خیلی وقت‌ها در جایی هستیم که بودنمان در آنجا موجب گناه است یا دین ما را به خطر می‌اندازد. جایی که نگاه ما به حرام می‌افتد، دعوت به حرام می‌شویم و... اگر آن موقع از دینمان ترسیدیم و از آنجا رفتیم بنا به روایتی از پیامبر اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) اهل بهشت خواهیم بود. 👈 «مَنْ فَرَّ بِدِينِهِ مِنْ أَرْضٍ إِلَى أَرْضٍ وَ إِنْ كَانَ شِبْراً مِنَ اَلْأَرْضِ اِسْتَوْجَبَ اَلْجَنَّةَ، وَ كَانَ رَفِيقَ إِبْرَاهِيمَ وَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمَا اَلسَّلاَمُ.» هرکس دینش را بردارد و فرار کند ولو یک وجب از زمین جابجا شود، پاداش بهشت را دارد و در بهشت همنشین ابراهیم و محمد علیهما السلام است. ..... نکته: این روایت با توجه عبارت «ارض الی ارض» به معنی سرزمین به سرزمین ترجمه شده و برای بحث هجرت استفاده می‌شود ولی بنده به قرینه «شبرا من الارض» یک وجب، در معنایی واسع‌تر استفاده کردم و کسی که چنین کند آن زمان که چنین می‌کند موستوجب بهشت است، فقط باید آن را حفظ کند. 👈 الشِّبْرُ: «ما بين أَعلى الإِبهام و أَعلى الخِنْصر مذكر، و الجمع أَشْبارٌ» (لسان العرب , ج ۴, ص ۳۹۱) ..... از خدا می‌خواهیم به ما توفیق دهد آنچه از مستوجبات ثواب را پیدا می‌کنیم تا آخر عمر برایمان حفظ شود. ان شاء الله. 📌«اَللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تَخْتِمَ لِي بِالسَّعَادَهِ فَلاَ تَسْلُبْ مِنِّي مَا أَنَا فِيهِ» https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایت است، مردى به امام صادق (عليه السّلام) شكايت كرد كه فرزنددار نمى‌‌شود. حضرت به او فرمودند: هنگامى كه مى‌‌خواهى آميزش كنى بگو: «اَللَّهُمَّ إِنَّكَ إِنْ رَزَقْتَنِي ذَكَراً سَمَّيْتُهُ مُحَمَّداً» او چنین کرد و خداوند به او فرزندی روزی کرد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از پیامبر اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): 👈 «اَلسَّائِلُ رَسُولُ رَبِّ اَلْعَالَمِينَ فَمَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اَللَّهَ وَ مَنْ رَدَّهُ فَقَدْ رَدَّ اَللَّهَ» اگر کسی به شما مراجعه کرد، او فرستاده خداوند است اگر او را اجابت کردی خداوند را اجابت کرده‌ای و اگر ردش کنی خدا را رد کرده‌ای. تصور ما از سائل معمولا درخواست پول است، اما سائل می‌تواند کسی باشد که به شما بگوید فلان مطلب را برای من توضیح بده، جواب فلان سوال چیست؟ در فلان کار می‌توانید با من همکاری کنید! وقتی فرستاده خداوند به سوی ما می‌آید حتما خیری برای ما مقدر است، پس همینطور از کنار مراجعاتی که به ما می‌شود نباید بگذریم، تامل کنیم اگر امکانش بود آن را رد نکنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

نوع مواجه ما در امر به معروف و نهی از منکر چطور است؟ با خودخواهی است یا دلسوزی؟ با خودخواهی یعنی فقط می‌خواهی تکلیف از دوش خودت برداشته شود و خودت و خانواده‌ات از منکری که پیش آمده اذیت نشوید. اما با دلسوزی یعنی مثل اینکه بچه خودت منکری انجام داده، دست فرزند و برادر خودت را می‌خواهی بگیری و نجاتش دهی. این دو رویکرد در نوع رفتار و اثر گذاری امربه معروف و نهی از منکر خیلی تاثیر دارد. پیامبر با دل سوزی کافران لجوج را دعوت به ایمان می‌کرد تا جایی که خداوند به او می‌گوید: «فَلَعَلَّكَ بَٰخِع نَّفسَكَ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِم إِن لَّم يُؤمِنُواْ بِهَٰذَا ٱلحَدِيثِ أَسَفًا» کم مانده از شدت دلسوزی برای سرنوشت اینان که ایمان نمی‌آورند خودت را هلاک کنی. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امیرالمؤمنین (علیه السلام): «تَخَفَّفُوا تَلْحَقُوا» سبك‌بار باشيد تا به هدف برسيد. این جمله بسیار حکیمانه را اولین بار از کسی شنیدم که برای اهل هجرت بودن به آن استناد کرد و چسپیدن به خانه و قوم و زیاد کردن وسایل زندگی را یک مانع برای طلبه جهادی می‌دانست‌. بعدش یاد خاطره‌ای از شهید چمران افتادم که در مبارزات چریکی‌اش به یک نیم پوتین ساده و اسلحه سبک اکتفا می‌کرد و می‌گفت چریک هرچه وسایلش کمتر باشد بهتر می‌تواند بجنگد و زنده بماند! هرچه بیشتر دقیق شدم مصادیق بیشتری برایش به ذهنم آمد، در کار پژوهشی همیشه به دوستانم می‌گویم قرار نیست همه‌چیز را ثبت و ضبط کنید، باید از حرص علمی خود بزنید تا بتوانید به پاسخ مساله خودتان برسید. مدیر یک مجموعه فرهنگی می‌گفت: در تعامل با دیگر مجموعه‌ها نمی‌گذاریم آنها وزن و مسئولیت خودشان را روی دوش ما بیاندازند اگر چنین شود کل مجموعه مختل می‌شود، ما عوض کسی کار نمی‌کنیم بلکه همکاری و کمک می‌کنیم تا بشود پیش‌رفت. 📌 سبک‌باری لازمه رسیدن است. مقصدمان که مشخص شد به حداقلی که نیاز است برایش بار برداریم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

🔻 از امام رضا (علیه السلام) روایت است: «لاَ تَسْتَقِلُّوا قَلِيلَ اَلرِّزْقِ فَتُحْرَمُوا كَثِيرَهُ» اگر روزی کمی به شما رسید، آن را اندک نشمارید که از روزی فراوان محروم می‌شوید. 🔻در روایت دیگری از امیر المؤمنین (علیه السلام) با مضمون مشابه آمده است: «إِذَا وَصَلَتْ إِلَيْكُمْ أَطْرَافُ اَلنِّعَمِ فَلاَ تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ اَلشُّكْرِ» وقتی حواشی و جوانب نعمت به شما رسید آن متن و اصل نعمت را با کمی شکر فراری ندهید. اما گاهی متاسفانه ممکن است کسی نتواند نکات مثبت را ببیند و شکر نعمت کم را کند. از امام باقر (علیه السلام) روایت است: «اِسْتَكْثِرْ لِنَفْسِكَ مِنَ اَللَّهِ قَلِيلَ اَلرِّزْقِ تَخَلُّصاً إِلَى اَلشُّكْرِ» برای خودتان نعمت کوچک را زیاد جلوه دهید تا راهی به سوی شکرش پیدا کنید. بنده خدای پزشکی است الان چند ماشین دارد که هر کدام از بهترین ماشین‌های روز در بازار ایران است، می‌گفت: من اگر امروز این ماشین‌ها را دارم زمانی هم که پراید داشتم واقعا پیش خودم فکر می‌کردم پراید بهترین ماشین دنیاست.😊 https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

خیلی وقت‌ها نعمتی به ما می‌رسد که کامل نیست، ماشینی گیرمان آمده است مشکلاتی دارد، خانه‌ای که مشکلاتی دارد و... اگر عوض اینکه عیوبش را ببینیم و بگوییم این دیگر چیست و اینجایش مشکل دارد و... نقاط مثبتش را دیدیم و شکر خدا را کردیم، مقدمه‌ای می‌شود که خداوند رزق بیشتر را به ما بدهد اما اگر نق نق کردیم محروم می‌مانیم. از امام صادق (علیه السلام) روایت است: 👈 «مَنِ اِسْتَقَلَّ قَلِيلَ اَلرِّزْقِ حُرِمَ كَثِيرَهُ» هر کس رزق اندک را کم بشمارد از نعمت کثیر محروم می‌شود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است: 👈 «إِنَّ أَحَبَّ مَا أَنَا لَاقٍ إِلَيَّ الْمَوْتُ» برای من محبوب‌ترین چیزی که ملاقاتش کنم مرگ است. در شاخص سازی، برخی شاخصه‌ها نماد مجموعه‌ای از اتفاقات هستند، مرگ آگاهی هم از این جنس شاخص‌ها است، می‌خواهیم ببینیم ایمانمان چقدر است، دلبستگیمان به دنیا در مقابل آخرت چقدر است، امیدمان به خداوند چقدر است و... ببینیم مرگ آگاهیمان چقدر است. گاهی برخی مرگ را از میان بد و بدتر انتخاب می‌کنند از این باب که دنیا برای آنها تنگ و سخت شده است، مرگ را با اینکه آن را هم بد می‌داند، انتخاب می‌کند تا از دنیا راحت شوند. برخی هم ممکن است، مرگ را از میان بد و خوب انتخاب کنند و چون دنیا را بد و آخرت را خوب می‌دانند، طالب مرگ باشند. اما شهدا و اولیاء خدا، دنیا و ما فیها را هم به عنوان یکی از جلوه‌های خداوند و فرصت بندگی بد نمی‌دانند بلکه آخرت را بهتر می‌دانند و ترسی از مرگ ندارند و شوق آن را هم دارند. شهدا هم دلبسته خانواده و فرزندانشان بودند دلبسته کار و زندگیشان بودند اما دلبستگی و شوق آنها به آخرت و فدای خدا و پیامبرش و اهل بیت او شدن، برایشان بیشتر از دنیا بود. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایتی از امام رضا علیه السلام در جمعه آخر ماه شعبان آمده است: 🔹ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعه آخر آن است، پس آنچه در این ماه از انجام آن کوتاهى کرده‌اى، در این چند روزى که باقى مانده تدارک کن، و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است و ترک آنچه براى تو سودی ندارد؛ 🔻و أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را زیاد کن، 🔻و تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ خالصانه از گناهان و نافرمانی‌هایت به ‏سوى خدا باز گرد و توبه نما، تا ماه خدا به تو رو کند. 🔻و لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا و لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ و لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ. امانتى بر گردن خود باقى مگذار، مگر آنکه آن را ادا کنى، و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد، مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى. 🔻و اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ‏ آشکار و پنهان تقوای خداوند را رعایت کن. 🔻و این ذکر را زیاد بگو: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنه» پروردگارا! اگر تاکنون در این ماه ما را نبخشیده‏‌اى، پس در باقیمانده آن ببخش. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

انسان شاکر واقعی کسی است که شاکر نعمت‌های معنوی خداوند باشد، شاکر نعمت قرآن، نعمت پیامبر اکرم و اهل بیت (علیهم السلام)، نعمت ایمان و اسلام، نعمت اتصال و آشنایی با اولیاء خداوند باشد. در روایت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است: 👈 «من لم يعلم أنّ للّٰه عليه نعمة إلاّ في مطعم أو ملبس فقد قصر عمله و دنا عذابه» هرکس نعمت خداوند را فقط در غذا و لباس ببیند، عملش کوتاه و عذابش نزدیک است. در واقع غذا و لباس نمادی از نعمت‌های مادی در مقابل نعمت‌های معنوی است. در روایتی از امام صادق (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) از آیه ۸ تکاثر: «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ اَلنَّعِيمِ» سوال می‌شود که این نعمت که از آن سوال می‌شویم، چیست؟ حضرت پاسخ می‌دهند: «وَ اَللَّهِ مَا هُوَ اَلطَّعَامَ وَ اَلشَّرَابَ وَ لَكِنْ وَلاَيَتُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ» به خدا قسم این نعمت خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها نیست بلکه ولایت ما اهل بیت است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) روایت است: «أَفْضَلُ اَلْأَعْمَالِ مَا أُكْرِهَتْ عَلَيْهِ نَفْسُكَ» با فضیلت‌ترین اعمال آن عملی است که نفس تو نسبت به آن اکراه دارد. اما از طرفی روانشناسان می‌گویند باید دنبال علاقه‌ رفت چراکه در کاری که به آن علاقه‌مندی موفق می‌شوی. این دو توصیه در دو دستگاه فکری کاملا متفاوت است اولی در دستگاه خدا محور و با اولویت تکالیف نسبت به خداوند است و دومی در دستگاه خود محور با اولویت لذت و پیشرفت خودت است. واقعا هم پیشرفت کاملی در توصیه دوم نیست چراکه اگر انسان همیشه از آن چیزهایی که برایش سخت است و دوست ندارد فرار کند، رشد نمی‌کند و فقط در همان زمینه‌ای که فعلا موفق و علاقه‌مند است، تک بعدی می‌شود. معمولا هم بعد از مدتی تحمل سختی با افزایش علم و توانمندی در هر زمینه‌ای علاقه هم پدید می‌آید. در نگاه دینی بخشی از شناخت تکلیف بر اساس استعداد ذاتی و علاقه است اما همه‌اش نیست گاهی در آنجایی که شما علاقه‌مندی و استعداد داری نیاز خاصی نیست و اینجا تکلیف شما در جای دیگری است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

✍ نیت قوی... ✅ دوستم می‌گفت: به عالمی گفتم مدتی است، زیاد مریض می‌شوم و بدنم ضعیف شده است، به کارهایم نمی‌رسم، چکار کنم؟ گفت: نیتت را قوی کن. ✅ واقعا کسانی که نیتشان قوی است، بدنشان هم همراهی می‌کند، مصداق بارز آن را هم بارها در سفر اربعین دیده‌ایم که پیرزن و پیرمرد و زن باردار و... همه در آن چند روز سفر مثل یک جوان سرحال و با نشاط با وجود فشار زیاد سفر و پیاده روی و... در طول سفر عین خیالشان هم نیست. ✅ مثال دیگرش مادر خودم هست، که بیماری دارد و در ایام معمول سال چندان فعالیت نمی‌کند اما وقتی من و بچه‌هایم به خانه‌اش می‌رویم، آنقدر ذوق دارد و شاد است که در تمام روزهایی که خانه پدرم هستیم، انگار نه انگار که مریض هستند و شاداب و سرحال کارهای خانه را می‌کنند، غذا درست می‌کنند و دائم فعال هستند. ✅ از امام صادق (علیه‌السلام) روایت است: «ما ضَعُف بَدَنٌ عمّا قَوِیَتُ علیه النّیّة» «در موردی که نیّت و اراده انسان قوی باشد، بدن دچار ضعف و ناتوانی نمی‌شود.» ✅ بدن و روح ما باهم هستند، روح از بدن و بدن از روح تاثیر می‌گیرد، اما تاثیرشان یکسان نیست، قدرت و تأثیر روح بر بدن بارها و بارها از تاثیر بدن بر روح بیشتر است، به حدی که روح قوی می‌تواند تمام نیازهای بدن حتی ضروری‌ترین آنها مثل خواب و استراحت و غذا و حتی ضربان قلب و... را هم جبران کند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایتی از امام صادق (علیه السلام) بعد از توضیحاتی در مورد فضیلت روز تحویل سال (نوروز) حضرت خطاب به اصحاب عرب خود می‌گویند: 👈 «مَا مِنْ يَوْمِ نَيْرُوزٍ إِلاَّ وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِيهِ اَلْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَيَّامِنَا وَ أَيَّامِ شِيعَتِنَا حَفِظَتْهُ اَلْعَجَمُ وَ ضَيَّعْتُمُوهُ» هیچ روزی از روزهای نوروز نیست الا اینکه ما امیدوار به فرج در آن روز هستیم چراکه نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است و غیرعرب (ایرانیان) آن را حفظ کردند و شما (عرب‌ها) آن را ضایع کردید. ..... پی‌نوشت: در مورد نوروز روایتی هم در مذمت آن است و وجه جمع آن ظاهرا چنین باشد که روایات در مدح و تقویت آن، ناظر به مراسمات معمول مردمی و عید گرفتن و دید و بازدید و... باشد و روایت در مذمت آن ناظر به برنامه‌هایی که پادشاهان اموی و عباسی به تقلید از پادشاهان ایرانی برای خود تدارک دیدند. چرا که در روایت مذمت کننده نوروز منصور عباسی از امام کاظم (علیه السلام) می‌خواهد حضرت مانند پادشاهان بنشینند و آنچه برایشان به عنوان هدایا می‌آید بگیرند! حضرت جواب می‌دهند: 👈 «انه سنة الفرس و محاها ان اسلام و معاذ الله ان نحیی ما محاها الاسلام فقال المنصور انما نفعل هذا سیاسة للجند فسالتک بالله العظیم الا جلست فجلس» این سنت ایرانیان است که اسلام محوش کرد و به خدا پناه می‌برم که آنچه اسلام محو کرده را احیاء کنم. منصور گفت ما این کار را برای مدیرت کردن سپاه انجام می‌دهیم. تو را به خدا بنشین و حضرت نشستند. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است: نام علی در فارسی نوروز است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات دو دعا برای نوروز ذکر شده است، یکی در لحظه تحویل سال است که دعای «یا مقلب القلوب» است: 👈 «يَا مُحَوِّلَ اَلْحَوْلِ وَ اَلْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ اَلْحَالِ. وَ بِرِوَايَةٍ أُخْرَى: يَا مُقَلِّبَ اَلْقُلُوبِ وَ اَلْأَبْصَارِ يَا مُدَبِّرَ اَللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ يَا مُحَوِّلَ اَلْحَوْلِ وَ اَلْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ اَلْحَالِ» دعای دیگر هم در روز نوروز به تعداد ایام سال است: 👈 «اَللَّهُمَّ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِيدَةٌ وَ أَنْتَ مَلِكٌ قَدِيمٌ أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَ خَيْرَ مَا فِيهَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَ شَرِّ مَا فِيهَا وَ أَسْتَكْفِيكَ مَؤُنَتَهَا وَ شُغْلَهَا يَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ.» اگرچه هر دو روایت از نظر سند اتصال آن به معصوم معلوم نیست اما با توجه به مضمون زیبای هر دو دعا و اینکه خواندن این دعاها به عنوان یک عمل مستحب است، خواندن این دعاها خوب است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در حدیثی قدسی از امام صادق (علیه السلام)، آمده است خداوند تبارک و تعالی در مورد نوروز می‌گوید: «وَ قَدْ آلَيْتُ أَنْ لاَ يَسْأَلَنِي مُؤْمِنٌ فِيهِ حَاجَةً إِلاَّ قَضَيْتُهَا فِي هَذَا اَلْيَوْمِ وَ هُوَ يَوْمُ نَيْرُوزٍ» این بنای من است که مؤمنی در نوروز چیزی از من بخواهد آن را برآورده می‌کنم. ..... پی‌نوشت: اینکه برخی فضلا گفته‌اند نوروز همان جشن مهرگان است و اول مهر بوده است ظاهرا حرف درستی نیست، چون اولا نوروز و مهرگان در روایات دو جشن متفاوت در عرض هم دانسته شده است، ثانیا در مورد نوروز همانطور که مشهور است، در روایت هم آمده است که: «وَ هُوَ أَوَّلُ يَوْمٍ مِنْ سَنَةِ اَلْفُرْسِ» اولین روز از سال ایرانیان است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایات نقل است ایرانی‌ها برای حضرت امیر در نوروز هدیه آوردند و حضرت پرسیدند مناسبتش چیست؟ گفتند به مناسبت نوروز است. حضرت خوششان آمد و ظاهرا به شوخی گفتند: به به هر روز را نوروز کنید. آن هدیه فَالُوذَجٌ بوده است که نوعی شیرینی بوده است ظاهرا.😊 👈«فَقَالَ مَا هَذَا قَالُوا يَوْمُ نَيْرُوزَ فَقَالَ فَنَوْرِزُوا إِنْ قَدَرْتُمْ كُلَّ يَوْمٍ» https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است که: «إِنَّ اَللَّهَ أَبْدَلَكُمْ بِيَوْمَيْنِ يَوْمَيْنِ - بِيَوْمِ اَلنَّيْرُوزِ وَ اَلْمِهْرَجَانِ اَلْفِطْرَ وَ اَلْأَضْحَى» خداوند در عوض روزهای نوروز و مهرگان برای شما روزهای فطر و قربان را قرار داده است. اگر هم چنین روایتی نبود باز هم مسلم بود که هویت اصلی ما مسلمان بودن ماست و عید اصلی ما اعیاد دینی ما یعنی عید فطر و قربان است. اما باید دید منظور از عید چیست؟ اگر منظور روز مبارکی است که فرا رسیدن آن مایه خرسندی ماست و آن را به یکدیگر تبریک می‌گوییم مانند عید غدیر و میلاد نبی و حضرت حجت، از این باب به نوروز هم می‌گوییم عید. از باب زمان نو شدن طبیعت، آغاز سال، آداب نیکویی که در نوروز است و اتفاقات مبارکی مانند غدیر و... که بنا به روایات در نوروز محقق شده است، این روز هم برای ما عید است و آن را مبارک می‌دانیم و فرا رسیدنش را به یکدیگر تبریک می‌گوییم و لباس نو می‌پوشیم. کما اینکه در روایت از امام صادق(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) است: 👈 «إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلنَّيْرُوزِ فَاغْتَسِلْ وَ اِلْبَسْ أَنْظَفَ ثِيَابِكَ اَلْحَدِيثَ» وقتی روز نوروز فرا رسید غسل کن و تمیزترین لباس نو خود را بپوش. اما اگر نوروز می‌خواست صرفا از باب یک سنت قدیمی و باستانی باشد که شاهان چنین می‌کردند و... مبارک دانستن آن وجهی نداشت همانطور که مناسبت‌های باستانی اینچنین کم نیستند و کسی هم آن را عید نمی‌گیرد و فرا رسیدنش را تبریک نمی‌گوید، مثلا چهارشنبه سوری. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

✍ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ... به زودی محسنین را زیاد می‌کنم. خداوند می‌توانست بگوید: اجر و پاداش اخروی محسنین را زیاد می‌کنم یا تعداد آنان را زیاد می‌کنم یا اموال آنان را زیاد می‌کنم و... اما مطلق می‌گوید! یکی از بستگانم که تازگی به رحمت خدا رفته است مصداق واقعی محسن بود، کمی قبل از رحلتش با حال مریضی پیگیر رضایت گرفتن برای قصاص نکردن یک قاتل بود، اختلافی بین دو خانواده پیش آمده بود و بعد از قتل یک نفر، حالا قاتل می‌خواست قصاص شود و ممکن بود بعد از قصاص قتل‌های دیگری رخ دهد. بعد از پیگیری آن مرحوم خانواده مقتول راضی شدند ۱۵ میلیارد بگیرند و قصاص نکنند اما خانواده قاتل حاضر به پرداخت بیشتر از ۱۰ میلیارد نبودند! آن مرحوم می‌گوید شما به ۱۵ میلیارد راضی هستی؟ می‌گوید بله. از خانواده قاتل می‌پرسد راضی به ۱۰ میلیارد هستی؟ می‌گوید بله! همانجا ۵ میلیارد چک می‌کشد و می‌گوید این هم ۱۵ میلیارد و رضایت می‌گیرد. بنده خدای دیگری می‌گفت گاهی می‌آمد و چند میلیارد به من می‌داد و می‌گفت برای امور خیر خرج کن و هیچ کس حتی فرزندانش هم خبر نمی‌شدند. همین آقا از جهت تعداد فرزندان ۵ پسر و ۵ دختر داشت، از جهت اموال هرچه خرج می‌کرد بیشتر و بیشتر جایش پر می‌شد و از جهت آخرت هم که ان شاء الله پاداشش مضاعف است. وقتی به زندگی ایشان و دیگر افراد محسن دقت می‌کنم آنها که محسن هستند در همین دنیا هم بابرکت می‌شوند، وقتشان، پولشان، فرندانشان و... همه زیاد می‌شود. فقط پاداش نیست، همه‌اش را زیاد می‌کنند، اگر موردی هم زیاد نکردند استثناء است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در روایت از امام صادق (علیه السلام) آمده است، هرکس هر شب از ماه مبارک رمضان دعای زیر را بخواند گناه چهل سال او بخشیده می‌شود: 👈 «اَللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ اَلَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ وَ اِفْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِيهِ اَلصِّيَامَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ اَلْحَرَامِ فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ اِغْفِرْ لِي تِلْكَ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا رَحْمَانُ يَا عَلاَّمُ» ..... پی‌نوشت: ممکن است برخی اشکال کنند چه خبر است؟! این‌ چیزها موجب جرات بر گناه می‌شود. اما اولا از کجا معلوم کسی گناه کند و فرصت کند ماه رمضان و شب‌های آن را درک کند؟ از کجا معلوم درک کند و توفیق خواندن این دعاها را پیدا کند. ثانیا این ادعیه برای کسانی است که از سر غفلت گناهی کرده‌اند و حالا پشیمان هستند نه کسانی که به طمع این ادعیه گناه کنند، این چنین کسی از گناه پشیمان نیست. اگر واقعا پشیمان شدیم در دستگاه عظیم رحمت و مغفرت الهی من و گناهم چه هستیم؟ ذره‌ای مقابل عالم هستی هم نیستیم که تصور کنیم بخشیده شدنش به جایی برمی‌خورد. فراموش نکنیم همانطور که پدر و مادر مهربان دنبال بهانه برای بخشیدن فرزندانشان هستند، خداوند مهربان‌تر از همه پدر و مادرها به دنبال بهانه برای بخشیدن و رحمت بر ما است. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

از جمله احکامی که صریحا یک آیه قرآن در مورد آن آمده است و متاسفانه زیاد مغفول واقع می‌شود خمس دادن است. 👈 «وَٱعلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنمتُم مِّن شَيءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلقُربَىٰ وَٱليَتَٰمَىٰ وَٱلمَسَٰكِينِ وَٱبنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُم ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلنَا عَلَىٰ عَبدِنَا يَومَ ٱلفُرقَانِ يَومَ ٱلتَقَى ٱلجَمعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيءٖ قَدِيرٌ» هرچه از منفعت نصیب شما شد یک پنجم آن برای خدا و رسول خدا و اهل بیت و ایتام و مسکینان و در راه ماندگان است. اما برخی می‌گویند این حکم را آخوندها درآورده‌اند! با توجه به این آیه یک پنجم از آنچه از مخارج ما زیاد می‌آید و از منافع کسب شده است، اصلا مال ما نیست، مال امام برای مصارف خمس و سهم سادات فقیر است، حالا شما هیچ مرجعی را قبول نداری که خمست را به او بدهی، قرآن را که قبول داری؟ به چه حقی در آن یک پنجم که مال شما نیست، تصرف می‌کنی؟ معمولا هم افراد خرج‌های فراوان حتی در امور خیر می‌کنند اما همینجا که می‌رسند دستشان می‌لرزد و بخل می‌کنند. در مورد اهمیت خمس نسبت به بقیه کارهای خیر از امام صادق(ع) روایت است: 👈 «دِرْهَمٌ يُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَيْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِيمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ.» یک درهم که به عنوان ادای حق واجب به امام رسیده شود با فضیلت‌تر است از یک میلیون درهم که در راه خیری غیر از آن پرداخت شود. 📌 شیطان همیشه انسان را به بد وانمی‌دارد، خیلی وقت‌ها از خوب‌تر بازمی‌دارد. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در مناجات‌های مختلف به ویژه مناجات‌های ماه مبارک رمضان با ذکر قسم‌های مختلف از خداوند می‌خواهیم که بر ما منت نهد و ما را از آتش جهنم آزاد کند. 👈 «فَيَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ» در دعای جوشن کبیر بعد از هر ده‌بار که خداوند را به اسماء مختلفش صدا می‌زنیم یک خواسته را صدبار تکرار می‌کنیم: 👈 «سُبْحَانَكَ يَا لاَ إلَهَ إلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِ» منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست، فرياد رس فرياد رس، ما را از آتش برهان اي پروردگار من. در همه این مناجات‌ها به ما تذکر داده می‌شود ما همه، با همه ادعاها و توهمات خوب بودنمان اگر به خودمان باشد مستحق جهنم رفتن هستیم و به فضل و رحمت خداوند باید متوسل شویم تا ما را از آتش جهنم برهاند. وضعیت فعلی همه ما بدهکاری و ورشکستگی است اگر به ضعف‌ها، نواقص و بدی‌های خودمان و حقی که خداوند در الطافش بر ما دارد توجه کنیم. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

در زمان امام رضا(ع) برخی از شیعیان در پرداخت خمس بخل می‌ورزیدند، در روایتی حضرت خطاب به آنها نامه‌ای می‌نویسند و می‌فرمایند خودتان را با خمس ندادن از دعای ما محروم نکنید و بدانید که خمس کلید روزی شما و مایه پاکی شما از گناهانتان است.👇 https://eitaa.com/ayat_va_revayat/157

در کتاب شریف کافی از امام رضا (علیه السلام): بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 👈 «إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ضَمِنَ عَلَى الْعَمَلِ الثَّوَابَ وَ عَلَى الضِّيقِ الْهَمَّ» به راستى خداوند واسع است و كريم، بر عمل کردن ضامن ثواب است و بر تنگ نظرى هم ضامن غم و اندوه است. 👈 «لَا يَحِلُّ مَالٌ إِلَّا مِنْ وَجْهٍ أَحَلَّهُ اللَّهُ» هيچ مالى حلال نيست مگر از راهى كه خدايش حلال كرده است. 👈«وَ إِنَّ الْخُمُسَ عَوْنُنَا عَلَى دِينِنَا وَ عَلَى عِيَالاتِنَا وَ عَلَى مَوَالِينَا وَ مَا نَبْذُلُهُ وَ نَشْتَرِي مِنْ أَعْرَاضِنَا مِمَّنْ نَخَافُ سَطْوَتَهُ» و به راستى، خمس كمك ما است بر دين ما و بر کسانی که مخارجشان برعهده ماست و بر دوستان ما و وسيله بذل و بخشش ما است و حفظ آبروى ما از كسى كه از او بيم داريم. 👈 «فَلَا تَزْوُوهُ عَنَّا وَ لَا تَحْرِمُوا أَنْفُسَكُمْ دُعَاءَنَا مَا قَدَرْتُمْ عَلَيْهِ فَإِنَّ إِخْرَاجَهُ مِفْتَاحُ رِزْقِكُمْ وَ تَمْحِيصُ ذُنُوبِكُمْ» آن را از ما دريغ نداريد و خود را از دعاى ما محروم‏ نسازيد هرچه كه مى‏‌توانيد، زيرا پرداخت خمس، كليد روزى شما است و مايه پاك شدن گناهان شما. 👈 «وَ مَا تَمْهَدُونَ لِأَنْفُسِكُمْ لِيَوْمِ فَاقَتِكُمْ وَ الْمُسْلِمُ مَنْ يَفِي لِلَّهِ بِمَا عَهِدَ إِلَيْهِ» خمس ذخيره‏‌اى است که براى روز بى‏نوائى خود پس انداز می‌کنید. مسلمان كسى است كه براى خدا به آنچه او را عهده‏‌دار كرده وفا كند و بر عهده خود بپايد. 👈 «وَ لَيْسَ الْمُسْلِمُ مَنْ أَجَابَ بِاللِّسَانِ وَ خَالَفَ بِالْقَلْبِ وَ السَّلَامُ» مسلمان نيست كسى كه به زبان همراه است و به دل مخالف است. و السلام. https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1

هر کتاب داستانی یا رمان یا قوانین و فیزیک و ... را یکی دوبار بخوانیم خسته می‌شویم و دیگر نمی‌خوانیمش. راحت‌ترین و جذاب‌ترین کتاب‌ها برای مطالعه رمان و شعر است و آنها را هم دو سه بار بخوانی دیگر حوصله نمی‌کنیم بخوانیم. اما مناجات‌ها و قران و کتب آسمانی اینطور نیستند، قرآن با اینکه بخش زیادی از آن بیان احکام است اما خواندش خسته کننده نیست، چون قرآن و مناجات‌ها از جنس فقط خواندن و اطلاعات کسب کردن یا خیال پردازی و همراه شدن با عالم شاعر و نویسنده نیستند، بلکه از جنس گفتگو و شنیدن با یک موجود زنده هستند، از جنس گعده گرفتن و هم‌نشینی، به همین خاطر مخاطب آنها از خواندن آنها خسته نمی‌شود. به تعبیر نقل شده از امیر المومنین: 👈 «لاَ تُخْلِقُهُ كَثْرَةُ اَلرَّدِّ وَ وُلُوجُ اَلسَّمْعِ» هراندازه هم قرآن تکرار شود و به گوش بخورد کهنه نمی‌شود. اگر می‌خواهیم این حالت زنده و با طراوت بودن قرآن و مناجات برایمان همیشه حفظ شود، باید به جنس آن دقت کنیم و با مخاطب زنده و حاضر خود وارد گفتگو و شنیدن شویم. ..... کلیپ‌هایی در همین رابطه:👇 https://eitaa.com/sharhe_hal/4795 https://eitaa.com/sharhe_hal/4796