❇ تفســــــیر ❇ سپس مسأله از لحن ملامت آمیز بالاتر رفته و شکل یک تهدید جدى به خود مى گیرد و مى فرماید: اگر شما به سوى میدان جنگ حرکت نکنید خداوند به عذاب دردناکى مجازاتتان خواهد کرد (إِلاّ تَنْفِرُوا یُعَذِّبْکُمْ عَذاباً أَلیماً). و اگر گمان مى کنید با کنار رفتن شما و پشت کردنتان به میدان جهاد چرخ پیشرفت اسلام از کار مى افتد و فروغ آئین خدا به خاموشى مى گراید، سخت در اشتباهید; زیرا خداوند گروهى غیر از شما از افراد با ایمان، مصمم و مطیع فرمان خود را به جاى شما قرار خواهد داد (وَ یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ). گروهى که از هر نظر مغایر شما هستند، نه تنها شخصیتشان بلکه ایمان، اراده، شهامت و فرمانبرداریشان غیر از شما است. و از این رهگذر هیچ گونه زیانى نمى توانید به خداوند و آئین پاک او وارد کنید (وَ لا تَضُرُّوهُ شَیْئاً). 🌼🌼🌼 این یک واقعیت است، نه یک گفتگوى خیالى یا آرزوى دور و دراز; چرا که خداوند بر هر چیز توانا است (وَ اللّهُ عَلى کُلِّ شَیْء قَدیرٌ) و هر گاه اراده پیروزى آئین پاکش را کند، بدون گفتگو جامه عمل به آن خواهد پوشاند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۹ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

در سالروز شهادت امام رضا علیه السلام، مادر و خواهر #شهید جاویدالأثر #احمد_مختاری در جوار قبور مطهر شهدای گمنام صفائیه حضور داشتند و خواهر شهید، پس از گذشت حدود چهل سال از شهادت برادرش در کردستان و عدم بازگشت پیکر شهید، با اشک چشم می‌گفت... 🔴 کاش آن‌ها که بر اثر جانفشانی این شهدا به مناصب گوناگون رسیده‌اند؛ فراموش نکنند امنیت و آسایش و این مناصبی که امروز دارند را مدیون چه خون‌ها و خونِ دل‌ها هستند و کمی هم به آخرت خود بیندیشند... #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

با سلام و تشکر از همه همشهریان و هموطنان گرامی در کمک به #رزمایش_مؤمنانه در نوبت های قبلی ♦️ تصمیم گرفتیم إن شاءالله در دهه آخر ماه صفر و ایام رحلت حضرت رسول ص، شهادت امام حسن مجتبی ع، کریم اهلبیت علیهم‌السلام، و شهادت امام رئوف، امام رضا ع، نیز با کمک شما، توزیع اطعام و بسته‌های غذایی بین نیازمندان و به ویژه آسیب‌پذیرانِ از ویروس #کرونا داشته باشیم. ♻️ لذا درخواست می‌شود کمک های نقدی خود را تا ۲۸ مهر ۱۳۹۹ به شماره کارت زیر واریز فرمایید: ۶۰۳۷ ۹۹۷۴ ۵۲۸۸ ۲۰۶۲ (بانک ملی/ امیری) با تشکر و التماس دعا🤲 ارتباط با مدیر کانال: @shahed #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّهِ هِيَ الْعُلْيَا ۗ وَاللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ» اگر او [= پیامبر] را یارى نکنید، خداوند او را (در سخت ترین لحظات) یارى کرد. آن هنگام که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالى‌که یکى از دو نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت). در آن هنگام که آن دو در غار بودند و او به همسفر خود مى گفت: «غم مخور، خدا با ماست.» آنگاه، خداوند، آرامش خود را بر او فرستاد. و با لشکرهایى که مشاهده نمى کردید، او را تأیید نمود. و گفتار (و خواسته) کافران را پایین تر قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت.) و تنها سخن خدا (و آیین او)، برتر (و پیروز) است. و خداوند توانا و حکیم است. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۰) @ayehsobh

آیه ۴۰ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ خداوند پیامبرش را در حساس ترین لحظات تنها نگذارد... در آیات گذشته، همان گونه که گفته شد، روى مسأله جهاد در برابر دشمن از چند راه تأکید شده بود، از جمله این که گمان نکنید اگر شما خود را از جهاد و یارى پیامبر کنار بکشید کار او و اسلام زمین مى ماند. آیه مورد بحث، این موضوع را تعقیب کرده، مى فرماید: اگر او را یارى نکنید خدائى که در سختترین حالات و پیچیده ترین شرایط او را به شکل معجز آسائى یارى کرد قادر است باز از او حمایت کند (إِلاّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللّهُ). و آن زمانى بود که مشرکان مکّه نقشه و توطئه خطرناکى براى نابود کردن پیامبر کشیده بودند و همان گونه که در ذیل آیه ۳٠ سوره انفال شرح آن گذشت، تصمیم نهائى آنها پس از مقدمات مفصلى چنین شد که عده زیادى شمشیرزن از قبائل مختلف عرب، خانه پیامبر(صلى الله علیه وآله) را شبانه در حلقه محاصره قرار دهند و صبحگاهان دسته جمعى به او حمله کنند و او را در بسترش از دم شمشیرها بگذرانند. پیامبر(صلى الله علیه وآله) که به فرمان خدا از این جریان آگاه شده بود آماده بیرون رفتن از مکّه و هجرت به مدینه شد، اما نخست براى این که کفار قریش به او دست نیابند به غار ثَوْر که در جنوب مکّه قرار داشت و در جهت مخالف جاده مدینه بود پناه برد، در این سفر ابوبکر نیز همراه پیامبر(صلى الله علیه وآله) بود. دشمنان کوشش فراوانى براى یافتن پیامبر کردند، ولى مأیوس و نومید بازگشتند، و پیامبر(صلى الله علیه وآله) پس از سه شبانه روز توقف در غار و اطمینان از بازگشت دشمن، شبانه از بیراهه به سوى مدینه حرکت کرد، و بعد از چندین شبانه روز، سالم به مدینه رسید و فصل نوینى در تاریخ اسلام آغاز شد. 🌼🌼🌼 آیه فوق اشاره به یکى از حساس ترین لحظات این سفر تاریخى کرده، مى گوید: خداوند پیامبرش را یارى کرد، در آن هنگام که کافران او را بیرون کردند (إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَرُوا). البته قصد کفار بیرون کردن او از مکّه نبود، آنها تصمیم به کشتن او داشتند، ولى چون نتیجه کارشان بیرون رفتن پیامبر(صلى الله علیه وآله) از مکّه شد این نسبت به آنها داده شده است. پس از آن مى گوید: این در حالى بود که او دومین نفر بود (ثانِیَ اثْنَیْنِ). اشاره به این که جز یک نفر همراه او نبود و این نهایت تنهائى او را در این سفر پر خطر نشان مى دهد و همسفر او ابوبکر بود. به هنگامى که آن دو نفر به غار (غار ثَوْر) پناه بردند (إِذْ هُما فِی الْغارِ). در آن موقع ترس و وحشت، یار و همسفر پیامبر را فرا گرفت و پیامبر او را دلدارى داده، گفت: غم مخور خدا با ما است (إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللّهَ مَعَنا). در این هنگام خداوند روح آرامش و اطمینان را که در لحظات حساس و پر خطر بر پیامبرش نازل مى کرد، بر او فرستاد (فَأَنْزَلَ اللّهُ سَکینَتَهُ عَلَیْهِ). و او را با لشکرهائى که نمى توانستید آنها را مشاهده کنید، یارى کرد (وَ أَیَّدَهُ بِجُنُود لَمْ تَرَوْها). این نیروهاى غیبى ممکن است اشاره به فرشتگانى باشد که حافظ پیامبر(صلى الله علیه وآله)در این سفر پر خوف و خطر بودند، و یا آنها که در میدان جنگ بدر، حنین و مانند آن به یارى او شتافتند. و سرانجام برنامه، هدف و مکتب کفار را پائین قرار داد و برنامه و گفتار الهى در بالا قرار گرفت (وَ جَعَلَ کَلِمَةَ الَّذینَ کَفَرُوا السُّفْلى وَ کَلِمَةُ اللّهِ هِیَ الْعُلْیا). اشاره به این که توطئه هاى آنها در هم شکست، آئین خرافیشان در هم پیچیده شد، نور خدا همه جا آشکار گشت و پیروزى در تمام جهات نصیب پیامبر(صلى الله علیه وآله) اسلام شد. چرا چنین نشود در حالى که خداوند هم قادر است و هم حکیم و دانا ؟ (وَ اللّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ)، با حکمتش راه هاى پیروزى را به پیامبرش نشان مى دهد و با قدرتش او را یارى مى کند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۰ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «انفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ» (همگى به سوى میدان جهاد) حرکت کنید. سبکبار یا سنگین بار و با مال و جان خود، در راه خدا جهاد نمایید. این براى شما بهتر است اگر بدانید. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۱) @ayehsobh

آیه ۴۱ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ تن پروران طمّاع گفتیم جنگ تبوک یک وضع استثنائى داشت، و توأم با مقدماتى کاملاً مشکل و پیچیده بود. به همین جهت عده اى از افراد ضعیف الایمان و یا منافق، از شرکت در این میدان تعلل مىورزیدند. در آیات گذشته، خداوند گروهى از مؤمنان را سرزنش کرد که چرا به هنگام صدور فرمان جهاد، سنگینى به خرج مى دهند؟ و فرمود: دستور جهاد به سود خود شما است و گرنه خدا مى تواند به جاى افراد بى اراده و تن پرور مردمى شجاع، با ایمان و مصمم قرار دهد، بلکه حتى بدون آن هم قادر است پیامبر(صلى الله علیه وآله) خود را حفظ کند، آن چنان که در داستان غار ثور و لَیْلَةُ الْمَبِیْت حفظ نمود. عجب این که چند تار عنکبوت که بر دهانه غار تنیده شده بود، سبب انحراف فکر دشمنان لجوج و سرکش شد، از در غار بازگشتند و پیامبر خدا سالم ماند. جائى که خداوند با چند تار عنکبوت مى تواند مسیر تاریخ بشر را دگرگون سازد، چه نیازى به کمک این و آن دارد تا بخواهند ناز کنند؟ در حقیقت همه این دستورات براى تکامل و پیشرفت خود آنها بود، نه براى رفع نیازمندى خداوند. 🌼🌼🌼 به دنبال این سخن، بار دیگر مؤمنان را دعوت همه جانبه به سوى جهاد مى کند و مسامحه کنندگان را مورد سرزنش قرار مى دهد. نخست مى فرماید: همگى به سوى میدان جهاد حرکت کنید خواه سبکبار باشید یا سنگین بار (انْفِرُوا خِفافاً وَ ثِقالاً). خِفاف جمع خفیف است و ثِقال جمع ثقیل، این دو کلمه مفهوم جامعى دارد که همه حالات انسان را شامل مى شود. یعنى اعم از این که جوان باشید یا پیر، مجرد باشید یا متأهل، کم عائله باشید، یا پرعائله، غنى باشید یا فقیر، بدون گرفتارى باشید یا گرفتار، زراعت و باغ و تجارت داشته باشید یا نه، در هر صورت، در هر حال و در هر موقعیت بر شما لازم است هنگامى که فرمان جهاد صادر شد همگى این دعوت آزادى بخش را اجابت کنید، از هر کار دیگرى چشم بپوشید، سلاح به دست گرفته به سوى میدان نبرد حرکت کنید. و این که بعضى از مفسران این دو کلمه را تنها به یکى از معانى فوق محدود ساخته اند هیچ گونه دلیلى ندارد، بلکه هر کدام از آنها یکى از مصداق هاى این مفهوم وسیع است. پس از آن اضافه مى کند: در راه خدا با اموال و جان ها جهاد کنید (وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ فی سَبیلِ اللّهِ). یعنى، جهادى همه جانبه و فراگیر; چرا که در برابر دشمن نیرومندى که از ابر قدرت هاى آن زمان محسوب مى شد قرار داشتند، و بدون آن پیروزى ممکن نبود. اما براى این که باز برکسى اشتباه نشود که این فداکارى ها به سود خداوند است، مى گوید: این به نفع شما است اگر بدانید (ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ). یعنى، اگر بدانید که جهاد کلید سربلندى و عزت و برطرف کننده ضعف و ذلت است. اگر بدانید که هیچ ملتى بدون جهاد در جهان به آزادى واقعى و عدالت نخواهد رسید. و اگر بدانید که راه رسیدن به رضاى خدا و سعادت جاویدان و انواع نعمت ها و مواهب الهى در این نهضت مقدس عمومى و فداکارى همه جانبه است! درک خواهید کرد که جهاد به نفع شما است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۱ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

گاهی فقط یک آیه، برای تذکر و بیدارشدن کافی‌است؛ اگر #خدا را در نظر داشته باشیم... @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَّاتَّبَعُوكَ وَلَٰكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ۚ وَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ» (امّا گروهى از آنها، چنانند که) اگر غنایمى نزدیک (و در دسترس)، و سفرى آسان باشد، (به طمع دنیا) از تو پیروى مى کنند. ولى (اکنون که براى میدان تبوک) راه بر آنها دور (و پر مشقّت) است، (سر باز مى زنند.) و به خدا سوگند یاد مى کنند که: «اگر توانایى داشتیم، همراه شما حرکت مى کردیم!»(آنها با این اعمال و این دروغها، در واقع) خود را هلاک مى کنند و خداوند مى داند آنها دروغگو هستند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۲) @ayehsobh

آیه ۴۲ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ سپس بحث را متوجه افراد سست، تنبل و ضعیف الایمان که براى سر، باززدن از حضور در این میدان بزرگ، به انواع بهانه ها متشبث مى شدند کرده و خطاب به پیامبر(صلى الله علیه وآله) چنین مى گوید: اگر غنیمتى آماده و سفرى نزدیک بود به خاطر رسیدن به متاع دنیا به زودى دعوت تو را اجابت و از تو تبعیت مى کردند و براى نشستن بر سر چنین سفره آماده اى مى دویدند (لَوْ کانَ عَرَضاً قَریباً وَ سَفَراً قاصِداً لاَتَّبَعُوکَ). لکن اکنون که راه بر آنها دور است سستى مىورزند و بهانه مى آورند (وَ لکِنْ بَعُدَتْ عَلَیْهِمُ الشُّقَّةُ). عجب این که تنها به عذر و بهانه قناعت نمى کنند، بلکه به زودى نزد تو مى آیند و قسم یاد مى کنند که اگر ما قدرت داشتیم با شما خارج مى شدیم (وَ سَیَحْلِفُونَ بِاللّهِ لَوِ اسْتَطَعْنا لَخَرَجْنا مَعَکُمْ). و اگر مى بینید ما به این میدان نمى آئیم بر اثر ناتوانى، گرفتارى و عدم قدرت است. آنها با این اعمال و این دروغ ها در واقع خود را هلاک مى کنند (یُهْلِکُونَ أَنْفُسَهُمْ). ولى خداوند مى داند آنها دروغ مى گویند (وَ اللّهُ یَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَکاذِبُونَ). کاملاً قدرت دارند، اما چون سفره چرب و نرمى نیست و برنامه شاق و پردرد سرى در پیش است به سوگندهاى دروغ متشبث مى شوند. 🌼🌼🌼 این موضوع، منحصر به جنگ تبوک و زمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) نبود، در هر جامعه اى گروهى تنبل یا منافق، طمّاع و فرصت طلب وجود دارند که همیشه منتظرند لحظات پیروزى و نتیجه گیرى فرا رسد، آنگاه خود را در صف اول جا بزنند، فریاد بکشند، گریبان چاک کنند و خود را از نخستین مجاهد، برترین مبارز و دلسوزترین افراد معرفى کنند، تا بدون زحمت از ثمرات پیروزى دیگران بهره گیرند!. ولى همین گروه مجاهد سینه چاک و مبارز دلسوز به هنگام پیش آمدن حوادث مشکل هر کدام به سوئى فرار مى کنند و براى توجیه فرار خود عذرها و بهانه ها مى تراشند: یکى بیمار شده. دیگرى فرزندش در بستر بیمارى افتاده. سومى خانواده اش گرفتار وضع حمل است. چهارمى چشمش دید کافى ندارد. پنجمى مشغول تهیه مقدمات است و همچنین!... ولى بر افراد بیدار و رهبران روشن لازم است این گروه را از آغاز شناسائى کنند و اگر قابل اصلاح نیستند از صفوف خود برانند! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۲ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «عَفَا اللَّهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ» خداوند تو را بخشید. چرا پیش از آن که راستگویان براى تو آشکار شوند و دروغگویان را بشناسى، به آنها اجازه دادى؟! (خوب بود صبر مى کردى، تا هر دو گروه خود را نشان دهند.) (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۳) @ayehsobh

آیه ۴۳ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ سعى کن منافقان را بشناسى از آیات فوق استفاده مى شود که گروهى از منافقان نزد پیامبر(صلى الله علیه وآله) آمدند و پس از بیان عذرهاى گوناگون و حتى سوگند خوردن، اجازه خواستند که آنها را از شرکت در میدان تبوک معذور دارد، و پیامبر به این عده اجازه داد. خداوند در، آیه مورد بحث پیامبرش را مورد عتاب قرار مى دهد و مى فرماید: خداوند تو را بخشید; چرا به آنها اجازه دادى که از شرکت در میدان جهاد خوددارى کنند؟!(عَفَا اللّهُ عَنْکَ لِمَ أَذِنْتَ لَهُمْ). چرا نگذاشتى آنها که راست مى گویند از آنها که دروغ مى گویند شناخته شوند؟ و به ماهیت آنها پى برى؟ (حَتّى یَتَبَیَّنَ لَکَ الَّذینَ صَدَقُوا وَ تَعْلَمَ الْکاذِبینَ). در این که عتاب و سرزنش فوق که توأم با اعلام عفو پروردگار است دلیل بر آن است که اجازه پیامبر(صلى الله علیه وآله) کار خلافى بوده، یا تنها ترک اولى، و یا هیچ کدام، در میان مفسران گفتگو است. 🌼🌼🌼 انصاف این است که در این آیه ـ حتى در ظاهر آن ـ هیچ گونه دلیلى بر صدور گناهى از پیامبر(صلى الله علیه وآله)وجود ندارد; زیرا همه قرائن نشان مى دهد چه پیامبر(صلى الله علیه وآله) به آنها اجازه مى داد و چه اجازه نمى داد، این گروه منافق در میدان تبوک شرکت نمى کردند، و به فرض که شرکت مى کردند نه تنها گرهى از کار مسلمانان نمى گشودند که مشکلى بر مشکلات مى افزودند، چنان که در چند آیه بعد آمده که خداوند از انبعاث آنها به سمت میدان جهاد کراهت داشت و به دلیل این که اگر شرکت مى کردند موجب تخریب بودند. بنابراین، هیچ گونه مصلحتى از مسلمانان با اذن پیامبر(صلى الله علیه وآله) فوت نشد، تنها چیزى که در این میان وجود داشت این بود که اگر پیامبر(صلى الله علیه وآله) به آنها اجازه نمى داد، مشت آنها زودتر باز مى شد و مردم به ماهیتشان زودتر آشنا مى شدند. ولى این موضوع، چنان نبود که از دست رفتن آن موجب ارتکاب گناهى باشد، شاید فقط بتوان نام ترک اولى بر آن گذارد، به این معنى که اذن دادن پیامبر(صلى الله علیه وآله) در آن شرایط و در برابر سوگندها و اصرارهاى منافقین، هر چند کار بدى نبود اما ترک اذن از آن بهتر بود تا این گروه زودتر شناخته شوند. این احتمال نیز در تفسیر آیه وجود دارد که عتاب و خطاب مزبور جنبه کنائى داشته و حتى ترک اولى نیز در کار نباشد، بلکه منظور بیان روح منافق‌گرى منافقان با یک بیان لطیف و کنایه آمیز بوده است. این موضوع را با ذکر مثالى مى توان روشن ساخت; فرض کنید، ستمگرى مى خواهد به صورت فرزند شما سیلى بزند، یکى از دوستانتان دست او را مى گیرد، شما نه تنها از این کار ناراحت نمى شوید که خوشحال نیز خواهید شد. اما براى اثبات زشتى باطن طرف، به صورت عتاب آمیز به دوستتان مى گوئید: چرا نگذاشتى سیلى بزند تا همه مردم این سنگدل منافق را بشناسند ؟! و هدفتان از این بیان، تنها اثبات سنگدلى و نفاق اوست که در لباس عتاب و سرزنش دوست مدافع ظاهر شده است! مطلب دیگرى که در تفسیر آیه باید مورد توجه واقع شود این است که مگر پیامبر(صلى الله علیه وآله)منافقان را نمى شناخت که خداوند مى گوید: مى خواستى به آنها اذن ندهى تا وضع آنها بر تو روشن گردد. پاسخ این سؤال این است که اوّلاً ـ پیامبر(صلى الله علیه وآله)از طریق علم عادى به وضع این گروه آشنائى نداشت و علم غیب براى قضاوت درباره موضوعات کافى نیست، بلکه باید از طریق مدارک عادى وضع آنها روشن گردد. و ثانیاً ـ هدف تنها این نبوده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) بداند بلکه ممکن است هدف این بوده که همه مسلمانان آگاه شوند، هر چند روى سخن به پیامبر(صلى الله علیه وآله) است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۳ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

این روزها صحبت‌هایی برای عزم بر #استیضاح_روحانی مطرح شده است. همه ما می‌دانیم اگر چنین شخصی نه یک روز، بلکه یک ثانیه زودتر از ریاست جمهوری برکنار شود؛ به نفع کشور خواهد بود. اما آیا در شرایط فعلی، #استیضاح صحیح است؟! به نظر می‌رسد تا وقتی که رسانه‌های دیداری و شنیداری و #فضای_مجازی عمدتاً در اختیار و همسو با تفکر و نه شخص روحانی هستند؛ تلاش‌ها نتیجه‌ی مطلوب ندهد. امروز روحانی استیضاح می‌شود و فردا همان‌ها که اعتقادی به روحانی ندارند اما او را پله‌ی رسیدن به اهداف خود می‌دانند؛ آغازگر عملیات روانی جدیدی خواهند شد. فراموش نکردیم ایشان، در دوره‌ی اول ریاست‌جمهوری هم کارنامه‌ی مقبولی نداشت؛ اما با ایجاد شبهه‌ها و شایعات فراوان، به ویژه در بستر #فضای_مجازی_افسارگسیخته توانست مجدد بر کرسی ریاست‌جمهوری تکیه زند. به نظرم فضای مجازی و سواد رسانه به قدری اهمیت دارد که باید در اولویت قرار گیرد. وقتی #بصیرت و بینش در برخورد با خبرها و اطلاعات گوناگون افزایش یابد؛ می‌توان امید داشت طرح استیضاح و امثال آن به نتیجه مطلوب برسد... ✍ زهراسادات امیری (مربی سواد رسانه) @qoranmajaz

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۗ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ» کسانى که به خدا و روز بازپسین ایمان دارند، هرگز براى ترک جهاد (در راه خدا) با مال و جانشان، از تو اجازه نمى گیرند و خداوند پرهیزگاران را مى شناسد. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۴) @ayehsobh

آیه ۴۴ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ آنگاه به شرح یکى از نشانه هاى مؤمنان و منافقان پرداخته مى فرماید: آنها که ایمان به خدا و سراى دیگر دارند؛ هیچ‌گاه براى ترک جهاد با اموال و جان ها، از تو اجازه نمى گیرند ( لایَسْتَأْذِنُکَ الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآخِرِ أَنْ یُجاهِدُوابِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ). آنها هنگامى که فرمان جهاد صادر شد بدون تعلل و سستى به دنبال آن مى شتابند و همان ایمان به خدا و مسئولیت هایشان در برابر او، و ایمان به دادگاه رستاخیز آنان را به این راه دعوت مى کند و راه عذرتراشى و بهانه جوئى را به رویشان مى بندد. 🌼🌼🌼 و سرانجام مى فرماید: خداوند به خوبى افراد پرهیزکار را مى شناسد و از نیت و اعمال آنها کاملاً آگاه است (وَ اللّهُ عَلیمٌ بِالْمُتَّقینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۴ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ» تنها کسانى از تو اجازه مى گیرند که به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند و دلهایشان با شک و تردید آمیخته است. از این رو، آنها در تردید خود سرگردانند. (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۵) @ayehsobh

آیه ۴۵ سوره مبارکه توبه استاد پرهیزگار @ayehsobh

❇ تفســــــیر ❇ آیه مورد بحث، مى فرماید: تنها کسانى از تو براى عدم شرکت در میدان جهاد اجازه مى طلبند که ایمان به خدا و روز جزا ندارند (إِنَّما یَسْتَأْذِنُکَ الَّذینَ لایُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ). سپس براى تأکید، بر عدم ایمان آنها مى گوید: آنها کسانى هستند که دل هایشان مضطرب و آمیخته با شک و تردید است! (وَ ارْتابَتْقُلُوبُهُمْ). به همین دلیل در این شک و تردید، گاهى قدم به پیش مى گذارند و گاهى باز مى گردند و پیوسته در حیرت و سرگردانى به سر مى برند (فَهُمْ فی رَیْبِهِمْ یَتَرَدَّدُونَ)، و به همین جهت منتظر پیدا کردن بهانه و کسب اجازه از پیامبرند. 🌼🌼🌼 گر چه صفات فوق به شکل فعل مضارع ذکر شده است ولى منظور از آن، بیان صفات و حال منافقان و مؤمنان است و ماضى و حال و مضارع در آن تفاوت نمى کند. مؤمنان در پرتو ایمانشان تصمیم و اراده اى محکم و خلل‌ناپذیر دارند، راه را به روشنى دیده اند، مقصدشان معلوم، و هدفشان مشخص است؛ لذا با عزمى راسخ، بدون تردید و دودلى با گام هائى استوار به پیش مى روند. اما منافقان چون هدفشان تاریک و نامشخص است گرفتار حیرت و سرگردانى هستند و همیشه به دنبال بهانه‌اى براى فرار از زیر بار مسئولیت‌ها مى گردند. این دو نشانه مخصوص مؤمنان و منافقان صدر اسلام و میدان جنگ تبوک نبوده، بلکه هم امروز نیز مؤمنان راستین را از مدّعیان دروغین با این دو صفت مى توان شناخت: مؤمن، شجاع و مصمم است و منافق بزدل، ترسو و متحیر و عذرتراش! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴۵ سوره مبارکه توبه) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَلَٰكِن كَرِهَ اللَّهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ» اگر آنها (راست مى گفتند، و) مى خواستند که (به سوى میدان جهاد) خارج شوند، وسیله‌اى براى آن فراهم مى ساختند. ولى خدا از حرکت آنها ناخشنود بود. از این رو (توفیقش را از آنان سلب کرد. و) آنها را (از جهاد) بازداشت. و به آنان گفته شد:«با افراد ناتوان [= کودکان و پیران و بیماران ]بنشینید!» (سوره مبارکه توبه/ آیه ۴۶) @ayehsobh