هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ ۚ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ ۚ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ ۚ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ» گفت: «اى قوم من! به من خبر دهید اگر دلیل آشکارى از پروردگارم داشته باشم و روزى و موهبت نیکویى به من داده باشد، (آیا مى توانم برخلاف فرمان او رفتار کنم؟!) من هرگز نمى خواهم چیزى که شما را از آن باز مى دارم، خودم مرتکب شوم. من جز اصلاح ـ تا آن جا که توانایى دارم ـ نمى خواهم. و توفیق من (در این کار)، جز به (یارى) خدا نیست. تنها بر او توکّل کردم. و به سوى او باز مى گردم. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر اما شعیب، در پاسخ آنها، که سخنانش را حمل بر سفاهت و دلیل بر بى خردى گرفته بودند، گفت: اى قوم من! (اى گروهى که شما از منید و من هم از شما و آنچه را براى خود دوست مى دارم براى شما هم مى خواهم) هرگاه من دلیل روشن و آشکارى از طرف پروردگارم داشته باشم و علاوه بر این، روزى پاکیزه و مال به قدر نیاز به من بخشیده باشد، آیا در این صورت، صحیح است که من مخالفت فرمان او کنم و یا نسبت به شما قصد و غرضى داشته باشم و خیر خواهتان نباشم؟! (قالَ یا قَوْمِ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ کُنْتُ عَلى بَیِّنَةمِنْرَبِّی وَ رَزَقَنی مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً).) شعیب با این جمله، مى خواهد بگوید: من در این کار تنها انگیزه معنوى و انسانى و تربیتى دارم، من حقایقى را مى دانم که شما نمى دانید، و همیشه انسان دشمن چیزى است که نمى داند. جالب توجه این که در این آیات، تعبیر یا قَوْمِ (اى قوم من) تکرار شده است، به خاطر این که عواطف آنها را براى پذیرش حق بسیج کند، و به آنها بفهماند، شما از من هستید و من هم از شما (خواه قوم در اینجا به معنى قبیله، طایفه و فامیل باشد، و خواه به معنى گروهى که او در میان آنها زندگى مى کرد و جزء اجتماع آنها محسوب مى شد). سپس، این پیامبر بزرگ اضافه مى کند: گمان مبرید که من مى خواهم شما را از چیزى نهى کنم ولى خودم به سراغ آن بروم (وَ ما أُریدُ أَنْ أُخالِفَکُمْ إِلى ما أَنْهاکُمْ عَنْهُ). به شما بگویم کم فروشى نکنید و تقلب و غش در معامله روا مدارید، اما خودم با انجام این اعمال ثروتى بیندوزم و یا شما را از پرستش بت ها منع کنم، اما خودم در برابر آنها سر تعظیم فرود آورم. نه، هرگز چنین نیست. از این جمله، چنین بر مى آید: آنها شعیب را متهم مى کردند که او قصد سودجوئى براى شخص خودش دارد و لذا صریحاً این موضوع را نفى مى کند. 🌼🌼🌼 سرانجام، به آنها مى گوید: من یک هدف بیشتر ندارم و آن اصلاح شما و جامعه شما است تا آنجا که در قدرت دارم (إِنْ أُریدُ إِلاَّ الإِصْلاحَ مَا اسْتَطَعْتُ). این همان هدفى است که تمام پیامبران آن را تعقیب مى کردند، اصلاح عقیده، اصلاح اخلاق، اصلاح عمل و اصلاح روابط و نظامات اجتماعى. و براى رسیدن به این هدف تنها از خدا توفیق مى طلبم (وَ ما تَوْفیقی إِلاّ بِاللّهِ). و به همین دلیل، براى انجام رسالت خود، و رسیدن به این هدف بزرگ، تنها بر او تکیه مى کنم و در همه چیز به او باز مى گردم (عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ أُنیبُ). براى حل مشکلات، با تکیه بر یارى او تلاش مى کنم، و براى تحمل شدائد این راه، به او باز مى گردم. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 وَيَا قَوْمِ لَا يَجْرِمَنَّكُمْ شِقَاقِي أَن يُصِيبَكُم مِّثْلُ مَا أَصَابَ قَوْمَ نُوحٍ أَوْ قَوْمَ هُودٍ أَوْ قَوْمَ صَالِحٍ ۚ وَمَا قَوْمُ لُوطٍ مِّنكُم بِبَعِيدٍ و اى قوم من! دشمنى و مخالفت با من، سبب نشود که شما به همان سرنوشتى که قوم نوح یا قوم هود یاقوم صالح گرفتار شدند، گرفتار شوید و (سرزمین) قوم لوط از شما چندان دور نیست. (سوره مبارکه هود/ آیه ۸۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر سپس، آنها را متوجه به یک نکته اخلاقى مى کند و آن این که بسیار مى شود انسان به خاطر بغض و عداوت نسبت به کسى و یا تعصب و لجاجت نسبت به چیزى، تمام مصالح خویش را نادیده مى گیرد و سرنوشت خود را به دست فراموشى مى سپارد. به آنها مى گوید: اى قوم من! مبادا دشمنى و عداوت با من شما را به گناه و عصیان و سرکشى وا دارد (وَ یا قَوْمِ لایَجْرِمَنَّکُمْ شِقاقی). مبادا همان بلاها و مصائب و رنج ها و مجازات هائى که به قوم نوح یا قوم هود یا قوم صالح رسید به شما هم برسد (أَنْ یُصیبَکُمْ مِثْلُ ما أَصابَ قَوْمَ نُوح أَوْ قَوْمَ هُود أَوْ قَوْمَ صالِح). حتى قوم لوط با آن بلاى عظیم، یعنى زیر و رو شدن شهرهایشان و سنگباران شدن از شما چندان دور نیستند (وَ ما قَوْمُ لُوط مِنْکُمْ بِبَعید). نه زمان آنها از شما چندان فاصله دارد و نه مکان زندگیشان و نه اعمال و گناهان شما از گناهان آنان دست کمى دارد!. البته مدین که مرکز قوم شعیب بود، از سرزمین قوم لوط فاصله زیادى نداشت; چرا که هر دو از مناطق شامات بودند و از نظر زمانى فاصله داشتند. اما فاصله آنها نیز آن چنان نبود که تاریخشان به دست فراموشى سپرده شده باشد. 🌼🌼🌼 و اما از نظر عمل، هر چند میان انحرافات جنسى قوم لوط و انحرافات اقتصادى قوم شعیب، ظاهراً فرق بسیار بود، ولى هر دو در تولید فساد در جامعه و به هم ریختن نظام اجتماعى و از میان بردن فضائل اخلاقى و اشاعه فساد با هم شباهت داشتند. به همین جهت، گاهى در روایات مى بینم: یک درهم ربا که طبعاً مربوط به مسائل اقتصادى است، با زنا که یک آلودگى جنسى است مقایسه شده است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۸۹ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَاسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ ۚ إِنَّ رَبِّي رَحِيمٌ وَدُودٌ» از پروردگار خود، آمرزش بطلبید. و به سوى او بازگردید. که پروردگارم مهربان و دوستدار (بندگان توبه کار) است.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۰) @ayehsobh

❇ تفســــــیر و سرانجام، دو دستور که در واقع نتیجه تمام تبلیغات پیشین او است، به این قوم گمراه مى دهد: نخست این که از خداوند آمرزش بطلبید تا از گناه پاک شوید، و از شرک و بت پرستى و خیانت در معاملات بر کنار گردید (وَ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ). دیگر این که پس از پاکى از گناه به سوى او باز گردید که او پاک است و باید پاک شد و به سوى او رفت (ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ). در واقع، استغفار، توقف در مسیر گناه و شستشوى خویشتن است و توبه بازگشت به سوى او است که وجودى است بى انتها. و بدانید! گناه شما هر قدر عظیم و سنگین باشد، راه بازگشت به روى شما باز است چرا که پروردگار من، هم رحیم است و هم دوستدار بندگان (إِنَّ رَبِّی رَحیمٌ وَدُودٌ). 🌼🌼🌼 وَدُود صیغه مبالغه از ود به معنى محبت است، ذکر این کلمه بعد از کلمه رحیم اشاره به این است که نه تنها خداوند به حکم رحیمیتش به بندگان گنهکارِ توبه کار، توجه دارد، بلکه از این گذشته آنها را بسیار دوست مى دارد، که هر کدام از این دو (رحم و محبت) خود انگیزه اى است براى پذیرش استغفار و توبه بندگان. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۰ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالُوا يَا شُعَيْبُ مَا نَفْقَهُ كَثِيرًا مِّمَّا تَقُولُ وَإِنَّا لَنَرَاكَ فِينَا ضَعِيفًا ۖ وَلَوْلَا رَهْطُكَ لَرَجَمْنَاكَ ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْنَا بِعَزِيزٍ» گفتند: «اى شعیب! بسیارى از آنچه را مى گویى، ما نمى فهمیم و ما تو را در میان خود، ضعیف مى  یابیم. و اگر (بخاطر) قبیله کوچکت نبود، تو را سنگسار مى کردیم و تو در برابر ما قدرتى ندارى.» (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر تهدیدهاى متقابل شعیب و قومش شعیب این پیامبر بزرگ، که به خاطر سخنان حساب شده، رسا و دلنشینش، به عنوان خطیب الانبیاء لقب گرفته، گفتارش را ـ که بهترین راهگشاى زندگى مادى و معنوى این گروه بود ـ با صبر، حوصله، متانت و دلسوزى تمام ایراد مى کرد، اما ببینیم این قوم گمراه چگونه به او پاسخ گفتند. آنها با چهار جمله، که همگى حکایت از لجاجت و جهل و بى خبرى مى کرد جواب دادند. 🌼🌼🌼 نخست این که گفتند: اى شعیب ما بسیارى از حرف هاى تو را نمى فهمیم (قالُوا یا شُعَیْبُ ما نَفْقَهُ کَثیراً مِمّا تَقُولُ). اساساً، سخنان تو سر و ته ندارد! و محتوا و منطق با ارزشى در آن نیست که ما بخواهیم پیرامون آن بیندیشیم! و به همین دلیل، چیزى نیست که بخواهیم آن را ملاک عمل قرار دهیم، زیاد خود را خسته مکن و به سراغ دیگران برو! دیگر این که ما تو را در میان خود ضعیف و ناتوان مى یابیم (وَ إِنّا لَنَراکَ فینا ضَعیفاً). بنابراین، اگر فکر کنى حرف هاى بى منطقت را با قدرت و زور مى توانى به کرسى بنشانى، آن هم اشتباه است. گمان مکن اگر ما حساب تو را نمى رسیم به خاطر ترس از قدرت تو است، اگر ملاحظه قوم و قبیله ات و احترامى که براى آنها قائل هستیم نبود، تو را به بدترین صورت به قتل مى رساندیم، یعنى تو را سنگباران مى کردیم! (وَ لَوْ لا رَهْطُکَ لَرَجَمْناکَ). جالب این که آنها از قبیله شعیب به عنوان رَهْط یاد کردند، که در لغت عرب به یک جمعیت کم، از سه تا هفت، یا ده و یا حداکثر به گفته بعضى به چهل نفر اطلاق مى شود. اشاره به این که، گروه قبیله تو نیز در نظر ما قدرتى ندارند، بلکه ملاحظات دیگر است که ما را از این کار باز مى دارد و این درست به آن مى ماند که ما به دیگرى مى گوئیم: اگر ملاحظه این چهار نفر قوم و فامیل تو نبود، حق تو را کف دستت مى گذاشتیم، در حالى که واقعاً فامیل و قبیله او چهار نفر نیست، بلکه منظور بیان این نکته است که آنها اهمیتى از نظر قدرت ندارند. سرانجام گفتند: تو براى ما فردى نیرومند و شکست ناپذیر نیستى (وَ ما أَنْتَ عَلَیْنا بِعَزیز). تو هر چند از بزرگان قبیله ات محسوب مى شوى، به خاطر برنامه اى که در پیش گرفتى در نظر ما قرب و منزلتى ندارى. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۱ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

🎧 مداحی دلنشین و غمگین در عزای حضرت علی اکبر با نوای جواد مقدم #محرم @shohadagomnamk

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «قَالَ يَا قَوْمِ أَرَهْطِي أَعَزُّ عَلَيْكُم مِّنَ اللَّهِ وَاتَّخَذْتُمُوهُ وَرَاءَكُمْ ظِهْرِيًّا ۖ إِنَّ رَبِّي بِمَا تَعْمَلُونَ مُحِيطٌ» گفت: «اى قوم من! آیا قبیله کوچکم، نزد شما عزیزتر از خداوند است؟! در حالى که (فرمان) او را پشت سر انداخته اید! پروردگارم به آنچه انجام مى دهید،احاطه دارد (و آگاه است). (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر شعیب ، بدون این که از سخنان زننده و توهین هاى آنها از جا در برود، با همان منطق شیوا و بیان رسا به آنها چنین پاسخ گفت: اى قوم! آیا این چند نفر قوم و قبیله من نزد شما از خداوند عزیزترند ؟ (قالَ یا قَوْمِ أَ رَهْطی أَعَزُّ عَلَیْکُمْ مِنَ اللّهِ). 🌼🌼🌼 شما که به خاطر فامیل من، که به گفته خودتان چند نفرى بیش نیستند، به من آزار نمى رسانید; چرا به خاطر خدا سخنانم را نمى پذیرید؟ آیا چند نفر در برابر عظمت پروردگار به حساب مى آیند؟. آیا شما براى خدا احترام قائلید؟ با این که او و فرمان او را پشت سر انداخته اید؟ (وَ اتَّخَذْتُمُوهُ وَراءَکُمْ ظِهْرِیّاً). و در پایان مى گوید: فکر نکنید خداوند اعمال شما را نمى بیند و سخنانتان را نمى شنود، یقین بدانید که پروردگار من به تمام اعمالى که انجام مى دهید، احاطه دارد (إِنَّ رَبِّی بِما تَعْمَلُونَ مُحیطٌ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۲ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَيَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَمَنْ هُوَ كَاذِبٌ ۖ وَارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ» اى قوم من! هر چه در توان دارید، انجام دهید. من هم کار خود را انجام مى دهم و بزودى خواهید دانست چه کسى عذاب رسواکننده به سراغش مى آید وچه کسى دروغگوست! شما انتظار بکشید، من هم با شما در انتظارم!» (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر سخنگوى بلیغ کسى است که در برابر تمام موضع گیرى هاى طرف مقابل، موضع خود را در لابلاى سخنانش مشخص کند. از آنجا که مشرکان قوم شعیب در آخر سخنان خود، او را تهدید ضمنى به سنگسار کردن نمودند و قدرت خود را به رخ او کشیدند، شعیب موضع خویش را در برابر تهدید آنها چنین مشخص مى کند: اى قوم من! هر چه در قدرت دارید انجام دهید و کوتاهى نکنید و هر کارى از دستتان ساخته است مضایقه ننمائید (وَ یا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلى مَکانَتِکُمْ). من نیز، کار خودم را مى کنم (إِنِّی عامِلٌ). اما به زودى خواهید فهمید، چه کسى گرفتار عذاب خوارکننده خواهد شد. من، یا شما و چه کسى دروغگو است، من، یا شما؟ (سَوْفَ تَعْلَمُونَ مَنْ یَأْتیهِ عَذابٌ یُخْزیهِ وَ مَنْ هُوَ کاذِبٌ). و حال که چنین است، شما در انتطار بمانید. من هم در انتظارم (وَ ارْتَقِبُوا إِنِّی مَعَکُمْ رَقیبٌ). شما در انتظار این باشید که بتوانید با قدرت، جمعیت، ثروت و نفوذتان بر من پیروز شوید، من هم در انتظار این هستم که مجازات دردناک الهى به زودى دامان شما جمعیت گمراه را بگیرد و از صفحه گیتى بر اندازد! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۳ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَلَمَّا جَاءَ أَمْرُنَا نَجَّيْنَا شُعَيْبًا وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَأَخَذَتِ الَّذِينَ ظَلَمُوا الصَّيْحَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دِيَارِهِمْ جَاثِمِينَ» و هنگامى که فرمان ما فرا رسید، شعیب و کسانى را که با او ایمان آورده بودند، با رحمت خود نجات دادیم. و آنها را که ستم کردند، صیحه (مرگبار آسمانى) فرو گرفت و بامدادان در خانه هایشان، به رو افتاده و مرده بودند. (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۴) @ayehsobh

❇ تفســــــیر پایان عمر تبهکاران مدین در سرگذشت اقوام پیشین، بارها در قرآن مجید خوانده ایم: پیامبران در مرحله نخست، به دعوت آنها به سوى خدا برمى خاستند و از هر گونه آگاه سازى و اندرز و نصیحت مضایقه نمى کردند. در مرحله بعد، که اندرزها براى گروهى سود نمى داد، روى تهدید به عذاب الهى تکیه مى کردند، تا آخرین کسانى که آمادگى پذیرش دارند تسلیم حق شوند و به راه خدا باز گردند و اتمام حجت شود. در مرحله سوم، که هیچ یک از اینها سودى نمى داد به حکم سنت الهى در زمینه تصفیه و پاکسازى روى زمین، مجازات فرا مى رسید و این خارهاى سر راه را از میان مى برد. 🌼🌼🌼 در مورد قوم شعیب، یعنى مردم مدین نیز، سرانجام مرحله نهائى فرا رسید. قرآن گوید: هنگامى که فرمان ما (دائر به مجازات این قوم گمراه، ستمکار و لجوج) فرا رسید، نخست شعیب و کسانى را که با او ایمان آورده بودند، به برکت رحمت خود از آن سرزمین نجات دادیم (وَ لَمّا جاءَ أَمْرُنا نَجَّیْنا شُعَیْباً وَ الَّذینَ آمَنُوا مَعَهُ بِرَحْمَة مِنّا). سپس فریاد آسمانى و صیحه عظیم مرگ آفرین، ظالمان و ستمگران را فرو گرفت (وَ أَخَذَتِ الَّذینَ ظَلَمُوا الصَّیْحَةُ). صَیْحَه، به معنى هر گونه صداى عظیم است و قرآن از نابودى چند قوم گنهکار به وسیله صیحه آسمانى حکایت مى کند. این صیحه، احتمالاً وسیله صاعقه و مانند آن بوده است و همان گونه که در داستان قوم ثمود بیان کردیم، گاهى ممکن است امواج صوتى به قدرى قوى باشد که سبب مرگ گروهى شود. و به دنبال آن، مى فرماید: قوم شعیب بر اثر این صیحه آسمانى در خانه هاى خود به رو افتادند و مردند و اجساد بى جانشان به عنوان درس هاى عبرتى تا مدتى در آنجا بود (فَأَصْبَحُوا فی دِیارِهِمْ جاثِمینَ). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۴ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «كَأَن لَّمْ يَغْنَوْا فِيهَا ۗ أَلَا بُعْدًا لِّمَدْيَنَ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ» آنچنان که گویى هرگز ساکن آن (دیار) نبودند! دور باد مَدْیَن (و اهل آن از رحمت خدا)، همان گونه که قوم ثمود دور شدند! (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر و در آیه بعد، مى افزاید: آن چنان طومار زندگانى آنها در هم پیچیده شد، که گویا هرگز ساکن آن سرزمین نبودند (کَأَنْ لَمْ یَغْنَوْا فیها). تمام آن ثروت هائى که به خاطر آن، گناه، ظلم و ستم کردند، و تمام آن کاخ ها، زینت ها، زرق و برق ها و غوغاها، همه از میان رفت و همه خاموش شدند. سرانجام، همان گونه که در آخر سرگذشت قوم عاد و ثمود بیان شد، مى فرماید: دور باد سرزمین مدین از لطف و رحمت پروردگار! همان گونه که قوم ثمود دور شدند (أَلا بُعْداً لِمَدْیَنَ کَما بَعِدَتْ ثَمُودُ). روشن است منظور از مدین در اینجا اهل مدین است، آنها بودند که از رحمت خدا دور افتادند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۵ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ» ما، موسى را با آیات خود و دلیل آشکارى فرستادیم... (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۶) @ayehsobh

❇ تفســــــیر قهرمان مبارزه با فرعون بعد از پایان داستان شعیب و اصحاب مدین، اشاره به گوشه اى از سرگذشت موسى بن عمران و مبارزاتش با فرعون مى کند و این هفتمین داستان پیامبران در این سوره است. سرگذشت موسى(علیه السلام)، از تمام پیامبران در قرآن بیشتر آمده است; زیرا در بیش از سى سوره، بیش از صد بار به ماجراى موسى، فرعون و بنى اسرائیل اشاره شده است. ویژگى سرگذشت موسى، نسبت به پیامبرانى همچون شعیب، صالح، هود و لوط که در گذشته خواندیم، این است که آنها بر ضد اقوام گمراه، قیام کردند، ولى موسى علاوه بر این، در برابر حکومت خودکامه اى همچون دستگاه جبار فرعون نیز قیام نمود. اصولاً، همیشه آب را باید از سرچشمه صاف کرد و تا حکومت هاى فاسد بر سر کارند هیچ جامعه اى روى سعادت نخواهد دید و رهبران الهى در این گونه اجتماعات قبل از همه باید این کانون هاى فساد را در هم بکوبند. ولى، باید توجه داشت که در این قسمت از سرگذشت موسى، تنها یک گوشه را مى خوانیم. گوشه اى که در عین کوچکى، پیام بزرگى براى همه انسان ها دارد. 🌼🌼🌼 نخستین آیه، مى گوید: ما موسى را با معجزاتى که در اختیار او قرار دادیم و منطقى قوى و نیرومند فرستادیم (وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآیاتِنا وَ سُلْطان مُبین). سُلْطان که به معنى تسلط است، گاهى در سلطه ظاهرى و زمانى در سلطه منطقى به کار مى رود. سلطه اى که مخالف را در بن‌بست قرار دهد، به گونه اى که هیچ راهى براى فرار نیابد! به نظر مى رسد سلطان در آیه فوق در همان معنى دوم به کار رفته، و آیات، اشاره به معجزات روشن موسى است (مفسران احتمالات دیگرى نیز درباره این دو کلمه داده اند). (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۶ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ ۖ وَمَا أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشِيدٍ» به سوى فرعون و اطرافیانش. امّا آنها از فرمان فرعون پیروى کردند. در حالى که فرمان فرعون، مایه رشد و نجات نبود. (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر اما این که موسى را براى هدایت چه کسى فرستاده، در آیه بعد مى فرماید: موسى را با آن معجزات کوبنده و آن منطق نیرومند، به سوى فرعون و ملاء او فرستادیم (إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلاَئِهِ). مَلَأ به کسانى گفته مى شود که ظاهر آنها چشم ها را پر مى کند، هر چند توخالى هستند و در منطق قرآن بیشتر به اعیان، اشراف، و شخصیت هاى قلابى که اطراف قدرت هاى ستمگر را مى گیرند، اطلاق شده. اما، اطرافیان فرعون که با قیام موسى(علیه السلام)، منافع نامشروع خود را در خطر مى دیدند، حاضر نشدند در برابر او و معجزات و منطقش تسلیم گردند. لذا از فرمان فرعون پیروى کردند (فَاتَّبَعُوا أَمْرَ فِرْعَوْنَ). اما فرمان فرعون، هرگز ضامن سعادت آنها و مایه رشد و نجات نبود (وَ ما أَمْرُ فِرْعَوْنَ بِرَشید). البته، این موفقیت براى فرعون به سادگى به دست نیامد. او از هر گونه نیرنگ، توطئه و نیروئى براى پیشرفت اهداف خود و شوراندن مردم بر ضد موسى(علیه السلام) استفاده مى کرد و در این راه، حتى هیچ نکته روانى را از نظر دور نمى داشت. 🌼🌼🌼 گاهى مى گفت: موسى مى خواهد سرزمین هاى شما را بگیرد، و شما را که صاحبان اصلى آنها هستید بیرون کند (یُریدُ أَنْ یُخْرِجَکُمْ مِنْ أَرْضِکُم). گاهى احساس مذهبى قوم خود را تحریک مى کرد و مى گفت: من از این مرد مى ترسم که آئین شما را دگرگون سازد (إِنِّی أَخافُ أَنْ یُبَدِّلَ دینَکُمْ). گاه مى گفت: من از این مى ترسم، او سرزمین شما را به فساد بکشد (أَوْ أَنْ یُظْهِرَ فِی الأَرْضِ الْفَسادَ). گاهى به موسى تهمت مى زد. زمانى تهدید مى کرد. بار دیگر قدرت و شوکت خود را به رخ مردم مصر مى کشید. و زمانى ادعاى رهبرى داهیانه اى که ضامن خیر و صلاحشان است داشت. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۷ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ ۖ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ» روز قیامت، او در پیشاپیش قومش خواهد بود و (به جاى چشمه هاى زلال بهشت) آنها را وارد آتش مى کند و چه بد آبشخورى است (آتش)، که بر آن وارد مى شوند! (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر و از آنجا که روز رستاخیز، هر قوم و ملت و گروهى با رهبر خویش وارد محشر مى شوند و پیشوایان این جهان، پیشوایان آن جهانند، مى فرماید: فرعون نیز که رهبر گمراهان عصر خود بود، در پیشاپیش قومش وارد صحنه قیامت مى شود (یَقْدُمُ قَوْمَهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ). اما به جاى این که این پیشوا پیروان خود را در آن گرماى سوزان به سوى چشمه گوارائى از آب زلال ببرد؛ آنها را به آتش دوزخ وارد مى سازد (فَأَوْرَدَهُمُ النّارَ). و چقدر زشت و ناپسند است که آتش، آبشخورگاه انسان باشد که بر آن وارد گردد (وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ). همان چیزى که به جاى تسکین عطش، تمام وجود انسان را مى سوزاند و در عوض سیراب کردن بر تشنگیش مى افزاید. 🌼🌼🌼 باید توجه داشت که ورود در اصل به معنى حرکت به طرف آب و نزدیک شدن به آن است. ولى بعداً، به هر نوع داخل شدن بر چیزى کلمه ورود اطلاق شده است. وِرد (بر وزن ذِکْر) به معنى آبى است که انسان بر آن وارد مى شود و به معنى ورود بر آب نیز آمده است. و مَوْرُود به معنى آبى است که بر آن وارد مى شوند (اسم مفعول است). بنابراین، معنى جمله وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ چنین مى شود: آتش، بد آبشخورگاهى است که بر آن وارد مى شوند. ذکر این نکته نیز لازم به نظر مى رسد که جهان پس از مرگ، عالمى است که اعمال و افعال ما در این دنیا در مقیاس وسیعى در آنجا مجسم مى شود. خوشبختى ها و بدبختى هاى آن جهان پرتوى است از کارهاى ما در این جهان، آنها که در اینجا رهبران بهشتیان بودند، در آنجا نیز گروه ها را به سوى بهشت و سعادت مى برند، و آنها که رهبر ستمگران، گمراهان و دوزخیان بودند، در آنجا نیز پیروان خود را به سوى جهنم مى برند، و خود جلودار آنها هستند!. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۸ سوره مبارکه هود) @ayehsobh

دعای هفتم صحیفه سجادیه #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَأُتْبِعُوا فِي هَٰذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ» آنان در این جهان و روز قیامت، لعنتى به دنبال دارند و چه بد عطایى است (لعن و دورى از رحمت خدا)، که نصیب آنان مى شود! (سوره مبارکه هود/ آیه ۹۹) @ayehsobh