از رحمت‌‌های خداوند به بندگان این است که برای بقاء نعمت و افزایش آن شاکر بودن کافی است اما برای کیفر شدن و عقوبت کفور بودن لازم است. شاکر بودن یعنی کم هم شکر کنی شاکر هستی و همین کافی است اما کفور صیغه مبالغه است، یعنی بسیار کفران کردن، همه ما کمی کفران داریم اما خداوند با کم کفران کردن عقاب نمی‌کند تا کسی بسیار کفران نکند، عقاب نمی‌شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت است: «دَعْ مَا يُرِيبُكَ إِلَى مَا لاَ يُرِيبُكَ فَإِنَّكَ لَنْ تَجِدَ فَقْدَ شَيْءٍ تَرَكْتَهُ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.» آنچه را شبهه‌ناک است ترک کن و به گونه‌ای عمل کن که شبهه‌ای در آن نباشد. اگر چنین کردی هرگز کمبود آنچه برای خدا ترک کرده‌ای رت احساس نخواهی کرد. .... همه ما در طول زندگی موقعیت‌های اقتصادی خوبی که شبهه‌ناک است به تورمان می‌خورد. همه‌اش نگرانیم اگر احتیاط کردیم و آن عمل شبهه نام را ترک کنیم منفعت‌هایی از ما سلب شود و ضرر کنیم. اما در این روایت مجرب وعده‌ای داده شده که اگر آنجایی که شبهه‌ناک بود را لله ترک کردی خداوند به نحوی برایت جبران می‌کند که نبود آن منفعت را هیچ احساس نکنی. امتحان کنید ضرر ندارد، از موارد کوچک شروع کنیم، ایمان که بیاوریم موارد بزرگ را هم می‌شود لله ترک کرد. .... تذکر: البته یک آسیب هم این وسط در موارد نادر ممکن است رخ دهد؛ اگر احساس کردیم به وسواس افتاده‌ایم با یک مؤمن عاقل مشورت کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

یکبار خدمت یکی از اساتید بودیم، دوستان بحث‌های طلسم و دعا و اجنه را پیش کشیدند، آن استاد همیشه در این مواقع می‌گفت اگر به خداوند پناه ببریم و به او اتکا کنیم مشکلی پیش نمی‌آید، اما این بار برای اینکه دل دوستان قرص شود ماجرایی را گفت. گفت: یک‌بار در منزل دراز کشیده بودم یک لحظه دیدم دو موجود واقعا وحشتناک و سیاه هی تلاش می‌کنند به سمت بچه‌هایم حمله کنند وآسیبی به آنها بزنند، خیلی صحنه وحشتناکی بود اما یک لحظه به قلب آمد که بگویم: «حسبنا الله و نعم الوکیل»، همینکه این را گفتم، هر جفتشان در لحظه دود شدند و رفتند هوا. الغرض اینکه در مواجه با این فضاها عوض اینکه ماهم بیافتیم در بازی دعا و طلسم نویسی، به خدا پناه ببریم و تکیه کنیم، چرا که خود خداوند به قدرتمندترین و رهبر همه شیاطین، گفته است: «إِنَّ عِبَادِي لَيۡسَ لَكَ عَلَيۡهِمۡ سُلۡطَٰنٞۚ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ وَكِيلٗا» [ آگاه باش كه] يقيناً تو را بر بندگانم هيچ تسلّطى نيست، و كافى است كه پروردگارت نگهبان و كارساز [آنان] باشد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در حدیث شریفی مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَیْلِ از امام رضا(ع) سوال می‌کند، برترین چیزی که بنده به واسطه آن به خداوند تقرب می‌جوید چیست؟ حضرت(ع) پاسخ می‌دهند: طاعت صاحبان ولایت است که بیشترین تقرب الی الله را حاصل می‌کند. 👈«أَفْضَلُ مَا یَتَقَرَّبُ بِهِ الْعِبَادُ إِلَى اللَّهِ- عَزَّ وَ جَلَ- طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِهِ وَ طَاعَةُ أُولِی الْأَمْرِ، قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام: حُبُّنَا إِیمَانٌ، وَ بُغْضُنَا کُفْرٌ.» مضامین این روایت با اختلافاتی در روایت دیگری از فضیل آمده است و طاعة اولی الامر حذف شده و در ادامه این فراز اضافه شده که: «وَ حُبُّ اَللَّهِ وَ حُبُّ رَسُولِهِ وَ أُولِي اَلْأَمْرِ» اما از بحث سند هم که بگذریم این اطاعت از صاحبان ولایت است که بعد از رسول محل اختلاف و قوام بخش جامعه است وگرنه محبت امری قلبی و هرکسی می‌تواند ادعایش کند. کما اینکه در آیه ۵۹ سوره مبارکه نساء امر به اطاعت شده است: «يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡۖ» در روایت دیگری سوالی مشابه از امام صادق (علیه السلام) می‌شود و حضرت پاسخ می‌دهند: «مَا أَعْلَمُ شَيْئاً بَعْدَ اَلْمَعْرِفَةِ أَفْضَلَ مِنْ هَذِهِ اَلصَّلاَةِ» حضرات در مقام معرفی با فضلیت‌ترین چیزی که ما را به خدا نزدیک می‌کند نماز و اطاعت از ولی خدا را معرفی کرده‌اند و وجه جمع‌های مختلفی می‌تواند داشته باشد از جمله اینکه مجموع این موارد حب و اطاعت و نماز همه باهم هستند و هیچ کدام بدون دیگری فضیلتی ندارد و مجموعشان باهم با فضیلت‌ترین موجب تقرب به خداوند است.

خیلی از دعواها و اختلافات در گفتگوها مال چیست؟ درست حرف نزدن، مودبانه حرف نزدن. نفس انسان می‌خواهد علو طلبی کند، بزرگی کند، با حرف‌هایش مخاطب را تحقیر می‌کند، مسخره می‌کند. اما خداوند تبارک و تعالی چه می‌گوید؟ «وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ ٱلَّتِي هِيَ أَحۡسَنُۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ يَنزَغُ بَيۡنَهُمۡۚ إِنَّ ٱلشَّيۡطَٰنَ كَانَ لِلۡإِنسَٰنِ عَدُوّٗا مُّبِينٗا» و به بندگانم بگو: سخنى را كه نيكوتر است، بگويند؛ زيرا شيطان ميان آنان دشمنى و نزاع مى‌افكند، زيرا شيطان همواره براى انسان دشمنى آشكار است. ..... امتحان کنید با کسانی که مخالفت عقیدتی، سیاسی و... دارید، هنگام بحث و صحبت، مودبانه و محترمانه صحبت کنید، تحقیر و تمسخر نکنید، تیکه نیاندازید. خواهید دید علقه و ارتباط خوب با مخالفانتان هم پیش می‌آید و حتی برخی مخالفت‌ها هم حل می‌شود. ..... البته این قاعده استثناء هم دارد، کسی که مسلما از دشمنان خدا و ظالمان است را باید تحقیر و تمسخر کرد، باید با او شدت داشت جز وقتی تقیه می‌کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

سنت‌ها و حساب الهی برای مؤمن و جامعه ایمانی با کافر و جامعه کفر فرق می‌کند. در آیه ۷۴ سوره مبارکه اسراء خداوند به پیامبر اکرم می‌گوید: اگر ما تو را ثابت قدم نمی‌کردیم نزدیک بود به کافران رکون پیدا کنی یعنی اعتماد و تکیه کنی. این اتفاق به لطف و مراقبت خداوند نمی‌افتد اما خداوند برای بیان یک قاعده و سنت خود، این مقدمه را می‌آورد، تا بگوید اگر چنین می‌کردی: دوبرابر در دنیا و دوبرابر در آخرت تو را عذاب می‌کردیم. پس معلوم می‌شود: اولا این یک سنت خداست که اگر مومن عادی هم به کافران اعتماد و تکیه کند در دنیا و آخرت هر دو عذاب می‌شود. ثانیا حساب شما بسته به جایگاه و نسبت شما با خداوند است، اگر مؤمنی باشد که ادعا و انتسابی دارد و گناهی کند حساب او سخت‌تر از بقیه است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات مربوط به خروج سفیانی روایتی است که پیش از خروج سفیانی زلزله‌ای در شام می‌آید و ۱۰۰ هزار نفر در آن کشته می‌شوند و این زلزله رحمتی بر مؤمنان و عذابی برای کافران است. «رَجْفَةٌ يَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ مِائَةُ أَلْفٍ يَجْعَلُهُ اَللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً لِلْكَافِرِينَ» رجفة به معنای زلزله است و ۱۰۰ هزار عدد کثرت است. بنای تطبیق قطعی بر شرایط موجود یا نفی قطعی آن ندارم اما نشانه‌های موجود در روایات در باب نزدیک بودن زمانه ظهور که منطبق بر شرایط فعلی است بسیار زیاد است‌. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

معنای رجفة

📌روایت مذکور در مورد زلزله در شام از کتاب الغیبة شیخ طوسی با کمی تفاوت در عبارات از روایت قبل. 👈 معاوية بن سعيد از امام باقر عليه السّلام نقل مى‌كند كه فرمودند: على بن ابى طالب عليه السّلام فرمودند: وقتى كه در شام دو نفر كه مدعى حكومت هستند باهم درافتادند، اين مخالفت آيه‌اى از نشانه‌هاى خداوند است. عرض شد بعد چه مى‌شود؟ فرمودند: «ثُمَّ رَجْفَةٌ تَكُونُ بِالشَّامِ يَهْلِكُ فِيهَا مِائَةُ أَلْفٍ يَجْعَلُهَا اَللَّهُ رَحْمَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَ عَذَاباً عَلَى اَلْكَافِرِينَ» بعد از آن، شام دچار زلزله‌ای مى‌شود كه يكصدهزار نفر در آن به هلاكت مى‌رسند و خداوند عالميان اين ماجرا را براى مؤمنان رحمت و براى كفار عذاب قرار مى‌دهد. زمانى كه اين اتفاق مى‌افتد، نگاه كنيد به اصحاب براذين و سواران نيرومند و سريع و بيرق‌هاى زرد كه از سمت مغرب مى‌آيند و وارد شام مى‌شوند، پس در اين حال منتظر فرو رفتن يكى از دهات‌های شام در زمين باشيد كه نامش [حرستا] است. وقتى كار به اينجا كشيد، منتظر خروج پسر زن جگرخوار از منطقۀ خشك باشيد [كه همان سفيانى است]. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

متاسفانه دوبار روایات از این دست گذاشته‌ام و قید هم کرده‌ام قصد تطبیق با شرایط فعلی ندارم و اینها فقط می‌تواند برخی احتمالات را تقویت کند. اما باز هر دوبار دوستانم پیام‌هایی در نقد تطبیق و نقد سند و... برایم فرستاده‌اند. كُلُّ ما قَرَعَ سَمْعَكَ مِنَ الْعَجائِبِ فَذَرْهُ فی بُقْعَةِ الاِْمْكانِ ما لَمْ یَزدْكَ عَنْهُ قائِمُ الْبُرْهانِ. اگر یك چیز عجیبی شنیدی، مادامی كه دلیلی بر امكان یا عدم امكانش نداری رد نكن و قبول هم نكن، بگو ممكن است باشد. 

در آیه ۸۲ سوره مبارکه اسراء می‌گوید: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ ٱلۡقُرۡءَانِ مَا هُوَ شِفَآءٞ وَرَحۡمَةٞ لِّلۡمُؤۡمِنِينَۙ» کلام انسان معمولی نیست، خداوند قادر متعال به نحو مطلق می‌گوید قرآن مایه شفا و رحمت بر مؤمنان است. برخی ممکن است بگویند منظور شفاء بیماری‌های روانی است و یا عمل به دستورات آن مایه شفاء است. ولی خداوند هیچ کدام از این قیدها را نمی‌زند و مطلق می‌گوید: قرآن مایه شفاء و رحمت بر مؤمنان است. ..... نوجوان که بودم برادرم مریض شده بود و خیلی نگرانش بودم، هیچ کاری از دستم بر نمی‌آمد، بر اساس همین آیه به دلم افتاد برای سلامتی‌اش قرآن بخوانم، رفتم و نشستم قرآن خواندن و بعد از ساعاتی که دوباره پیش برادرم رفتم حالش خوب شده بود. شاید دلیل‌های دیگری هم برای خوب شدنش بود ولی من خوب شدن برادرم را پاداش خدا به باور به این آیه و عمل به آن می‌دانستم. چون باور مهم‌ترین رکن اثر گذاری است. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

از جمله دعای زیبای قرآن برای ورود به هرکاری در آیه ۸۰ سوره مبارکه اسراء آمده است: «وَ قُل رَّبِّ أَدۡخِلۡنِي مُدۡخَلَ صِدۡقٖ وَأَخۡرِجۡنِي مُخۡرَجَ صِدۡقٖ وَٱجۡعَل لِّي مِن لَّدُنكَ سُلۡطَٰنٗا نَّصِيرٗا» و بگو: پروردگارا! مرا [در هر كاری] به نيكى وارد كن و به نيكى بيرون آور و برايم از نزد خود نيرويى يارى دهنده قرار ده. .... در روایت است وقتی داخل جایی شدی که از آنجا ترسی داری، آیه مذکور را بخوانید و اگر ترس شما باز هم ادامه داشت آنگاه آیت‌الکرسی بخوانید. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

ما سر اسم نباید دعوا و اختلاف کنیم. وقتی می‌خواهیم از خدا بگوییم هم ممکن است کسانی که از سر لجاجت یا گمراهی بگویند من خدا را قبول ندارم، با آنها که صحبت میکنی می‌گویند من قبول دارم یک نیروی برتر از ما در عالم وجود دارد که هوشمند است. اسمش را بگذار طبیعت، بگذار نیروی برتر، بگذار کائنات. باید اینجا را راه آمد و گفت بله همان نیروی برتر. با همان نیروی برتر صحبت کن از او بخواه به تو قدرت دهد و تو را به راهی که خیر و درست است هدایت کند. «ٱدۡعُواْ ٱللَّهَ أَوِ ٱدۡعُواْ ٱلرَّحۡمَٰنَۖ أَيّٗا مَّا تَدۡعُواْ فَلَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ» از هر برتری شروع کنی پیش که بروی به یک نقطه کمال مطلق و خالق کل شیئ می‌رسی که همان خداست. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

علم و معرفت، تربیت و رشد کپسولی نیست، نمی‌شود آن را دانلود کرد و سریع نصبش کرد، زمان نیاز دارد و تکرار. خداوند در آیه ۱۰۶ اسراء به پیامبر اکرم می‌گوید: «وَقُرۡءَانٗا فَرَقۡنَٰهُ لِتَقۡرَأَهُۥ عَلَى ٱلنَّاسِ عَلَىٰ مُكۡثٖ وَنَزَّلۡنَٰهُ تَنزِيلٗا» و قرآن را [جدا جدا و] بخش بخش قرار داديم تا آن را با درنگ و تأمل بر مردم بخوانى و آن را به تدريج [بر پايۀ حوادث، پيش آمدها و نيازها] نازل كرديم. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

از سنت‌های خدا این است که هرچه کسی در دشمنی با او محکم‌تر وارد صحنه شود محکم‌تر او را زمین‌ می‌زند. در آیات ۷۶، ۷۷ و ۱۰۳ سوره مبارکه نساء تحت عنوان معرفی سنت خداوند برای همه انبیاء می‌گوید وقتی می‌خواستند به تعبیر اصطلاحی انبیاء و مومنین را از منطقه حضورشان ریشه‌کن کنند، خداوند هم ریشه آنها را می‌کند. اینطور هم نیست که خداوند صبر کند که مؤمنین را ریشه کن کنند بعد اقدام کند بلکه همینکه برنامه می‌ریزند و شروع به اقدام می‌کنند خداوند ریشه آنها را می‌کند. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در روایت از رسول خدا (صلّى اللّٰه عليه و آله) است: 👈 «طَعَامُ اَلسَّخِيِّ دَوَاءٌ وَ طَعَامُ اَلشَّحِيحِ دَاءٌ.» غذای سخاوتمند دوا و درمان است و غذاى بخيل درد و مرض است. ..... پس احتیاطا خوب است در خانه آدم بخیل تا جایی که بی‌احترامی نباشد چیزی نخوریم و در خانه آدم سخی تا جایی که افراط نباشد بخوریم.😊 https://eitaa.com/ayat_va_revayat

یکی از اصحاب امام صادق علیه السلام به نام عبد الرحمن بن حجاج نقل می‌کند با امام غذا می‌خورديم و كاسه‌ای از برنج آوردند و ما عذر خواستيم، «فَجَعَلْنَا نُعَذِّرُ». حضرت فرمود: چیزی نخوردید؟! کسی از شما ما را بیشتر دوست دارد كه نزد ما بهتر غذا بخورد. «إِنَّ أَشَدَّكُمْ حُبّاً لَنَا أَحْسَنُكُمْ أَكْلاً عِنْدَنَا» عبد الرحمن می‌گوید، امام که چنین گفت دیگر ما ته کاسه‌ها را هم هرچه بود، روفتیم. بعد امام فرمود: اكنون خوب شد. و ماجرایی نقل کرد كه يك كاسه برنج از طرف انصار براى رسول خدا(صلّى اللّه عليه و آله) هديه آوردند و آن حضرت سلمان و مقداد و ابوذر را دعوت كرد، آنها در خوردن دست دست مي‌كردند، پیامبر اکرم فرمود: چیزی نخوردید؟! کسی از شما ما را بیشتر دوست دارد كه نزد ما بهتر غذا بخورد. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

اکثریت مردم اعتقاداتشان را با تقلید از خانواده و اطرافیانشان می‌گیرند. کمی که بخواهند فرهیخته باشند از کتاب چند نویسنده و یا منبر منبری اعتقاداتشان را می‌گیرند. اما در روایات از ما خواسته شده است: اولا خودمان فکر کنیم و یک حداقل مواردی به عنوان اصول اعتقادی هم واجب شده است خودمان با فکر آنها را بپذیریم. ثانیا هرچه می‌شود از منبع اصلی یعنی قرآن و روایت اطلاعات اعتقادی خود را بگیریم. «مَنْ أَخَذَ دِينَهُ مِنْ كِتَابِ اَللَّهِ وَ سُنَّةِ نَبِيِّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ زَالَتِ اَلْجِبَالُ قَبْلَ أَنْ يَزُولَ وَ مَنْ أَخَذَ دِينَهُ مِنْ أَفْوَاهِ الرِّجَالِ رَدَّتْهُ الرِّجَالُ» هرکس دینش را از کتاب و سنت نبی صلی الله علیه و آله گرفت چنان محکم و استوار می‌شود که کوه‌ها به لرزه درآیند او همچنان محکم است. و هرکس دینش را از زبان مردم گرفت همان مردم هم دین او را می‌گیرند. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

آیا دعوت دین به تفکر در همه چیز و همه‌جا است؟ آیا همه چیز دین را باید با تفکر پذیرفت؟! برخی فکر می‌کنند اگر دین با سفارش و تاکید فراوان دعوت به تفکر کرده است این برای همه موارد آن است، اما همانطور که در اصول دین دعوت به تفکر شده است، در جاهایی مثل احکام و کشف علت‌هایی که خداوند برای آنها مد نظر دارد به نحویی که به نتیجه‌گیری و حکم صادر کردن شود، نهی شده است. اگر امر یا سفارشی هست به دقت کردن در فهم کلام خداوند است، البته فهم حکمت هم اشکال ندارد اما نباید منجر به علت تراشی و حکم صادر کردن بر اساس آن شود. اهل سنت به ویژه مذهب حنفی که پیروان ابوحنیفه بودند فراوان با قیاس کردن بین احکام علت تراشی می‌کنند و به این وسیله حکم یک چیز را به مورد چیزی دیگری که حکمش معلوم نیست، تسری می‌دهند. اما اهل بیت فراوان از این کار نهی کرده‌اند و اصول عملیه را برای تعیین تکلیف وظیفه ما در اموری که حکمشان نامعلوم است مشخص نموده‌اند. اصول عملیه حکم واقعی نیست و صرفا تعیین تکلیف ما نسبت به امور مجهول الحکم است‌. امام صادق علیه السلام از ابی حنیفه پرسیدند: «أَيُّهُمَا أَعْظَمُ اَلصَّلاَةُ أَمِ اَلصَّوْمُ؟» نماز مهم‌تر است یا روزه؟ گفت: نماز. حضرت پرسیدند: پس چرا زن حائض، روزه را قضا می‌کند اما نماز را نه! بعد فرمودند: «فَاتَّقِ اَللَّهَ وَ لاَ تَقِسْ.» تقوای خدا داشته باش و قیاس نکن. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

قانون‌گذار وقتی می‌خواهد قانون برای یک جامعه نصب کند باید مصلحت عموم را در نظر بگیرد و ممکن است مصلحت و حکمت این قانون عمومی در برخی موارد جزئی برای ما درک نشود. مثلا دولت برای قوانین حمایت از فرزند آوری مجبور است، بالاخره یک زمانی را مشخص کند، حالا ما بگوییم آن بچه‌ای که روز قبل از آغاز اجرای این قانون متولد شده با بچه‌ای که فردایش متولد شده چه فرقی می‌کند؟ مثال این نحو از قانون‌گذاری در احکام در دیه زن و مرد است. یکی از اصحاب امام صادق (ع) نام ابان از حضرت پرسید: دیه یک انگشت زن چقدر است؟ حضرت پاسخ دادند: ۱۰ شتر (به اندازه دیه یک انگشت مرد)، همینطور سوال تکرار شد، دو انگشت، ۲۰ شتر، سه انگشت، ۳۰ شتر. تا رسید به چهار انگشت و حضرت پاسخ دادند: ۲۰ شتر. ابان گفت: «سبحان اللّه» سه انگشت قطع کند ۴۰ شتر دهد، چهارتا، ۲۰ شتر! «انّ هذا كان يبلغنا و نحن بالعراق فنبرأ ممّن قاله و نقول: الذى جاء به شيطان.» این خبر به ما رسیده بود و ما در عراق بودیم و برائت جستیم از آورنده آن و گفتیم این را شیطان آورده! حضرت گفتند: «مهلاً يا أبان!» آرام باش ابان، این حکم رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) است. زن تا یک سوم دیه کامل مرد، با او برابر است اما وقتی از یک سوم (۳۰شتر) گذشت دیه زن نصف مرد می‌شود. «يا ابان! انّك اخذتنى بالقياس، و السنة اذا قيست محق الدين.» ای ابان تو با قیاس کردن به این نحو حکم کردن افتاده‌ای و دین اگر بخواهد قیاس در آن شود نابود می‌شود. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

أَتَيْتُكَ زَائِراً وَافِداً عَائِذاً مِمَّا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي وَ اِحْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِي فَكُنْ لِي شَافِعاً. نزد تو به زیارت آمدم، بر تو وارد شدم و پناه آورده‌ام از آنچه در حق خودم ظلم و جنایت کرده‌ام و بر پشت خودم بار این ظلم‌ها را حمل می‌کنم، پس من را شفاعت کن. https://eitaa.com/sharhe_hal

بزرگترین منتی که خداوند تبارک و تعالی بر ما دارد، نعمت رسول الله و قرآن و اهل بیت علیهم السلام است‌. خداوندا ما را درک کننده عظمت این نعمت و قدردان آن قرارده.🤲 https://eitaa.com/ayat_va_revayat

در دعای دوم صحیفه مبارکه سجادیه که در وصف پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است، آمده: 👈 «اللَّهُمَّ فَارْفَعْهُ بِمَا كَدَحَ فِيكَ إِلَى الدَّرَجَةِ الْعُلْيَا مِنْ جَنَّتِكَ» خداوندا! به واسطه مشقّت و زحمتی که حضرت در راه تو کشید، مرتبۀ او را به بالاترین درجه بهشت بالا بر. به قول شهید بهشتی رحمة الله علیه: «بهشت را به بها می‌دهند و نه بهانه» حتی نبی مکرم اسلام هم که باشی تا زحمت و سختی در راه خداوند نکشی به جایی نمی‌رسی. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

📌«فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمۡ» معمولا ما «فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْۡ»‌های قرآن را چطوری می‌فهیم و می‌خوانیم؟ با شدت مثل اینکه کسی با فشار بگوید: هرکاری میشه بکنید، اینقدر کار کنید که از حال بروید. اما یک نگاه دیگر این است که خداوند تبارک و تعالی با رحمتش خیلی هم سخت نگرفته و نمی‌خواهد بگوید باید اینقدر کار کنی و به خودت فشار بیاوری که از پا بیافتی بلکه می‌گوید تلاش کنید، می‌دانم جاهایی حق مطلب ادا نمی‌شود ولی سعی کنید. به قولی نیش گاز بروید، نمی‌خواهد گاز را تا ته فشار دهید، تنبلی نکنید، آرام نباشید. «مَا اسْتَطَعْتُمۡ»‌ را آرام بخوانید، خیلی هم سخت نیست. حالا که اینطور شد می‌شود دنبالش برویم و به کمک خدا موفق شویم، امیدوار می‌شویم و می‌فهمیم چیزی که خدا از ما خواسته خیلی هم دور نیست. https://eitaa.com/ayat_va_revayat

مناجات شعبانیه که از زیباترین مناجات‌های وارد شده است و اهل معرفت توجه ویژه به آن داشته‌اند. این مناجات از مناجات‌های اميرمؤمنان على بن ابى طالب است و امامان بعد از ایشان نسل در نسل آن را در ماه شعبان آن را مى‏‌خواندند. .... خیلی خوب است هر شب برنامه‌ای برای خلوت کردن با خدا و استفاده از این مناجات داشته باشیم. https://eitaa.com/sharhe_hal