فرازی از دعای ندبه: أینَ قاطِعُ حَبائِلِ الکِذبِ و الإفتراء؟ کجاست قطع‌کننده‌ی ریشه‌های دروغ و تهمت زدن 💐 اللهم عجل لولیک الفرج💐🤲🤲🤲 #امام_زمان عج #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ مَا ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ» و این کار براى خدا مشکل نیست. (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر و این کار براى خدا مشکل نیست (وَ مَا ذلِکَ عَلَى اللهِ بِعَزِیز). گواه این سخن آنکه در آیات ۱۳۱ تا ۱۳۳ سوره نساء مى فرماید: وَ إِنْ تَکْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَـوَاتِ وَ مَا فِى الاَْرْضِ وَ کَانَ اللهُ غَنِیًّا حَمِیدًا * وَ لِلَّهِ مَا فِى السَّمَـوَاتِ وَ مَا فِى الاَْرْضِ وَ کَفَى بِاللهِ وَکِیلاً * إِنْ یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ أَیُّهَا النَّاسُ وَ یَأْتِ بِآخَرِینَ وَ کَانَ اللهُ عَلَى ذلِکَ قَدِیرًا: و اگر شما کافر شوید (به خدا زیانى نمى رسد، زیرا) براى خداست آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است، و خداوند بى نیاز و ستوده است ـ اى مردم، اگر او بخواهد شما را از میان مى برد و افراد دیگرى را (به جاى شما) مى آورد، و خداوند بر این کار تواناست . 🌼🌼🌼 این تفسیر در زمینه آیه فوق از ابن عبّاس نیز نقل شده است. احتمال دیگرى هم وجود دارد و آن این است که جمله بالا اشاره به مسأله معاد باشد. یعنى براى خدا هیچ مانعى ندارد که انسان ها را همگى از میان ببرد و خلق دیگرى ایجاد کند. آیا با این قدرت و توانایى باز در مسأله معاد و بازگشت خودتان به زندگى در جهان دیگر تردید دارید؟ (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۰ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۱۹_۲۰ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعًا فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللَّهِ مِن شَيْءٍ ۚ قَالُوا لَوْ هَدَانَا اللَّهُ لَهَدَيْنَاكُمْ ۖ سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ» و (در قیامت،) همه آنها در برابر (دادگاه عدل) خدا ظاهر مى شوند. در این هنگام، ضعفا (و پیروان نادان) به مستکبران (و پیشوایان گمراه) مى گویند: «ما پیروان شما بودیم. آیا (اکنون که گرفتار مجازات الهى شده ایم،) حاضرید سهمى از عذاب الهى را از ما بردارید؟» آنها مى گویند: «اگر خدا ما را هدایت کرده بود، ما نیز شما را هدایت مى کردیم. (ولى اکنون) چه بى‌تابى کنیم و چه شکیبایى، تفاوتى براى ما ندارد. راه گریزى براى ما نیست.» (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در چند آیه قبل به مجازات سخت و دردناک منحرفان لجوج و بى ایمان اشاره شده بود. آیه‌ی مورد بحث همین معنى را تعقیب و تکمیل مى کند. مى گوید: و (در قیامت) همه آنان ]= جبّاران و ظالمان و کافران، اعمّ از تابع و متبوع، و پیرو و پیشوا[ در برابر خدا ظاهر مى شوند (وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمِیعًا). در این هنگام ضعفا ]دنباله روان نادان که با تقلید کورکورانه خود را به وادى ضلالت افکندند[ به مستکبران (و رهبران گمراه) مى گویند: ما پیروان شما بودیم ; آیا (اکنون که به خاطر پیروى از شما به این همه عذاب و بلا گرفتار شده ایم) شما حاضرید سهمى از عذاب الهى را بپذیرید و از ما بردارید؟ (فَقَالَ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِینَ اسْتَکْبَرُوا إِنَّا کُنَّا لَکُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا مِنْ عَذَابِ اللهِ مِنْ شَىْء). امّا آنها بلافاصله مى گویند: اگر خدا ما را به سوى نجات از این کیفر و عذاب هدایت مى کرد، ما هم شما را راهنمایى مى کردیم (قَالُوا لَوْ هَدَینَا اللهُ لَهَدَیْنَاکُمْ). ولى افسوس که کار از این حرف ها گذشته است، چه بى‌تابى و جزع کنیم چه صبر و شکیبایى پیشه سازیم، تفاوتى نمى کند و راه نجاتى براى ما وجود ندارد (سَوَاءٌ عَلَیْنَا أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِنْ مَحِیص). 🌼🌼🌼 نکته ها: ۱. نخستین سؤالى که در زمینه این آیه پیش مى آید این است که مگر مردم در این جهان در برابر علم خدا ظاهر و آشکار نیستند که در آیه فوق مى فرماید در قیامت همگى در پیشگاه خدا بارز و ظاهر مى شوند؟ در پاسخ این پرسش بسیارى از مفسّران گفته اند: منظور این است که افراد بشر در این جهان احساس نمى کنند که آنها و همه اعمالشان در پیشگاه خدا ظاهر و بارز است، ولى این حضور و ظهور را در قیامت همگى احساس خواهند کرد. بعضى نیز گفته اند: منظور خارج شدن از قبرها و بروز و ظهور در دادگاه عدل الهى براى حساب است و این هر دو تفسیر خوب است و مانعى ندارد که هر دو در مفهوم آیه جمع باشند. ۲. از آیه فوق به خوبى روشن مى شود که اوّلاً کسانى که چشم و گوش بسته دنبال این و آن مى افتند و به اصطلاح افسار خود را به دست هر کس مى سپارند، افراد ناتوان و بى شخصیّتى هستند که قرآن از آنها تعبیر به ضعفاء کرده است. ثانیاً سرنوشت آنها و پیشوایان هر دو یکى است و این بینوایان حتّى در سخت‌ترین حالات نمى توانند از حمایت این رهبران گمراه بهره گیرند و حتّى ذرّه اى از مجازاتشان را تخفیف دهند، بلکه شاید با سخریه به آنها پاسخ مى دهند که بیهوده جزع و فزع نکنید که راه خلاص و نجاتى در کار نیست. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۱ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۱ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ قَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَوَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ ۖ وَمَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلَّا أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي ۖ فَلَا تَلُومُونِي وَلُومُوا أَنفُسَكُم ۖ مَّا أَنَا بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُم بِمُصْرِخِيَّ ۖ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَا أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ ۗ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ» و هنگامى که کار تمام مى شود؛ شیطان مى‌گوید: «خداوند به شما وعده حق داد و من به شما وعده (باطل) دادم و تخلّف کردم. من بر شما تسلّطى نداشتم، جز این که دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید. بنابراین، مرا سرزنش نکنید و خود را سرزنش کنید. نه من فریادرس شما هستم و نه شما فریادرس من. من نسبت به شرک شما درباره خود، که از قبل داشتید، (و اطاعت مرا همردیف اطاعت خدا قرار دادید) بیزار و کافرم!» به یقین ستمکاران عذاب دردناکى دارند! (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر سپس به صحنه دیگرى از مجازات‌هاى روانىِ جبّاران و گناهکاران و پیروان شیاطین در روز رستاخیز پرداخته مى‌گوید: و شیطان هنگامى که کار (رسیدگى به حساب بندگان صالح و غیر صالح) تمام مى شود (و هر کدام به پاداش و کیفر اعمال خود مى رسند، به پیروان خود) مى‌گوید: خداوند به شما وعده حق داد و من نیز به شما وعده (باطل) دادم و (از وعده پوچ و بى ارزش خود) تخلّف کردم (وَ قَالَ الشَّیْطَانُ لَمَّا قُضِىَ الاَْمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَکُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُکُمْ فَأَخْلَفْتُکُمْ).و به این ترتیب شیطان نیز با سایر مستکبرانى که رهبران راه ضلالت بودند؛ هم‌آواز مى‌شود و با تیرهاى ملامت خود پیروان بدبختش را هدف مى گیرد. سپس مى افزاید: من بر شما تسلّطى نداشتم، جز اینکه دعوتتان کردم و شما دعوت مرا پذیرفتید (وَ مَا کَانَ لِى عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطَان إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِى). بنابراین مرا سرزنش نکنید، خود را سرزنش کنید که چرا دعوت شیطنت آمیز و ظاهرالفساد مرا پذیرفتید (فَلاَ تَلُومُونِى وَ لُومُوا أَنْفُسَکُمْ). خودتان کردید که لعنت بر خودتان باد! به هر حال نه من (در برابر حکم قطعى و مجازات پروردگار) فریادرس شما هستم و نه شما فریادرس منید (مَا أَنَا بِمُصْرِخِکُمْ وَ مَا أَنْتُمْ بِمُصْرِخِىَّ). اعلام مى کنم که من نسبت به آنچه پیش از این مرا شریک (خدا) مى دانستید (و اطاعت مرا هم‌ردیف اطاعت او قرار دادید) بیزار و کافرم (إِنِّى کَفَرْتُ بِمَا أَشْرَکْتُمُونِ مِنْ قَبْلُ). اکنون فهمیدم که شرک در اطاعت، هم مرا بدبخت کرد و هم شما را; همان بدبختى و ادبارى که راهى براى اصلاح و جبران آن وجود ندارد. بدانید مسلّماً ستمکاران عذابى دردناک دارند (إِنَّ الظَّالِمِینَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ). 🌼🌼🌼 نکته ها: ۱. پاسخ دندان شکن شیطان به پیروانش گرچه کلمه شیطان، مفهوم وسیعى دارد که شامل همه طاغیان و وسوسه گران جنّ و انس مى شود، با قرائنى که در این آیه و آیات قبل وجود دارد مسلّماً منظور در اینجا شخص ابلیس است که سرکرده شیاطین محسوب مى‌شود. ازاین رو همه مفسّران نیز همین تفسیر را انتخاب کرده اند. از این آیه به خوبى استفاده مى شود که وسوسه‌هاى شیطان هرگز اختیار و آزادى اراده را از انسان نمى گیرد، بلکه او دعوت کننده اى بیش نیست و این انسان ها هستند که با اراده خود، دعوت او را مى پذیرند; منتهى ممکن است زمینه هاى قبلى و مداومت بر کار خلاف، وضع انسان را به جایى برساند که یک نوع حالت سلب اختیار در برابر وسوسه ها در وجود او پیدا شود، همان گونه که در بعضى از معتادان نسبت به موادّ مخدر مشاهده مى کنیم. ولى مى دانیم چون سبب این نیز حالت اختیارى بوده، نتیجه آن هر چه باشد باز اختیارى محسوب مى شود. به این ترتیب شیطان پاسخ دندان شکنى به همه کسانى که گناهان خود را به گردن او مى اندازند و او را عامل انحرافات خویش مى شمرند و به او لعنت مى فرستند مى دهد و این طرز منطق عوامانه را که گروهى از گناهکاران براى تبرئه خویش دارند مى‌کوبد. در حقیقت سلطان حقیقى بر انسان، اراده و عمل اوست و نه چیز دیگر. ۲. شیطان چگونه این توانایى را دارد که در آن محضر بزرگ با همه پیروان خود تماس پیدا کند و آنها را به باد ملامت و شماتت بگیرد؟ این پرسشى است که در اینجا مطرح شده است. پاسخ آن این است که مسلّماً این توانایى را خداوند به او مى دهد و این درواقع یک نوع مجازات روانى براى پیروان شیطان است و اخطارى است به همه پویندگان راه او در این جهان که پایان کار خود و رهبر خویش را از هم اکنون ببینند. به هر حال خداوند وسیله این ارتباط را میان شیطان و پیروانش به نحوى فراهم مى کند. جالب اینکه این نوع برخورد منحصر به شیطان و پیروانش در قیامت نیست، تمام پیشوایان گمراهى در این جهان نیز همین برنامه را دارند; دست پیروان خود را ـ البتّه با موافقت خودشان ـ مى گیرند و به میان امواج بلاها و بدبختى ها مى کشانند و هنگامى که دیدند اوضاع بد است آنها را رها کرده و مى روند. حتّى از آنها بیزارى مى جویند و به ملامتشان مى پردازند و به اصطلاح آنها را به خسران دنیا و آخرت گرفتار مى سازند. ۳. مُصرخ از مادّه إصراخ در اصل از صَرخ به معنى فریاد کشیدن براى طلب کمک آمده است. بنابراین مصرخ به معنى فریادرس است و مستصرخ به معنى کسى که فریادرسى مى خواهد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۲ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۲ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ أُدْخِلَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ ۖ تَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ» و کسانى را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند؛ به باغ‌هاى بهشتى وارد مى کنند. باغ‌هایی که نهرها از پاى درختانش جارى است. به اذن پروردگارشان، جاودانه در آن مى مانند و تحیّت آنها در آن، «سلام» است. (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر به دنبال بیان حال جبّاران بى ایمان و سرنوشت دردناک آنها، در آیه‌ی مورد بحث به ذکر حال مؤمنان و سرانجام آنها پرداخته مى گوید: و کسانى را که ایمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند به باغ‌هاى بهشت وارد مى کنند; باغ‌هایى که نهرها از پاى درختانش جارى است (وَ أُدْخِلَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّات تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهَارُ). به اذن پروردگارشان جاودانه در آن مى مانند (خَالِدِینَ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ). وتحیّت آنان در آن، سلام است (تَحِیَّتُهُمْ فِیهَا سَلاَمٌ). تحیّت در اصل از مادّه حیات، به معنى دعا براى سلامتى افراد و هر خوشامدگویى و سلام و دعایى است که در آغاز ملاقات گفته مى شود. 🌼🌼🌼 بعضى از مفسّران گفته اند: تحیّت در آیه فوق خوشامد و درودى است که خداوند به افراد باایمان مى فرستد و آنان را با نعمت سلامت قرین مى سازد; سلامت از هر ناراحتى و گزند روحى و جسمى (بنابراین تحیَّتُهُم اضافه به مفعول شده و فاعل آن خداست). و برخى گفته اند: منظور در اینجا تحیّتى است که مؤمنان به یکدیگر مى گویند یا فرشتگان به آنها مى گویند. به هر حال، کلمه سلام که به طور مطلق گفته شده، مفهومش آن چنان وسیع است که هر سلامتى را از هر ناراحتى و گزند روحى و جسمى شامل مى گردد (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۳ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۳ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «أَ لَمْ تَرَ كَيْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا كَلِمَةً طَيِّبَةً كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ» آیا ندیدى چگونه خداوند «کلمه طیّبه» (و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزه‌اى تشبیه کرده که ریشه آن (در زمین) ثابت و شاخه آن در آسمان است؟! (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۴) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در اینجا صحنه دیگرى از تجسّم حقّ و باطل، کفر و ایمان، و طیّب و خبیث را ضمن مثال جالب و بسیار عمیق و پرمعنى بیان مى دارد و بحث هاى آیات گذشته را که در این زمینه بود تکمیل مى کند. مى فرماید: آیا ندیدى چگونه خداوند براى کلمه طیّبه (و گفتار پاکیزه) را به درخت پاکیزه اى تشبیه کرده است؟ (أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللهُ مَثَلاً کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَة طَیِّبَة). سپس به ویژگى‌هاى این شجره طیّبه (درخت پاکیزه و پربرکت) مى پردازد و ضمن عبارات کوتاهى به تمام ابعاد آن اشاره مى کند. امّا پیش از آنکه ویژگى‌هاى این شجره طیّبه را همراه قرآن بررسى کنیم، باید ببینیم منظور از کلمه طیّبه چیست؟ برخى از مفسّران آن را به کلمه توحید و جمله لا إله إلاّ الله تفسیر کرده اند. در حالى که برخى دیگر آن را اشاره به اوامر و فرمان هاى الهى مى دانند. برخى دیگر آن را ایمان مى دادند که محتوا و مفهوم لا إله إلاّ الله است. برخى دیگر آن را به شخص مؤمن تفسیر کرده اند. و برخى روش و برنامه هاى سازنده را در تفسیر آن آورده اند. ولى با توجّه به وسعت مفهوم و محتواى کلمه طیّبه، مى‌توان گفت همه اینها را شامل مى شود، زیرا کلمه در معناى وسیع آن، همه موجودات را در بر مى گیرد، به همین دلیل به مخلوقات کلمة الله گفته مى شود. 🌼🌼🌼 طیّب به هر چیز پاک و پاکیزه گفته مى شود. به این ترتیب، مثالى که در آیه آمده است، هر سنّت و دستور و برنامه و روش و عمل انسان و هر موجود پاک و پربرکتى را شامل مى گردد و همه اینها مانند درخت پاکیزه اى است; درختى با ویژگى هاى زیر: ۱. داراى رشد و نمو است، نه بى روح و نه جامد و بى حرکت، بلکه پویا و رویا و سازنده دیگران و خویشتن (تعبیر شجره بیانگر این حقیقت است). ۲. پاک است و طیّب امّا از چه نظر؟ چون انگشت روى هیچ بخشى ننهاده است مفهومش این است که از هر نظر; منظره و میوه و شکوفه و گل و سایه و نسیمى که از آن برمى خیزد همه پاکیزه است. ۳. این شجره داراى نظام حساب شده اى است. ریشه اى دارد و شاخه هایى، و هر کدام مأموریّت و وظیفه اى دارند. اصولاً وجود اصل و فرع در آن، دلیل بر حاکمیّت نظام حساب شده اى بر آن است. ۴. ریشه اش (در زمین) ثابت است، به طورى که طوفان و تندباد نمى تواند آن را از جا برکند (أَصْلُهَا ثَابِتٌ). و توانایى دارد که شاخه هاى سر به آسمان کشیده اش را در فضا در زیر نور آفتاب و در برابر هواى آزاد معلّق نگاه دارد و حفظ کند، زیرا شاخه هر چه سرکشیده تر باشد باید متّکى به ریشه قوى ترى باشد. ۵. در یک محیط پست و محدود قرار ندارد و شاخه هاى آن در آسمان است، سینه هوا را شکافته و در آن فرو رفته (وَ فَرْعُهَا فِى السَّمَاءِ). روشن است که هر قدر شاخه ها برافراشته تر باشند از آلودگى گرد و غبار زمین دورترند و میوه هاى پاک ترى خواهند داشت و از نور آفتاب و هواى سالم بیشتر بهره مى گیرند و آن را به میوه هاى طیّب خود بهتر منتقل مى کنند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۴ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۴ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ» هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش مى دهد و خداوند براى مردم مثلها مى زند، شاید متذکّر شوند (و پند گیرند). (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ۶. این شجره طیّبه، پربار و مولّد است، نه همچون درختانى که میوه و ثمرى ندارند. و میوه خود را مى دهد (تُؤْتِى أُکُلَهَا). ۷. امّا نه در یک فصل خاص، بلکه در هر زمان که دست به سوى شاخه هایش دراز کنى محروم برنمى گردى (کُلَّ حِین). ۸. میوه دادنش نیز بى حساب نیست بلکه مشمول قوانین آفرینش است و طبق یک سنّت الهى و به اذن پروردگارش آن را به همگان ارزانى مى دارد (بِإِذْنِ رَبِّهَا). 🌼🌼🌼 اکنون درست بیندیشیم و ببینیم این ویژگى ها و برکات را در کجا پیدا مى کنیم؟ مسلّماً در کلمه توحید و محتواى آن و در یک انسان موحّد و بامعرفت، و در یک برنامه سازنده و پاک. اینها همه روینده و پوینده و متحرّک هستند، همه داراى ریشه هاى محکم و ثابت اند، همه داراى شاخه هاى فراوان و سر به آسمان کشیده و دور از آلودگى ها و کثافات جسمانى، همگى پرثمرند و نورپاش و فیض پاش. هر کس به کنار آنها بیاید و دست به شاخسار وجودشان دراز کند، در هر زمان که باشد از میوه هاى لذیذ و معطّر و نیروبخششان بهره مى گیرد. برنامه هاى آنها از سر هوى‌وهوس نیست بلکه همگى به اذن پروردگار و طبق فرمان اوست و این حرکت و پویایى و ثمربخش بودن نیز از همین جا سرچشمه مى گیرد. مردان بزرگ و باایمان ـ این کلمات طیّبه پروردگار ـ حیاتشان مایه برکت و مرگشان موجب حرکت است. آنها آثارشان و کلمات و سخنانشان، شاگران و کتاب هایشان، تاریخ پرافتخارشان، حتّى قبرهاى خاموششان، همگى الهام بخش است و سازنده و تربیت کننده. و خداوند براى مردم مَثَل ها مى زند، شاید متذکّر شوند و پند گیرند (وَ یَضْرِبُ اللهُ الاَْمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۵ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۵ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ مَثَلُ كَلِمَةٍ خَبِيثَةٍ كَشَجَرَةٍ خَبِيثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ» و «کلمه خبیثه» (و سخن ناپاک) را به درخت ناپاکى تشبیه کرده که از زمین ریشه کن شده و قرار و ثباتى ندارد. (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر از آنجا که یکى از بهترین راه ها براى تفهیم مسائل، استفاده از روش مقابله و مقایسه است، نقطه مقابل شجره طیّبه را در آیه بعد چنین بیان مى کند: همچنین کلمه خبیثه (و سخن آلوده) را به درخت ناپاکى تشبیه کرده که از روى زمین برکنده شده و قرار و ثباتى ندارد (وَ مَثَلُ کَلِمَة خَبِیثَة کَشَجَرَة خَبِیثَة اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الاَْرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَار). کلمه خبیثه همان کلمه کفر و شرک، گفتار زشت و شوم، برنامه هاى گمراه کننده و غلط، انسان هاى ناپاک و آلوده، و خلاصه هر چیز خبیث و ناپاک است. بدیهى است درخت زشت و شومى که ریشه آن کنده شده، نه نمو و رشد دارد، نه ترقّى و تکامل، نه گل و میوه، نه سایه و منظره، و نه ثبات و استقرار، قطعه چوبى است که جز به درد سوزاندن و آتش زدن نمى خورد، بلکه مانع راه است و مزاحم رهروان و گاه گزنده و مجروح کننده و مردم آزار. 🌼🌼🌼 جالب اینکه در وصف شجره طیّبه، قرآن با تفصیل سخن مى گوید امّا هنگام شرح شجره خبیثه، با یک جمله کوتاه از آن مى گذرد. تنها مى گوید: اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الاَْرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَار: از روى زمین برکنده شده و قرار و ثباتى ندارد ، زیرا هنگامى که ثابت شد این درخت بى ریشه است، دیگر شاخ و برگ و گل و میوه تکلیفش روشن است. به علاوه این نوعى لطافت بیان است که انسان در مورد ذکر محبوب، به همه خصوصیّاتش بپردازد؛ ولى هنگامى که به ذکر مبغوض مى رسد، با یک جمله کوبنده از آن بگذرد. باز در اینجا مفسّران درباره اینکه درخت مزبور که مشبّهٌ به واقع شده است کدام درخت است، به بحث پرداخته اند. برخى آن را درخت حنظل که میوه بسیار تلخ و بدى دارد دانسته اند و برخى آن را کشوت (بر وزن سقوط)، که نوعى گیاه پیچیده است که در بیابان ها به بوته هاى خار مى‌پیچد و از آن بالا مى رود، نه ریشه دارد و نه برگ (توجّه داشته باشید که شجر در لغت عرب هم به درخت گفته مى شود و هم به گیاه). ولى همان گونه که در تفسیر شجره طیّبه بیان کردیم هیچ لزومى ندارد که در هر تشبیه، مشبّهٌ به با تمام آن صفات، وجود خارجى داشته باشد بلکه هدف مجسّم ساختن چهره واقعى کلمه شرک و برنامه هاى انحرافى و مردم خبیث است که آنها همانند درختانى هستند که همه چیزشان خبیث و ناپاک و هیچ میوه و ثمره و فایده اى جز مزاحمت و تولید دردسر ندارد. به علاوه وجود درخت ناپاکى که آن را از ریشه برکنده باشند و در بیابان بر سینه طوفان و تندباد قرار گرفته باشد کم نیست. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۶ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

فرازی از دعای ندبه: أيْنَ قاصِمُ شَوکَةِ المُعتَدِينَ؟ کجاست درهم شکننده‌ی هیبت و قدرت ستمکاران؟ #امام_زمان (عج) #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «يُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَ فِي الْآخِرَةِ ۖ وَ يُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِينَ ۚ وَ يَفْعَلُ اللَّهُ مَا يَشَاءُ» خداوند کسانى را که ایمان آوردند، به سبب گفتار و اعتقاد استوار در این جهان، و در سراى دیگر، ثابت قدم مى دارد. و ستمکاران را گمراه مى سازد، (و لطف خود را از آنها به سبب اعمالشان بر مى گیرد). و خداوند هر چه را اراده کند (و مصلحت باشد) انجام مى دهد. (سوره مبارکه ابراهیم/ آیه ۲۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در آیه مورد بحث، نخست مى گوید: خداوند کسانى را که ایمان آوردند، به خاطر گفتار و اعتقاد ثابتشان، استوار مى‌دارد; هم در این جهان و هم در سراى دیگر (یُثَبِّتُ اللهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِى الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَ فِى الاْخِرَةِ). زیرا ایمان آنها سطحى و متزلزل و شخصیّتشان دروغین و متلوّن نبوده است، بلکه شجره طیّبه اى بوده با ریشه اى ثابت و شاخه هایى که در آسمان قرار داشته است. از آنجا که هیچ کس بى نیاز از لطف خدا نیست و به تعبیرى دیگر، هر موهبتى سرانجام به ذات پاک او برمى گردد، این مؤمنان راستین و ثابت قدم با تکیه بر لطف خداوند در برابر هر حادثه اى چون کوه استقامت مى کنند. لغزشگاه هایى که در زندگى اجتناب ناپذیر است بر سر راه آنها نمایان مى شود امّا خداوند آنان را حفظ مى کند. شیاطین از هر سو به وسوسه شان مى پردازند و با استفاده از زرق و برق هاى مختلف این جهان، در لغزش آنها مى کوشند امّا خدا نگه شان مى دارد. قدرت هاى جهنّمى و ظالمان سنگدل با انواع تهدیدها براى تسلیم کردن آنها تلاش مى کنند، امّا خدا آنها را ثابت مى‌دارد، زیرا آنان ریشه ثابت و محکمى براى خود برگزیده اند. و جالب اینکه این حفظ و ثبات الهى، سراسر زندگیشان را در بر مى گیرد; هم زندگى این جهان و هم زندگى سراى دیگر. در اینجا در ایمان و پاکى ثابت مى مانند و دامانشان از ننگ آلودگى ها مبرّا خواهد بود و در آنجا در نعمت‌هاى بى پایان خدا جاودان خواهند ماند. سپس به نقطه مقابل آنها پرداخته مى گوید: و ستمکاران را گمراه مى سازد (و لطف خود را به سبب اعمالشان از آنان بر مى گیرد) و خداوند هر چه را اراده کند (و مصلحت بداند) انجام مى دهد (وَ یُضِلُّ اللهُ الظَّالِمِینَ وَ یَفْعَلُ اللهُ مَا یَشَاءُ). 🌼🌼🌼 بارها گفته ایم که هر جا سخن از هدایت و ضلالت است و به خدا نسبت داده مى شود، گام‌هاى نخستین آن از ناحیه خود انسان برداشته شده است; کار خدا تأثیرى است که در هر عمل آفریده و نیز کار خدا اعطاى مواهب و نعمت ها یا سلب آنهاست که به مقتضاى شایستگى و عدم شایستگى افراد مقرّر مى دارد ـ دقّت کنید. تعبیر ظالمین بعد از جمله یُضِلُّ اللهُ، بهترین قرینه براى این موضوع است. یعنى تا کسى به ظلم آلوده نشود، نعمت هدایت از او سلب نخواهد شد، امّا پس از آلودگى به ظلم و بیدادگرى، ظلمت گناه وجودش را فرامى گیرد و نور هدایت الهى از قلبش بیرون مى رود. و این عین اختیار و آزادى اراده است. البتّه اگر به زودى مسیر خود را تغییر دهد راه نجات باز است، ولى پس از استحکام گناه، بازگشت بسیار دشوار خواهد بود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۷ سوره مبارکه ابراهیم) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه: ابراهیم آیه: ۲۶_۲۷ @ayehsobh