هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قُلِ ادْعُوا الَّذِينَ زَعَمْتُم مِّن دُونِهِ فَلَا يَمْلِكُونَ كَشْفَ الضُّرِّ عَنكُمْ وَلَا تَحْوِيلًا» بگو: «کسانی را که غیر از خدا (معبود خود) می‌پندارید، بخوانید! آنها نه می‌توانند مشکلی را از شما برطرف سازند و نه تغییری در آن ایجاد کنند.» (سوره مبارکه إِسراء/ آیه ۵۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آیه بعد، باز سخن از مشرکان است و به دنبال بحث‌هاى گذشته به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى گوید: به آنها بگو معبودهائى را که غیر خدا شایسته پرستش می‌پندارید بخوانید، آنها نه قدرت دارند مشکلات و گرفتاری‌ها را از شما بر طرف سازند و نه دگرگونى در آن ایجاد کنند (قُلِ ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَ لا تَحْوِیلاً). در حقیقت، این آیه همانند بسیارى دیگر از آیات قرآن، منطق و عقیده مشرکان را از این راه ابطال مى کند که، پرستش و عبادت آلهه، یا به خاطر جلب منفعت است، یا دفع زیان، در حالى که اینها قدرتى از خود ندارند که مشکلى را بر طرف سازند و نه حتى مشکلى را جابه جا کنند، یعنى از درجه شدیدتر لااقل به درجه خفیف تر، تنزل دهند که معلوم شود آنها از خود قدرتى دارند. بنابراین، ذکر جمله وَ لا تَحْوِیلاً بعد از فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ ، اشاره به این است که آنها نه توانائى بر تأثیر کامل در بر طرف ساختن مشکلات دارند، و نه تأثیر ناقص در دگرگونى آنها. 🌺🌺🌺 کلمه کَشْفَ در اصل، به معنى کنار زدن پرده یا لباس و مانند آن از روى چیزى است، و اگر این تعبیر، (کشف ضرّ) در مورد بر طرف ساختن غم و اندوه و بیمارى و ناراحتى نیز اطلاق مى شود، به خاطر آن است که گوئى غم و اندوه و بیمارى همچون پرده اى بر چهره جان و تن انسان مى افتند، چهره حقیقى را که سلامت و آسایش و آرامش است، مى پوشاند، به همین جهت، بر طرف ساختن این اندوه و ناراحتى به عنوان کشف ضرّ تلقى مى شود. توجه به این نکته نیز لازم است که تعبیر به الَّذِیْنَ در این آیه، بیانگر آن است که منظور، همه معبودهاى غیر اللّه نیست، بلکه، معبودهائى همچون فرشتگان و حضرت مسیح (علیه السلام) و مانند آنها است (زیرا الَّذِیْنَ معمولاً در جمع عاقل استعمال مى شود). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۶ سوره مبارکه إسراء) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أُولَئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَىَ رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ وَيَرْجُونَ رَحْمَتَهُ وَيَخَافُونَ عَذَابَهُ إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ كَانَ مَحْذُورًا» کسانی را که آنان می‌خوانند، خودشان وسیله‌ای (برای تقرب) به پروردگارشان می‌جویند، وسیله‌ای هر چه نزدیکتر؛ و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است! (سوره مبارکه إِسراء/ آیه ۵۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیه بعد، در حقیقت دلیلى است براى آنچه در آیه قبل، گفته شد. این آیه مى گوید: مى دانید چرا آنها قادر نیستند مشکلى را از دوش شما، بدون اذن پروردگار بردارند، براى این که خودشان براى حل مشکلات به در خانه خدا مى روند، خودشان سعى دارند به ذات پاک او تقرب جویند، و هر چه می‌خواهند از او بخواهند: آنها کسانى هستند که خدا را مى خوانند و براى تقرّب به او به اطاعتش متوسّل مى شوند (أُولئِکَ الَّذِینَ یَدْعُونَ یَبْتَغُونَ إِلى رَبِّهِمُ الْوَسِیلَةَ). و نزدیک ترین وسیله را مى طلبند (أَیُّهُمْ أَقْرَبُ). و به رحمت او امیدوارند (وَ یَرْجُونَ رَحْمَتَهُ). و از عذاب او مى ترسند (وَ یَخافُونَ عَذابَهُ). چرا که عذاب پروردگارت چنان شدید است که همه از آن پرهیز و وحشت دارند (إِنَّ عَذابَ رَبِّکَ کانَ مَحْذُوراً). 🌺🌺🌺 در تفسیر جمله أَیُّهُمْ أَقْرَبُ مفسران بزرگ اسلام، تفسیرهاى گوناگونى دارند: جمعى مى گویند: این جمله، اشاره به آن است که هر یک از این اولیاء پروردگار، از فرشتگان و پیامبرانى که معبود واقع شده اند، هر کدام به خدا نزدیک ترند به درگاه او بیشتر مى روند. بنابراین، آنها از خود چیزى ندارند هر چه دارند از خدا است و هر چه مقامشان بالا رود طاعت و بندگیشان فزون تر مى شود. بعضى دیگر معتقدند: مفهوم جمله چنین است: آنها مى کوشند که هر یک در تقرب پروردگار بر دیگرى سبقت جویند، گوئى در مسیر اطاعت پروردگار، و قرب به ذات پاک او در یک مسابقه معنوى شرکت جسته اند، که هر یک مى کوشد در این میدان، بر دیگرى تقدم یابد، آیا کسانى که چنین هستند مى توانند معبود، واقع شوند و استقلال داشته باشند؟ اما این تفسیر، که آنها به هر وسیله اى که نزدیک تر است به خدا تقرّب مى جویند احتمال بسیار بعیدى است; زیرا ضمیر هُمْ در أَیُّهُم که معمولاً براى جمع مذکر است، با این معنى سازگار نیست، بلکه باید أَیُّها باشد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۷ سوره مبارکه إسراء) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه إسراء آیه: ۵۶_۵۷ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا» هیچ شهر و آبادی نیست مگر اینکه آن را پیش از روز قیامت هلاک می‌کنیم؛ یا (اگر گناهکارند،) به عذاب شدیدی گرفتارشان خواهیم ساخت. این، در کتاب الهی [= لوح محفوظ] ثبت است. (سوره مبارکه إِسراء/ آیه ۵۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر به دنبال بحث هایى که با مشرکان در زمینه توحید و معاد در آیات گذشته خواندیم، آیه مورد بحث، آنها را با گفتار بیدار کننده‌اى اندرز مى دهد و پایان و فناء این دنیا را در مقابل دیدگان عقلشان مجسم مى سازد تا بدانند این سرا، سراى فانى است و سراى بقا جاى دیگر است و خود را براى مقابله با نتائج اعمالشان آماده سازند. مى گوید: هیچ آبادى در روى زمین نیست مگر این که ما آن را قبل از روز قیامت هلاک مى کنیم، یا به عذاب شدیدى گرفتار مى سازیم (وَ إِنْ مِنْ قَرْیَة إِلاّ نَحْنُ مُهْلِکُوها قَبْلَ یَوْمِ الْقِیامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوها عَذاباً شَدِیداً). بدکاران ستمگر و طاغیان گردنکش را به وسیله عذاب نابود مى کنیم و دیگران را با مرگ طبیعى و یا حوادث معمولى. 🌺🌺🌺 بالاخره این جهان، پایان مى گیرد و همه راه فنا را مى پیمایند و این یک اصل مسلّم و قطعى است که در کتاب الهى ثبت است (کانَ ذلِکَ فِی الْکِتابِ مَسْطُوراً). این کتاب، همان لوح محفوظ ، همان علم بى پایان پروردگار، و همان مجموعه قوانین تخلف ناپذیر خداوند در جهان هستى است. با توجه به این اصل قطعى و غیر قابل تغییر، مشرکان گمراه و ستمگران آلوده، باید از هم اکنون حساب کار خویش را برسند که اگر تا پایان این جهان هم زنده بمانند، باز عاقبتش فنا و سپس بازگشت به حساب و جزا است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۸ سوره مبارکه إسراء) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ مَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَ آتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَ مَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا» هیچ چیز مانع ما نبود که این معجزات (درخواستی بهانه‌جویان) را بفرستیم جز اینکه پیشینیان (که همین درخواست‌ها را داشتند، و با ایشان هماهنگ بودند)، آن را تکذیب کردند؛ (از جمله،) ما به (قوم) ثمود، ناقه دادیم؛ (معجزه‌ای) که روشنگر بود؛ اما بر آن ستم کردند (و ناقه را کشتند). ما معجزات را فقط برای بیم دادن (و اتمام حجت) می‌فرستیم. (سوره مبارکه إِسراء/ آیه ۵۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در اینجا این ایراد براى مشرکان باقى مى ماند که خوب ما بحثى نداریم، ایمان بیاوریم، اما به این شرط که پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) هر معجزه‌اى را که ما پیشنهاد مى کنیم انجام دهد و در واقع به بهانه جوئى هاى ما تن در دهد. قرآن در پاسخ آنها مى گوید: هیچ چیز مانع ما نبود که این گونه معجزات را بفرستیم جز این که پیشینیان آن را تکذیب کردند (وَ ما مَنَعَنا أَنْ نُرْسِلَ بِالاْ یاتِ إِلاّ أَنْ کَذَّبَ بِهَا الاْ َوَّلُونَ). یعنى معجزاتى که دلیل صدق پیامبر است، به قدر کافى فرستاده شده و اما معجزات اقتراحى و پیشنهادى شما، چیزى نیست که با آن موافقت شود، چرا که پس از مشاهده، باز ایمان نخواهید آورد. اگر بپرسند به چه دلیل؟ در پاسخ گفته مى شود: به دلیل این که امت هاى گذشته که آنها هم شرائطى کاملاً مشابه شما داشتند نیز، چنین پیشنهادهاى بهانه جویانه اى را کردند، بعدا هم ایمان نیاوردند. قرآن پس از آن روى یک نمونه روشن از این مسأله انگشت گذارده مى گوید: ما به قوم ثمود ناقه دادیم که روشنگر بود (وَ آتَیْنا ثَمُودَ النّاقَةَ مُبْصِرَةً). همان شترى که به فرمان خدا از کوه سر برآورد; چرا که تقاضاى چنین معجزه اى را کرده بودند، معجزه اى روشن و روشنگر! ولى با این حال، آنها ایمان نیاوردند و به آن ناقه ستم کردند و آن را به قتل رساندند (فَظَلَمُوا بِها). 🌺🌺🌺 اصولاً، برنامه ما این نیست که هر کسى معجزه اى پیشنهاد کند، پیامبر تسلیم او گردد ما آیات و معجزات را جز براى تخویف مردم و اتمام حجت نمى فرستیم (وَ ما نُرْسِلُ بِالاْ یاتِ إِلاّ تَخْوِیفاً). پیامبران ما افراد خارق العاده گر نیستند که بنشینند و هر کسى پیشنهادى کند، آن را انجام دهند، وظیفه آنها ابلاغ دعوت الهى، تعلیم و تربیت و بر پا نمودن حکومت عدل و داد است، منتها باید براى اثبات رابطه خود با خدا به اندازه کافى معجزه ارائه دهند، همین و بس. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۹ سوره مبارکه إسراء) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه إسراء آیه: ۵۸_۵۹ @ayehsobh