کسی که ضعیف است مجبور است سر و صدای زیاد و شلوغکاری کند ولی کسی که قوی است با آرامش و بدون سر و صدا کار خودش را میکند.
در گفتگویی که بین شیطان و خداوند (تبارک و تعالی) در آیات ۳۹-۴۲ سوره حجر آمده است.
نکته جالب توجه، جو دادن و شلوغ کردن شیطان است که هم به خداوند قسم میخورد و هم کلام خود را با لام و نون تاکید میکند که قطعا با تزیین کردن همه بندگان را اغوا میکنم، همه بندگان را هم با تاکید «اجمعین» میآورد و بعد جز اندکی را که خالص شدگان بدست خدا هستند، خارج میکند.
اما خداوند (تبارک و تعالی) به او چطور جواب میدهد؟
تو بر جمیع بندگان من تسلطی نداری الا آنها که خودشان از تو تبعیت کنند.
شیطان اصل را بر این میگذارد که همه اغوا شوند الا بعضی آن هم با کلی تاکید ولی خداوند اصل را بر این میگذارد که همه از شر شیطان حفظ شوند الا آنها که خود از شیطان تبعیت کنند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
وقتی ما اهل تقوا و ایمان باشیم، عذاب عمومی هم که نازل شود راه نجات برای ما باز است و حفظ میشویم.
در ماجرای عذاب قوم لوط که در آیات ۵۷-۶۰ سوره حجر آمده این سنت خداوند نشان داده شده است.
ملائک عذاب مأموریت نازل کردن عذاب بر همه الا آل لوط را دارند و در همان خانواده لوط هم همسر او مشمول عذاب است.
به قول نظامیها دقیقا نقطه زنی میشود و اصلا عذاب بیهدف و خوشهای نداریم.
.....
حالا ممکن است ما در محلهای یا شهر یا زمانهای باشیم که گناه زیاد است و عقوبات آن گناه هم دامنگیر افراد است اما آیا ما نگران باشیم که این بلا دامن ما را هم بگیرد؟ نه! اگر خودمان و خانوادیمان اهل تقوا باشیم خیالمان راحت باشد.
گرانی آمده؟ در روایات است گرانی چوب خداست، راه رزق ما باز است هرچه میخواهد هرچیزی گران شود، سکه بشود ۴۰ میلیون.
دخترها خراب شدهاند نگرانیم عروس خوب گیرمان نیاید! پسرمان خراب شود! خدا حافظ ماست اگر اهل تقوا باشیم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در استنباط از دین به صرف یک روایت یا آیه نمیتوان نظر داد و هرچه موضوعات جزئیتر میشود وجوه مختلفی که در آنها دخیل است، بیشتر میشود.
در باب گرانی و مسائل اقتصادی هم روایات مختلفی وجود دارد که با یک یا دو روایت نمیشود در موردش سخن گفت، اما یک مطلب کلی ثابت است که اصلا خود گرانی یک عقوبت الهی است که وقتی خداوند از امتی غضبناک شود:
«غَلَتْ أَسْعَارُهَا» و ملائکی مسئول تنظیم قیمتها هستند.
«عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ اَللَّهَ وَكَّلَ مَلَكاً بِالْأَسْعَارِ يُدَبِّرُهَا»
یکی از نامهای خداوند در ادعیه «يَا مُرَخِّصَ اَلْأَسْعَارِ يَا مُعْظِمَ اَلْبَرَكَةِ» است و در روایات مربوط به ظهور حضرت حجت هم آمده است که بعد از حضور ایشان قیمتها کنترل میشود و پیش از قیام حضرت هم قیمتها بسیار افزایش پیدا میکند و مؤمنین باید بر آن صبر کنند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایت است در زمان کوتاهی پیش از قیام قايم بلوایی رخ میدهد که یکی از آنها افزایش قیمتها است و در این شرایط بشارت داده شده است به صبر کنندگان.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
اگر شما مطمئن شوید فردا ظهور حضرت حجت (عج) است چه میکنید؟ احتمالا کار و زندگی را تعطیل میکنید تا مقدماتی برای فردا را فراهم کنید.
برخی به شوق ظهور حضرت حجت و نزدیک دیدن آن ممکن است از روال عادی زندگی خارج شوند و درست کار نکنند، برای پیشرفت و توسعه زندگی فردی و اجتماعی فعالیت جدی نکنند.
اما در روایتی، امام صادق (علیه السلام) به یکی از اصحابشان میفرمایند:
اگر گمان، كردى يا اين خبر به تو رسيد (و يقين كردى) كه فردا اين امر (ظهور قائم اهل بیت عليه السّلام) محقّق خواهد شد، به هيچوجه از كسب روزى دست برمدار و اگر مىتوانى سربار ديگران نباشى همين كار را بكن.
.....
در مورد فراز آخر روایت: «وَ إِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ لاَ تَكُونَ كَلاًّ فَافْعَلْ» خیلی صحبتهای دیگر هم میشود کرد، مثلا اینکه «کل علی الناس» بودن یعنی چه؟ ظاهرا وقتی کسانی با عزت و افتخار و بدون منت، هزینههای شما را تأمین کنند و شما هم بیکار نباشید و مشغول مثلا تحصیل هستید مصداق کل علی الناس نیست ولی وقتی بیکاری پیشه میکنی و اطرافیان از سر ترحم یا غیرت و آبروداری و یا با منت خرج شما را میدهند مصداق کل علی الناس بودن است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
یک سنت بین عقلای عالم وجود دارد بنام بورس تحصیلی برای داشجویان.
کسی که میخواهد ممحض در علم باشد اگر قرار باشد دائم حواسش پرت خرج و هزینه باشد کارش پیش نمیرود و به قدر کفاف گذراندن دوره تحصیل دولت هزینههای او را تأمین میکند.
خداوند هم در سیستم تحصیل دین و تفقه همین سیستم را تایید کرده است و در روایت فرموده است من روزی اهل علم را به عهده گرفتهام.
«قَدْ تَكَفَّلَ لِطَالِبِ اَلْعِلْمِ بِرِزْقِهِ خَاصَّةً عَمَّا ضَمِنَهُ لِغَيْرِهِ»
(ظاهرا منظور از علم هم اصطلاح خاص است یعنی علم دین و شاید علوم دیگری که با واسطه مورد نیاز دین باشد هم شامل شود.)
البته تکفل رزق بندگان را به صورت عمومی خداوند تبارک و تعالی در آیه ۶ سوره هود، پذیرفته است: «وَمَا مِنْ دَآبَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا» که شرط آن دابة یعنی تکان خوردن و حرکت کردن است.
اما برای اهل علم ویژگی خاص قرار داده است که ظاهرا وجه خصوصیتش در این است که بقیه باید دنبال رزق حرکت کنند ولی طالب علم باید دنبال علم حرکت کند تا رزق او تأمین شود.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در آیه آخر سوره حجر خداوند میفرماید: عبادت کن پروردگارت را تا یقین بیاوری.
اهل صوفیه آیه را ترجمه میکنند: عبادت کن تا وقتی که یقین بیاوری.
پس آیه میگوید عبادت تا قبل از رسیدن به یقین است و بعد از آن نیاز نیست و در مراحل تصوف خود از مرحلهای که ادعای یقین میکنند عبادت را کنار میگذارند یا جدی نمیگیرند.
مفسرین پاسخ میدهند اولا خطاب اصلی آیه به پیامبر است و حضرت مطمئنا این یقینی که فلان قطب شما به آن رسیده است را در طول حیات داشتهاند! و عملا هم تا آخرین لحظه عمر بیشترین عبادت را کامل و دقیق انجام دادند.
پس این حرف شما باطل است و منظور از یقین مرگ است و آیه میگوید تا وقتی که مرگ فرا رسد عبادت کن.
در سوره مدثر آيه ۴۶ و ۴۷ نیز از قول دوزخيان مىخوانيم:
«وَ كُنّٰا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ اَلدِّينِ حَتّٰى أَتٰانَا اَلْيَقِينُ» ما همواره روز رستاخيز را تكذيب مى كرديم تا اينكه يقين (مرگ ما) فرا رسید.
منظور از عبادت هم صرف نیایش که اهل تصوف گمان کردهاند نیست بلکه منظور مطلق بندگی است.
📌 یک وجه جالب دیگر که برخی در معنای آیه گفتهاند، اینکه: یقین به همان معنای واقعی خود است که البته مراتب مختلف دارد و آیه میگوید: بندگی کن تا یقین بیاوری.
برای بندگی نیاز نیست ابتدا یقین داشته باشیم بلکه حتی اگر احتمال ضعیفی هم میدهید خدا نباشد اما عاقلانه این است که این احتمال بسیار بسیار قوی که خدایی و آخرتی هست را توجه کنیم و بندگی کنیم.
وقتی بندگی کردیم کم کم یقین هم حاصل میشود.
از همان ابتدا دنبال یقین بودن اشتباه است.
@ayat_va_revayat
برخی تصور میکنند فقط آنچه از دل طبیعت بیرون بیاید مخلوق خداوند است و اگر چیزی وارد مراحل صنعتی یا فرآوری شد نوعی خباثت محصول دست انسان بودن و غیر طبیعی بودن برایش قائل هستند.
مثلا ماشین خیلی زیبا و قوی را که میبیند سبحانالله و الله اکبرشان در نمیآید ولی مثلا اسب و یا پلنگ که میبینند یاد خدا و سبحان الله آنها در میآید.
اما واقعش این است که آنچه هم ما میکاریم و فرآوری میکنیم و میسازیم مخلوق و محصول خداوند است.
آن فکر و توان و ماده و قوانینی که بر اساس آن ما محصولات را فرآوری کنیم و نظم و شکل دهیم را چه کسی داده است؟ جز خداوند؟
در آیه ١٧ سوره نحل، در مذمت کسانی که به غیر خداوند مشرک میشوند، میگوید: «أَفَمَن يَخۡلُقُ كَمَن لَّا يَخلُقُۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ»
آیا کسی که خلق کردن در دست اوست مثل کسی است که نمیتواند خلق کند.
خلق از خداست.
در آیه ۸ نحل، وقتی به نعمت خلق اسب و قاطر و الاغ برای سوار شدن و حمل کالا اشاره میشود، میگوید: و بعدا هم چیزهایی خلق میکنیم که نمیدانید.
در تفسیر این وعده، برخی مفسرین آن را بر ماشین و موتور تطبیق دادهاند.
در آیه ۹ نیز گفته میشود بر خداست که به راه درست هدایت کند و یکی از مصادیق راه درست الهامات الهی در پیشرفت علوم است. اساسا علم وجود مجرد و الهام شونده دارد.
در آیه ۱۱ نحل نیز، محصولات کشاورزی و باغی را با آنکه بشر واسطه کاشت و داشت آن است، خداوند به خود نسبت میدهد و چه فرقی است بین واسطه گری بشر در پیدایش این محصولات با واسطهگری در ساخت گاری و دوچرخه و موتور و ماشین؟!
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در آیه ۳۰ سوره نحل میگوید:
«لِّلَّذِينَ أَحسَنُواْ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنيَا حَسَنَةٞۚ وَلَدَارُ ٱلأٓخِرَةِ خَيرٌ»
برای کسانی که در این دنیا درستکاری و نیکی کنند در همین دنیا نتیجه و پاداش آن است و البته پاداش آخرت بهتر است.
این نکته مهم در آیات مختلف دیگری هم گفته شده است که نتیجه اطاعت از خداوند و خوبی اولا در همین دنیا است و ثانیا در آخرت.
هر روز حداقل شش بار میگوییم «الله الصمد» خدا بینیاز است، پس اگر دستوری به ما داده است همه برای خیر و صلاح خودمان است، او از ما بینیاز است این ماییم که به خدا و اطاعت او نیاز داریم، اطاعت خداوند قرار گرفتن در مسیر خیر و صلاح خودمان است، مثل اطاعت از پدری دلسوز و مهربان و عاقل و بینیاز.
با این نگاه میتوانیم بگوییم هر گناهی بزرگتر است همان است که بیشتر به خود شخصی یا نوعی ما ضرر میزند و هر ثوابی بزرگتر است، بیشتر برای رشد و آسایش خود ما لازمتر است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایات ترک کردن کار و تلاش نهی شده است و کسی که چنین کند را مورد غضب خداوند دانستهاند و از آثارش هم قبول نشدن دعای چنین فردی است.
روایت است امام صادق (عليه السّلام) از یکی از یارانشان سؤال کردند: عمر بن مسلم چه مىكند؟
به ایشان میگویند: به عبادت رو كرده و دست از كسب و كار كشيده است، فرمود: اى واى! او نمىداند كسى كه كار را رها كند هيچ دعائى از او به اجابت نمىرسد! بعد فرمودند: جماعتى از اصحاب رسول خدا (صلّى اللّٰه عليه و آله) هنگامى كه آيۀ شريفۀ «وَ مَنْ يَتَّقِ اَللّٰهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً» نازل شد مغازههاى خود را بستند و در مسجد به عبادت رو آوردند و با خود مىگفتند كه خداوند ما را كفايت كرد، و اين موضوع به گوش رسول خدا (صلّى اللّٰه عليه و آله) رسيد نزد آنها فرستاد و پرسيد چه چيز شما را بدين كار كه كردهايد، واداشت؟ گفتند: يا رسول اللّٰه خداوند خود روزى ما را تكفّل فرموده لذا ما به عبادت و پرستش او رو كردهايم.
حضرت فرمود: براستى كه هر كس چنين كند دعايش را خداوند اجابت نفرمايد، بر شما باد كه طلب روزى كنيد و به كار و حرفهاى بپردازيد، سپس فرمود: من دشمن دارم آن كس را كه كار را ترك كند و دهان به روى آسمان بگشايد و بگويد: خداوندا، مرا روزى ده، و كوشش را رها كند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
همینطور که در روایات به تلاش و کار تشویق و از ترک کار کردن هم نهی شده است، به رعایت تعادل و حفظ آرامش در کار کردن هم توصیه شده است.
«اِجْمِلُوا فِي اَلطَّلَبِ» یعنی در کار کردن اجمال داشته باشید، تلاش خود را بکنید اما دست و پا نزنید، حرص نخورید و سعی نکنید از هر راه و شکل نامعقول کار خود را پیش ببرید.
البته آرام بودن در کار منافاتی با جدیت و تلاش و مداومت در کار که اهل بیت به آنها سفارش کردهاند، ندارد.
از رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله) روایت است: روح الامين جبرئيل از پروردگارم بمن خبر داد كه هيچ كس نميرد تا همه روزى مقدر خود را بخورد از خدا پرهيز كنيد و در طلب رزق آرام باشيد و بدانيد كه دو روزى هست يك روزى كه شما جوئيد و يك روزى كه شما را جويد، روزى خود را از حلال جوئيد كه اگر از راه حلال جوئيد آن را حلال بخوريد و اگر از راه حرام جوئيد آن را بحرامى خوريد و همان روزى شما گردد و ناچاري آن را بخوريد.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایات به اینکه صبح زود دنبال کار و زندگی برویم سفارش زیادی شده است چرا که شروع کردن کارها در صبح زود موجب برکت و افزایش روزی است.
«وَ اَلْبُكُورُ مُبَارَكٌ يَزِيدُ فِي جَمِيعِ اَلنِّعَمِ خُصُوصاً فِي اَلرِّزْقِ»
📌 از رسول الله (صلّى اللّه عليه و آله) روایت است:
روزى را با صدقه فرود آوريد، و بامدادان بكار رفتن بركت دارد و به نعمتها فزايد بويژه به روزى، و خط خوب از كليدهاى روزيست و شيرين سخنى روزى را افزايد.
....
اگر دیر بخوابیم و دیر بیدار شویم در زندگی عقب خواهیم ماند، برای عقب نماندن، برای رشد کردن و موفق بودن خودمان و فرزندانمان تصمیم بگیریم خواب خود را اصلاح کنیم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
زمان شروع به کار یک مؤمن و پیرو امام صادق(علیه السلام) کی است؟
در روایت حضرت به یکی از اصحاب خود میفرمایند به هرکدام از شیعیان رسیدی سلام من را به آنها برسانید و بگویید امام صادق گفت شما را به تقوای الهی و چیزی که موجب روزی است، سفارش میکنم:
«وَ اَللَّهِ مَا آمُرُكُمْ إِلاَّ بِمَا نَأْمُرُ بِهِ أَنْفُسَنَا فَعَلَيْكُمْ بِالْجِدِّ وَ اَلاِجْتِهَادِ وَ إِذَا صَلَّيْتُمُ اَلصُّبْحَ وَ اِنْصَرَفْتُمْ فَبَكِّرُوا فِي طَلَبِ اَلرِّزْقِ وَ اُطْلُبُوا اَلْحَلاَلَ»
به خدا سوگند! جز آن چيزى كه خودمان را بدان وادار مىكنم، دستور نمىدهم؛ پس تلاش و كوشش فراوان كنيد. هنگامى كه نماز صبح را گزارديد و نماز تمام شد، همان صبحگاهان در پى رزق و روزى برويد و روزى حلال بجوييد كه خداوند عزّ و جلّ به سرعت به شما رزق و روزى مىدهد و شما را براى كسب روزى حلال كمك خواهد كرد.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت است:
عبادت ده جزء دارد و نه جزء آن در کسب و کار حلال است.
.....
خیلیها وقتی میگویی عبادت، اعمال تعبدی دین که قصد قربت در آنها شرط است مانند نماز و روزه و خمس به ذهنشان میآید، مقابل این نوع از اعمال، اعمال توصلی است مانند معاملات، طهارت و نجاست و دیگر اعمالی که قصد قربت در صحت آنها شرط نیست ولی آنها را هم از جهات دیگر میتوان به قصد تقرب الهی انجام داد.
عبادت در آیات و روایات معنای بندگی و اطاعت از خداوند دارد که اعم از اعمال تعبدی و توصلی است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در آیه ۳۶ نحل
خداوند تبارک و تعالی میگوید در هر امتی رسولی را فرستادیم، شعارش یک چیز واحد بود:
«أَنِ ٱعبُدُواْ ٱللَّهَ وَٱجتَنِبُواْ ٱلطَّـٰغُوتَۖ»
خداوند را بندگی کنید و از طاغوت اجتناب کنید.
وقتی این شعار همیشگی همه انبیاء و خلاصه دین در همه ادیان بوده است، اگر ما قرار است دیندار باشیم باید به دنبال تحقق این دو شعار اصلی باشیم.
اما آنچه زیاد گفته و تکرار شده است بخش اول است یعنی خدا را عبادت کنید بوده است و بس و بخش دوم که موجب چالش با طاغوت است، سانسور شده است.
تحریف دین از اینجا آغاز میشود، «دین غیر سیاسی و عبادی صرف» از این سانسور نشأت میگیرد، دینی که مؤمنانش اصلا تعریفی از طاغوت ندارند و نمیدانند چیزی به نام طاغوت است که عین عبادت کردن موظف به اجتناب از او هستیم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از مواردی که در روایات توصیه شده است و پیامبر اکرم و اهل بیت (سلام الله و صلواته علیهم اجمعین) به عمل به آن توجه زیاد داشتند خوش پوشی است.
طوری که لباسهای ذکر شده برای این بزرگواران فاخر و با قیمتهای بسیار عجیب برآورد شده است.
البته امیرالمؤمنین میان اهل بیت سیره خاصی داشتهاند که متفاوت از بقیه حتی حضرت رسول(ص) بوده است و در مورد چرایی آن تأمل و بحث خود را میطلبد.
یکی از وجوه گفته شده شرایط زمانی حضرت بوده است و در روایت زیر بخشی از این شرایط معلوم میشود.
امير مؤمنان على عليه السّلام عبد اللّه بن عبّاس را برای گفتگو با گروهی از خوارج که علیه حضرت بودند و اجتماع کرده بودند، فرستاد.
سردسته آنها ابن كوّاء نام داشت.
ابن عباس در حالىكه پيراهنى نازك(غیرخشن) و يك حلّه(پارچهای بلند و منسوب به یمن که دور خود میپیچند) بر تن داشت، نزد آنها رفت. هنگامى كه آنان ابن عباس را مشاهده كردند گفتند: اى ابن عبّاس! تو بهترين ما در بين خودمان هستى و تو اين لباس را مىپوشى؟!
عبد اللّه بن عباس گفت: اين نخستين موردى است كه دربارۀ آن با شما مخاصمه مىنمايم؛ چرا كه خدا مىفرمايد: «بگو چه كسى زينتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده و روزىهاى پاكيزه را حرام كرده است». و همچنين مىفرمايد: «زينت خود را به هنگام رفتن به مسجد با خود برداريد».
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در معاملات و روابط روزانه زندگی گاهی افرادی را در کاری امین قرار میدهیم و به آنها اعتماد میکنیم.
در روایت است اگر کسی را امین قرار دادی و مشکلی پیش آمد حق نداری او را متهم کنی، از طرفی هم اگر کسی را امتحان کردهای یا از خیانتکاری او در جایی اطلاع داری دیگر او را امین قرار نده.
«لَيْسَ لَكَ أَنْ تَتَّهِمَ مَنِ اِئْتَمَنْتَهُ وَ لاَ تَأْتَمِنَ اَلْخَائِنَ وَ قَدْ جَرَّبْتَهُ»
....
در قوانین جزایی اگر برای کسانی که در اموال دیگران خیانت میکنند علاوه بر لزوم جبران خسارت، محرومیتهای سنگین از اعتبارات حقوقی و مالی تا وقتی که احراز شود او مجددا امین شده است، وضع کنیم، دیگر خیلی از کسانی که فکر خیانت در اموال مردم به ذهنشان میزند حتی فکر آن را هم نخواهند کرد.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
عمر بن يزيد از امام صادق-عليه السّلام-روايت كرده است كه فرمود: «من اگر از خدا حاجت طلب كنم،از او مىخواهم كه به من قدرت كار كردن و روز را در طلب حلال سپرى نمودن،عنايت كند (نه اينكه يك جا بنشينم و روزى طلب كنم) مگر قول خداوند عزيز و جليل را نشنيدى كه فرمود: «فَإِذٰا قُضِيَتِ اَلصَّلاٰةُ فَانْتَشِرُوا فِي اَلْأَرْضِ وَ اِبْتَغُوا مِنْ فَضْلِ اَللّٰهِ»؟
يعنى: «وقتى نماز انجام شد، در زمين متفرق شويد و به دنبال روزى خدا باشيد»
اگر كسى وارد اطاقش شود و در اطاق را گل بگيرد، پس از آن بگويد: روزى من مىآيد، او جزء يكى از سه گروهى است كه دعايشان مستجاب نمىگردد».
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
روایت بسیار زیبایی در کتاب کافی است که یکی از اصحاب امام کاظم (علیه السلام) با ایشان در مورد امام بعد از ایشان صحبت میکند، حدیث طولانی است و ماجراهایی دارد و خلاصه زمان میگذرد و این فرد در زمان امامت امام رضا (علیه السلام) ایشان را زیارت میکند.
حضرت رضا (علیه السلام) به او میگویند میایی باهم به سفر عمره برویم؟
آن فرد که پولی برای سفر نداشته شرمنده میشود و با خجالت میگوید آقا جان امر با شماست ولی من خرجی سفر ندارم.
حضرت ناراحت میشوند و به شکل عجیبی استبعاد میکنند که یعنی چه این حرف؟ سبحان الله معلوم است وقتی من دارم به تو امر میکنم خرجت را هم تکفل میکنم.
«فَقَالَ لِي يَا يَزِيدُ مَا تَقُولُ فِي اَلْعُمْرَةِ فَقُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي ذَلِكَ إِلَيْكَ وَ مَا عِنْدِي نَفَقَةٌ فَقَالَ سُبْحَانَ اَللَّهِ مَا كُنَّا نُكَلِّفُكَ وَ لاَ نَكْفِيكَ»
این حکایت و قاعده همهجا هست، کافی است در مسیر امر امام باشیم، آنگاه تکفل ما با خود امام است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
آیه ۵۶ الذاریات را همه بارها شنیدهایم و حفظ هستیم: خلق نکردم جن و انس را جز برای عبادت.
اما اگر این آیه را با دو آیه بعدش ببینیم معنای جدیدی به آن اضافه میشود.
من اگر همهاش عبادت کنم رزق و روزیم چه میشود؟
عبادت در فرهنگ دینی صرف نیایش مثل نماز و روزه و دعا نیست و منظور از آن بندگی است.
آیه میگوید همه دغدغهات بندگیات باشد نه پول و خانه و ...
خب پس پول و خانه و زن و... چه میشود؟
خداوند تبارک و تعالی در آیات بعد میگوید: من که از شما نمیخواهم رزق کسی را بدهید و کسی را اطعام کنید.
«مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ»
«مِّن رِّزۡق» را اصطلاحا نکره در سیاق نفی میگویند یعنی هیچ رزقی هیچ اطعامی چه خودت چه دیگران.
بعد در آیه بعد میگوید قطعا این خداست که رزاق است و صاحب قدرت متین.
«إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلرَّزَّاقُ ذُو ٱلۡقُوَّةِ ٱلۡمَتِينُ»
ٱلرَّزَّاقُ یعنی بسیار رزق دهنده هم همه را رزق میدهد هم زیاد و خوب.
ٱلۡمَتِينُ هم یعنی استوار، چیزی که کسادی و کم شدن در آن نیست.
حالا دوباره این ۳ آیه را بخوانیم:
بیخیال دنیا، برای پول کار نکن، به فکر بندگیات باش، رزق خودت و زن و بچهات و هرکه که فکر میکنی تو باید رزقش را بدهی با من. رزقش را میدهم زیاد و خوب هم میدهم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در حدیث قدسی روایت شده که خداوند به وسیله جبرائیل به حضرت رسول نکاتی را میگوید یک حرز خوب معرفی شده است:
«يَا أَحْمَدُ إِنَّ اَلْعِبَادَةَ عَشَرَةُ أَجْزَاءٍ تِسْعَةٌ مِنْهَا طَلَبُ اَلْحَلاَلِ فَإِذَا طَيَّبْتَ مَطْعَمَكَ وَ مَشْرَبَكَ فَأَنْتَ فِي حِفْظِي وَ كَنَفِي»
ای احمد عبادت (بندگی) ده جزء دارد که نه جزء آن کار کردن و پول حلال درآوردن است، اگر خوراک و نوشیدنیت را از حلال قرار دادی در پناه و حفاظ من هستی.
بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام ج ۷۴، ص ۲۱
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
امروز روایت جالبی پشت سر حضرت آقا بود، روایت از امام صادق (علیه السلام):
«أَكْثَرُ اَلْخَيْرِ فِي اَلنِّسَاءِ»
بيشتر خير و نيكى در زنهاست.
.....
در یکی از شروح وجه این خیر بودن زن را حفظ نظام و آرامش خانواده به برکت زن دانسته بود چرا که خانواده مهمترین رکن جامعه و زن محور حفظ و رشد آن است.
در شرح دیگری به حفظ نوع بشر و کیفیت آن توسط زنان به عنوان وجه «بیشترین خیر در زنان بودن» اشاره شده بود.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در خاطرات مربوط به امام خمینی نقل است وقتی سرمایهدارهای بزرگ پولهای درشت به عنوان کمک یا وجوهات نزد ایشان میآوردند نمیپذیرفتند.
مثلا در زمان حضور ایشان در پاریس فردی ۸۶ میلیون تومان میآورد که به پول آن زمان پول بسیار زیادی بوده است:
👈«در آن ایام بسیار قابل توجه و کارساز بود، ولی امام آن را نپذیرفتند و از وی تشکر کردند؛ من با تعجب به امام عرض کردم چرا نپذیرفتید؟ امام فرمودند: «ما پولی از سرمایه دارها نگرفتهایم، ما و نهضت ما را متهم میکنند که اینها با پولدارها و زمیندارها مرتبطند، وای به وقتی که پولی از آنها گرفته شود!» ضمناً بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هرگاه فردی مبلغی قابل توجه میآورد امام نمیپذیرفتند و میفرمودند اینها وجوه شرعی (حقوق الله و حقوق الناس) خود را پرداخت نکردهاند و بدین وسیله میخواهند از حساب شرعی فرار کنند.»
📝(به نقل از حاج احمد آقا، برداشتهایی از سیره امام ج ۲، ص ۳۵۷)
📌از امام باقر عليه السّلام روایت است:
هركس ثروت خود را از چهار راه بهدست آورد مصرفكردن آن در چهار مورد پذيرفته نيست. كسىكه از اختلاس، دزدى و رباخوارى و خيانت در امانت ثروتى فراهم سازد، اگر زكات دهد يا صدقه دهد و يا حج و يا عمره برود، هيچكدام مقبول نخواهد افتاد. خداوند هرگز ثروت حرام را در راه حج و عمره نخواهد پذيرفت.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از نعمتهای خداوند که در سوره نحل ذکر شده است گوشت ماهی و جواهراتی مثل مروارید است که از دل دریا در میآید.
اولی برای خوردن و دومی برای زینت کردن.
برایم سوال است چرا جریانهای با نام طب اسلامی حداقل بنده با وجود بررسیها و مراجعات فراوان ندیدهام به خوردن ماهی سفارش کنند؟! معمولا به خوردن گرمی و مصلح سفارش میکنند و چون طبع ماهی را سرد میدانند به آن توصیه نمیکنند.
شیر گاو هم به عنوان یکی دیگر از نعمتهای خاص ذکر شده در قرآن است که باز به آن و محصولات مشتق از آن توصیهای نمیشود چون طبع آن را سرد میدانند!
در مورد مروارید هم برخی که مطلقا با زینت و تجملات مخالف هستند، این نام بردن از این زینتها به عنوان نعمت خداوند، شاهدی بر نفی آن است و مثبت این است که حدی از زینت و تجمل در دین مورد پسند است.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از نکات جالب که در طبیعت وجود دارد، خلافیت و تنوع است که هرچه سیر کنی و بگردی باز هم صحنه جدید و شکل و رنگ جدید میبینید و هیچ چیز تکراری نیست.
از جمله برکات این تنوع هم خاص بودن هر چیزی است و میتوان هر فرد و شخص و مکانی را خاص و متمایز کرد و او را به راحتی یافت.
اما محصول دست بشر که میشود سری سازی و خسته کننده میشود، وارد یک کوچه و یا محله میشوی یک سری خانههای مشابه میبینی با یک معماری و نقشه ثابت، تجهیزاتی که در خط تولید ساخته میشود همه سری سازی شده.
حداکثر با یک چیزیهایی مثل عدد آنها را متمایز میکنند تا شناخته شود.
این تفاوت در مصنوع بشر و مخلوق خداوند هم به خلاق بودن خداوند و محدود بودن بشر برمیگردد. خداوند تبارک و تعالی خلاق است یعنی هم چیزی که نبود را خلق میکند و هم تکراری خلق نمیکند، برخلاف بشر که آنچه هست را نظم جدید میدهد و معمولا سری سازی میکند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
✅ حدیث بسیار مهمی در منابع معتبر و مختلف شیعه آمده است و درس بسیار مهمی در حفظ سرمایه در آن وجود دارد.
اینکه: ملک و زمین و آب را نفروشید الا اینکه در همان زمینه سرمایهگذاری کنید.
👈«مَنْ بَاعَ أَرْضاً أَوْ مَاءً وَ لَمْ يَضَعْهُ فِي أَرْضٍ أَوْ مَاءٍ ذَهَبَ ثَمَنُهُ مَحْقاً»
از امام صادق (عليه السّلام) روایت است: در تورات نوشته شده است كه هركس زمين يا چاه آب خود را بفروشد و با بهايى كه از آن مىگيرد زمين يا آبى نخرد، پولى كه گرفته است از بین میرود.
.....
شنیدهام در روایت دیگری با همین مضمون است که خداوند ملکی را مأمور تلف شدن آن مال میگذارد.
و باز شنیدهام چنین مضمونی برای دام نیز وجود دارد اما این دو روایت را خودم نخواندهام.
همه در اطرافمان کسانی را میشناسیم که خدا نعمت خانه خوب به آنها داده بود ولی به هوای اینکه مثلا سود بیشتر کنند همه را فروختند و هیچ بخش آن را هم با زمین و ملک حفظ نکردند و بیخانه و آواره شدند.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایتی امام صادق (علیه السلام) به غلام آزاد شده خود میگویند برای خودت یا باغ و بستان و یا حرفه و صناعتی (احتمالا منظور روایت دامداری باشد) راه بیانداز چرا که مرد وقتی مشکل یا مصیبتی(ظاهرا مرگ) برایش پیش بیاید و بداند پشت سر خود چیزی گذارده که اهل و عیالش را تامین کند آن مشکل و مصیبت بر او راحت میشود.
«فَإِنَّ اَلرَّجُلَ إِذَا نَزَلَتْ بِهِ اَلنَّازِلَةُ أَوِ اَلْمُصِيبَةُ فَذَكَرَ أَنَّ وَرَاءَ ظَهْرِهِ مَا يُقِيمُ عِيَالَهُ كَانَ أَسْخَى لِنَفْسِهِ»
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
از جمله چیزهایی که با نظم منطقی طبیعت جور در نمیاد حجم زیاد شیر گاو و عسل زنبورها است که خیلی خیلی بیشتر از مصرف خودشان تولید میکنند.
این تولید بیشتر از نیاز و مصرف تا یک حدی منطقی است اما وقتی حجم چند برابری نسبت به نیاز شد معلوم میشود اینها مأموریت بالاتری دارند مأمورند تولید کنند برای جای دیگری، مصرف کننده دیگری.
در اینجور موارد خداوند هدایت کننده و رزاق و مهربان خیلی خوب جلوهگری میکند.
الحمد لله علی کل النعمة.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در آیه ۶۰ سوره مبارکه نحل آمده است:
صفات بد برای کسانی است که ایمان به آخرت ندارند.
یعنی اگر شما به آخرت و حساب و کتاب دقیق آنها و نتایج ابدی آن فکر کنی صفات اخلاقی شما هم درست میشود.
به همین جهت در سفارشات اخلاقی به رفتن به قبرستان که یادآور مرگ و آخرت است زیاد توصیه شده است.
قبرستان بروید تا یاد آخرت کنید و اخلاقتان خوب شود.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1
در روایات است که خداوند در هر قریهای یکی از دوستان و اولیاء خود و یکی از دشمنان خود و اولیائش قرار داده است.
در آیه ۸۹ سوره مبارکه نحل آمده است در آخرت از هر امتی شاهدی مبعوث میشود.
امت یعنی یک جماعتی که تحت یک شرایط واحد از پیوند اجتماعی مانند جغرافیا یا فرهنگ و زبان و دین زندگی میکنند.
شاهد هم یعنی کسی که بر دیگران حجت را تمام میکند که با این شرایط هم میشد به قرب الهی و کمال رسید.
با توجه به این دو معنا، در آخرت خداوند در هر قریه و قومیت و عشیره و صنفی یک ولی خود از آنها را معرفی میکند و او را شاهد بر آن امت میگیرد.
به قولی عالم پر از ولی خداست فقط توفیق و چشم دیدن میخواهد، معمولا اولیاء خدا هم معمولیتر و بیسر و صداتر از آن هستند که فکرش را بکنیم.
https://eitaa.com/joinchat/3499884818C4a82ae00a1