یکبار خدمت یکی از اساتید بودیم، دوستان بحث‌های طلسم و دعا و اجنه را پیش کشیدند، آن استاد همیشه در این مواقع می‌گفت اگر به خداوند پناه ببریم و به او اتکا کنیم مشکلی پیش نمی‌آید، اما این بار برای اینکه دل دوستان قرص شود ماجرایی را گفت. گفت: یک‌بار در منزل دراز کشیده بودم یک لحظه دیدم دو موجود واقعا وحشتناک و سیاه هی تلاش می‌کنند به سمت بچه‌هایم حمله کنند وآسیبی به آنها بزنند، خیلی صحنه وحشتناکی بود اما یک لحظه به قلب آمد که بگویم: «حسبنا الله و نعم الوکیل»، همینکه این را گفتم، هر جفتشان در لحظه دود شدند و رفتند هوا. الغرض اینکه در مواجه با این فضاها عوض اینکه ماهم بیافتیم در بازی دعا و طلسم نویسی، به خدا پناه ببریم و تکیه کنیم، چرا که خود خداوند به قدرتمندترین و رهبر همه شیاطین، گفته است: «إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلٗا» [ آگاه باش كه] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطى نيست، و كافى است كه پروردگارت نگهبان و كارساز [آنان] باشد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در حدیث شریفی مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ از امام رضا(ع) سوال می‌کند، برترین چیزی که بنده به واسطه آن به خداوند تقرب می‌جوید چیست؟ حضرت(ع) پاسخ می‌دهند: طاعت صاحبان ولایت است که بیشترین تقرب الی الله را حاصل می‌کند. 👈«أَفْضَلُ مَا یَتَقَرَّبُ بِهِ الْعِبَادُ إِلَى اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَ- طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِهِ وَ طَاعَةُ أُولِی الْأَمْرِ، قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: حُبُّنَا إِیمَانٌ، وَ بُغْضُنَا کُفْرٌ.» مضامین این روایت با اختلافاتی در روایت دیگری از فضیل آمده است و طاعة اولی الامر حذف شده و در ادامه این فراز اضافه شده که: «وَ حُبُّ اَللَّهِ وَ حُبُّ رَسُولِهِ وَ أُولِي اَلْأَمْرِ» اما از بحث سند هم که بگذریم این اطاعت از صاحبان ولایت است که بعد از رسول محل اختلاف و قوام بخش جامعه است وگرنه محبت امری قلبی و هرکسی می‌تواند ادعایش کند. کما اینکه در آیه ۵۹ سوره مبارکه نساء امر به اطاعت شده است: «يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ» در روایت دیگری سوالی مشابه از امام صادق (علیه السلام) می‌شود و حضرت پاسخ می‌دهند: «مَا أَعْلَمُ شَيْئاً بَعْدَ اَلْمَعْرِفَةِ أَفْضَلَ مِنْ هَذِهِ اَلصَّلاَةِ» حضرات در مقام معرفی با فضلیت‌ترین چیزی که ما را به خدا نزدیک می‌کند نماز و اطاعت از ولی خدا را معرفی کرده‌اند و وجه جمع‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد از جمله اینکه مجموع این موارد حب و اطاعت و نماز همه باهم هستند و هیچ کدام بدون دیگری فضیلتی ندارد و مجموعشان باهم با فضیلت‌ترین موجب تقرب به خداوند است.

خیلی از دعواها و اختلافات در گفتگوها مال چیست؟ درست حرف نزدن، مودبانه حرف نزدن. نفس انسان می‌خواهد علو طلبی کند، بزرگی کند، با حرف‌هایش مخاطب را تحقیر می‌کند، مسخره می‌کند. اما خداوند تبارک و تعالی چه می‌گوید؟ «وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا» و به بندگانم بگو: سخنى را كه نيكوتر است، بگويند؛ زيرا شيطان ميان آنان دشمنى و نزاع مى‌افكند، زيرا شيطان همواره براى انسان دشمنى آشكار است. ..... امتحان کنید با کسانی که مخالفت عقیدتی، سیاسی و... دارید، هنگام بحث و صحبت، مودبانه و محترمانه صحبت کنید، تحقیر و تمسخر نکنید، تیکه نیاندازید. خواهید دید علقه و ارتباط خوب با مخالفانتان هم پیش می‌آید و حتی برخی مخالفت‌ها هم حل می‌شود. ..... البته این قاعده استثناء هم دارد، کسی که مسلما از دشمنان خدا و ظالمان است را باید تحقیر و تمسخر کرد، باید با او شدت داشت جز وقتی تقیه می‌کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

سنت‌ها و حساب الهی برای مؤمن و جامعه ایمانی با کافر و جامعه کفر فرق می‌کند. در آیه ۷۴ سوره مبارکه اسراء خداوند به پیامبر اکرم می‌گوید: اگر ما تو را ثابت قدم نمی‌کردیم نزدیک بود به کافران رکون پیدا کنی یعنی اعتماد و تکیه کنی. این اتفاق به لطف و مراقبت خداوند نمی‌افتد اما خداوند برای بیان یک قاعده و سنت خود، این مقدمه را می‌آورد، تا بگوید اگر چنین می‌کردی: دوبرابر در دنیا و دوبرابر در آخرت تو را عذاب می‌کردیم. پس معلوم می‌شود: اولا این یک سنت خداست که اگر مومن عادی هم به کافران اعتماد و تکیه کند در دنیا و آخرت هر دو عذاب می‌شود. ثانیا حساب شما بسته به جایگاه و نسبت شما با خداوند است، اگر مؤمنی باشد که ادعا و انتسابی دارد و گناهی کند حساب او سخت‌تر از بقیه است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات مربوط به خروج سفیانی روایتی است که پیش از خروج سفیانی زلزله‌ای در شام می‌آید و ۱۰۰ هزار نفر در آن کشته می‌شوند و این زلزله رحمتی بر مؤمنان و عذابی برای کافران است. «رَجْفَةٌ يَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ مِائَةُ أَلْفٍ يَجْعَلُهُ اَللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً لِلْكَافِرِينَ» رجفة به معنای زلزله است و ۱۰۰ هزار عدد کثرت است. بنای تطبیق قطعی بر شرایط موجود یا نفی قطعی آن ندارم اما نشانه‌های موجود در روایات در باب نزدیک بودن زمانه ظهور که منطبق بر شرایط فعلی است بسیار زیاد است‌. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

معنای رجفة

📌روایت مذکور در مورد زلزله در شام از کتاب الغیبة شیخ طوسی با کمی تفاوت در عبارات از روایت قبل. 👈 معاوية بن سعيد از امام باقر عليه السّلام نقل مى‌كند كه فرمودند: على بن ابى طالب عليه السّلام فرمودند: وقتى كه در شام دو نفر كه مدعى حكومت هستند باهم درافتادند، اين مخالفت آيه‌اى از نشانه‌هاى خداوند است. عرض شد بعد چه مى‌شود؟ فرمودند: «ثُمَّ رَجْفَةٌ تَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ فِيهَا مِائَةُ أَلْفٍ يَجْعَلُهَا اَللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى اَلْكَافِرِينَ» بعد از آن، شام دچار زلزله‌ای مى‌شود كه يكصدهزار نفر در آن به هلاكت مى‌رسند و خداوند عالميان اين ماجرا را براى مؤمنان رحمت و براى كفار عذاب قرار مى‌دهد. زمانى كه اين اتفاق مى‌افتد، نگاه كنيد به اصحاب براذين و سواران نيرومند و سريع و بيرق‌هاى زرد كه از سمت مغرب مى‌آيند و وارد شام مى‌شوند، پس در اين حال منتظر فرو رفتن يكى از دهات‌های شام در زمين باشيد كه نامش [حرستا] است. وقتى كار به اينجا كشيد، منتظر خروج پسر زن جگرخوار از منطقۀ خشك باشيد [كه همان سفيانى است]. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

متاسفانه دوبار روایات از این دست گذاشته‌ام و قید هم کرده‌ام قصد تطبیق با شرایط فعلی ندارم و اینها فقط می‌تواند برخی احتمالات را تقویت کند. اما باز هر دوبار دوستانم پیام‌هایی در نقد تطبیق و نقد سند و... برایم فرستاده‌اند. كُلُّ ما قَرَعَ سَمْعَكَ مِنَ الْعَجائِبِ فَذَرْهُ فی بُقْعَةِ الاِْمْكانِ ما لَمْ یَزدْكَ عَنْهُ قائِمُ الْبُرْهانِ. اگر یك چیز عجیبی شنیدی، مادامی كه دلیلی بر امكان یا عدم امكانش نداری رد نكن و قبول هم نكن، بگو ممكن است باشد. 

در آیه ۸۲ سوره مبارکه اسراء می‌گوید: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَۙ» کلام انسان معمولی نیست، خداوند قادر متعال به نحو مطلق می‌گوید قرآن مایه شفا و رحمت بر مؤمنان است. برخی ممکن است بگویند منظور شفاء بیماری‌های روانی است و یا عمل به دستورات آن مایه شفاء است. ولی خداوند هیچ کدام از این قیدها را نمی‌زند و مطلق می‌گوید: قرآن مایه شفاء و رحمت بر مؤمنان است. ..... نوجوان که بودم برادرم مریض شده بود و خیلی نگرانش بودم، هیچ کاری از دستم بر نمی‌آمد، بر اساس همین آیه به دلم افتاد برای سلامتی‌اش قرآن بخوانم، رفتم و نشستم قرآن خواندن و بعد از ساعاتی که دوباره پیش برادرم رفتم حالش خوب شده بود. شاید دلیل‌های دیگری هم برای خوب شدنش بود ولی من خوب شدن برادرم را پاداش خدا به باور به این آیه و عمل به آن می‌دانستم. چون باور مهم‌ترین رکن اثر گذاری است. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

از جمله دعای زیبای قرآن برای ورود به هرکاری در آیه ۸۰ سوره مبارکه اسراء آمده است: «وَ قُل رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا» و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كاری] به نيكى وارد كن و به نيكى بيرون آور و برايم از نزد خود نيرويى يارى دهنده قرار ده. .... در روایت است وقتی داخل جایی شدی که از آنجا ترسی داری، آیه مذکور را بخوانید و اگر ترس شما باز هم ادامه داشت آنگاه آیت‌الکرسی بخوانید. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

ما سر اسم نباید دعوا و اختلاف کنیم. وقتی می‌خواهیم از خدا بگوییم هم ممکن است کسانی که از سر لجاجت یا گمراهی بگویند من خدا را قبول ندارم، با آنها که صحبت میکنی می‌گویند من قبول دارم یک نیروی برتر از ما در عالم وجود دارد که هوشمند است. اسمش را بگذار طبیعت، بگذار نیروی برتر، بگذار کائنات. باید اینجا را راه آمد و گفت بله همان نیروی برتر. با همان نیروی برتر صحبت کن از او بخواه به تو قدرت دهد و تو را به راهی که خیر و درست است هدایت کند. «ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ» از هر برتری شروع کنی پیش که بروی به یک نقطه کمال مطلق و خالق کل شیئ می‌رسی که همان خداست. https://eitaa.com/ayat_va_revayat