هدایت شده از مؤسسه رهروان راه قرآن مبارکه
#مؤسسه_رهروان_راه_قرآن برگزار می کند:
#مسابقه_عکاسی #شکوه_اربعین
📸 از کلیه زائرانی که تجربه حضور در پیاده‌روی اربعین را دارند، دعوت می‌شود حداکثر سه عکس با کیفیت از پیاده‌روی اربعین با گوشی یا دوربین را تا یکشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۸ به آیدی زیر ارسال فرمایند.
🆔 @shahed
@rahrovanraheqoran
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَأَقْسَمُوا بِاللَّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءَتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ»
آنها با نهایت اصرار، به خدا سوگند یاد کردند که اگر معجزه اى براى آنان بیاید، حتما به آن ایمان مى آورند. بگو: «معجزات فقط به اراده خداست (و در اختیار من نیست). و شما از کجا مى دانید که هر گاه معجزه اى بیاید (ایمان مى آورند؟ خیر،) ایمان نمى آورند!»
(انعام/۱۰۹)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر❇
شأن نزول:
جمعى از مفسران، در شأن نزول این آیه نقل کرده اند که عده اى از قریش خدمت پیامبر(صلى الله علیه وآله) رسیده، گفتند:
تو براى موسى و عیسى(علیهما السلام)، خارق عادات و معجزات مهمى نقل مى کنى، و همچنین درباره انبیاى دیگر، تو نیز امثال این کارها را براى ما انجام ده تا ما ایمان آوریم.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: مایلید چه کار براى شما کنم؟
گفتند: از خدا بخواه کوه صفا را تبدیل به طلا کند، و بعضى از مردگان پیشین ما زنده شوند و از آنها درباره حقانیت دعوت تو سؤال کنیم.
و نیز فرشتگان را به ما نشان بده که درباره تو گواهى دهند.
و یا خداوند و فرشتگان را دسته جمعى با خود بیاور!...
پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: اگر بعضى از این کارها را انجام دهم ایمان مى آورید؟
گفتند: به خدا سوگند چنین خواهیم کرد.
مسلمانان که اصرار مشرکان را در این زمینه دیدند از پیامبر(صلى الله علیه وآله) تقاضا کردند چنین کند، شاید ایمان بیاورند.
همین که پیامبر(صلى الله علیه وآله) آماده دعا کردن شد، که بعضى از این پیشنهادها را از خدا بخواهد (زیرا بعضى از آنها نامعقول و محال بود) پیک وحى خدا نازل شده، چنین پیام آورد:
اگر بخواهى، دعوت تو اجابت مى شود، ولى در این صورت (چون از هر نظر اتمام حجت خواهد شد و موضوع جنبه حسّى و شهود به خود خواهد گرفت) اگر ایمان نیاورند همگى سخت کیفر مى بینند (و نابود خواهند شد).
اما اگر به خواسته آنها ترتیب اثر داده نشود و آنها را به حال خود واگذارى ممکن است بعضى از آنها در آینده توبه کنند و راه حق را پیش گیرند.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) پذیرفت و آیات فوق نازل گردید.
🌼🌼🌼
تفسیر:
سوگند دروغ
در آیات گذشته دلایل منطقى متعددى در زمینه توحید، ذکر شد که براى اثبات یگانگى خدا و نفى شرک و بت پرستى کافى بود.
اما با این حال، جمعى از مشرکان لجوج متعصب، تسلیم نشدند و شروع به بهانه جوئى کردند و از جمله خارق عادات عجیب و غریبى از پیامبر(صلى الله علیه وآله)خواستند که بعضى از آنها اساساً محال بود و به دروغ ادعا کردند که هدفشان آن است این گونه معجزات را ببینند و ایمان بیاورند.
قرآن در این آیه، وضع آنها را چنین نقل مى کند: با نهایت اصرار سوگند یاد کردند که اگر معجزه اى براى آنها بیاید ایمان خواهند آورد (وَ أَقْسَمُوا بِاللّهِ جَهْدَ أَیْمانِهِمْ لَئِنْ جاءَتْهُمْ آیَةٌ لَیُؤْمِنُنَّ بِها).
اما قرآن در پاسخ آنها، دو حقیقت را بازگو مى کند:
نخست به پیامبر(صلى الله علیه وآله) اعلام مى کند به آنها بگوید این کار در اختیار من نیست که هر پیشنهادى آنها بکنند انجام مى دهد، لذا مى فرماید: به آنها بگو: معجزات تنها از ناحیه خدا و به فرمان او است (قُلْ إِنَّمَا الآیاتُ عِنْدَ اللّهِ).
سپس روى سخن را به مسلمانان ساده دلى که تحت تأثیر سوگندهاى غلیظ و شدید مشرکان قرار گرفته بودند کرده، مى فرماید: شما نمى دانید که اینها دروغ مى گویند و اگر این معجزات و نشانه هاى مورد درخواست آنها انجام شود باز ایمان نخواهند آورد (وَ ما یُشْعِرُکُمْ أَنـَّها إِذا جاءَتْ لا یُؤْمِنُونَ).
صحنه هاى مختلف برخورد پیامبر(صلى الله علیه وآله) با آنها نیز گواه این حقیقت است که این دسته در جستجوى حق نبودند بلکه هدفشان این بود که با بهانه جوئى ها مردم را سرگرم ساخته و بذر شک و تردید در دل ها بپاشند.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۰۹ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ»
و (حتّى) اگر فرشتگان را بر آنها نازل مى کردیم، و مردگان با آنان سخن مى گفتند،
و همه چیز را در برابر آنها جمع مى نمودیم، هرگز ایمان نمى آوردند. مگر آن که خدا بخواهد. ولى بیشتر آنها جهل میورزند.
(انعام/۱۱۱)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
چرا افراد لجوج به راه نمى آیند
این آیه، با آیات قبل مربوط است و همه یک حقیقت را تعقیب مى کنند.
هدف این چند آیه این است که روشن سازد جمعى از تقاضاکنندگان معجزات عجیب و غریب، در تقاضاهاى خود صادق نیستند و هدفشان پذیرش حق نمى باشد، لذا بعضى از خواسته هاى آنها (مثل آمدن خدا در برابر آنان!) اصولاً محال است.
آنها به گمان خود مى خواهند با مطرح ساختن این درخواست ها و معجزات عجیب و غریب، افکار مؤمنان را متزلزل و نظر حق جویان را مشوب و به خود مشغول سازند.
قرآن در آیه فوق، با صراحت مى فرماید: اگر ما (آن طور که درخواست کرده بودند) فرشتگان را بر آنها نازل مى کردیم و مردگان با آنها سخن مى گفتند و هر چه مى خواستند در برابر آنها گرد مى آوردیم، باز ایمان نمى آوردند (وَ لَوْ أَنـَّنا نَزَّلْنا إِلَیْهِمُ الْمَلائِکَةَ وَ کَلَّمَهُمُ الْمَوْتى وَ حَشَرْنا عَلَیْهِمْ کُلَّ شَیْء قُبُلاً ما کانُوا لِیُؤْمِنُوا).
سپس براى تأکید مطلب مى فرماید: تنها در یک صورت ممکن است ایمان بیاورند و آن این که خداوند با مشیت اجبارى خود آنها را وادار به قبول ایمان کند (إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ) و بدیهى است که این گونه ایمان هیچ فایده تربیتى و اثر تکاملى نخواهد داشت.
و در پایان آیه اضافه مى کند: بیشتر آنها جاهل و بى خبرند (وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ یَجْهَلُونَ).
🌼🌼🌼
در این که منظور از ضمیر هُم در این جمله چه اشخاصى هستند؟ در میان مفسران گفتگو است: ممکن است اشاره به مؤمنانى باشد که اصرار داشتند پیامبر(صلى الله علیه وآله) به خواسته این دسته از کفار ترتیب اثر دهد و هر معجزه اى را پیشنهاد مى کنند بیاورد.
زیرا بیشتر این مؤمنان از این واقعیت بى خبر بودند و توجه نداشتند که آنها در تقاضاى خود صادق نیستند، ولى خدا مى دانست که این مدعیان دروغ مى گویند، به همین دلیل به خواسته هاى آنها ترتیب اثر نداد.
اما براى این که دعوت پیامبر(صلى الله علیه وآله) بدون معجزه نمى تواند باشد در موارد خاصى معجزات مختلفى بر دست او آشکار کرد.
این احتمال نیز وجود دارد که ضمیر هُم به کفار درخواست کننده بازگشت کند، یعنى بیشتر آنها از این واقعیت بى خبرند که خدا توانائى بر هر گونه کار خارق العاده اى دارد ولى گویا آنها قدرتش را محدود مى دانند.
لذا هر گاه پیامبر (صلى الله علیه وآله) معجزه اى نشان مى داد آن را حمل بر سحر یا چشم بندى مى کردند.
بنابراین، آنها جمعیتى نادان و لجوجند که نباید به آنان و سخنانشان اعتنا کرد.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۱ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ»
این گونه در برابرهر پیامبرى، دشمنى از شیاطین انس و جنّ قرار دادیم. آنها بطور سرّى سخنان ظاهر فریب و بى اساس (براى اغفال مردم) به یکدیگر القا مى کردند و اگر پروردگارت مى خواست، چنین نمى کردند. (ولى ایمان اجبارى سودى ندارد.) بنابراین، آنها و تهمت هایشان را به حال خود واگذار.
(انعام/۱۱۲)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
در آیه مورد بحث، توضیح داده مى شود که وجود این گونه دشمنان سرسخت و لجوج در برابر پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) که در آیات قبل به آن اشاره شد، منحصر به او نبوده، بلکه این چنین در برابر تمام پیامبران، دشمنانى از شیاطین جنّ و انس قرار دادیم (وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیّ عَدُوّاً شَیاطینَ الإِنـْسِ وَ الْجِنِّ).
و کار آنها این بوده که سخنان فریبنده اى براى اغفال یکدیگر به طور اسرارآمیز و احیاناً درگوشى به هم مى گفتند (یُوحی بَعْضُهُمْ إِلى بَعْض زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُوراً).
ولى اشتباه نشود اگر خداوند مى خواست مى توانست به اجبار جلو همه آنها را بگیرد (وَ لَوْ شاءَ رَبُّکَ ما فَعَلُوهُ) تا هیچ شیطان و شیطان صفتى نتواند در راه پیامبران و دعوت آنها کوچک ترین سنگى بیندازد.
اما خداوند این کار را نکرد; زیرا مى خواست مردم آزاد باشند تا میدانى براى آزمایش، تکامل و پرورش آنها وجود داشته باشد، در حالى که اجبار و سلب آزادى با این هدف نمى ساخت.
🌼🌼🌼
به علاوه، وجود این گونه دشمنان سرسخت و لجوج (اگر چه اعمالشان به خواست و اراده خودشان بوده) نه تنها ضررى براى مؤمنان راستین ندارد، که به طور غیر مستقیم به تکامل آنها کمک مى کند; چرا که همواره تکامل ها در تضادها است، و وجود یک دشمن نیرومند در بسیج نیروهاى انسان و تقویت اراده ها مؤثر است.
لذا در پایان آیه به پیامبرش دستور مى دهد: به هیچ وجه به این گونه شیطنت ها اعتنا نکند و آنها و تهمت هایشان را به حال خود واگذارد (فَذَرْهُمْ وَ ما یَفْتَرُونَ).
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۲ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ»
نتیجه (وسوسه هاى شیاطین) این خواهد شد که دلهاى کسانى که به قیامت ایمان ندارند، به آنها متمایل گردد و به آن راضى شوند. و هر گناهى که بخواهند، مرتکب شوند.
(انعام/۱۱۳)
@ayehsobh
ارتباط با مدیر کانال:
@shahed
❇ تفســــــیر ❇
در آیه بعد، نتیجه تلقینات و تبلیغات فریبنده شیاطین را چنین بازگو مى کند: تا سرانجام کار آنها این شود که افراد بى ایمان یعنى آنها که به روز رستاخیز عقیده ندارند به سخنان آنها گوش فرا دهند و دل هایشان به آن متمایل گردد (وَ لِتَصْغى إِلَیْهِ أَفْئِدَةُ الَّذینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالآخِرَةِ).
لِتَصْغى از ماده صغو (بر وزن سرو) به معنى تمایل پیدا کردن به چیزى است، ولى بیشتر به تمایلى گفته مى شود که از طریق شنیدن و به وسیله گوش حاصل مى گردد، و اگر کسى به سخن دیگرى با نظر موافق گوش کند به آن صغو و اصغاء گفته مى شود.
🌼🌼🌼
سپس مى فرماید: سرانجام این تمایل، رضایت کامل به برنامه هاى شیطانى خواهد شد (وَ لِیَرْضَوْهُ).
و پایان همه آنها ارتکاب انواع گناهان و اعمال زشت و ناپسند خواهد بود (وَ لِیَقْتَرِفُوا ما هُمْ مُقْتَرِفُونَ).
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۳ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«أَفَغَيْرَ اللَّهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚ وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ»
(با این حال،) آیا غیر خدا را به داورى طلبم؟! در حالى که اوست که این کتاب آسمانى را، که همه چیز در آن بیان شده، به سوى شما فرستاده است. و کسانى که به آنهاکتاب آسمانى داده ایم مى دانند این کتاب، بحق از طرف پروردگارت نازل شده. بنابراین، هرگز از تردیدکنندگان مباش.
(انعام/۱۱۴)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
داورى جز خدا نمى پذیرم
این آیه، در حقیقت نتیجه آیات قبل است، که مى فرماید: با این همه آیات روشنى که در زمینه توحید گذشت چه کسى را باید به داورى پذیرفت؟ آیا غیر خدا را به داورى بپذیرم؟ (أَ فَغَیْرَ اللّهِ أَبْتَغی حَکَماً).
چگونه مى توان جز خداوند را به حکم و داورى پذیرفت؟
در حالى که او است که این کتاب بزرگ آسمانى را ـ که تمام نیازمندى هاى تربیتى انسان در آن آمده ـ و میان حق و باطل، نور و ظلمت، کفر و ایمان، جدائى افکنده، نازل کرده است (وَ هُوَ الَّذی أَنْزَلَ إِلَیْکُمُ الْکِتابَ مُفَصَّلاً).
🌼🌼🌼
سپس مى گوید: نه تنها تو و مسلمانان مى دانید که این کتاب از طرف خدا است، که اهل کتاب (یهود و نصارى) ـ که نشانه هاى این کتاب آسمانى را در کتب خود دیده اند ـ مى دانند که آن از سوى پروردگار تو به حق نازل شده است (وَ الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَعْلَمُونَ أَنـَّهُ مُنَزَّلٌ مِنْ رَبِّکَ بِالْحَقِّ).
بنابراین جاى هیچ گونه شک و تردیدى در آن نیست و تو اى پیامبر هرگز در آن تردید مکن (فَلا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرینَ).
🌼🌼🌼
در اینجا این سؤال پیش مى آید: مگر پیامبر(صلى الله علیه وآله) تردیدى داشته است که چنین خطابى به او مى شود؟
پاسخ این سؤال همان است که در موارد مشابه گفته ایم، که مخاطب در حقیقت مردم هستند، ولى براى تأکید و تحکیم مطلب، خداوند پیامبر خود را مخاطب مى کند تا دیگران حساب خود را بدانند.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۴ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚ لَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»
و کلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حدّ تمام حاصل شد. هیچ کس نمى تواند کلمات او را دگرگون سازد. و او شنونده داناست.
(انعام/۱۱۵)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
در آیه بعد، مى فرماید: کلام پروردگار تو با صدق و عدل تکمیل شد و هیچ کس قادر نیست کلمات او را دگرگون سازد و او شنونده و دانا است (وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ).
کَلِمَة در لغت به معنى گفتار، و هر گونه جمله است و حتى به سخنان مفصل و طولانى نیز کلمه گفته مى شود.
و اگر مى بینیم گاهى به معنى وعده آمده است مانند: وَ تَمَّتْ کَلِمَتُ رَبِّکَ الْحُسْنى عَلى بَنی إِسْرائیلَ بِما صَبَرُوا:
وعده پروردگارت درباره بنى اسرائیل در مقابل صبر و استقامتى که کردند انجام پذیرفت. نیز از همین نظر است; زیرا انسان به هنگام وعده دادن جمله اى مى گوید که وعده را در بر دارد.
و نیز گاهى کلمه به معنى دین و آئین و حکم و دستور مى آید که آنها نیز به همین ریشه باز مى گردد.
در این که منظور از کلمه در آیه فوق، قرآن است یا دین و آئین خدا یا وعده پیروزى که به پیامبر(صلى الله علیه وآله) داده شده؟ احتمالات مختلفى داده اند، که در عین حال منافاتى با هم ندارند، و ممکن است آیه ناظر به همه آنها بوده باشد.
ولى از آن نظر که در آیات قبل سخن از قرآن در میان بوده با این معنى مناسب تر است.
در حقیقت آیه مى گوید: به هیچ وجه قرآن جاى تردید و شک نیست; زیرا از هر نظر کامل و بى عیب است، تواریخ و اخبار آن، همه صدق و احکام و قوانین آن همه عدل است.
و نیز ممکن است منظور از کلمه همان وعده اى باشد که در جمله بعد یعنى جمله لا مُبَدِّلٌ لِکَلِماتِهِ: هیچ کس نمى تواند تغییر و دگرگونى در کلمات خدا ایجاد کند آمده است.
زیرا نظیر این جمله در آیات دیگر قرآن دیده مى شود، مانند: وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبـِّکَ لأَمـْلأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ أَجْمَعینَ:
در قیامت وعده پروردگار تو انجام خواهد گرفت و دوزخ از گناهکاران جنّ و انس پر خواهد شد.
و یا در آیه دیگر مى خوانیم: وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنا لِعِبادِنَا الْمُرْسَلینَ * إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُورُون:
وعده ما از پیش درباره پیامبران این بود که آنها پیروز خواهند شد.
🌼🌼🌼
در این گونه آیات، جمله بعد توضیح وعده اى است که در جمله قبل با ذکر کلمة به آن اشاره شده است.
بنابراین، تفسیر آیه چنین مى شود: وعده ما با صدق و عدالت انجام گرفت که هیچ کس توانائى تبدیل دستورها و فرمان هاى پروردگار را ندارد .
و همان طور که گفتیم، آیه مى تواند اشاره به تمام این معانى باشد.
ذکر این موضوع نیز لازم است که اگر آیه اشاره به قرآن بوده باشد هیچ گونه منافاتى با این موضوع ندارد که در آن موقع همه قرآن نازل نشده بود; زیرا منظور از کامل بودن آیات قرآن این است که هر چه نازل شده بود بدون عیب و نقص و از هر نظر کامل بود.
بعضى از مفسران به این آیه، استدلال بر عدم امکان راه یافتن تحریف در قرآن کرده اند; زیرا جمله لا مُبَدِّلٌ لِکَلِماتِهِ اشاره به این است که هیچ کس نمى تواند تغییر و تبدیلى نه از نظر لفظ، نه از نظر اخبار و نه از نظر احکام در قرآن ایجاد کند، و همیشه این کتاب آسمانى که باید تا آخر دنیا راهنماى جهانیان باشد از دستبرد خائنان و تحریف کنندگان مصون و محفوظ خواهد بود.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۵ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ»
و اگر از بیشتر کسانى که در روى زمین هستند اطاعت کنى، تو را از راه خدا گمراه مى کنند (زیرا) آنها تنها از گمان پیروى مى نمایند، و تخمین و حدس (واهى) مى زنند.
(انعام/۱۱۶)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
نکته:
اکثریتِ عددى اهمیت ندارد
بر خلاف آنچه در نظر بعضى مسلّم است که اکثریت هاى عددى همواره راه صحیح را مى پیمایند، قرآن در آیات متعددى این موضوع را نفى کرده و براى اکثریتِ عددى اهمیتى قائل نیست.
در حقیقت، مقیاس را اکثریتِ کیفى مى داند، نه کمّى. دلیل این موضوع روشن است; زیرا اگر چه در جوامع کنونى براى اداره اجتماع راهى جز تکیه کردن روى اکثریت ندیده اند؛ ولى نباید فراموش کرد که این موضوع ـ همان طور که گفتیم یک نوع اجبار و بن بست است ـ چرا که در جوامع مادى، براى اتخاذ تصمیم ها و تصویب قوانین، هیچ ضابطه اى که خالى از اشکال و ایراد باشد وجود ندارد، لذا بسیارى از دانشمندان با اعتراف به این حقیقت ـ که نظراکثریت افراد اجتماع، بسیارى از اوقات اشتباه آمیز است ـ مجبور به پذیرش آن شده اند چون راه هاى دیگر، عیبش بیشتر است.
اما یک جامعه مؤمن به رسالت انبیاء براى خود هیچ گونه اجبارى در پیروى نظر اکثریت براى تصویب قوانین نمى بیند; زیرا برنامه ها و قوانین انبیاء راستین خالى از هر گونه عیب، نقص و اشتباه است، و با آنچه اکثریت جایز الخطا تصویب مى کند قابل مقایسه نیست.
🌼🌼🌼
یک نگاه، در چهره جهان کنونى و حکومت هائى که بر اساس اکثریت ها بنا شده و قوانین نادرست و آمیخته با هوس ها که گاهى از طرف اکثریت ها به تصویب مى رسد نشان مى دهد که اکثریتِ عددى دردى را دوا نکرده است، بسیارى از جنگ ها را اکثریت ها تصویب کرده اند و بسیارى از مفاسد را آنها خواسته اند.
استعمارها، استثمارها، جنگ ها و خونریزى ها، آزاد شناختن مشروبات الکلى، قمار، سقط جنین، فحشاء و حتى پاره اى از اعمال شنیع که ذکر آن شرم آور است از طرف اکثریت نمایندگان بسیارى از کشورهاى به اصطلاح پیشرفته که منعکس کننده نظریه اکثریت توده مردم آنها است گواه بر این حقیقت مى باشد.
علاوه بر این آیا اکثریت اجتماعات راست مى گویند؟
آیا اکثریت امین هستند؟
آیا اکثریت از تجاوز به حقوق دیگران ـ اگر بتوانند ـ خوددارى مى کنند؟
آیا اکثریت منافع خود و دیگران را به یک چشم مى بینند؟
پاسخ این سؤالات ناگفته پیدا است، بنابراین، باید اعتراف کرد که تکیه کردن دنیاى کنونى روى اکثریت، در حقیقت یک نوع اجبار و الزام محیط است، و استخوانى است که در گلوى اجتماعات گیر کرده.
آرى، اگر مغزهاى متفکر، مصلحان دلسوز جوامع بشرى و اندیشمندان با هدف ـ که همیشه در اقلیت هستند ـ تلاش و کوشش همه جانبه اى را براى روشن ساختن توده هاى مردم انجام دهند، و جوامع انسانى به اندازه کافى رشد فکرى، اخلاقى و اجتماعى بیابند، مسلّماً نظرات چنان اکثریتى بسیار به حقیقت نزدیک خواهد بود، ولى اکثریت غیر رشید، ناآگاه و یا فاسد و منحرف و گمراه چه مشکلى را مى تواند از سر راه خود و دیگران بردارد؟
🌼🌼🌼
بنابراین، اکثریت، به تنهائى کافى نیست، بلکه اکثریتِ رهبرى شده مى تواند مشکلات جامعه خود را تا آنجا که در امکان بشر است حل کند.
و اگر قرآن در مورد اکثریت در آیات مختلف ایراد مى کند، شک نیست که منظورش اکثریتِ غیر رشید و رهبرى نشده است.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۶ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ»
پروردگارت کسانى را که از راه او گمراه گشته اند، بهتر مى شناسد. و همچنین کسانى را که هدایت یافته اند.
(انعام/۱۱۷)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
در آیه بعد، راه شناسائى حقانیت جمعیت ها را نشان داده; زیرا مفهوم آیه قبل این است که اکثریت به تنهائى نمى تواند راه حق را نشان دهد. نتیجه آن، این مى شود که راه حق را تنها باید از خداوند گرفت هر چند طرفداران راه حق در اقلیت بوده باشند.
لذا دلیل این موضوع را این گونه بیان مى فرماید: پروردگارت ـ که از همه چیز با خبر و آگاه است و در علم بى پایان او کمترین اشتباه راه ندارد ـ بهتر مى داند چه کسى از راه او منحرف و گمراه گشته و او هدایت یافتگان را بهتر مى شناسد (إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ مَنْ یَضِلُّ عَنْ سَبیلـِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدینَ).
🌼🌼🌼
در اینجا سؤالى پیش مى آید: مگر دیگران راه هدایت و ضلالت را بدون راهنمائى خدا مى شناسند که آیه مى گوید: خداوند از دیگران بهتر مى شناسد و بهتر مى داند؟!
پاسخ سؤال این است: بدون شک انسان به وسیله عقل خود، حقایقى را درک مى کند، و راه هدایت و ضلالت را تا حدودى مى فهمد ولى مسلّماً فروغ چراغ عقل، و شعاعش محدود است، و ممکن است بسیارى از مطالب از دید عقل مخفى بماند.
به علاوه، انسان در معلوماتش گرفتار اشتباه نیز مى شود و به همین دلیل نیاز به رهبران و راهنمایان الهى دارد.
بنابراین، جمله خداوند داناتر است صحیح خواهد بود، هر چند علم انسان با علم خدا قابل مقایسه نیست...
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۷ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ»
از آنچه نام خدا (هنگام ذبح) بر آن گفته شده، بخورید (و از غیر آن نخورید) اگر به آیات او ایمان دارید.
(انعام/۱۱۸)
@ayehsobh
❇ تفســــــیر ❇
تمام آثار شرک باید برچیده شود
این آیات، در حقیقت یکى از نتایج بحث هاى گذشته در مورد توحید و شرک است، لذا آیه اول با فاء تفریع که معمولاً براى ذکر نتیجه است آمده.
توضیح این که در آیات گذشته با بیانات گوناگونى حقیقت توحید، اثبات و بطلان شرک و بت پرستى آشکار گردید. یکى از نتائج این بحث این است که مسلمانان باید از خوردن گوشت حیواناتى که به نام بت ها ذبح مى شد خوددارى کنند، و تنها از گوشت حیواناتى که به نام خدا ذبح مى گردید استفاده نمایند.
زیرا یکى از عبادت هاى مشرکان عرب این بود که براى بت ها قربانى مى کردند و از گوشت آنها به عنوان تبرّک مى خوردند و این موضوع یک نوع بت پرستى بود.
لذا در آیه مى فرماید: بنابراین از چیزهائى بخورید که نام خدا بر آن برده شده است اگر به آیاتش ایمان دارید (فَکُلُوا مِمّا ذُکِرَ اسْمُ اللّهِ عَلَیْهِ إِنْ کُنْتُمْ بِآیاتِهِ مُؤْمِنینَ).
🌼🌼🌼
یعنى ایمان تنها ادعا و گفتار و عقیده نیست، بلکه باید در لابلاى عمل نیز آشکار گردد، کسى که به خداى یکتا ایمان دارد تنها از این گوشت ها مى خورد.
البته امر «کُلُوا» بخورید در اینجا به معنى وجوب خوردن از چنین گوشت هائى نیست، بلکه منظور از آن مباح بودن اینها و حرام بودن غیر آن است.
ضمناً روشن مى شود تحریم گوشت هائى که نام خدا به هنگام ذبح آنها برده نشده، نه از نظر جنبه هاى بهداشتى است تا گفته شود چه اثرى در بردن نام است، بلکه مربوط به جنبه هاى معنوى، اخلاقى و تحکیم پایه توحید و یگانه پرستى است.
(تفســــــیر نمونه، ذیل آیه ۱۱۸ سوره مبارکه انعام)
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺
«وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ»
چرا از آنچه نام خدا بر آن برده شده نمى خورید؟! در حالى که (خداوند) آنچه را بر شما حرام بوده، بیان کرده است! مگراین که ناچار باشید. (که در این صورت، خوردن از گوشت آن حیوانات جایز است.) و بسیارى از مردم، بخاطر هوا و هوس و نادانى، (دیگران را) گمراه مى سازند. و پروردگارت، تجاوزکاران را بهتر مى شناسد.
(انعام/۱۱۹)
@ayehsobh