خلاصۀ سخنرانی ظهر دهم محرم (عاشورا) سه شنبه 26 تیرماه 1403 موضوع: چگونگی برخورد با دشمن ✅ خداوند متعال کمال محض و غنی مطلق است؛ نه به ما نیاز دارد و نه به عبادات ضعیف ما. اگر ما را خلق کرده و به عبادت خود دستور داده برای این است که ما به جایی برسیم. مسیر عبادت یک مسیر ملکوتی است به همین دلیل خداوند انبیاء را به سوی ما فرستاد تا ما را راهنمایی کنند. آمدن پیامبران و فروفرستادن کتاب های آسمانی از بابت هدایت عامۀ خداوند است که بر مؤمن و کافر به شکل یکسان نازل شده است. خداوند در قرآن می فرماید: «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلاَّ كَافَّةً لِلنَّاسِ»‏ ما تو را نفرستادیم مگر برای تمامی مردم. همچنین در مورد نزول قرآن می فرماید: «شَهْرُ رَمَضانَ‏ الَّذي أُنْزِلَ فيهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ» «للناس» یعنی تمامی انسان هاست. 💠 انسانی که جوان است و در فوران غریزه های جنسی است اگر نمی تواند خود را کنترل کند می تواند سورۀ یوسف را بخواند. برای یوسف تمامی اسباب مهیا بود، یوسف عبد زلیخا بود و باید به دستور مالکش عمل می کرد. هفت در تا اندرونی زلیخا همه قفل بود و کلیدش فقط دست زلیخا بود، تقاضا نیز از طرف زلیخا که زن بود انجام گرفت، یوسف را هم تهدید کرده بود که اگر به خواستۀ او تن در ندهد او را تنبیه می کند. اتفاقا زلیخا زیبا هم بود. ولی وقتی یوسف عصمت به خرج داد و از صحنۀ گناه فرار کرد، تمامی درهای قفل شده باز شد. سرآخر هم طفلی به بی گناهی او شهادت داد. 📌 در حدیث آمده است: «من‏ كان‏ لله‏ كان‏ الله‏ له‏» هر کس با خدا باشد خداوند نیز با او خواهد بود. البته انسان باید تا جائی که می تواند سعی و تلاش کند و سپس مابقی را به خدا بسپارد. 💠 اگر انسان می خواهد در مسیر دین اهل استقامت باشد و امتحانات و مشکلاتی که وجود دارد سربلند بیرون آید سورۀ نوح را بخواند. او 950 سال دین خدا را تبلیغ کرد با آنکه قوم او او را مورد ضرب و شتم قرار می دادند. 💠 اگر ما در برابر دشمن ها قرار گرفتیم و با قدرت شدید آنها موجه شدیم به کار حضرت ابراهیم نگاه کنیم که یک تنه تمامی بت ها را جز بت بزرگ شکست. بت پرستان برای انتقام آتشی عظیم برپا کردند و ابراهیم را با منجنیق به سمت آتش پرت کردند. در این وسط جبرئیل بر ابراهیم نازل شد که اگر دستوری داری بگو تا انجام دهم. اما او گفت: خداوند خود از حال من باخبر است و خود برای من تصمیم می گیرد. 💠 وقتی یونس وارد شکم ماهی شد، جبرئیل به او گفت: ای یونس! چه کسی تو را پیغمبر کرد؟ چه کسی تو را به سوی آن قوم مبعوث کن؟ چه کسی به تو گفت که در این قوم تبلیغ کن؟ عرضه داشت خداوند عالم سپس پرسید: با اذن چه کسی قوم خودت را ترک کردی؟ همین ترک اولی از حضرت یونس موجب شد که خداوند می فرماید: اگر یونس در شکم ماهی به تسبیح ما مشغول نبود و عذرخواهی نمی کرد، در همان جا او را تا روز قیامت نگه می داشتیم. 💠 خداوند رسول خدا ص را به عنوان الگو مطرح می کند یکی از این الگوها در سورۀ فتح آمده که می فرماید «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ» پیغمبر اکرم (ص) و هر کسی که با او بود از یک سو با دشمنان به شدت سخت تند و غلیظ بودند ولی در میان خودشان با رحمت و عطوفت برخورد می کردند. اینکه ابتدا شدت با کفار مطرح شده است و بعد رحمت این است که ابتدا باید محبت دشمنانی همانند معاویه از دل بیرون رود تا محبت امثال امیر مؤمنان ع بتواند در دل وارد شود. در زیارت عاشورا نیز ابتدا صد لعن می فرستیم و سپس صد صلوات و باز به سراغ لعن می رویم. 📌 خداوند در جنگ به رسول خدا (ص) دستور می دهد: «يا أَيُّهَا النَّبِيُّ جاهِدِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنافِقينَ وَ اغْلُظْ عَلَيْهِمْ وَ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ» یعنی با کفار و منافقان بجنگ و بر آنها شدت بگیر زیرا آنها همانند خاری در سر راه هستند و سرانجام آنها نیز آتش است. اینها که سردمداران کفر هستند باید از بین بروند. اگر آنها نباشند سایر مردم نیز با دین خدا مشکلی ندارند. ❗️ امروزه نیز اگر بناست عده ای از طرف ایران با خارجی ها ملاقات و مذاکره داشته باشند باید حتما دقت کنند که باید بر کفار شدید و بر خودی ها رحیم باشند. کافران به هیچ حدی قانع نیستند مگر اینکه ما را هم مثل خودشان بی دین کنند. خداوند می فرماید: «وَ لَنْ‏ يَجْعَلَ‏ اللَّهُ‏ لِلْكافِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنينَ سَبيلاً» یعنی کفار نباید بر مسلمانان دست برتر داشته باشند.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠روز عاشورا 💠موضوع: چگونگی برخورد با دشمن 🗓 سه‌شنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۶

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب یازدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 سه‌شنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۶ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب دوازدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 چهارشنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۷ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

خلاصۀ سخنرانی شب یازدهم محرم 26 تیرماه 1403 موضوع: عبودیت ✅ اگر شرایط زندگی انسان طبق میل او رقم بخورد، طبیعی است انسان اعتراضی نمی کند. ولی اگر شرایط بر خلاف میل او رقم بخورد مثلا انسان، بیمار و یا فقیر شود و یا مبتلا به جنگ و ناامنی گردد، در این وضعیت های بحرانی، واقعیتِ درون ااو ظاهر می شود و مشخص می گردد او تا چه مقدار برای حفظ دین استقامت به خرج می دهد. به همین دلیل امام حسین ع می فرماید: «مردم بندۀ دنیا هستند و دین بر روی زبانشان می گردد و آن هم مادامی که معاش آنها به خوبی بگذرد ولی وقتی بلا و مشکلات پدید می آید دین داران واقعی اندک هستند». 💠 وقتی ملک الموت برای قبض روح حاضر می شود، اگر فرد، باایمان باشد، با او با احترام رفتار می کند، اما اگر کسی گنهکار بوده احترامی پیش خداوند نداشته باشد، ملک الموت نیز به او احترامی نمی کند، با نکبت جان او را قبض می کند و بالا می برد. خداوند در قرآن می فرماید: کسانی که با گناه به خودشان ظلم کردند و ملائکه می خواهند جان آنها را بگیرند به آنها می گویند که کجا بودید که این همه گناه در پروندۀ شما ثبت است؟ آنها در پاسخ می گویند: ما در دنیا مستضعف بودیم و در جایی بودیم که از ما کاری بر نمی آید (مثلا برای ادامۀ تحصیل به خارج رفته بودیم و محیط مملو از فساد بود و ما هم مبتلا شدیم). ملائکه به آنها می گویند: آیا زمین دنیا، وسیع نبود تا جای دیگری بروید تا دینتان محفوظ بماند. (آیا مثلا به خاطر اینکه مدرک بالاتری به دست آورید دینِ خود را از دست دادید؟ یا اگر شغلی دارید که نمی توانید دین خود را حفظ کنید مثلا فردی طلافروش است که بیشتر با زن ها سر و کار دارد و نمی تواند نگاه خود را حفظ کند چرا شغل خود را عوض نکرده است؟) سپس قرآن می فرماید: جایگاه آنها در جهنم است که بد جایگاهی است. ✅ خداوند سنت هایی دارد و مراد از این «سنّت» این است که خداوند قوانینی دارد که برای همۀ انسان بدون استثناء جاری می شود. 1️⃣ از جمله این سنت ها همان است که خداوند می فرماید: اگر کسی نعمت های الهی را شکر کند خداوند آنها را بیشتر می کند ولی اگر کسی کفران کند بداند که عذاب الهی بسیار شدید است. نام خداوند نیز «شاکر» و «شکور» است یعنی اگر انسان از نعمت های الهی تشکر کند، خداوند نیز در عوض از او تشکر می نماید. تشکر انسان به این است که نعمت های خداوند را در مسیری که او قرار داده مصرف کند و اما تشکر خداوند در آیۀ دیگر مطرح شده که می فرماید: «اللَّهُ‏ وَلِيُ‏ الَّذينَ‏ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ» یعنی خداوند سرپرستی و ولایت بندۀ شاکر را برعهده می گیرد و او را از وادی ظلمات به وادی نور وارد می سازد در نتیجه آنچه مردم در ظلمتند و نمی بینند، نمی شوند و استشمام نمی کنند آن فرد می بیند، می شنود و استشمام می کند. حال اگر کسی عمری را صرف کرد ولی این پرده ها کنار نرفته است مشخص است که در تشکر، به خوبی عمل نکرده است. 2️⃣ از سنت های دیگر الهی این است که خداوند از تمامی افراد در حد خودشان امتحان می گیرد. هیچ کس از این قاعده استثنا نیست. با چند جلسه شرکت در روضۀ امام حسین علیه السلام و انجام چند کار خوب، کار به پایان نمی رسد و امتحانات الهی تمام نمی شود. 📌 این امتحانات مخصوصا در زمان غیبت بسیار زیاد است همان گونه که امام صادق ع می فرماید: شما را امتحان می کنیم امتحان کردنی! و غربال می کنیم غربال کردنی! هرقدر به زمان ظهور امام زمان (عج) نزدیکتر می شویم این امتحانات سنگین تر می شود تا جایی که هر کس هر چیزی در درون دارد اعم از سعادت و شقاوت ظاهر شود. 3️⃣ از دیگر سنت های الهی این است که انسان هر عملی که در دنیا انجام می دهد مقداری از آن به خودش بر می گردد، اگر کسی به دیگران ظلم کند، تهمت بزند، دلشان را به درد بیاورد، آنها را معطل کند و یا حقشان را نادیده بگیرد دیگران نیز همین کارها را در مورد او می کنند خداوند در قرآن می فرماید: تمامی ظلم های شما در همین دنیا بر سر خودتان خراب می شود. سپس از دنیا می روید و در روز قیامت نیز به شما نشان می دهیم که این ظلم ها چه نکبت هایی به دنبال دارد. 4️⃣ از جمله سنت های الهیه این است که خداوند بر اساس أعمال انسان با آنها برخورد می شود. اگر کسی الآن عزیز است و یا ذلیل می باشد و یا بابّ نعمت و یا نکبت به روی او باز شده است همه به سبب کارهایی است که انجام داده است. باید از خداوند خواست که به ما عمری که دارای برکت است عنایت بفرماید.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب یازدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 سه‌شنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۶

خلاصۀ شب دوازدهم محرم 27 تیرماه 1403 موضوع: عبودیت ✅ خداوند گاه به سبب اینکه مالک و همه کارۀ عالَم است بدون در نظر گرفتن أعمال انسان ها برکاتی را به سبب مصلحتی بر برخی از افراد نازل می کند. خداوند چون کریم است این نعمت ها را پس نمی گیرد مگر اینکه بنده خودش به سبب نالیاقتی آن را از دست دهد. امام باقر ع می فرماید: حکم قطعی خداوند بر این است که اگر بر کسی که باب کرامت و نعمت را باز کرده است آن را از او پس نگیرد مگر اینکه بنده، گناهی انجام دهد که مستحق مجازات شده باشد. 👈 در روایت دیگری از امام باقر ع می خوانیم: گاه قلب انسان به گناهی مبتلا می شود و آن را ادامه می دهد و کار به جایی می رسد که قلب کاملا واژگون می شود. (در نتیجه انسان به تدریج می بیند قبلا از کاری بدش می آید و الآن خوشش می آید و بالعکس). افرادی بودند که اهل مسجد بودند و سپس کارشان به جایی رسیده است که حتی نماز را هم رها کرده اند و حتی اعتقاد پیدا کردند آن زمان که اهل نماز بودند اشتباه می کردند. 👈 امام صادق ع در روایتی می فرماید: اگر کسی گناهی انجام دهد در قلب او نکته ای سیاه ایجاد می شود، اگر توبه کند آن نقطه محو می شود ولی اگر گناه را ادامه دهد آن لکه زیادتر می شود تا جایی که آن ظلمت ها بر جانش غالب می شود، تا جایی که دیگر به هیچ وجه رنگ سعادت را نخواهد دید. ⚠️ اگر گناهان در انسان حالت ملکه پیدا کند، باطن او را تغییر می دهد و او را به شکل حیوان در می آورد. چنین کسی را وارد بهشت نمی کنند مگر اینکه در آتش و عذاب الهی بسوزد تا اگر امکان پذیر بود، به انسانیت خود برگردد. 📌 میرزای شیرازی هنگامی که آخر سال می شد و درس تمام می شد در کنار درب خروج می ایستاد و به طلبه ها که خارج می شدند می گفت: برای من دعا کنید عاقبت به خیر از دنیا بروم. 📌 در قدیم فتوایی در میان علماء بر اساس روایات وجود داشت که آب چاه با برخورد به نجاست نجس می شود مرحوم صاحب شرایع که از او به «محقق» تعبیر می کنند این روایات را بررسی کرد و متوجه شد این روایات، حکم به نجاست آب چاه نمی کند بلکه خارج کردن آب مستحب می باشد. سپس با خودش گفت نکند اگر او این فتوا را می دهد به سبب این است که در خانۀ خود چاه آب دارد و نمی خواهد زحمت تطهیر آن بر دوشش بیفتد. در نتیجه چاه آب خود را با خاک پر کرد و بعد روایات را بررسی کرد و حکم به عدم نجاست آب چاه داد. 📌 محافظان امام قدس سره تعریف می کردند که وقتی ایشان نماز شب می خواند مشاهده می کردیم که در نماز از شدت گریه شانه هایش تکان می خورد و ما نیز از گریۀ او به گریه می افتادیم. یک بار موقع نماز صبح جمله ای به ما گفتند و قلب ما را آتش زدند و آن اینکه: تا جوان هستید برای خودتان کار کنید و اگر مثل ما پیر شوید دیگر کاره ای نیستید. آنها این گونه با خداوند ارتباط داشتند تا توانستند دین خدا را حفظ کنند و سرزمین خود را با عزت نمایند. 📌 در حالات شیخ عباس قمی نویسندۀ مفاتیح الجنان می نویسند که آنقدر باتقوا و اهل مراعات بود که وقتی دعای کمیل می خواندند و به بخشی که از عذاب الهی سخن می گوید می رسید چنان می گریست که مفاتیح را بر زمین می گذاشتند و مقدار راه می رفتند و همچنان مشغول گریستن بودند تا آرام شود و بعد دوباره شروع به خواندن دعا می کرد. این گونه بود که امروز در هر خانه ای کتاب مفاتیح پیدا می شود و هر کس که این کتاب را باز می کند و دعای می خواند او در ثواب آن شریک است. ❗️ به این تذکر خیلی دقت کنید: باید با رفیقان متدین همراه شد که اگر لغزشی پیدا کردیم دستمان را بگیرند. باید به جلسات مذهبی و دینی حضور پیدا کنیم تا نور دیگران به ما نیز سرایت کند. در روایت است که اگر کسی در جمعی دعا کند و در آن جمع کسی باشد که دارای احترام باشد خداوند به برکت او به تمامی آن جمع عنایت می کند. اگر هم در جایی رفیق خوب پیدا نشد، بی رفیق بودن بهتر است تا با رفیق بد همراه شوید. ما هنوز دریا نشده ایم که اگر حیوانی در آن بگندد بتواند گندزدایی کند. خیلی از ماها همانند استخر هستیم که با یک مردار آبش متعفن می شود. 📌 شیخ عباس قمی کتاب زیبایی به نام «منازل الآخره» نوشته است که در بازار نیز موجود است. پدر شیخ عباس قمی در نماز جماعت شرکت می کرد و امام جماعت کتاب مزبور را برای مردم می خوند. او به خانه آمد و به او با اعتراض به شیخ عباس گفت: امروز در مسجد کتاب با ارزشی برای ما خوانده شد ولی تو هنوز کار خاصی نکرده ای. شیخ عباس قمی حتی به او نگفت که این کتاب را من نوشته ام تا مبادا اخلاصش خدشه دار شود. 🖌 هر کسی برای خدا باشد خداوند هم با او خواهد بود. خداوند مقلب القلوب است و کسی که برای خدا کار کند خداوند نیز قلب دیگران را به نفع او منقلب می کند.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب دوازدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 چهارشنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۷

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب سیزدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 پنجشنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۸ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

خلاصۀ شب سیزدهم محرم 28 تیرماه 1403 موضوع: عبودیت ✅ اگر بخواهیم عاقبت بخیر شویم باید مقدماتی را در خود ایجاد کنیم. عاقبت به خیر یا به شر شدن ما، منوط به عملکرد ماست. در قرآن می خوانیم: «إِنَّ الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ‏ ثُمَ‏ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ * نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ * نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ» یعنی کسانی که بگویند ربّ ما خداست و در این راه استقامت به خرج دهند به ده برکت دست پیدا می کنند. 📌 به عنوان مقدمه می گوییم: ملائکه بیشترین مخلوقات خداوند است. در روایت است که بالای سر شما در آسمان حتی به اندازۀ یک جای قدم خالی نیست و همه جا مملو از ملائکه ای است که منتظر فرمان و دستور خداوند هستند. ملائکه به گروه های متعددی تقسیم می شوند برخی از آنها اصلا به ما کاری ندارند و ما نیز با آنها کاری نداریم مانند ملائکۀ حاملان عرش الهی ولی بعضی از آنها در ارتباط مستقیم با ما هستند مانند ملائکه ای که اعمال ما را ثبت می کنند و بعضی هم به گونه ای هستند که ما در طول عمر فقط یک بار با آنها سر و کار پیدا می کنیم مانند ملک الموت. همچنین گروهی از ملائکه «حَفَظَة» نام دارند و مأمور حفظ انسان از انواع بلاها هستند تا جان آنها محفوظ بماند. این ملائکه در تمام مدتی که مقدر است انسان زنده بماند بلاهایی که منجر به مرگ او می شود را از او دور می کنند. ولی هنگامی که زمان مرگ فرا می رسد خطاب می آید که آنها خود را کنار بکشند، در نتیجه در یک آن، یک بلا به سراغ انسان می آید و مرگ او فرا می رسد. 💠 بعضی از ملائکه نیز فقط بر خواص از اهل ایمان نازل می شوند و آیات قرآن که در ابتدای صحبت مطرح کردیم به این گروه اشاره دارد: آن سه شرط عبارتند از: «قالوا»، «ربنا الله» و «ثم استقاموا». در این صورت این ملائکه که آنها را «معین» و «یاور» می نامند در کنار فرد می آیند تا او را کمک کنند. سپس ده برکت بر آن فرد نازل می شوند: 1- «تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ» ملائکه بر آنها نازل می شوند؛ 2- «أَلاَّ تَخافُوا»، خوف و ترسی نداشته باشید؛ 3- «وَ لا تَحْزَنُوا» نگران نباشید؛ 4- «وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ» بهشتی که انبیاء وعده داده اند بر شما بشارت باد؛ 5- «نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا» ما در دنیا یاوران تو بودیم هرچند ما را نمی دیدی؛ 6- «وَ فِي الْآخِرَةِ» در آخرت هم با تو همراه هستیم؛ 7- «وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ» در بهشت آنچه میل دارید برای شما آماده می شود؛ 8- «وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ» هرچه بگویید آماده می شود؛ 9 و 10- «نُزُلاً مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ» اینها همه «نُزُل» و پیش پرداختی برای شما از طرف خداوند غفور و رحیم است. 👈 «نُزُل» در لغت به معنای پیش غذاست مانند سوپ. در واقع مهیا بودن هر آنچه نفس انسان آن را طلب کند، مقدمۀ نعمت های بهشت است و در ما وراء آن، نعمت هایی است که به فرمودۀ امیر مؤمنان ع: نه چشمانی آن را دیده است و نه گوش هایی اوصاف آن را شنیده است و نه اصلا به فکر کسی خطور کرده است. 👈 در عبارت «ثم استقاموا»، «ثم» دلالت بر تراخی دارد یعنی این استقامت چیزی نیست که سریعا به انسان داده شود بلکه انسان باید روی خودش کار کند و به این مرحله دست یابد و به جایی برسد که استقامت برای او ملکه شود و به تمامی جان او نفوذ کند. ❗️ کسی که مانند زبیر که 26 سال در خدمت امیر مؤمنان بود سرآخر مسیر خود را عوض کرد و استقامت به خرج نداد در نتیجه جنگ جمل را به راه انداخت چرا که مشاهده کرد امام ع مزد ویژه ای مازاد بر لیاقت او به وی نمی دهد. در شب واقعۀ کربلا وقتی امام حسین علیه السلام فرمود هر کسی بخواهد می تواند از من جدا شود، یکی که اهل استقامت بود عرضه داشت: دوست دارم هزار بار کشته شوم و باز زنده گردم و از حریم تو دفاع کنم. 💠 ابراهیم ع پیغمبری که ابتدا پیغمبر بود بعد، رسول شد، بعد پیغمبرِ اولوا العظم و سپس «خلیل الرحمان» شد. حال که می خواهند به او مقام «امامت» را بدهند این مقام بسیار عظیم تر است این مقام بدون امتحانات به او داده نمی شود از جمله این امتحانات همان خواب او به ذبح اسماعیل است. 📌 اگر ما در امتحانات الهی سربلند بیرون نمی آییم به سبب این است که روی خودمان کار نکردیم، حتی اگر در امتحانات آسان موفق شویم در امتحانات سنگین تر باز می مانیم.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب سیزدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 پنجشنبه ۱۴۰۳/۰۴/۲۸

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب چهاردهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 جمعه ۱۴۰۳/۰۴/۲۹ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

شب چهاردهم محرم 29 تیرماه 1403 موضوع: عبودیت ✅ بحث در استقامت انسان در مسیر دین است. خداوند برای ما ملائکه ای قرار داده است که نام آنها «معین و یاور» است که برای مؤمنان نازل می شوند و ده برکت برای مؤمن ایجاد می شود (که در جلسۀ قبل توضیح دادیم) در عین حال، سه شرط باید محرز شود تا آنها در کنار ما بیایند که عبارتند از: «قالوا»، «ربنا الله» و «ثم استقاموا». این مقام نیز در بوتۀ امتحانات ظاهر می شود؛ تا امتحانات الهی اتفاق نیفتد ما از درون خود بی خبر خواهیم بود. 📌 خداوند دنیا را محل بلاء قرار داده است و بلاها انواع مختلف دارد: 1️⃣ بعضی بلای عقوبتی است و به سبب گناه ایجاد می شود تا انسان از خواب غفلت خارج شود. 2️⃣ نوع دیگر، بلاهای ترفیعی است. اگر انسان در تقوا موفق باشد و اهل لیاقت باشد، با نزول این قبیل بلاها مقام او را بالا می برند. 3️⃣ قسم دیگر، بلاهای تطهیری است. سابقا انسان گناهانی را انجام می داد و واجباتی را ترک می کرد و الآن می خواهد توبه کند و خداوند با نزول بلا حجابی که آن گناهان ایجاد کرده بود را برطرف می کند. 4️⃣ بعضی از بلاها قهری نام دارد یعنی حتی اگر انسان توبه کند و از صاحب حق نیز عذرخواهی نماید تبعات آن گناهان حتما به سراغش می آید. 5️⃣ قسم آخر نیز بلاهای امتحانی است، این بلاها به سبب این است که انسان، خود را بشناسد و بفهمد لایق مقامات بالا هست یا نه. یک بخش از عبارت «ثم استقاموا» به این قسم از بلا بر می گردد. انسان ممکن است در یک جلسه منقلب شود، حالت توبه به او دست بدهد و اشکش نیز سرازیر شود ولی این حالت در او ادامه دار نباشد. به همین دلیل در این آیه سخن از استقامت تا آخر عمر است. 📌 گام اول در «ثم استقاموا» صبر است. اگر این صبر ادامه پیدا کند تبدیل به استقامت می شود. 👈 در روایتی از امام صادق ع می خوانیم: مثال صبر با ایمان همانند مثال سر نسبت به بدن است. همان گونه که اگر صبر از بین برد، بدن هم نابود می شود، صبر هم اگر برود ایمان نیز دیگر بقائی ندارد و از بین می رود. حضرت در روایت دیگری می فرماید: اگر مؤمنی را وارد قبر کنند، نماز در سمت راست او و انفاق های او در طرف چپ او می ایستد. اعمال خوب او نیز بالای سر او قرار می گیرد. صبر نیز در گوشه ای از قبر می ایستد. هنگامی که دو ملک وارد قبر می شوند صبر، به نماز و انفاق و کارهای خوب می گوید که شما پاسخ بدهید و اگر درمانده شدید، من کار میّت را بر عهده می گیرم. (حتی خواندن نماز و انفاق و انجام کار خوب نیز نیاز به صبر دارد.) ❗️ اگر انسان بی صبری کند و خود را اصلاح نکند گاه چنان این فساد به جانش نفوذ می کند که دیگر توان اصلاح نخواهد داشت. 💧 باید دقت کنیم که هر کاری که خداوند حکیم انجام می دهد از روی علم و حکمت است ولی ما چه بسا از آن خبر نداریم. در قرآن در مورد لشکر طالوت می خوانیم: هنگامی طالوت و لشکریانش با سپاهیانش بیرون رفت طالوت به آنها گفت که خداوند شما را با نهر آبی آزمایش می کند و آن اینکه شما نباید از این آب نباید بنوشید مگر اینکه یک کف دست آب بگیرید و به همان بسنده کند و اگر بیشتر بنوشد از من نیست. در اینجا انسان تصور می کند که وقتی قرار است انسان با دشمن روبرو شود و به آب هم نیاز دارد چرا باید چنین کاری کند؟ اما جمعی که به حکمت این آزمایش ایمان نداشتند به این دستور اعتنا نکردند و تا سیراب شوند از آب نوشیدند. اما جمعی به آن دستور عمل کردند. سپس کار به آنجا منجر شد که جالوت به دست طالوت از بین رفت و آن لشکر اندک که به دستور عمل کرده بودند به لشکر جالوت غلبه کردند و آن جمع که از آب زیاد نوشیده بودند کم صبری به خرج دادند و در مقابله با جالوت به سبب ترس، کاری نکردند. 📌 خدا در حالت بیماری، صحت، زمان جنگ، صلح، دارائی، فقر و در هر حال، امتحانات مخصوص به خود را برای انسان در نظر می گیرد. ما باید برای خودمان این نکته را جا بیندازیم که این امتحانات بی حکمت نیست. 📌 دو عنوان تقوا و صبر در قرآن بسیار تکرار شده است. در جنگ بدر، که اولین جنگ در عالَم اسلام است مسلمانان بسیار اندک با کمترین تجهیزات بودند ولی و تعداد کفار بسیار زیاد بود و کاملا مسلح بودند ولی خداوند می فرماید که به سبب صبر، مسلمانان را نیروهایی از ملائکه ترسی که به دل دشمنان انداخت پیروز گردانید.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب چهاردهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 جمعه ۱۴۰۳/۰۴/۲۹

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب هفدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 جمعه ۱۴۰۳/۰۵/۰۱ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

شب هفدهم محرم 1 مرداد 1403 موضوع: عبودیت ✅ از عالَم دنیا به عالَم مُلک تعبیر می کنند. خداوند ما را به عبودیت امر کرده است تا از عالَم مُلک پرواز کرده به ملکوت برویم. عالم ملک، حقیر است و اگر ما در این عالَم اسیر شویم ما نیز حقیر خواهیم شد. از این رو اسبابی فراهم کرده اند تا از این عالَم فراتر رویم به عالَم ملکوت دست یابیم. ما خودمان روش انجام این کار را نمی دانیم و حتی نمی دانیم عالَم ملکوت کجاست و چگونه است و از شرایط و موانعی آن بی خبر هستیم و عقل ما نیز به آن راهی ندارد. در نتیجه به راهنما نیاز داریم و فقط اهل بیت می توانند این مسیر را به ما نشان دهند زیرا آنها صاحبان ملکوت هستند و سفرۀ دیگران از این مطالب کاملا خالی است و اگر کسی از ملکوت سخنی گفت باید از اهل بیت راهنمایی گرفته باشد. به همین دلیل در سورۀ انسان می فرماید: «إِنَّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمَّا شاكِراً وَ إِمَّا كَفُورا» (انسان / 3) یعنی ما بودیم که راه را به انسان نشان دادیم. مراد از «السَّبیل» همان راه عبودیت است و ما باید در این راه قرار بگیریم. ✅ همین مضمون در حدیثی از رسول خدا (ص) وجود دارد که می فرماید: هرعملی که شما را از آتش دور کند و به بهشت نزدیک نماید را به شما گفته ایم و شما را از آن نهی کرده ایم و هر عملی که شما را به بهشت نزدیک کند و از آتش دور کند را به شما گفته ایم و شما را به آن امر کرده ایم. یعنی هر آنچه بنا بود از شرایط اوج یا سقوط بیان کنیم همه را به شما گفته ایم. 📌 خداوند در سورۀ آل عمران شش مورد از مظاهر دنیوی را نام برده که عبارتند از: شهوت جنسی، حب اولاد، (در خانه ای که فرزند است آن خانه جلوۀ دیگری دارد)، طلا و نقره که همان ثروت مالی است، اسب های نجیب و اصیل (امروزه ماشین های لوکس و گرانقیمت)، دامداری و داشتن چهارپایان، و زمین های زراعی. سپس می فرماید: اینها زیباییهای عالَم مُلک است ولی نعمت های اصلی در نزد خداوند است. یعنی مبادا این جلوه ها شما را به خود مشغول کند و از مسیر اصلی غافل نماید. سپس خداوند می فرماید: «آیا می خواهید از این شش مورد بهتر را به شما معرفی کنم؟ برای کسانی که با تقوا هستند، نزد خداوند بهشتی هست که نعمت های فراوانی دارد. این نعمت ها اصلا به ذهن ما خطور هم نمی کندآنچه به ذهن ما خطور می کند مربوط به همین عالم است و بیش از آن را نمی توانیم تصور کنیم. در میان آن نعمت های الهی رضوان الهی نعمت خاص دیگری است همان گونه که می فرماید: «وَ رِضْوانٌ‏ مِنَ‏ اللَّهِ‏ أَكْبَرُ» این مقامات بالا را به هر بهشتی نمی دهند، افرادی ممکن است وارد بهشت شوند ولی به مقام رضوان نرسند ❗️انسان باید همواره حدیث نفس کند و این زمزمه را داشته باشد که مبادا فریب ظواهر دنیوی را بخورد و شیفتۀ آنها شود. این همان است که در روایات به «وَاعِظٍ مِنْ‏ نَفْسِه‏» تعبیر کرده اند. ❗️ خداوند در قرآن می فرماید: هر کاری می خواهید انجام دهید ولی بدانید خداوند، پیغمرش و معصومین اعمال و نیت های شما را مشاهده می کنند. 🖌 اینکه در حدیث قدسی آمده است: «خلقت الأشياء لأجلك و خلقتك‏ لأجلي‏» یعنی همۀ اشیاء را برای انسان خلق کرده ام و ای انسان! تو را برای خودم خلق نموده ام. آیا این اشیاء برای نزدیک شدن ما به خداست یا دور شدن ما از او؟

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب هفدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 جمعه ۱۴۰۳/۰۵/۰۱

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب هجدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 سه شنبه ۱۴۰۳/۰۵/۰۲ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

شب هجدهم محرم 2 مرداد 1403 موضوع: عبودیت ✅ خداوند، جلوه های عالَم را به ما متذکر شده است. این جلوه ها که دنیوی است همانند دنیا دارای برجسب فنا می باشد. افرادی که نگاهشان دنیوی است ظاهر آن را مشاهده می کنند و گرفتار آن شده به زمین می خورند ولی کسانی که اسیر دنیا نیستند از آن جلوه ها عبور می کنند و خود را به مابعد آن می رسانند. ✅ ظاهر دنیا بسیار زیبا و فریبنده است ولی چون دنیوی است، فناپذیر می باشد در نتیجه زحمات افراد در این مسیر نیز فنا و زوال پذیر است. 📌 در قرآن می خوانیم: افرادی که اهل دوزخ هستند قلب هایی دارند که با آنها درک نمی کنند، چشم هایی دارند که با آن نمی بینند و گوش هایی دارند که با آن نمی شنوند. این گروه همانند چهارپا هستند (جز خوردن و شهوات چیز دیگری نمی فهمند) بلکه حتی از چهارپا هم پست تر می باشند زیرا چهارپا نه عقل دارد نه انبیاء بر او نازل شده اند نه کتاب آسمانی ولی انسان بی ایمان همۀ آنها را دارد ولی با وجود این ابزار، هدایت نشده است. اینها افرادی هستند که مبتلا به غفلت هستند و به همین ظاهرها فریفته شدند و از آنها عبور نکرده اند. 📌 اگر انسان به این درک برسد که خود را در محضر خدا و اهل بیت تصور کند بسیاری از راه را طی کرده است. در آیۀ دیگر می خوانیم: اگر سه نفر باشید نجوا کنید چهارمینِ شما خداست و اگر پنج نفر باشید ششمین خداست و چه کمتر باشید و یا بیشتر خدا با شماست. خداوند همیشه در کنار شما هست و از شما به خود شما آگاه تر است. ❗️ اگر واقعا باور کنیم که همیشه خداوند در کنار ماست و از تمامی اعمال و حتی خطورات ذهنی ما باخبر است آیا کسی جرأت می کند به فکر گناه بیفتد و یا قصد بدی در ذهن خود داشته باشد؟ سپس خداوند ما را نسبت به همین مواردی که شاهد آن بوده است در روز قیامت آگاه می کند. ❗️ تصور کنید که اگر دستگاهی بالای سر انسان بگذارند که هر آنچه فکر می کند و نیّت دارد در آن دستگاه منعکس شود و همه آن را مشاهده کنند آیا حاضریم فکر نادرستی داشته باشیم؟ ❗️ در روایات است که طبقی بالای سر انسان بگذارند و اعمال و افکار او را در روی آن بگذارند و همه آن را مشاهده کنند آیا از انجام این کار خجالت زده و ناراحت می شویم یا نه؟ (اکنون هم به ظاهر این طبق بر روی سر ما نیست ولی در باطن تمامی این اعمال برای شاهدان اعمال قابل مشاهده است. همان خداوندی که ستار العیوب است در روز قیامت پرده ها را کنار می زند) 📌 در روایت است که اگر گناهی برای انسان جلوه گر شده است، پشت آن گناه را نیز مشاهده کند. مثلا غذای لذیذی برای انسان آورده اند ولی در آن گوشت مسموم قرار دارد و موجب مسمومیت و بیماری شدید می شود؛ گناه نیز همین گونه است. گناهان نیز گاه موجب پشیمانی های بسیار و از بین رفتن آبروها می شود. 🖌 روایت دیگری وجود دارد که مملو از وعده های الهی است و می فرماید: از آن مواردی که خداوند به حضرت داود وحی کرد این است که فرمود: ای داود! به قومت بگو که هیچ بنده ای نیست که فرمان من را اطاعت کرده باشد مگر اینکه من بر خودم لازم می بینم او را یاری کنم و اگر از من چیزی خواست به او بدهم و اگر دعا کند مستجاب نمایم، اگر به من پناه ببرد پناهش دهم و اگر بخواهد برایش کافی باشم برایش کافی باشم و اگر بر من توکّل کند او را حفظ کنم و اگر تمامی خلق بخواهند به او ضرر برسانند من از او طرفداری نمایم. ❗️ چرا باید همچنان گناه انجام دهیم و شب توبه کنیم، همین گناه ها موجب می شود که آن دعاها و توبه ها هم به خوبی مستجاب نشود. انسان اگر می خواهد گناه کند چرا توبه می کند و اگر توبه می کند چرا باز به دنبال گناه است؟ 💠 در مورد تفکر در نشانه های الهی در روایات آمده است که گاه برای او به اندازۀ یک شب تا صبح عبادت می نویسند، در روایت دیگر آمده که به او ثواب یک سال عبادت را می دهند، در روایت دیگری آمده است که به اندازۀ هفتاد سال عبادت نوشته می شود. اینها به سبب مقدار فکر تأثیر آن در انسان است. کسی مانند حرّ در کربلا یک لحظه فکر کرد که واقعا برای عبید الله به جنگ با حسین علیه السلام رفته است. او با همین فکر توبه کرد و به حسین ع پیوست. او اگر هزاران قرن عبادت می کرد عبادت او به پای همان یک لحظه فکر هم نمی رسید.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب هجدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 سه شنبه ۱۴۰۳/۰۵/۰۲

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب نوزدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 چهارشنبه ۱۴۰۳/۰۵/۰۳ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

خلاصۀ شب نوزدهم محرم 3 مرداد 1403 موضوع: عبودیت ✅ برای رسیدن به مقامات معنوی باید تقوا را رعایت کنیم و خود را در محضر خدا بدانیم در این صورت، بسیاری از گناهان را مرتکب نمی شویم. ما نیز فقط در همین دارِ دنیا می توانیم اعمالی را انجام دهیم و با مرگ که زمان رسیدن آن نامشخص است همه چیز به پایان می رسد. 📌 بر اساس «الَّذي خَلَقَ‏ الْمَوْتَ‏ وَ الْحَياةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً» خداوند حیات و مرگ را برای ما قرار داد تا ما را بسنجد که کدام یک از ما عمل «بهتری» ارائه می کند. مثلا یک کارگر از صبح تا شب یک متر دیوار یک ساختمان را بالا می برد ولی یک دکتر با یک عمل جراحی که یکی دو ساعت به طول می انجامد جان یک انسان را نجات می می دهد حال تصور شود که اطباء بدن جسمانی انسان را مورد مداوا قرار می دهند ولی انبیاء و علمای دین به مدوای روح انسان می پردازند بنابراین کار ایشان حتی از کار اطباء هم بالاتر است. 👈 در روایتی از رسول خدا (ص) می خوانیم: بالای هر خوبی، یک خوبیِ بالاتر وجود دارد تا اینکه انسان در راه خدا به شهادت برسد که چیزی بالاتر از آن وجود ندارد. در عین حال در روایت است که در روز قیامت، هنگامی که جوهر قلم عالِم را با خون شهداء می سنجند، آن جوهر بالاتر است زیرا همان عالِم بود که مسیر را برای شهید معرفی کرد تا او در این مسیر حرکت کند. اینجاست که مؤمنی که زیرک است بینِ اعمال، دنبال بهترین آنهاست تا زودتر اوج بگیرد. ✅ تمام عمر ما سه بخش تقسیم می شود: 1️⃣بخش کودکی: در این بخش انسان چیز خاصی را نمی فهمد و بیشتر به بازی مشغول است. 2️⃣ بخش پیری: اولا مشخص نیست کسی عمرش کفاف کند و به این مرحله برسد ثانیا انسان در این مرحله به سبب کهولت سن و بیماری، توان انجام بسیاری از کارها را ندارد. 3️⃣ بخش جوانی: این بخش مهمتری بخش عمر است. تمامی انسان هایی که وارد صحرای محشر می شوند از آنها چهار سؤال را بدون استثناء مطرح می کنند: سؤال اول این است که عمرش را در چه راهی مصرف کرده است در مسیر عبودیت خدا یا اطاعت از شیطان و هوای نفس؟ در سؤال دوم از جوانی اش که آن را در چه راهی به پایان رسانیده است. سوم اینکه مالش را در چه راهی مصرف کرده است. و آخر اینکه در زمان امام زمانِ خودت چه محبت و خدمتی به او کردی. در این روایت به بخش کودکی اشاره نشده است. بله اگر کودک واجبات و مستحبات را انجام دهد برایش نورانیتی نوشته می شود همچنین اگر گناه کند، هرچند گناهی برای او نوشته نمی شود ولی اثرات سوء روحش را کدر می شود. 💠 خداوند در قرآن می فرماید: یعنی اگر شما گناهان کبیره را ترک کنید، ما گناهان صغیره را بر شما می بخشیم. در مورد اینکه چه گناهانی کبیره است در روایات آمده است که مراد گناهانی است که به آنها وعدۀ عقاب داده شده است. البته هر گناهی چون مخالفت خداوند است کبیره است ولی وقتی با هم مقایسه می شود کبیره و صغیره معنا پیدا می کند مثلا نگاه به نامحرم در مقابل لمس بدن نامحرم صغیره است بنا بر این اگر انسان به نامحرم نگاه حرام بیندازد ولی وقتی در جائی شرایط عمل منافی عفت پیش آید خودداری کند خداوند آن نگاه به نامحرم را به حسابش نمی آورد. 📌 همچنین در مورد گناهان صغیره، باید توجه داشت که اصرار بر این گناهان مقدمه ای برای انجام گناهان کبیره می شود. زیرا انجام گناه صغیره، قباحت گناه را نزد انسان کم می کند در نتیجه او را به گام بعدی می کشاند. اضافه بر اینکه در گناه، ظلمت و تعفن وجود دارد کسی که گناه صغیره را مرتکب شده است جان او به همان اندازه تاریک و متعفن شده است در نتیجه راحت تر گناهان بدتر را مرتکب می شود. ✅ در مورد صفات متقین در قرآن می خوانیم: به سوی مغفرت خداوند بهشتی که وسعتش به اندازۀ آسمان و زمین است و برای متقین آماده شده است سرعت بگیرید. سپس خداوند صفات متقین را بیان کرده می فرماید: آنها کسانی هستند که در حالت غنا و حتی اگر دستشان تنگ باشد انفاق می کنند، خشم خود را خاموش می کنند، اهل عفو و بخشش می باشند و اگر به سبب غلبۀ غریزه و شهوت گناهی بزرگی انجام دهند نمی گذارند این گناه روی گناه انباشته شود بلکه سریع به یاد خدا می افتند و توبه می کنند. زیرا فقط خداوند است که می بخشد و وقتی خداوند ما را به عفو امر می کند خودش که آقاتر است بیشتر اهل عفو و مغفرت می باشد. (البته اگر انسان گنهکار، در گناه جری باشد و به خداوند احترام نگذارند عفو الهی شامل حال او نمی شود.) سپس اضافه می فرماید: این عده بر انجام گناه اصرار ندارند بلکه بعد از هر گناه پشیمان می شوند، اصرار در گناه، که بی احترامی به خداوند است به تدریج چنان موجب فاصله از خداوند می شود که به کسانی که به او تذکر می دهند پوزخند می زند و سرآخر به جائی می رسد که بوئی از دین خداوند را حس نمی کند.

🔸 متن کامل سخنرانی آیت الله توکل (همراه با آدرس دقیق منابع) 💠شب نوزدهم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 چهارشنبه ۱۴۰۳/۰۵/۰۳

◾️السلام علیک یا اباعبدالله◾️ 🔸سخنرانی؛ 🎤آیت الله سیدرحیم توکل 💠شب بیستم محرم 💠موضوع: عبودیت 🗓 پنجشنبه ۱۴۰۳/۰۵/۰۴ *واحدفرهنگی هیئت فاطمیه* @fatemiyeh_qom

خلاصۀ شب بیستم محرم 4 مرداد 1403 موضوع: عبودیت ✅ بحث در گناه و اصرار بر آن است. ما انسان ها دارای تکلیف هستیم و خداوند مسیر رشد را به ما معرفی کرده است. برکاتی که در مورد ترک گناه وجود دارد حیوانات را شامل نمی شود زیرا آنها بُعد عقلی ندارند در نتیجه تکلیفی ندارند زیرا تکلیف فرع بر وجود عقل است. در نقطۀ مقابل، ملائکه هستند که فقط بُعد عقل دارند و در آنها غرائز و شهوات وجود ندارد به همین دلیل فقط به حکم عقل عمل می کنند و هرگز گناهی مرتکب نمی شوند . بنا بر این ما باقی می مانیم و اجنه ولی اجنه از ما پست تر هستند به همین دلیل حتی یک پیامبر از میان اجنه انتخاب نشده است. در هر حال، ما و اجنه که هم بُعد عقلی داریم و هم بُعد غرائز، در معرض سقوط هستیم. ✅ اگر انسان با گناهی مواجه شود گاه لا ابلالی است یعنی نه این گونه هست که اگر گناهی ایجاد شود آن را حتما ترک کنند و از طرفی دنبال گناه کردن هم نیستند. گروه دیگری وجود دارند که وقتی گناهی حاضر می شود، دلشان نمی خواهد گناه کنند ولی حریف شهوات و نفس امارۀ خود نمی شوند، به همین خاطر بعد از گناه پشیمان می شوند. گروه دیگری نیز هستند که تصمیم جدی به انجام گناه دارند و به دنبال آن می باشند و در انجام آن اصرار دارند. 📌 درمان مشکل گروه اول این است که از عواملی که موجب اقدام به گناه می شوند پرهیز کنند. مثلا اگر رفیق بدی دارند که او را به انجام گناه تشویق می کند، باید از او فاصله بگیرند. اما گروه دوم که حریف غرائز خود نمی شوند اینها باید به تهدیدهایی که خداوند نسبت به گنهکاران دارد بیشتر دقت کنند و این گونه نباید که جانب رجاء و مغفرت الهی در آنها از خوف بیشتر باشد. 💠 در روایت است که فردی نزد امام حسین ع آمد و عرضه داشت: من انسان گنهکاری هستم و توان ترک گناه ندارم من را موعظه فرما. امام ع نیز فرمود: پنج کار را انجام بده اگر موفق شدی هر گناهی را خواستی مرتکب شو: یکی اینکه از روزی خدا چیزی مصرف نکن، از مملکت خداوند خارج شو و در سرزمین خدا گناه نکن، به جایی برو و گناه که خداوند تو را مشاهده نکند، اگر ملک الموت برای گرفتن جانت آمد او را از خود دور نما، و اگر مالک جهنم خواست تو را وارد دوزخ کند ممانعت کن و وارد جهنم نشو. اگر توانستی چنین کنی هر گناهی خواستی انجام بده. 💠 در روایتی از امام صادق ع می خوانیم: اگر کسی گناه کبیره انجام دهد با استغفار و پشیمانی می تواند آن را پاک کند اگر هم گناه صغیره را مرتکب می شود نباید بر آن اصرار کند. (اصرار بر گناه صغیره علامت خباثت باطن است). ⚠️ اگر کسی اصرار بر گناه دارد، خداوند او را به بلا مبتلا می سازد تا پاک شود. اگر کسی گناه کند و خداوند بلا برایش ایجاد نکند، علامت این است که خداوند می خواهد همه چیز را برای عالَم دیگر بگذارد که عذابش سنگین تر است. 📌 در روایت دیگری از امام صادق ع می خوانیم: یعنی اگر کسی تصمیم به این داشته باشد که اگر زمینۀ گناه فراهم شود آن را مرتکب شود، خداوند نیز عبادت های او را قبول نمی کند و در روایت دیگری می فرماید: اصرار بر گناه علامت این است که فرد تصور می کند از عذاب الهی ایمن است و حال آنکه خداوند می فرماید: فقط افرادی که اهل خسارت و زیان هستند خود را از عذاب الهی ایمن می دانند. 📌 در روایت دیگری از رسول خدا (ص) می خوانیم: علامت شقاوت قلب این است که چشم چنین فردی اشک آلود نمی شود، قلبش نیز قسی است و نرم نمی شود، همچنین حرص در جمع کردن پول و مال دارد و هرگز راضی نمی شود و آخر اینکه در گناه کردن مُصِرّ است و با دیدن گناه از آن نمی گذرد.