فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است:
👈 «إِنَّ أَحَبَّ مَا أَنَا لَاقٍ إِلَيَّ الْمَوْتُ»
برای من محبوبترین چیزی که ملاقاتش کنم مرگ است.
در شاخص سازی، برخی شاخصهها نماد مجموعهای از اتفاقات هستند، مرگ آگاهی هم از این جنس شاخصها است، میخواهیم ببینیم ایمانمان چقدر است، دلبستگیمان به دنیا در مقابل آخرت چقدر است، امیدمان به خداوند چقدر است و... ببینیم مرگ آگاهیمان چقدر است.
گاهی برخی مرگ را از میان بد و بدتر انتخاب میکنند از این باب که دنیا برای آنها تنگ و سخت شده است، مرگ را با اینکه آن را هم بد میداند، انتخاب میکند تا از دنیا راحت شوند.
برخی هم ممکن است، مرگ را از میان بد و خوب انتخاب کنند و چون دنیا را بد و آخرت را خوب میدانند، طالب مرگ باشند.
اما شهدا و اولیاء خدا، دنیا و ما فیها را هم به عنوان یکی از جلوههای خداوند و فرصت بندگی بد نمیدانند بلکه آخرت را بهتر میدانند و ترسی از مرگ ندارند و شوق آن را هم دارند.
شهدا هم دلبسته خانواده و فرزندانشان بودند دلبسته کار و زندگیشان بودند اما دلبستگی و شوق آنها به آخرت و فدای خدا و پیامبرش و اهل بیت او شدن، برایشان بیشتر از دنیا بود.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایتی از امام رضا علیه السلام در جمعه آخر ماه شعبان آمده است:
🔹ماه شعبان بیشترش گذشت و این جمعه آخر آن است، پس آنچه در این ماه از انجام آن کوتاهى کردهاى، در این چند روزى که باقى مانده تدارک کن، و بر تو باد به انجام آنچه به حال تو مفید است و ترک آنچه براى تو سودی ندارد؛
🔻و أَکْثِرْ مِنَ الدُّعَاءِ وَ الِاسْتِغْفَارِ وَ تِلَاوَةِ الْقُرْآنِ
و دعا و استغفار و تلاوت قرآن را زیاد کن،
🔻و تُبْ إِلَى اللَّهِ مِنْ ذُنُوبِکَ لِیُقْبِلَ شَهْرُ اللَّهِ إِلَیْکَ وَ أَنْتَ مُخْلِصٌ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ
خالصانه از گناهان و نافرمانیهایت به سوى خدا باز گرد و توبه نما، تا ماه خدا به تو رو کند.
🔻و لَا تَدَعَنَّ أَمَانَةً فِی عُنُقِکَ إِلَّا أَدَّیْتَهَا و لَا فِی قَلْبِکَ حِقْداً عَلَى مُؤْمِنٍ إِلَّا نَزَعْتَهُ و لَا ذَنْباً أَنْتَ مُرْتَکِبُهُ إِلَّا قَلَعْتَ عَنْهُ.
امانتى بر گردن خود باقى مگذار، مگر آنکه آن را ادا کنى، و نیز در دلت کینه هیچ مؤمنى نباشد، مگر اینکه آن را از دل بیرون کنى.
🔻و اتَّقِ اللَّهَ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ فِی سِرِّ أَمْرِکَ وَ عَلَانِیَتِکَ
آشکار و پنهان تقوای خداوند را رعایت کن.
🔻و این ذکر را زیاد بگو: «اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَدْ غَفَرْتَ لَنَا فِی مَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنه»
پروردگارا! اگر تاکنون در این ماه ما را نبخشیدهاى، پس در باقیمانده آن ببخش.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
انسان شاکر واقعی کسی است که شاکر نعمتهای معنوی خداوند باشد، شاکر نعمت قرآن، نعمت پیامبر اکرم و اهل بیت (علیهم السلام)، نعمت ایمان و اسلام، نعمت اتصال و آشنایی با اولیاء خداوند باشد.
در روایت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است:
👈 «من لم يعلم أنّ للّٰه عليه نعمة إلاّ في مطعم أو ملبس فقد قصر عمله و دنا عذابه»
هرکس نعمت خداوند را فقط در غذا و لباس ببیند، عملش کوتاه و عذابش نزدیک است.
در واقع غذا و لباس نمادی از نعمتهای مادی در مقابل نعمتهای معنوی است.
در روایتی از امام صادق (عَلَيْهِ السَّلاَمُ) از آیه ۸ تکاثر: «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ اَلنَّعِيمِ» سوال میشود که این نعمت که از آن سوال میشویم، چیست؟ حضرت پاسخ میدهند: «وَ اَللَّهِ مَا هُوَ اَلطَّعَامَ وَ اَلشَّرَابَ وَ لَكِنْ وَلاَيَتُنَا أَهْلَ اَلْبَيْتِ»
به خدا قسم این نعمت خوردنیها و نوشیدنیها نیست بلکه ولایت ما اهل بیت است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) روایت است:
«أَفْضَلُ اَلْأَعْمَالِ مَا أُكْرِهَتْ عَلَيْهِ نَفْسُكَ»
با فضیلتترین اعمال آن عملی است که نفس تو نسبت به آن اکراه دارد.
اما از طرفی روانشناسان میگویند باید دنبال علاقه رفت چراکه در کاری که به آن علاقهمندی موفق میشوی.
این دو توصیه در دو دستگاه فکری کاملا متفاوت است اولی در دستگاه خدا محور و با اولویت تکالیف نسبت به خداوند است و دومی در دستگاه خود محور با اولویت لذت و پیشرفت خودت است.
واقعا هم پیشرفت کاملی در توصیه دوم نیست چراکه اگر انسان همیشه از آن چیزهایی که برایش سخت است و دوست ندارد فرار کند، رشد نمیکند و فقط در همان زمینهای که فعلا موفق و علاقهمند است، تک بعدی میشود.
معمولا هم بعد از مدتی تحمل سختی با افزایش علم و توانمندی در هر زمینهای علاقه هم پدید میآید.
در نگاه دینی بخشی از شناخت تکلیف بر اساس استعداد ذاتی و علاقه است اما همهاش نیست گاهی در آنجایی که شما علاقهمندی و استعداد داری نیاز خاصی نیست و اینجا تکلیف شما در جای دیگری است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
✍ نیت قوی...
✅ دوستم میگفت: به عالمی گفتم مدتی است، زیاد مریض میشوم و بدنم ضعیف شده است، به کارهایم نمیرسم، چکار کنم؟
گفت: نیتت را قوی کن.
✅ واقعا کسانی که نیتشان قوی است، بدنشان هم همراهی میکند، مصداق بارز آن را هم بارها در سفر اربعین دیدهایم که پیرزن و پیرمرد و زن باردار و... همه در آن چند روز سفر مثل یک جوان سرحال و با نشاط با وجود فشار زیاد سفر و پیاده روی و... در طول سفر عین خیالشان هم نیست.
✅ مثال دیگرش مادر خودم هست، که بیماری دارد و در ایام معمول سال چندان فعالیت نمیکند اما وقتی من و بچههایم به خانهاش میرویم، آنقدر ذوق دارد و شاد است که در تمام روزهایی که خانه پدرم هستیم، انگار نه انگار که مریض هستند و شاداب و سرحال کارهای خانه را میکنند، غذا درست میکنند و دائم فعال هستند.
✅ از امام صادق (علیهالسلام) روایت است: «ما ضَعُف بَدَنٌ عمّا قَوِیَتُ علیه النّیّة»
«در موردی که نیّت و اراده انسان قوی باشد، بدن دچار ضعف و ناتوانی نمیشود.»
✅ بدن و روح ما باهم هستند، روح از بدن و بدن از روح تاثیر میگیرد، اما تاثیرشان یکسان نیست، قدرت و تأثیر روح بر بدن بارها و بارها از تاثیر بدن بر روح بیشتر است، به حدی که روح قوی میتواند تمام نیازهای بدن حتی ضروریترین آنها مثل خواب و استراحت و غذا و حتی ضربان قلب و... را هم جبران کند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایتی از امام صادق (علیه السلام) بعد از توضیحاتی در مورد فضیلت روز تحویل سال (نوروز) حضرت خطاب به اصحاب عرب خود میگویند:
👈 «مَا مِنْ يَوْمِ نَيْرُوزٍ إِلاَّ وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِيهِ اَلْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَيَّامِنَا وَ أَيَّامِ شِيعَتِنَا حَفِظَتْهُ اَلْعَجَمُ وَ ضَيَّعْتُمُوهُ»
هیچ روزی از روزهای نوروز نیست الا اینکه ما امیدوار به فرج در آن روز هستیم چراکه نوروز از روزهای ما و شیعیان ما است و غیرعرب (ایرانیان) آن را حفظ کردند و شما (عربها) آن را ضایع کردید.
.....
پینوشت: در مورد نوروز روایتی هم در مذمت آن است و وجه جمع آن ظاهرا چنین باشد که روایات در مدح و تقویت آن، ناظر به مراسمات معمول مردمی و عید گرفتن و دید و بازدید و... باشد و روایت در مذمت آن ناظر به برنامههایی که پادشاهان اموی و عباسی به تقلید از پادشاهان ایرانی برای خود تدارک دیدند.
چرا که در روایت مذمت کننده نوروز منصور عباسی از امام کاظم (علیه السلام) میخواهد حضرت مانند پادشاهان بنشینند و آنچه برایشان به عنوان هدایا میآید بگیرند! حضرت جواب میدهند:
👈 «انه سنة الفرس و محاها ان اسلام و معاذ الله ان نحیی ما محاها الاسلام فقال المنصور انما نفعل هذا سیاسة للجند فسالتک بالله العظیم الا جلست فجلس»
این سنت ایرانیان است که اسلام محوش کرد و به خدا پناه میبرم که آنچه اسلام محو کرده را احیاء کنم.
منصور گفت ما این کار را برای مدیرت کردن سپاه انجام میدهیم. تو را به خدا بنشین و حضرت نشستند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایتی از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است:
نام علی در فارسی نوروز است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایات دو دعا برای نوروز ذکر شده است، یکی در لحظه تحویل سال است که دعای «یا مقلب القلوب» است:
👈 «يَا مُحَوِّلَ اَلْحَوْلِ وَ اَلْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ اَلْحَالِ. وَ بِرِوَايَةٍ أُخْرَى: يَا مُقَلِّبَ اَلْقُلُوبِ وَ اَلْأَبْصَارِ يَا مُدَبِّرَ اَللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ يَا مُحَوِّلَ اَلْحَوْلِ وَ اَلْأَحْوَالِ حَوِّلْ حَالَنَا إِلَى أَحْسَنِ اَلْحَالِ»
دعای دیگر هم در روز نوروز به تعداد ایام سال است:
👈 «اَللَّهُمَّ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِيدَةٌ وَ أَنْتَ مَلِكٌ قَدِيمٌ أَسْأَلُكَ خَيْرَهَا وَ خَيْرَ مَا فِيهَا وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَ شَرِّ مَا فِيهَا وَ أَسْتَكْفِيكَ مَؤُنَتَهَا وَ شُغْلَهَا يَا ذَا اَلْجَلاَلِ وَ اَلْإِكْرَامِ.»
اگرچه هر دو روایت از نظر سند اتصال آن به معصوم معلوم نیست اما با توجه به مضمون زیبای هر دو دعا و اینکه خواندن این دعاها به عنوان یک عمل مستحب است، خواندن این دعاها خوب است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در حدیثی قدسی از امام صادق (علیه السلام)، آمده است خداوند تبارک و تعالی در مورد نوروز میگوید:
«وَ قَدْ آلَيْتُ أَنْ لاَ يَسْأَلَنِي مُؤْمِنٌ فِيهِ حَاجَةً إِلاَّ قَضَيْتُهَا فِي هَذَا اَلْيَوْمِ وَ هُوَ يَوْمُ نَيْرُوزٍ»
این بنای من است که مؤمنی در نوروز چیزی از من بخواهد آن را برآورده میکنم.
.....
پینوشت: اینکه برخی فضلا گفتهاند نوروز همان جشن مهرگان است و اول مهر بوده است ظاهرا حرف درستی نیست، چون اولا نوروز و مهرگان در روایات دو جشن متفاوت در عرض هم دانسته شده است، ثانیا در مورد نوروز همانطور که مشهور است، در روایت هم آمده است که: «وَ هُوَ أَوَّلُ يَوْمٍ مِنْ سَنَةِ اَلْفُرْسِ» اولین روز از سال ایرانیان است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایات نقل است ایرانیها برای حضرت امیر در نوروز هدیه آوردند و حضرت پرسیدند مناسبتش چیست؟ گفتند به مناسبت نوروز است.
حضرت خوششان آمد و ظاهرا به شوخی گفتند: به به هر روز را نوروز کنید.
آن هدیه فَالُوذَجٌ بوده است که نوعی شیرینی بوده است ظاهرا.😊
👈«فَقَالَ مَا هَذَا قَالُوا يَوْمُ نَيْرُوزَ فَقَالَ فَنَوْرِزُوا إِنْ قَدَرْتُمْ كُلَّ يَوْمٍ»
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایت از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) است که:
«إِنَّ اَللَّهَ أَبْدَلَكُمْ بِيَوْمَيْنِ يَوْمَيْنِ - بِيَوْمِ اَلنَّيْرُوزِ وَ اَلْمِهْرَجَانِ اَلْفِطْرَ وَ اَلْأَضْحَى»
خداوند در عوض روزهای نوروز و مهرگان برای شما روزهای فطر و قربان را قرار داده است.
اگر هم چنین روایتی نبود باز هم مسلم بود که هویت اصلی ما مسلمان بودن ماست و عید اصلی ما اعیاد دینی ما یعنی عید فطر و قربان است.
اما باید دید منظور از عید چیست؟ اگر منظور روز مبارکی است که فرا رسیدن آن مایه خرسندی ماست و آن را به یکدیگر تبریک میگوییم مانند عید غدیر و میلاد نبی و حضرت حجت، از این باب به نوروز هم میگوییم عید.
از باب زمان نو شدن طبیعت، آغاز سال، آداب نیکویی که در نوروز است و اتفاقات مبارکی مانند غدیر و... که بنا به روایات در نوروز محقق شده است، این روز هم برای ما عید است و آن را مبارک میدانیم و فرا رسیدنش را به یکدیگر تبریک میگوییم و لباس نو میپوشیم.
کما اینکه در روایت از امام صادق(عَلَيْهِ السَّلاَمُ) است:
👈 «إِذَا كَانَ يَوْمُ اَلنَّيْرُوزِ فَاغْتَسِلْ وَ اِلْبَسْ أَنْظَفَ ثِيَابِكَ اَلْحَدِيثَ»
وقتی روز نوروز فرا رسید غسل کن و تمیزترین لباس نو خود را بپوش.
اما اگر نوروز میخواست صرفا از باب یک سنت قدیمی و باستانی باشد که شاهان چنین میکردند و... مبارک دانستن آن وجهی نداشت همانطور که مناسبتهای باستانی اینچنین کم نیستند و کسی هم آن را عید نمیگیرد و فرا رسیدنش را تبریک نمیگوید، مثلا چهارشنبه سوری.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
✍ سَنَزِيدُ الْمُحْسِنِينَ...
به زودی محسنین را زیاد میکنم.
خداوند میتوانست بگوید: اجر و پاداش اخروی محسنین را زیاد میکنم یا تعداد آنان را زیاد میکنم یا اموال آنان را زیاد میکنم و...
اما مطلق میگوید!
یکی از بستگانم که تازگی به رحمت خدا رفته است مصداق واقعی محسن بود، کمی قبل از رحلتش با حال مریضی پیگیر رضایت گرفتن برای قصاص نکردن یک قاتل بود، اختلافی بین دو خانواده پیش آمده بود و بعد از قتل یک نفر، حالا قاتل میخواست قصاص شود و ممکن بود بعد از قصاص قتلهای دیگری رخ دهد.
بعد از پیگیری آن مرحوم خانواده مقتول راضی شدند ۱۵ میلیارد بگیرند و قصاص نکنند اما خانواده قاتل حاضر به پرداخت بیشتر از ۱۰ میلیارد نبودند! آن مرحوم میگوید شما به ۱۵ میلیارد راضی هستی؟ میگوید بله. از خانواده قاتل میپرسد راضی به ۱۰ میلیارد هستی؟ میگوید بله! همانجا ۵ میلیارد چک میکشد و میگوید این هم ۱۵ میلیارد و رضایت میگیرد.
بنده خدای دیگری میگفت گاهی میآمد و چند میلیارد به من میداد و میگفت برای امور خیر خرج کن و هیچ کس حتی فرزندانش هم خبر نمیشدند.
همین آقا از جهت تعداد فرزندان ۵ پسر و ۵ دختر داشت، از جهت اموال هرچه خرج میکرد بیشتر و بیشتر جایش پر میشد و از جهت آخرت هم که ان شاء الله پاداشش مضاعف است.
وقتی به زندگی ایشان و دیگر افراد محسن دقت میکنم آنها که محسن هستند در همین دنیا هم بابرکت میشوند، وقتشان، پولشان، فرندانشان و... همه زیاد میشود.
فقط پاداش نیست، همهاش را زیاد میکنند، اگر موردی هم زیاد نکردند استثناء است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایت از امام صادق (علیه السلام) آمده است، هرکس هر شب از ماه مبارک رمضان دعای زیر را بخواند گناه چهل سال او بخشیده میشود:
👈 «اَللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ اَلَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ اَلْقُرْآنَ وَ اِفْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِيهِ اَلصِّيَامَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اُرْزُقْنِي حَجَّ بَيْتِكَ اَلْحَرَامِ فِي عَامِي هَذَا وَ فِي كُلِّ عَامٍ وَ اِغْفِرْ لِي تِلْكَ اَلذُّنُوبَ اَلْعِظَامَ فَإِنَّهُ لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا رَحْمَانُ يَا عَلاَّمُ»
.....
پینوشت: ممکن است برخی اشکال کنند چه خبر است؟! این چیزها موجب جرات بر گناه میشود.
اما اولا از کجا معلوم کسی گناه کند و فرصت کند ماه رمضان و شبهای آن را درک کند؟ از کجا معلوم درک کند و توفیق خواندن این دعاها را پیدا کند.
ثانیا این ادعیه برای کسانی است که از سر غفلت گناهی کردهاند و حالا پشیمان هستند نه کسانی که به طمع این ادعیه گناه کنند، این چنین کسی از گناه پشیمان نیست.
اگر واقعا پشیمان شدیم در دستگاه عظیم رحمت و مغفرت الهی من و گناهم چه هستیم؟ ذرهای مقابل عالم هستی هم نیستیم که تصور کنیم بخشیده شدنش به جایی برمیخورد.
فراموش نکنیم همانطور که پدر و مادر مهربان دنبال بهانه برای بخشیدن فرزندانشان هستند، خداوند مهربانتر از همه پدر و مادرها به دنبال بهانه برای بخشیدن و رحمت بر ما است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از جمله احکامی که صریحا یک آیه قرآن در مورد آن آمده است و متاسفانه زیاد مغفول واقع میشود خمس دادن است.
👈 «وَٱعلَمُوٓاْ أَنَّمَا غَنمتُم مِّن شَيءٖ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُۥ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي ٱلقُربَىٰ وَٱليَتَٰمَىٰ وَٱلمَسَٰكِينِ وَٱبنِ ٱلسَّبِيلِ إِن كُنتُم ءَامَنتُم بِٱللَّهِ وَمَآ أَنزَلنَا عَلَىٰ عَبدِنَا يَومَ ٱلفُرقَانِ يَومَ ٱلتَقَى ٱلجَمعَانِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيءٖ قَدِيرٌ»
هرچه از منفعت نصیب شما شد یک پنجم آن برای خدا و رسول خدا و اهل بیت و ایتام و مسکینان و در راه ماندگان است.
اما برخی میگویند این حکم را آخوندها درآوردهاند! با توجه به این آیه یک پنجم از آنچه از مخارج ما زیاد میآید و از منافع کسب شده است، اصلا مال ما نیست، مال امام برای مصارف خمس و سهم سادات فقیر است، حالا شما هیچ مرجعی را قبول نداری که خمست را به او بدهی، قرآن را که قبول داری؟ به چه حقی در آن یک پنجم که مال شما نیست، تصرف میکنی؟
معمولا هم افراد خرجهای فراوان حتی در امور خیر میکنند اما همینجا که میرسند دستشان میلرزد و بخل میکنند.
در مورد اهمیت خمس نسبت به بقیه کارهای خیر از امام صادق(ع) روایت است:
👈 «دِرْهَمٌ يُوصَلُ بِهِ الْإِمَامُ أَفْضَلُ مِنْ أَلْفَيْ أَلْفِ دِرْهَمٍ فِيمَا سِوَاهُ مِنْ وُجُوهِ الْبِرِّ.»
یک درهم که به عنوان ادای حق واجب به امام رسیده شود با فضیلتتر است از یک میلیون درهم که در راه خیری غیر از آن پرداخت شود.
📌 شیطان همیشه انسان را به بد وانمیدارد، خیلی وقتها از خوبتر بازمیدارد.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در مناجاتهای مختلف به ویژه مناجاتهای ماه مبارک رمضان با ذکر قسمهای مختلف از خداوند میخواهیم که بر ما منت نهد و ما را از آتش جهنم آزاد کند.
👈 «فَيَا ذَا الْمَنِّ وَ لاَ يُمَنُّ عَلَيْكَ مُنَّ عَلَيَّ بِفَكَاكِ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ»
در دعای جوشن کبیر بعد از هر دهبار که خداوند را به اسماء مختلفش صدا میزنیم یک خواسته را صدبار تکرار میکنیم:
👈 «سُبْحَانَكَ يَا لاَ إلَهَ إلاَّ أَنْتَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ خَلِّصْنَا مِنَ النَّارِ يَا رَبِ»
منزّهي تو اي كه معبودي جز تو نيست، فرياد رس فرياد رس، ما را از آتش برهان اي پروردگار من.
در همه این مناجاتها به ما تذکر داده میشود ما همه، با همه ادعاها و توهمات خوب بودنمان اگر به خودمان باشد مستحق جهنم رفتن هستیم و به فضل و رحمت خداوند باید متوسل شویم تا ما را از آتش جهنم برهاند.
وضعیت فعلی همه ما بدهکاری و ورشکستگی است اگر به ضعفها، نواقص و بدیهای خودمان و حقی که خداوند در الطافش بر ما دارد توجه کنیم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در زمان امام رضا(ع) برخی از شیعیان در پرداخت خمس بخل میورزیدند، در روایتی حضرت خطاب به آنها نامهای مینویسند و میفرمایند خودتان را با خمس ندادن از دعای ما محروم نکنید و بدانید که خمس کلید روزی شما و مایه پاکی شما از گناهانتان است.👇
https://eitaa.com/ayat_va_revayat/157
در کتاب شریف کافی
از امام رضا (علیه السلام):
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
👈 «إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ كَرِيمٌ ضَمِنَ عَلَى الْعَمَلِ الثَّوَابَ وَ عَلَى الضِّيقِ الْهَمَّ»
به راستى خداوند واسع است و كريم، بر عمل کردن ضامن ثواب است و بر تنگ نظرى هم ضامن غم و اندوه است.
👈 «لَا يَحِلُّ مَالٌ إِلَّا مِنْ وَجْهٍ أَحَلَّهُ اللَّهُ»
هيچ مالى حلال نيست مگر از راهى كه خدايش حلال كرده است.
👈«وَ إِنَّ الْخُمُسَ عَوْنُنَا عَلَى دِينِنَا وَ عَلَى عِيَالاتِنَا وَ عَلَى مَوَالِينَا وَ مَا نَبْذُلُهُ وَ نَشْتَرِي مِنْ أَعْرَاضِنَا مِمَّنْ نَخَافُ سَطْوَتَهُ»
و به راستى، خمس كمك ما است بر دين ما و بر کسانی که مخارجشان برعهده ماست و بر دوستان ما و وسيله بذل و بخشش ما است و حفظ آبروى ما از كسى كه از او بيم داريم.
👈 «فَلَا تَزْوُوهُ عَنَّا وَ لَا تَحْرِمُوا أَنْفُسَكُمْ دُعَاءَنَا مَا قَدَرْتُمْ عَلَيْهِ فَإِنَّ إِخْرَاجَهُ مِفْتَاحُ رِزْقِكُمْ وَ تَمْحِيصُ ذُنُوبِكُمْ»
آن را از ما دريغ نداريد و خود را از دعاى ما محروم نسازيد هرچه كه مىتوانيد، زيرا پرداخت خمس، كليد روزى شما است و مايه پاك شدن گناهان شما.
👈 «وَ مَا تَمْهَدُونَ لِأَنْفُسِكُمْ لِيَوْمِ فَاقَتِكُمْ وَ الْمُسْلِمُ مَنْ يَفِي لِلَّهِ بِمَا عَهِدَ إِلَيْهِ»
خمس ذخيرهاى است که براى روز بىنوائى خود پس انداز میکنید.
مسلمان كسى است كه براى خدا به آنچه او را عهدهدار كرده وفا كند و بر عهده خود بپايد.
👈 «وَ لَيْسَ الْمُسْلِمُ مَنْ أَجَابَ بِاللِّسَانِ وَ خَالَفَ بِالْقَلْبِ وَ السَّلَامُ»
مسلمان نيست كسى كه به زبان همراه است و به دل مخالف است.
و السلام.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
هر کتاب داستانی یا رمان یا قوانین و فیزیک و ... را یکی دوبار بخوانیم خسته میشویم و دیگر نمیخوانیمش.
راحتترین و جذابترین کتابها برای مطالعه رمان و شعر است و آنها را هم دو سه بار بخوانی دیگر حوصله نمیکنیم بخوانیم.
اما مناجاتها و قران و کتب آسمانی اینطور نیستند، قرآن با اینکه بخش زیادی از آن بیان احکام است اما خواندش خسته کننده نیست، چون قرآن و مناجاتها از جنس فقط خواندن و اطلاعات کسب کردن یا خیال پردازی و همراه شدن با عالم شاعر و نویسنده نیستند، بلکه از جنس گفتگو و شنیدن با یک موجود زنده هستند، از جنس گعده گرفتن و همنشینی، به همین خاطر مخاطب آنها از خواندن آنها خسته نمیشود.
به تعبیر نقل شده از امیر المومنین:
👈 «لاَ تُخْلِقُهُ كَثْرَةُ اَلرَّدِّ وَ وُلُوجُ اَلسَّمْعِ»
هراندازه هم قرآن تکرار شود و به گوش بخورد کهنه نمیشود.
اگر میخواهیم این حالت زنده و با طراوت بودن قرآن و مناجات برایمان همیشه حفظ شود، باید به جنس آن دقت کنیم و با مخاطب زنده و حاضر خود وارد گفتگو و شنیدن شویم.
.....
کلیپهایی در همین رابطه:👇
https://eitaa.com/sharhe_hal/4795
https://eitaa.com/sharhe_hal/4796
«إِنَّ شَرَّ ٱلدَّوَآبِّ عِندَ ٱللَّهِ ٱلصُّمُّ ٱلبُكمُ ٱلَّذِينَ لَا يَعقِلُونَ»
مدح یا مذمت کردن برای چیزی معنا دارد که شانیت را دارد مثلا به سنگ نمیگویند چرا درست نگاه نمیکنی یا آفرین چقدر خوب توجه کردی ولی به انسان میگویند چون سنگ چشمی ندارد که درست ببیند و یا عقلی ندارد که توجه کند اما انسان دارد.
در آیه ۲۲ انفال خداوند در مقام مذمت کسانی که فکر نمیکنند میگوید بدترین جنبندگان کسی است که کر و و لال و هستند و نمیاندیشند.
آن کس که شانیت چنین مدح یا ذمی را دارد انسان است، اوست که قوه تعقل را دارد و مخاطب این مذمت خداوند است اما اگر این انسان اهل شنیدن نباشد و خود رأی باشد، اهل گفتن آنچه از حق و درستی میدانند نباشند و لال باشد، اهل فکر کردن نباشد و هرچیزی را بیحساب و کتاب قبول کند، این آدم شایسته نام آدمی نیست بلکه از جنبندگان هم پایینتر است و شر همه جنبندگان است.
پس هم خوب بشنویم، هم اگر حقی و درستی را میدانیم خوب بیان کنیم و هم خوب فکر کنیم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در فرازهایی از یکی از خطبههای حضرت امیر در نهج البلاغه، حضرت میفرمایند خوراک من دو قرص نان بیشتر نیست و ادامه میدهند:
👈 «فَمَا خُلِقْتُ لِيَشْغَلَنِي أَكْلُ اَلطَّيِّبَاتِ كَالْبَهِيمَةِ اَلْمَرْبُوطَةِ هَمُّهَا عَلَفُهَا...»
مرا براى آن نيافريدهاند كه غذاهاى لذيذ و دلپذير به خود مشغولم دارد، چون چارپايان در آغل بسته كه همه هدفشان نشخوار علف است، ...
در ادامه حضرت میگویند: مثل این است که میشنوم برخی میگویند
اگر قوت پسر ابوطالب چنين است، ضعف او را زمینگیر میکرد و نمیتوانست با پهلوانان و شجاعان جنگ کند.
حضرت برای پاسخ به این گمان میفرمایند:
👈 «أَلَا وَ إِنَّ اَلشَّجَرَةَ اَلْبَرِّيَّةَ أَصْلَبُ عُوداً وَ اَلرَّوَاتِعَ اَلْخَضِرَةَ أَرَقُّ جُلُوداً وَ اَلنَّابِتَاتِ اَلْعِذْيَةَ أَقْوَى وَقُوداً وَ أَبْطَأُ خُمُوداً»
بدانيد، كه آن درخت كه در بيابانها پرورش يافته، چوبى سختتر دارد و بوتههاى سرسبز و لطيف، پوستى بس نازك. آرى، درختان بيابانى را به هنگام سوختن، شعله نيرومندتر باشد و آتش بيشتر.
....
کلام حضرت در تاثیر تحمل سختی و ترک نازپروردگی فقط در مورد اصلاح بدن انسان نیست، بلکه روح انسان نیز اگر با سختی و محدودیتها مواجه شود، رشد میکند.
در تربیت نفس باید طعم سختی و محدودیت را چشید، بدن انسان نیز اگر عادت به راحتی و برخورداری و پرخوری کند، میشود ماشین دفع!
روزه برای اصلاح بدن و روح، تمرینی لازم از چشیدن طعم محدودیت است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت است:
👈 «قُوتُ اَلْأَجْسَادِ اَلطَّعَامُ وَ قُوتُ اَلْأَرْوَاحِ اَلْإِطْعَامُ»
خوراک مایه قوت جسمها غذا است، و خوراک مایه قوت روحها غذا دادن است.
در آیه ۱۰۳ سوره توبه خداوند تبارک و تعالی به پیامبر اکرم میفرماید:
👈 «خُذ مِن أَموَٰلِهِم صَدَقَةٗ تُطَهِّرُهُم وَتُزَكِّيهِم بِهَا»
از اموالشان صدقات را دريافت كن چراکه به سبب این گرفتن صدقات آنها را پاك میكنى و رشد و تكامل مىدهى؛
بیش از آنکه فقیر به کمک کردن ما نیاز داشته باشد، ما به کمک کردن به او نیاز داریم، بیش از آنکه میهمان ما از مهمانی شدن توسط ما بهره ببرد، ما از میهمانی دادن و اطعام کردن به او بهره میبریم.
اشتباه میکنند کسانی که میگویند در مساجد و حسینیهها از مردم پول جمع نکنید و با موقوفات یا از طریق افراد سرمایهدار هزینههای مسجد و حسینیه را تامین میکنند، چون همه باید در کمک کردن سهیم شوند، این مشارکت در کمککردن خودش یک امر تربیتی و موجب پاک شدن مردم است.
.....
📌 پینوشت: البته در نحوه جمع آوری کمک میشود خلاقیت به خرج داد و شیوههایی که اخلاص و کرامت مردم و متولی بیشتر حفظ شود را اجراء کرد. مثلا عوض هر روز، هر هفته یا ماه پاکتهایی بین مردم توزیع شود تا هرکس هرچه دوست داشت در پاکتها بگذارد یا کارتخوان را به خود فرد کمک کننده دهیم تا مبلغ را واریز کند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
مقایسهای کنید بین دو سوره مبارکه فلق و ناس، نکته بسیار مهمی از مقایسه این دو سوره بدست میآید.
در سوره فلق به «رب الفلق» پناه برده میشود از شر هر آنچه خلق شده است و چند مورد را به خصوصه از این مخلوقات ذکر میکند: شب هنگامی که تاریک میشود، ساحران و دعا نویسها که گره میزنند و در آن میدمند، حسودان که حسادت میکنند.
معلوم میشود این سه مورد از میان مخلوقات خطرناکتر از بقیه هستند.
اما در سوره ناس ورق برمیگردد، عوض یک بار نام خدا را بردن و پناه بردن به او از همه مخلوقات، سه بار نام خداوند با صفات مختلفش را به میان میآورد و به آن پناه میبرد، از شر فقط یک چیز:
«قُل أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ _ مَلِكِ ٱلنَّاسِ _ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ»
از شر چه چیزی؟
«مِن شَرِّ ٱلوَسوَاسِ ٱلخَنَّاسِ»
از شر وسوسه گر کمین گرفته پنهان که بسیار وسوسه میکند.
«ٱلَّذِي يُوَسوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ»
آنكه همواره در سينههاى مردم وسوسه مىكند.
مِنَ ٱلجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ»
چه وسوسه گران از جنّيان و چه آدميان.
معلوم میشود بیشترین ضررها و خطرها از جانب این وسوسهگرها به انسان میرسد و متاسفانه مردم از دعا نویس و ساحر و شب و حسود و هر چیزی میترسند و دوری میکنند جز این وسوسهگرهای پنهان.
وسوسهگرهایی که ذهن و قلب شما را بهم میریزند، دنیا را مقابل چشم شما سیاه میکنند، دلهای شما را برای انجام گناه و خیانت و ظلم نرم میکنند.
خیلی از کانالها و شبکههای ماهوارهای و دوستان مصداق تام این وسوسهگرهای کمین گرفته پنهان هستند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
ضرب المثلها بخشی از فرهنگ مردم هر جامعه هستند، هر ضرب المثلی در جامعه نمیگیرد و نمیماند الا اینکه جامعه آن را بپذیرد.
از قدیم از زبان پدر و مادر و دوست و رفیق شنیدهایم: «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو»
همرنگ جماعت شدن یعنی ساکت شدن، پذیرفتن شرایط موجود، قیام نکردن مقابل نقصها و خطاهای جامعه.
اما قرآن میگوید یکی یکی دوتا دوتا قیام کنید.
👈 «قُل إِنَّمَآ أَعِظُكُم بِوَٰحِدَةٍۖ أَن تَقُومُواْ لِلَّهِ مَثنَىٰ وَفُرَٰدَىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُواْۚ مَا بِصَاحِبِكُم مِّن جِنَّةٍۚ»
بعد از قیام تفکر کنید، رفیق شما پیامبر اکرم دیوانه نیست.
خاصیت قیام، برهم زدن شرایط موجود است، همرنگ جماعت نشدن است، ما وظیفه داریم همرنگ جماعت نباشیم به این معنا که فکر کنیم و آنچه از فرهنگ جامعه را غلط میدانیم مقابل آن بایستیم، حرف بزنیم، سنتهای غلط را بشکنیم.
👈 «وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجنُونٖ»
رفيق و يار شما پیامبر اکرم ديوانه نيست، او فقط همرنگ جماعت نیست، اهل قیام در برابر باطلها است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در حکمتهای نقل شده از لقمان حکیم آمده است، لقمان به فرزندش میگوید: ای پسرم، هفت هزار حکمت فرا گرفتی، پس چهار حکمت آن را حفظ کن و همراه من به بهشت بیا.
معلوم میشود این چهار حکمت مخ همه اندرزها است.
یکی از این چهار حکمت این است:
👈 «وَ أَخْلِصِ الْعَمَلَ فَإِنَّ النَّاقِدَ بَصِير»
عملت را خالص کن چرا که آنکه نقد کننده است آگاه است.
آن چهار حکمت منقول از لقمان در روایتی قدسی نیز با اضافاتی آمده است:
👈 «وَ قالَ تَعالى: يَابْنَ آدَمَ! اَكْثِرْ مِنَ الزّادِ اِلى طَريقٍ بَعيدٍ، وَ خَفِّفِ الْحَمْلَ فَالصِّراطُ دَقيقٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصيرٌ، وَاَخِّرْ نَوْمَكَ اِلَى القُبُورِ وَفَخْرَكَ اِلىَ الميزانِ وَ لَذّاتِكَ اِلَى الجَنَّةِ، وَ كُنْ لى، اَكُنْ لَكَ.»
خداوند متعال فرمود: اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسيار برگير و بار خود را سبك كن، چرا كه راه، باريك است. و كار و عمل را خالص ساز، چرا كه ارزياب، بيناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خويش را براى ميزان و لذّت هاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم.
.....
پینوشت:
در دستگاه کریم قاعدتا نباید خیلی مو را از ماست بکشند! اما با توجه به آیات و روایات در دستگاه خداوند ذره ذره خطاها دیده میشود و از همه سختتر اخلاص است که اکثر اعمال ما در این مرحله رفوضه میشود!
اما چرا؟! ظاهرا خداوند نمیگذارد در دستگاهش کسی طلبکار و مدعی خارج شود، هرچه هم بیاوریم باز یک جایش عیبی پیدا میشود!
الا اینکه بدهکار و با امید به فضلش برویم و آن وقت سیئاتمان هم حسنات میشود!
https://eitaa.com/ayat_va_revayat
تذکر:
متاسفانه برخی از این مطلب درست سوء برداشت میکنند و امید بیعمل به فضل الهی میبندند!
اما این نکته هم مکرر در روایات آمده است که امید بیعمل فریب شیطان است.
از حضرت امیر علیه السلام نقل است:
👈 «لَا تَكُنْ مِمَّنْ يَرْجُو الْآخِرَةَ بِغَيْرِ عَمَلٍ»
مثل آن کسی نباش که امید به آخرت دارد، ولی عمل ندارد.
ما باید تا جای ممکن عمل کنیم ولی به عملمان دل خوش نکنیم بلکه به فضل خداوند دل خوش باشیم.
https://eitaa.com/ayat_va_revayat