ بْنُ مَهْزِيَارَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ رَاشِدٍ قَالَ حَدَّثَنِي هِشَامُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ : أَنَّهُ شَكَا إِلَى أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ سُقْمَهُ وَ أَنَّهُ لاَ يُولَدُ لَهُ فَأَمَرَهُ بِأَنْ يَرْفَعَ صَوْتَهُ بِالْأَذَانِ فِي مَنْزِلِهِ قَالَ فَفَعَلْتُ فَأَذْهَبَ اَللَّهُ عَنِّي سُقْمِي وَ كَثُرَ وُلْدِي. ..... این سفارش مجرب، از علمای مختلف توصیه شده است و برکات آن را محسوس دیده‌ام. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

ما معمولا در مسیر بندگی همیشه دنبال آخر مسیر هستیم، آخرش چه می‌شود؟ دنبال مقصد نهایی هستیم، اما در مسیر بندگی آخری و مقصد نهایی نیست، به تعبیر آیات: «إِنَّ رَبِّي عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ» خداوند آخر مسیر هدایت نیست بلکه در مسیر است. باید از مسیر لذت برد، لحظه لحظه بندگی همان نتیجه‌ و مقصدی است که دنبالش هستیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات این مضمون که وقتی محبت انسان به پیامبر و اهل بیت علیهم السلام افزایش می‌یابد باید خود را برای فقر و مشکلات آماده کند، آمده است. مثلا در روایتی آمده است: «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنِّي وَ اَللَّهِ لَأُحِبُّكَ فِي اَللَّهِ فَقَالَ اَلنَّبِيُّ فَإِنْ كُنْتَ تُحِبُّنِي فَأَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً فَإِنَّ اَلْفَقْرَ أَسْرَعُ إِلَى مَنْ يُحِبُّنِي مِنَ اَلسَّيْلِ إِلَى مُنْتَهَاهُ» اما یک تحلیل تاریخی این است که این روایات یا این بخش از روایات به این علت در زمان اهل بیت و غیبت، میان شیعیان پر رنگ شد که شیعیان تحت حکومت ظالمانه اهل سنت و محرومیت‌ها بودند و نیاز به تشفی داشتند و عملا تلازمی میان محبت به اهل بیت و پیامبر اکرم با فقر وجود ندارد بلکه برعکس این محبت موجب عافیت و آسایش زندگی است و آن دسته از روایات نیز توسط خود اهل بیت به معنایی غیر از فقر در زندگی مادی معنا شده است. مثلا در روایتی فردی از امام صادق (ع) پرسید: در روایتی به ما گفته شده است که کسی به أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) گفت: من شما را دوست دارم و حضرت پاسخ دادند روپوشی از فقر برای خود آماده کن. 👈«إِنِّي أُحِبُّكَ فَقَالَ لَهُ أَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً» امام صادق (ع) پاسخ دادند: 👈«لَيْسَ هَكَذَا قَالَ إِنَّمَا قَالَ لَهُ أَعْدَدْتَ لِفَاقَتِكَ جِلْبَاباً يَعْنِي يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ» حضرت امیر فرموده‌اند برای تنگدستی خود یعنی قیامت روپوشی فراهم کرده‌ای. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از سفارش‌های امیرالمؤمنین به مالک است که: «الْفَقْرُ یُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ» فقر زبان استدلال شخص زیرک لال می‌کند! عجیب نکبت و بلایی است فقر که آدم را کوچک و بی‌عزت می‌کند. از نصایح حضرت امیر به محمدبن حنفیه آمده است: «يَا بُنَيَّ، إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكَ الْفَقْرَ، فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ؛ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ، مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ، دَاعِيَةٌ لِلْمَقْتِ» ای فرزندم من از تو بر فقر میترسم پس از آن به خدا پناه ببر به سه دلیل: فقر دین را از بین میبرد، عقل را زایل میکند، مردم را نسبت به تو دشمن می‌کند! ...... بنده خدایی می‌گفت: من و فلانی با هم رفیقیم و هم دوره‌ایم، بچه من و او هم هم دوره‌اند، بچه من کاری و فرمان‌بر است اما بچه او صبح تا شب در مسجد و هیات می‌چرخد نه شغلی دارد نه درس می‌خواند. پدرش می‌گفته من این را بچه که بود فرستادم هیات تا تربیت شود حالا شده بی‌کاره! فکر کار و زندگی نیست، پسر عمویش را هم کرده مثل خودش. حرفی نداشتم، این جور موارد را هم زیاد دیده‌ام که می‌آیند جذب هیات و بسیج و مسجد می‌شوند و فکر کار و درآمد نیستند و سنشان بالا می‌رود نه زن و نه بچه و نه شغل درست و حسابی هیچ که هیچ و عوض اینکه کمک خرج پدر و مادرشان باشند، خرجشان را باید پدر و مادر دهند. ما اگر می‌خواهیم دین و مذهبمان را ترویج کنیم باید قدرت اجتماعی در دست ما باشد و لازمه قدرت اجتماعی عزیز بودن و الگو بودن است، وقتی بی‌کاره و «کل علی الناس» باشیم عملا بدترین تخریب دین و مذهبمان هستیم حتی اگر زبانا از دین و مذهب بگوییم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

«يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ» وقتی به خودمان نگاه کنیم هیچ امیدی نیست؛ اما وقتی به خدا نگاه کنیم امید هر خیری است؛ وقتی امید بود حرکت هم می‌آید؛ سرمایه ما فقط امید است، توان و توفیقش هم خودش می‌دهد. پس امیدمان را زیاد کنیم. امید برای رسیدن به بهترین و بالاترین خوبی‌ها. https://virasty.com/hamidrezabagheri/1674415722747290391

انسان همانطور که خیر را طلب می‌کند، شر را طلب می‌کند، انسان عجول است. عجله موجب می‌شود خیر و شر و درست و غلط را درست تشخیص ندهیم. عجله باعث می‌شود بدون شناخت درست و انتخاب اطمینانی خیر، عمل کنیم یعنی عجله با رعایت تقوا منافات دارد. چیزی که رسانه امروز بر پایه آن بنا شده است. هرکه زودتر خبر را کار کند او برنده است و در صدر خبرها است و شما می‌خواهید در صدر باشید. همین می‌شود که در ظاهر جریان حق نتواند در رسانه مانند باطل در صدر باشد و دست برتر را پیدا کند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدِ إِمَامِ اَلْمُسْلِمِينَ وَ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ وَ ضَاعِفِ اَلْعَذَابَ عَلَى مَنْ ظَلَمَهُ @sharhe_hal

در روایات به تعابیر مختلف سفارش به تجارت کردن شده است، برخی می‌گویند این روایات ناظر به شرایط حجاز است اما این روایات منحصرا از پیامبر اکرم و حضرت امیر (صلوات الله علیهما) نیست و در دورانی که اسلام در عراق و ایران هم حاکمیت داشته و امکانات کشت و زرع و دامداری هم فراوان وجود دارد. در برخی روایات خصوص دامداری و کشاورزی که بسیار هم مورد سفارش هستند با تجارت مقایسه شده‌اند و گفته شده است: رزق ۱۰ قسمت دارد که نه‌تا در تجارت و یکی در دامداری است. در برخی دیگر مطلق بقیه کارها را مقابل تجارت گذاشته است مثلا از امیرالمؤمنین (ع) روایت است: 👈«اِتَّجِرُوا بَارَكَ اَللَّهُ لَكُمْ فَإِنِّي سَمِعْتُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ يَقُولُ «إِنَّ اَلرِّزْقَ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ فِي اَلتِّجَارَةِ وَ وَاحِدٌ فِي غَيْرِهَا» تجارت کنید که خدا به شما برکت دهد، من از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیدم رزق ده جزء است و نه جزء آن در تجارت و یک جزء باقی در بقیه کارهاست. در روایت دیگری تجارت را موجب کامل شدن عقل دانسته. 📌البته تجارت آن روز به معنای دلالی امروز نبود بلکه یک کالا را از تولید کننده خریداری می‌کردند و به دست کسانی که نیاز داشتند می‌رساند و عملا کامل کننده حلقه توزیع بودند نه اینکه در بنگاه بنشینند از کسی که ساده است یا پول لازم، با تنقیص جنس، آن را مفت بخرند بعد با کلی زبان‌بازی و تعریف بی‌خود با کلی اضافه به نفر بعد بفروشند. عملا پول آنها کار می‌کند و زبانشان نه اینکه کامل کننده حلقه تولید و مصرف باشند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1