#معرفی_کتاب نام اثر: #آبنبات_هل_دار نویسنده: #مهرداد_صدقی موضوع: رمان طنز

🔹 در چند سال اخیر، مهرداد صدقی دست به انتشار اثری متفاوت زد که اولین کلمه در عنوان آن را آبنبات تشکیل می‌داد؛ از همین‌جا طعم شیرین طنزهای آشنای این نویسنده به یاد مخاطب می‌آمد اما وقتی چشممان را به کلمات زیبای رمان دوختیم، دیدیم، این اثر که بارها تجدید چاپ شده، حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. 🔹 ماجرا از کتاب مقابل شما یعنی «آبنبات هل‌دار» شروع شد؛ و راوی قصه یک کودک بجنوردی با همان لحن شیرین خراسانی است که خودش را فرزند آخر یک خانواده پنج‌نفره در حوالی سالهای دفاع مقدس، معرفی می‌کند. 🔹 برای همین کتاب گاهی حالت طنز‌های کمیک دارد و گاهی به سراغ روزهای سخت اما پر خاطره مردم می‌رود، از شجاعت تا فداکاری و همدلی را شیوا و ساده به تصویر می‌کشد و گاهی هیجان را به قاعده هفت‌خان رستم بالا میبرد @ayeha313

🛑اموات را فراموش نکنیم! 💥از ابى قلابه نقل شد كه: ايشان در خواب ديد، داخل قبرستانى شده است و مثل اين كه همه قبرها شكافته شده و مردگان از آن ها بيرون آمده و در كنار آنها نشسته و در مقابل هر كدام طبقى از نور گذاشته اند. ❄️در ميان آن ها فقط همسايه او كه آن هم از دنيا رفته بود هديه و طبق نور ندارد. در ميان #اموات خجلت زده و سر خود را به زير انداخته است . ✅ از او سئوال كرد: چرا براى تو طبق نورى نيامده است؟ 💠گفت : اى ابى قلابه ! هر كدام از آن ها اولادان صالحى ، دوستان با وفايى ،اقوام دلسوز و مهربانى دارند كه براى ايشان دعا مى كنند، صدقه مى دهند و به فكر آنان مى باشند. اين طبق هاى نور از طرف آنها براى اموات فرستاده مى شود. ⚡️اما من يك اولاد غير صالح و ناخلف دارم كه به فكرم نيست ، هديه و #صدقه اى برايم نمى فرستد، از اين جهت طبقى از نور ندارم و در ميان اموات و همسايگانم خجلت زده و شرمنده ام . ✅ابى قلابه گويد: وقتى از خواب بيدارم شدم ، پيش فرزندش رفتم و داستان را برايش نقل كردم : وقتى پسر از قضيه پدر آگاه شد. از آن روز دائما براى پدرش خيرات و صدقات مى داد و براى او دعا مى كرد. ✅ بعد از مدتى باز همان خواب را ديدم كه همه اموات در مقابلشان طبق هايى از نور است اما طبقى كه در مقابل همسايه ام مى باشد از همه بهتر و نورش بيشتر و مثل خورشيد همه جا را روشن كرده است. 🔆وقتى چشمش به من افتاد گفت : اى ابى قلابه ! خداوند به تو جزاى خير عنايت فرمايد كه باعث شدى فرزند من عوض شود و ديگر گناه نكند و براى من صدقه و خيرات دهد و به واسطه همين ها من از آتش نجات پيدا كنم و از خجلت دوستان و همسايگان بيرون آيم 🔰222-لئالى ، ج 4، ص 170

🔺موضوع: دوستی قبل از ازدواج 🔹سؤال: ❓ آیا دوستی‌های قبل از ازدواج برای شناخت بیشتر یکدیگر اشکال دارد؟ پاسخ:✅ دوستی‌های پیش از ازدواج، افزون بر مشکلاتی که برای دختر و پسر ایجاد می‌کند و سبب اختلال در نظام زندگی آنان می‌شود، اشکالات دیگری را نیز دارد: ۱) خطرهایی را به‌ویژه برای دختر پدید می‌آورد. با توجه به اینکه دو جوان، سرشار از عواطفند و در اوج غرایز جنسی قرار دارند (به گونه‌ای که وقتی کنار هم قرار می‌گیرند، فعل و انفعالات هورمونی در وجودشان شکل می‌گیرد و کشش فراوانی در آن‌ها ایجاد می‌شود)، احتمال بسیاری وجود دارد که به هم نزدیک شوند و گوهر عفت دختر در معرض خطر قرار گیرد. ۲) موضع تهمت است؛ زیرا دیگران در صورت مشاهده دختر و پسر با هم نمی‌دانند که ارتباط آن دو برای شناخت ازدواج است و گمان می‌کنند رابطه‌ای نامشروع دارند و این مطلب بر ازدواج آنان به‌ویژه دختر (در صورت منتهی نشدن رابطه به ازدواج) اثر منفی خواهد داشت. ۳) در این‌گونه ارتباطات، شناخت جدی امکان‌پذیر نیست؛ زیرا دو طرف مراقب خود هستند و طبیعی است که فهرستی از معایب خود را در اختیار دیگری قرار نمی‌دهند. ۴) اگر این دوستی‌ها به ازدواج بینجامد، با توجه به ویژگی غیرت در مرد، ممکن است سؤالاتی در ذهن او شکل گیرد که چرا همسرم پیش از محرمیت با من رابطه برقرار کرد و نکند مشابه این رابطه را با دیگران نیز داشته است و اعتمادش از وی سلب می‌شود و هرقدر رابطه دوستی تنگاتنگ‌تر بوده باشد، میزان این سؤالات و سلب اعتماد نیز افزون‌تر خواهد شد. ۵) در صورتی که این دوستی‌ها به ازدواج منتهی نشود که در موارد بسیاری هم به دلیل تغییر شرایط طرفین یا مخالفت خانواده‌ها چنین می‌شود، آثار منفی بسیاری به‌ویژه بر دختر خواهد داشت که احساس سرخوردگی و شکست روحی، افسردگی، نفرت از جنس مخالف و ازدواج‌گریزی و در مورد دختران، از دست دادن خواستگاران، برخی از این آثار است؛ پس توصیه می‌شود برای دوری از این مشکلات و پیامدهای منفی، همسر آینده خود را در فرآیند خواستگاری بشناسید. @ayeha313

🔸برج‌های دوگانه خَرَقان (قاراقان) دو برج آجری دوره سلجوقی هستند که با فاصله ۲۹ متری از یکدیگر و در فاصله یک کیلومتری روستای حصار از توابع دهستان خرقان غربی در شهرستان آوج استان قزوین قرار دارند. این بنا در ۲۳ خرداد ۱۳۵۶ به شماره ۱۳۹۵ در آثار ملی ایرانبه ثبت رسیده‌است. 🔹جزئیات بناها این مجموعه شامل ۲ برج است که برج شرقی از برج غربی قدیمی‌تر است. برج قدیمی که هشت‌ضلعی است، حدود ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد. 🧱آجرکاری گره‌چینی و نقوش هندسی آجرکاری دوره سلجوقی، در این بنا به کمال رسیده‌است. اجرای آجرکاری این برج‌ها حاکی از مهارت بالای سازندگان آن است و این بنا را یکی از چشمگیرترین بناهای قرن پنجم قمری بدل کرده‌است. در آجرکاری این بنا، شیوه‌ای تازه به کار گرفته شده‌است که بعداً در ساخت بناهای دیگری چون گنبد سرخ مراغه نیز استفاده شده‌است. تمامی بنا به ضخامت ۶۰ سانتی‌متر با آجرهای ساده به ابعاد ۵×۱۹×۱۹ یا ۵×۲۰×۲۰ سانتی‌متری ساخته شده که روی آن به ضخامت ۲۱ سانتی‌متری آجرکاری تزئینی انجام شده‌است. در برج‌ها حدود ۲۵ نوع آجرکاری تزئینی با طرح‌های مختلف وجود دارد که حصیری، جناغی، خفته‌راسته، گره مربع سرمه‌دان، مربع پای باریک و چهارترنجی از آن جمله هستند.

🟤گنبد نخستین نمونه گنبدهای نار (پیازی و نیم‌کره) و گنبدهای دو پوسته گسسته (میان‌تهی) در این برج‌ها دیده می‌شود و آن را از نظر پیشتازی در این عرصه مهم می‌کند. از ویژگی‌های بنا حدس زده‌می‌شود که پوسته دوم آنمخروطی‌شکل نیست و دو پوسته آن کاملاً در نیم‌رخ هم قرار ندارند. از پوسته خارجی گنبد برج قدیمی چیزی باقی‌نمانده‌است اما پوسته داخلی آن سالم است و با انحنا به کمک طاق‌نماها و کاربندی شانزده‌ گانه‌ای بالای هشت‌ضلعی بنا قرار گرفته‌است. 📜کتیبه‌ ها در سردر ورودی برج‌ها در کتیبه‌هایی که در بالای ساقه گنبد قرار دارد اطلاعاتی در مورد سال ساخت و معمار نوشته شده‌است. در کتیبه دوخطی برج قدیمی چنین نوشته شده‌است: به تاریخ سنه ستین و اربعمائه عمل محمد بن مکی الزنجانی القبه. که نشان از ساخت بنا در سال ۴۶۰ (قمری) توسط محمد بن مکی زنجانی دارد. کتیبه برج جدید سال ساخت ۴۸۶ به معماری ابوالمعالی بن مکی زنجانی را نشان می‌دهد اما احتمالاً معمار هر دو برج یک نفر بوده‌است. معمار برج شرقی فرد فوق الاشاره بوده ولی معمار برج غربی ابوالمعالی بن محمد مکی الزنجانی القبه بوده که برج غربی در سال 486 هجری توسط برادر یا پسر معمار برج شرقی ساخته شده است برج قدیمی در زمان سلطان عضدالدین آلپ ارسلان سلجوقی و برج غربی در دوره سلطنت ابوالمظفر برکیارق سلجوقی احداث شده است

⚰دفن‌شدگان تا اوایل دهه ۱۳۴۰، بر اساس نوشته‌های کتیبه‌های روی ضریحهای چوبی تصور می‌شد که این دو بنا آرامگاه دو امامزاده به نام‌های حدیده‌خاتون و محمد از فرزندان موسی‌بن‌جعفر هستند اما با بررسی‌های بعدی مشخص شد که دو ترک سلجوقی به نام‌های «ابوسعید بیجار پسر سعد» و «ابومنصور ایلتای‌تی پسر تکین» در این بناها دفن شده‌اند.