❇ تفســــــیر به هر حال، لوط راهى جز این نداشت که میهمان هاى تازه وارد را به خانه خود بپذیرد و از آنها پذیرائى کند، اما، براى این که آنها را اغفال نکرده باشد، در وسط راه چند بار به آنها گوشزد کرد که این شهر مردم شرور و منحرفى دارد، تا اگر مهمان ها توانائى مقابله با آنان را ندارند، حساب کار خویش بکنند. همسر لوط که زن بى ایمانى بود، و به این قوم گنهکار کمک مى کرد، از ورود این میهمانان جوان و زیبا آگاه شد، بر فراز بام رفت. نخست، از طریق کف زدن، و سپس با روشن کردن آتش و برخاستن دود، گروهى از این قوم منحرف را آگاه کرد که طعمه چربى به دام افتاده! 🌼🌼🌼 در اینجا، قرآن مى گوید: قوم با سرعت و حرص و ولع، براى رسیدن به مقصد خود به سوى لوط آمدند (وَ جائَهُ قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ إِلَیْهِ). همان قوم و گروهى که صفحات زندگانیشان سیاه و آلوده به ننگ بود و قبلاً اعمال زشت و بدى انجام مى دادند (وَ مِنْ قَبْلُ کانُوا یَعْمَلُونَ السَّیِّئاتِ). لوط، در این هنگام حق داشت بر خود بلرزد و از شدت ناراحتى فریاد بکشد. لذا به آنها گفت: من حتى حاضرم دختران خودم را به عقد شما در آورم، اینها براى شما پاکیزه ترند (قالَ یا قَوْمِ هؤُلاءِ بَناتی هُنَّ أَطْهَرُ لَکُمْ). بیائید و از خدا بترسید، آبروى مرا نبرید، و با قصد سوء در مورد میهمانانم مرا رسوا مسازید (فَاتَّقُوا اللّهَ وَ لا تُخْزُونِ فی ضَیْفی). اى واى مگر در میان شما یک انسان رشید و عاقل و شایسته وجود ندارد که شما را از این اعمال ننگین و بى شرمانه باز دارد؟! (أَ لَیْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشیدٌ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۷۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ مَا لَنَا فِي بَنَاتِكَ مِنْ حَقٍّ وَإِنَّكَ لَتَعْلَمُ مَا نُرِيدُ» گفتند: «تو مى دانى ما تمایلى به دختران تو نداریم و خوب مى دانى ما چه مى خواهیم.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۷۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر ولى، این قوم تبهکار در برابر این همه بزرگوارى لوط پیامبر، بى شرمانه پاسخ گفتند: تو خود به خوبى مى دانى که ما را در دختران تو حقى نیست (قالُوا لَقَدْ عَلِمْتَ ما لَنا فی بَناتِکَ مِنْ حَقّ). و تو مسلماً مى دانى ما چه چیز مى خواهیم؟! (وَ إِنَّکَ لَتَعْلَمُ ما نُریدُ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۷۹ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

#مباهله هنگامی رخ داد که پیامبر اسلام و اهل بیت او در یک‌سو و مسیحیان نجران در دیگر سو آمادهٔ مباهله یا نفرین طرف دروغگو شدند. مسیحیان نجران که به مدینه آمده بودند تا در مورد درستی دعوت پیامبر (ص) پژوهش کنند با او به محاجه (دلیل آوردن) پرداخته، سرانجام بحث‌شان به جایی کشید که محمد (ص) خواست تا با آن‌ها مباهله کند. هر یک از دو طرف با افراد خود به محل مباهله رفتند. هنگامی‌که مسیحیان آگاه شدند پیامبر ص قصد دارد با عزیزترین نزدیکان خود یعنی علی ع، فاطمه س، حسن ع و حسین ع، آن‌ها را به چالش بکشد مطمئن شدند که اگر پیامبر اسلام به خودش مطمئن نبود جان خانواده‌اش را به خطر نمی‌انداخت. پس از مباهله کناره گرفتند. 💐💐💐 #عید_مباهله مبارک‌باد💐💐💐 #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَىٰ رُكْنٍ شَدِيدٍ» گفت: «(افسوس!) اى کاش در برابر شما قدرتى داشتم. یا پناهگاه نیرومندى در اختیار من بود. (آنگاه مى دانستم با شما زشت‌سیرَتان چه کنم.)» (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر در اینجا بود که، این پیامبر بزرگوار چنان خود را در محاصره حادثه دید و ناراحت شد که فریاد زد: اى کاش در برابر شما قوه و قدرتى در خود داشتم تا از میهمان هایم دفاع کنم و شما خیره سران را در هم بکوبم (قالَ لَوْ أَنَّ لی بِکُمْ قُوَّةً). یا تکیه گاه محکمى از قوم و عشیره، پیروان و هم پیمان هاى قوى و نیرومند در اختیار من بود تا با کمک آنها بر شما منحرفان چیره شوم (أَوْ آوی إِلى رُکْن شَدید). 🌼🌼🌼 نکته: در حدیثى از امام صادق(علیه السلام)چنین مى خوانیم که در تفسیر آیه فوق فرمود: منظور از قُوَّه همان قائم است و رکن شدید ۳۱۳ نفر یارانش. این روایت، ممکن است عجیب به نظر برسد که چگونه مى‌توان باور کرد لوط در عصر خودش آرزوى ظهور چنین شخصى، با چنین یارانى را کرده باشد؛ ولى، آشنائى با روایاتى که در تفسیر آیات قرآن وارد شده تاکنون این درس را به ما داده است که غالباً یک قانون کلى را در چهره یک مصداق روشنش بیان مى کند. در واقع لوط آرزو مى کرد: اى کاش مردانى مصمم با قدرت روحى و جسمى کافى براى تشکیل یک حکومت الهى، همانند مردانى که حکومت جهانى عصر قیام مهدى(علیه السلام) را تشکیل مى دهند در اختیار داشت تا قیام کند و با تکیه بر قدرت، با فساد و انحراف مبارزه نماید و این‌گونه افراد خیره سر بى شرم را در هم بکوبد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۰ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

روز #مباهله روز فضیلت امیرالمومنین(ع) ♦امام رضا (ع) به مأمون فرمود: بالاترین فضیلت علی(ع) آیۀ مباهله است. چون در این آیه، علی(ع) نفس پیامبر(ص) اعلام شده است. ❗️اگر #غدیر عید ولایت است؛ مباهله عید فضیلت است. باید غربت مباهله برطرف بشود. این خیلی مهمتر از بسیاری دیگر از ایام‌الله است. #عید_مباهله

برگزاری مراسم ویژه #عید_مباهله به همت مؤسسه قرآنی فرهنگی رهروان راه قرآن مبارکه و کانون شهدای گمنام مسجدالرسول ص مبارکه و همکاری امام جماعت و هیئت امنای مسجدالرسول ص، با اجرای مداح اهلبیت آقای #محمد_سلیمانی (۱۲ مرداد ۱۴۰۰/ مسجدالرسول ص مبارکه) @rahrovanraheqoran @shohadagomnamk

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا يَا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَن يَصِلُوا إِلَيْكَ ۖ فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ إِلَّا امْرَأَتَكَ ۖ إِنَّهُ مُصِيبُهَا مَا أَصَابَهُمْ ۚ إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ ۚ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ» (فرشتگان عذاب) گفتند: «اى لوط! ما فرستادگان پروردگار توایم. آنها هرگز دسترسى به تو پیدا نخواهند کرد. در تاریکى شب، خانواده ات را (از این شهر) حرکت ده ـ و هیچ یک از شما پشت سرش را نگاه نکند ـ مگر همسرت، که او هم به همان بلایى که آنها گرفتار مى شوند، گرفتار خواهد شد. موعد آنها صبح است. آیا صبح نزدیک نیست؟!» (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر پایان زندگى این گروه ستمکار سرانجام، هنگامى که رسولان پروردگار، نگرانى شدید لوط را مشاهده کردند که در چه عذاب و شکنجه روحى گرفتار است، پرده از روى اسرار کار خود برداشته به او گفتند: اى لوط ما فرستادگان پروردگار توایم، نگران مباش! و بدان که آنها هرگز دسترسى به تو پیدا نخواهند کرد! (قالُوا یا لُوطُ إِنّا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ). جالب اینکه فرشتگان خدا نمى گویند به ما آسیبى نمى رسد، بلکه مى گویند: به تو اى لوط دست نمى یابند که آسیب برسانند. این تعبیر، یا به خاطر آن است که آنها خود را از لوط جدا نمى دانستند، چون به هر حال میهمان او بودند و هتک حرمت آنها هتک حرمت لوط بود. و یا به خاطر این است که مى خواستند به او بفهمانند، ما رسولان خدا هستیم و عدم دسترسى به ما مسلّم است، حتى به تو هم، که انسانى هم نوع آنان هستى، به لطف پروردگار دست نخواهند یافت. این آگاهى لوط از وضع میهمانان و مأموریتشان همچون آب سردى بود که بر قلب سوخته این پیامبر بزرگ ریخته شد، و در یک لحظه احساس کرد بار سنگین غم و اندوه از روى قلبش برداشته شد. برق شادى در چشمش درخشیدن گرفت و همچون بیمار شدیدى که چشمش به طبیب مسیحا دمى بیفتد احساس آرامش نمود و فهمید دوران اندوه و غم در شرف پایان است و زمان شادى و نجات از چنگال این قوم ننگین حیوان صفت، فرا رسیده است!. میهمانان، بلافاصله این دستور را به لوط دادند که تو همین امشب در دل تاریکى خانواده ات را با خود بردار، و از این سرزمین بیرون شو (فَأَسْرِ بِأَهْلِکَ بِقِطْع مِنَ اللَّیْلِ). ولى، مواظب باشید هیچ یک از شما به پشت سرش نگاه نکند (وَ لایَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ). تنها کسى که از این دستور تخلف خواهد کرد و به همان بلائى که به قوم گناهکار مى رسد گرفتار خواهد شد همسر معصیت کار تو است (إِلاَّ امْرَأَتَکَ إِنَّهُ مُصیبُها ما أَصابَهُمْ). 🌼🌼🌼 در تفسیر جمله لایَلْتَفِتْ مِنْکُمْ أَحَدٌ مفسران چند احتمال داده اند: نخست این که هیچ کس به پشت سر نگاه نکند. دیگر این که به فکر مال و وسائل زندگى خود در شهر نباشید، تنها خود را از این مهلکه بیرون ببرید. سوم این که هیچ یک از شما خانواده از این قافله کوچک عقب نماند. چهارم این که به هنگام خروج شما زمین لرزه و مقدمات عذاب شروع خواهد شد، به پشت سر خود نگاه نکنید و به سرعت دور شوید. ولى، هیچ مانعى ندارد که همه این احتمالات در مفهوم آیه جمع باشد. سرانجام، آخرین سخن را به لوط گفتند که لحظه نزول عذاب و میعاد آنها صبح است و با نخستین شعاع صبحگاهى زندگى این قوم غروب خواهد کرد (إِنَّ مَوْعِدَهُمُ الصُّبْحُ). اکنون، برخیزید و هر چه زودتر شهر را ترک گوئید مگر صبح نزدیک نیست؟ (أَ لَیْسَ الصُّبْحُ بِقَریب). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۱ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «فَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا جَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهَا حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ مَّنضُودٍ» و هنگامى که فرمان ما فرارسید، آن (شهرها) را زیر و رو کردیم. و بارانى از سنگ به صورت گِلهاى متحجّر متراکم، بر آنها فرو ریختیم. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر لحظه عذاب فرا رسید و به انتظار لوط پیامبر پایان داد، قرآن مى گوید: هنگامى که فرمان ما فرا رسید آن سرزمین را زیر و رو کردیم و بارانى از سنگ، از گِل هاى متحجر متراکم بر روى هم، بر سر آنها فرو ریختیم (فَلَمّا جاءَ أَمْرُنا جَعَلْنا عالِیَها سافِلَها وَ أَمْطَرْنا عَلَیْها حِجارَةً مِنْ سِجِّیل مَنْضُود). 🌼🌼🌼 سِجِّیل در اصل، یک کلمه فارسى است که از سنگ و گل گرفته شده است، بنابراین چیزى است نه کاملاً مانند سنگ سخت و نه همچون گِل سست است، بلکه برزخى میان آن دو مى باشد. مَنْضُود از ماده نضد به معنى روى هم قرار گفتن و پى درپى آمدن است. یعنى این باران سنگ، آن چنان سریع و پى در پى بود، که گوئى سنگ ها بر هم سوار مى شدند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۲ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ ۖ وَمَا هِيَ مِنَ الظَّالِمِينَ بِبَعِيدٍ» (سنگهایى) که نزد پروردگارت (براى مجازات گناهکاران) نشانه گذارى شده بود و آن (مجازات)، از (سایر) ستمکاران دور نیست. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر ولى، این سنگ‌ها سنگ هاى معمولى نبودند بلکه سنگ هائى بودند نشان دار، نزد پروردگار تو (مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّکَ). اما، تصور نکنید این سنگ ها مخصوص قوم لوط بودند، آنها از هیچ قوم و جمعیت و گروه ستمکار و ظالمى دور نیستند (وَ ما هِیَ مِنَ الظّالِمینَ بِبَعید). این قوم منحرف، هم بر خویش ستم کردند و هم بر جامعه شان، هم سرنوشت ملتشان را به بازى گرفتند و هم ایمان و اخلاق انسانى را، و هر قدر رهبر دلسوزشان فریاد زد، گوش فرا ندادند و مسخره کردند. و قاحت و بى شرمى را به آنجا رساندند که حتى مى خواستند به حریم میهمان هاى رهبرشان نیز تجاوز کنند. اینها که همه چیز را وارونه کرده بودند باید شهرشان هم واژگونه شود! نه فقط زیر و رو شود، که بارانى از سنگ، آخرین آثار حیات را در آنجا در هم بکوبد و آنها را زیر پوشش خود دفن کند، به گونه اى که حتى اثرى از آنها در آن سرزمین، دیده نشود. تنها بیابانى وحشتناک و به هم ریخته، و قبرستانى خاموش و مدفون زیر سنگ ریزه ها، از آنها باقى بماند. 🌼🌼🌼 آیا تنها قوم لوط باید چنین مجازات شوند؟ مسلماً نه، هر گروه منحرف و ملت ستم پیشه اى، چنین سرنوشتى در انتظار او است. گاهى زیر باران سنگریزه ها. گاهى زیر ضربات بمب هاى آتش زا. زمانى زیر فشارهاى اختلافات کشنده اجتماعى. و بالاخره هر کدام به شکلى و به صورتى. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۳ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ ۖ وَلَا تَنقُصُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ ۚ إِنِّي أَرَاكُم بِخَيْرٍ وَإِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ مُّحِيطٍ» وبه سوى «مَدْیَن» برادرشان شعیب را فرستادیم. گفت: «اى قوم من! خدا را پرستش کنید که جز او، معبودى براى شما نیست. پیمانه و وزن را کم نکنید (و دست به کم فروشى نزنید). که من خیرخواه شما هستم و از عذاب روز فراگیر، بر شما بیمناکم. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۴) @ayehsobh ارتباط با مدیر کانال: https://sapp.ir/zamimeh_ayehsobh

❇ تفســــــیر مدین سرزمین شعیب با پایان یافتن داستان عبرت انگیز قوم لوط، نوبت به قوم شعیب ششمین پیامبر مورد ذکر دراین سوره و مردم مدین مى رسد، همان جمعیتى که راه توحید را رها کردند و در سنگلاخ شرک و بت پرستى سرگردان شدند، نه تنها بت، که درهم و دینار و مال و ثروت خویش را مى پرستیدند و به خاطر آن، کسب و تجارت با رونق خویش را، آلوده به تقلب، کم فروشى و خلافکارى‌هاى دیگر مى کردند. در آغاز مى گوید: و به سوى مدین برادرشان شعیب را فرستادیم (وَ إِلى مَدْیَنَ أَخاهُمْ شُعَیْباً). کلمه أَخاهُم (برادرشان) همان گونه که سابقاً هم اشاره کردیم، به خاطر آن است که نهایت محبت پیامبران را به قوم خود باز گو کند، نه فقط به خاطر این که از افراد قبیله و طائفه آنها بود، بلکه علاوه بر آن خیرخواه و دلسوز آنها همچون یک برادر بود. 🌼🌼🌼 مَدْیَن (بر وزن مریم) نام آبادى شعیب (علیه السلام) و قبیله او است. این شهر، در مشرق خلیج عقبه قرار داشته، و مردم آن از فرزندان اسماعیل (علیه السلام) بودند و با مصر، لبنان و فلسطین تجارت داشته اند. امروز شهر مدین، معان نامیده مى شود، ولى بعضى از جغرافیون نام مدین را بر مردمى اطلاق کرده اند که در میان خلیج عقبه تا کوه سینا مى زیسته اند. در تورات نیز نام مدیان آمده، اما به عنوان بعضى از قبائل (و البته اطلاق یک نام بر شهر و صاحبان شهر معمول است). این پیامبر، این برادر دلسوز و مهربان، همان گونه که شیوه همه پیامبران در آغاز دعوت بود، نخست آنها را به اساسى ترین پایه هاى مذهب، یعنى توحید دعوت کرده، گفت: اى قوم! خداوند یگانه یکتا را بپرستید که جز او معبودى براى شما نیست ( قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللّهَ ما لَکُمْ مِنْ إِله غَیْرُهُ). چرا که دعوت به توحید، دعوت به شکستن همه طاغوت ها و همه سنت هاى جاهلى است و هر گونه اصلاح اجتماعى و اخلاقى بدون آن میسر نخواهد بود. آنگاه، به یکى از مفاسد اقتصادى که از روح شرک و بت پرستى سرچشمه مى گیرد و در آن زمان در میان اهل مدین سخت رایج بوده، اشاره کرده، گفت: به هنگام خرید و فروش پیمانه و وزن اشیاء را کم نکنید (وَ لاتَنْقُصُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ). مِکْیال و مِیْزان به معنى پیمانه و ترازو است، و کم کردن آنها به معنى کم فروشى و نپرداختن حقوق مردم است. رواج این دو کار، در میان آنها، نشانه اى بود از نبودن نظم، حساب و میزان و سنجش در کارهایشان، و نمونه اى بود از غارتگرى و استثمار و ظلم و ستم در جامعه ثروتمند آنها. این پیامبر بزرگ، پس از این دستور، بلافاصله اشاره به دو علت براى آن مى کند: نخست مى گوید: قبول این اندرز سبب مى شود درهاى خیرات به روى شما گشوده شود، پیشرفت امر تجارت، پائین آمدن سطح قیمت ها، آرامش جامعه، خلاصه من خیر خواه شما هستم و مطمئنم این اندرز نیز سرچشمه خیر و برکت براى جامعه شما خواهد بود (إِنِّی أَراکُمْ بِخَیْر). این احتمال نیز، در تفسیر این جمله وجود دارد که شعیب مى گوید: من شما را داراى نعمت فراوان و خیر کثیرى مى بینم بنابراین دلیلى ندارد که تن به پستى در دهید و حقوق مردم را ضایع کنید، و به جاى شکر نعمت، کفران نمائید. دیگر این که من از آن مى ترسم که اصرار بر شرک، کفران نعمت و کم فروشى، عذاب روز فراگیر، همه شما را فرو گیرد (وَ إِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْم مُحیط). مُحِیط در اینجا صفت براى یَوْم است، یعنى یک روز فراگیر، و البته فراگیر بودن روز، به معنى فراگیر بودن مجازات آن روز است، و این مى تواند اشاره به عذاب آخرت، و همچنین مجازات هاى فراگیر دنیا باشد. بنابراین، هم شما نیاز به این گونه کارها ندارید، و هم عذاب خدا در کمین شما است، پس باید هر چه زودتر وضع خویش را اصلاح کنید. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۴ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَيَا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ» و اى قوم من! حق پیمانه و وزن را با عدالت، ادا کنید و از اموال مردم چیزى کم نگذارید و در زمین به فساد نکوشید. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر آیه بعد، مجدداً روى نظام اقتصادى آنها تأکید مى کند و اگر قبلاً شعیب قوم خود را از کم فروشى نهى کرده بود، در اینجا دعوت به پرداختن حقوق مردم کرده، مى گوید: اى قوم! پیمانه و وزن را با قسط و عدل وفا کنید (وَ یا قَوْمِ أَوْفُوا الْمِکْیالَ وَ الْمیزانَ بِالْقِسْطِ). و این اصل، یعنى اقامه قسط و عدل و دادن حق هر کس به او، باید بر سراسر جامعه شما حکومت کند. سپس، قدم از آن فراتر نهاده، مى گوید: بر اشیاء و اجناس مردم عیب مگذارید و چیزى از آنها را کم مکنید (وَ لاتَبْخَسُوا النّاسَ أَشْیاءَهُمْ). بَخْس (بر وزن نحس) در اصل به معنى کم کردن به عنوان ظلم و ستم است. و این که، به زمین هائى که بدون آبیارى زراعت مى شود بَخْس گفته مى شود، به همین علت است که، آب آن کم است (تنها از باران استفاده مى کند) و یا آن که محصول آن نسبت به زمین هاى آبى کمتر مى باشد. و اگر به وسعت مفهوم این جمله نظر بیافکنیم، دعوتى است به رعایت همه حقوق فردى و اجتماعى براى همه اقوام و همه ملت ها. بخس حق در هر محیط و هر عصر و زمان، به شکلى ظهور مى کند و حتى گاهى در شکل کمک بلا عوض! و تعاون و دادن وام! (همان گونه که روش استثمارگران در عصر و زمان ما است). 🌼🌼🌼 در پایان آیه، باز هم از این فراتر رفته، مى گوید: در روى زمین فساد مکنید (وَ لاتَعْثَوْا فِی الأَرْضِ مُفْسِدینَ). فساد از طریق کم فروشى. فساد از طریق غصب حقوق مردم و تجاوز به حق دیگران. فساد به خاطر بر هم زدن میزان ها و مقیاس هاى اجتماعى. فساد از طریق عیب گذاشتن بر اموال و اشخاص و بالاخره فساد به خاطر تجاوز به حریم حیثیت و آبرو و ناموس و جان مردم!. جمله لاتَعْثَوا به معنى فساد نکنید است. بنابراین ذکر مُفْسِدِین بعد از آن، به خاطر تأکید هر چه بیشتر روى این مسأله است. دو آیه فوق، این واقعیت را به خوبى منعکس مى کند که بعد از مسأله اعتقاد به توحید و ایدئولوژى صحیح، یک #اقتصاد_سالم از اهمیت ویژه اى برخوردار است، و نیز نشان مى دهد به هم ریختگى نظام اقتصادى، سرچشمه فساد وسیع در جامعه خواهد بود. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۵ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «بَقِيَّتُ اللَّهِ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ» آنچه (از سرمایه هاى حلال،) خداوند براى شما باقى گذارده، برایتان بهتر است اگر ایمان داشته باشید و من، نگهبان شما (و مأمور بر اجبارتان به ایمان) نیستم.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر سرانجام، به آنها گوشزد کرد که افزایش کمیت ثروت ـ ثروتى که از راه ظلم و ستم و استثمار دیگران به دست آید ـ سبب بى نیازى شما نخواهد بود، بلکه سرمایه حلالى که براى شما باقى مى ماند، هر چند کم و اندک باشد اگر ایمان به خدا و دستورش داشته باشید بهتر است (بَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ). تعبیر به بَقِیَّةُ اللّه یا به خاطر آن است که سود حلال اندک، چون به فرمان خدا است بَقِیَّةُ اللّه است. یا این که، تحصیل حلال، باعث دوام نعمت الهى و بقاى برکات مى شود. و یا این که اشاره به پاداش و ثواب هاى معنوى است که تا ابد باقى مى ماند هر چند دنیا و تمام آنچه در آن است فانى شود. 🌼🌼🌼 در روایات متعددى مى خوانیم: بَقِیَّةُ اللّه تفسیر به وجود مهدى(علیه السلام)یا بعضى از امامان دیگر شده است. از جمله در کتاب اکمال الدین از امام باقر(علیه السلام)چنین نقل شده: نخستین سخنى که مهدى(علیه السلام)پس از قیام خود مى گوید، این آیه است بَقِیَّةُ اللّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ. سپس مى گوید: منم بقیة اللّه و حجت و خلیفه او در میان شما، آنگاه هیچ کس بر او سلام نمى کند مگر این که مى گوید: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا بَقِیَّةَ اللّهِ فِی أَرْضِه. بارها گفته ایم، آیات قرآن هر چند در مورد خاصى نازل شده باشد، مفاهیم جامعى دارد که مى تواند در اعصار و قرون بعد، بر مصداق هاى کلى تر و وسیع تر، تطبیق شود. درست است که در آیه مورد بحث، مخاطب قوم شعیب اند، و منظور از بقیة اللّه سود و سرمایه حلال و یا پاداش الهى است، ولى هر موجود نافع که از طرف خداوند براى بشر باقى مانده و مایه خیر و سعادت او گردد، بقیة اللّه محسوب مى شود. و از آنجا که، مهدى موعود(علیه السلام) آخرین پیشوا و بزرگ ترین رهبر انقلابى پس از قیام پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) است، یکى از روشن ترین مصادیق بقیة اللّه و از همه به این لقب شایسته تر است، به خصوص که تنها باقیمانده بعد از پیامبران و امامان است. در پایان آیه مورد بحث، از زبان شعیب مى خوانیم: وظیفه من همین ابلاغ و انذار و هشدار بود که گفتم و من مسئول اعمال شما و موظف به اجبار کردنتان بر پذیرفتن این راه نیستم این شما و این راه و این چاه! (وَ ما أَنَا عَلَیْکُمْ بِحَفیظ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۶ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا يَا شُعَيْبُ أَصَلَاتُكَ تَأْمُرُكَ أَن نَّتْرُكَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا أَوْ أَن نَّفْعَلَ فِي أَمْوَالِنَا مَا نَشَاءُ ۖ إِنَّكَ لَأَنتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ» گفتند: «اى شعیب! آیا نمازت به تو دستور مى دهد که آنچه را پدرانمان مى پرستیدند، ترک کنیم یا آنچه را مى خواهیم در اموالمان انجام ندهیم؟!تو که مرد بردبار و فهمیده اى هستى!» (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر منطق بى اساس لجوجان اکنون ببینیم این قوم لجوج، در برابر این نداى مصلح آسمانى چه عکس العملى نشان داد. آنها که بت ها را آثار نیاکان و نشانه اصالت فرهنگ خویش مى پنداشتند و از کم فروشى و تقلب در معامله سود کلانى مى بردند؛ در برابر شعیب چنین گفتند: اى شعیب! آیا این نمازت به تو دستور مى دهد که ما آنچه را پدرانمان مى پرستیدند ترک گوئیم؟! (قالُوا یا شُعَیْبُ أَ صَلاتُکَ تَأْمُرُکَ أَنْ نَتْرُکَ ما یَعْبُدُ آباؤُنا). و یا آزادى خود را در اموال خویش از دست دهیم و نتوانیم به دلخواهمان در اموالمان تصرف کنیم؟ (أَوْ أَنْ نَفْعَلَ فی أَمْوالِنا ما نَشاءُ). تو که آدم بردبار، پر حوصله و فهمیده اى هستى، از تو چنین سخنانى بعید است! (إِنَّکَ لاَ َنْتَ الْحَلیمُ الرَّشیدُ). در اینجا، این سؤال پیش مى آید که چرا آنها روى نماز شعیب تکیه کردند؟ بعضى از مفسران گفته اند این به دلیل آن بوده که شعیب بسیار نماز مى خواند و به مردم مى گفت نماز، انسان را از کارهاى زشت و منکرات باز مى دارد. ولى جمعیت نادان که رابطه میان نماز و ترک منکرات را درک نمى کردند، از روى تمسخر به او گفتند: آیا این اوراد و حرکات تو، به تو فرمان مى دهد که ما سنت نیاکان و فرهنگ مذهبى خود را زیر پا بگذاریم و یا نسبت به اموالمان مسلوب الاختیار شویم؟! بعضى نیز، احتمال داده اند صَلوة اشاره به آئین و مذهب است; زیرا آشکارترین سمبل دین نماز است. به هر حال، اگر آنها درست اندیشه مى کردند، این واقعیت را در مى یافتند که نماز حسّ مسئولیت، تقوا، پرهیزکارى، خداترسى و حق شناسى را در انسان زنده مى کند، او را به یاد خدا و به یاد دادگاه عدل او مى اندازد، گرد و غبار خودپسندى و خودپرستى را از صفحه دل او مى شوید و او را از جهان محدود و آلوده دنیا، به جهان ماوراء طبیعت، به عالم پاکى ها و نیکى ها متوجه مى سازد و به همین دلیل او را از شرک، بت پرستى و تقلید کورکورانه نیاکان و از کم فروشى و انواع تقلب باز مى دارد. 🌼🌼🌼 سؤال دیگرى که در اینجا پیش مى آید این است که آیا آنها جمله: إِنَّکَ لاَ َنْتَ الْحَلیمُ الرَّشیدُ: تو مرد عاقل و فهمیده و بردبارى را از روى واقعیت و ایمان مى گفتند و یا به عنوان مسخره و استهزاء؟ مفسران، هر دو احتمال را داده اند، ولى با توجه به تعبیر استهزاءآمیزى که در جمله قبل خواندیم (جمله أَ صَلاتُکَ تَأْمُرُکَ) چنین به نظر مى رسد که آن را از روى استهزاء مى گفتند، اشاره به این که آدم حلیم و بردبار کسى است که تا مطالعه کافى روى چیزى نکند و به صحت آن اطمینان پیدا ننماید، اظهار نمى نماید و آدم رشید و عاقل کسى است که سنت هاى یک قوم را زیر پا نگذارد و آزادى عمل را از صاحبان اموال، سلب نکند. پس معلوم مى شود، نه مطالعه کافى دارى، و نه عقل درست و نه اندیشه عمیق; چرا که عقل درست و اندیشه عمیق، ایجاب مى کند، انسان دست از روش نیاکان خود برندارد، و آزادى عمل را از کسى سلب نکند!. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۷ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ» گفت: «اى قوم من! به من خبر دهید اگر دلیل آشکارى از پروردگارم داشته باشم و روزى و موهبت نیکویى به من داده باشد، (آیا مى توانم برخلاف فرمان او رفتار کنم؟!) من هرگز نمى خواهم چیزى که شما را از آن باز مى دارم، خودم مرتکب شوم. من جز اصلاح ـ تا آن جا که توانایى دارم ـ نمى خواهم. و توفیق من (در این کار)، جز به (یارى) خدا نیست. تنها بر او توکّل کردم. و به سوى او باز مى گردم. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر اما شعیب، در پاسخ آنها، که سخنانش را حمل بر سفاهت و دلیل بر بى خردى گرفته بودند، گفت: اى قوم من! (اى گروهى که شما از منید و من هم از شما و آنچه را براى خود دوست مى دارم براى شما هم مى خواهم) هرگاه من دلیل روشن و آشکارى از طرف پروردگارم داشته باشم و علاوه بر این، روزى پاکیزه و مال به قدر نیاز به من بخشیده باشد، آیا در این صورت، صحیح است که من مخالفت فرمان او کنم و یا نسبت به شما قصد و غرضى داشته باشم و خیر خواهتان نباشم؟! (قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى بَیِّنَةمِنْرَبِّی وَ رَزَقَنی مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً).) شعیب با این جمله، مى خواهد بگوید: من در این کار تنها انگیزه معنوى و انسانى و تربیتى دارم، من حقایقى را مى دانم که شما نمى دانید، و همیشه انسان دشمن چیزى است که نمى داند. جالب توجه این که در این آیات، تعبیر یا قَوْمِ (اى قوم من) تکرار شده است، به خاطر این که عواطف آنها را براى پذیرش حق بسیج کند، و به آنها بفهماند، شما از من هستید و من هم از شما (خواه قوم در اینجا به معنى قبیله، طایفه و فامیل باشد، و خواه به معنى گروهى که او در میان آنها زندگى مى کرد و جزء اجتماع آنها محسوب مى شد). سپس، این پیامبر بزرگ اضافه مى کند: گمان مبرید که من مى خواهم شما را از چیزى نهى کنم ولى خودم به سراغ آن بروم (وَ ما أُریدُ أَنْ أُخالِفَکُمْ إِلى ما أَنْهاکُمْ عَنْهُ). به شما بگویم کم فروشى نکنید و تقلب و غش در معامله روا مدارید، اما خودم با انجام این اعمال ثروتى بیندوزم و یا شما را از پرستش بت ها منع کنم، اما خودم در برابر آنها سر تعظیم فرود آورم. نه، هرگز چنین نیست. از این جمله، چنین بر مى آید: آنها شعیب را متهم مى کردند که او قصد سودجوئى براى شخص خودش دارد و لذا صریحاً این موضوع را نفى مى کند. 🌼🌼🌼 سرانجام، به آنها مى گوید: من یک هدف بیشتر ندارم و آن اصلاح شما و جامعه شما است تا آنجا که در قدرت دارم (إِنْ أُریدُ إِلاَّ الإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ). این همان هدفى است که تمام پیامبران آن را تعقیب مى کردند، اصلاح عقیده، اصلاح اخلاق، اصلاح عمل و اصلاح روابط و نظامات اجتماعى. و براى رسیدن به این هدف تنها از خدا توفیق مى طلبم (وَ ما تَوْفیقی إِلاّ بِاللّهِ). و به همین دلیل، براى انجام رسالت خود، و رسیدن به این هدف بزرگ، تنها بر او تکیه مى کنم و در همه چیز به او باز مى گردم (عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنیبُ). براى حل مشکلات، با تکیه بر یارى او تلاش مى کنم، و براى تحمل شدائد این راه، به او باز مى گردم. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh