❇ تفســــــیر * سپس مستهزئین را چنین توصیف مى کند: آنها کسانى هستند که با خدا معبود دیگرى قرار مى دهند، ولى به زودى از نتیجه شوم کار خود آگاه خواهند شد (الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلهاً آخَرَ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ). 🌼🌼🌼 ممکن است این تعبیر اشاره به آن باشد که اینها کسانى هستند که افکار و اعمال خودشان مسخره است; زیرا آن قدر نادانند که در برابر خداوندى ـ که آفریننده جهان هستى است ـ معبودى از سنگ و چوب تراشیده اند، با این حال مى خواهند تو را استهزاء کنند! (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۶ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه حجر آیه: ۹۴_۹۶ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ» ما مى دانیم سینه ات از آنچه آنها مى گویند تنگ مى شود (و تو را سخت ناراحت مى کنند). (سوره مبارکه حجر/ آیه ۹۷) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * بار دیگر به عنوان دلدارى و تقویت هر چه بیشتر روحیه پیامبر(صلى الله علیه وآله)، اضافه مى کند: ما مى دانیم که سخنان آنها سینه تو را تنگ و ناراحت مى سازد (وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِما یَقُولُونَ). روح لطیف تو و قلب حساست، نمى تواند این همه بدگوئى و سخنان کفر و شرک آمیز را تحمل کند و به همین دلیل ناراحت مى شوى. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۷ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

گوش دل وا کنید ای همه عاشقان میرسد نغمه زنگ یک کاروان حاج حسین سیب سرخی درس قیام امام حسین علیه‌السلام و #عاشورا #هیهات_من_الذّله #مؤسسه_رهروان_راه_قرآن_مبارکه @rahrovanraheqoran

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ» (براى دفع این ناراحتى) پروردگارت را تسبیح گو و ستایش نما و از سجده کنندگان باش. (سوره مبارکه حجر/ آیه ۹۸) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * ولى ناراحت مباش! براى زدودن آثار سخنان زشت و ناهنجارشان به تسبیح پروردگارت بپرداز و در برابر ذات پاکش سجده کن (فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ کُنْ مِنَ السّاجِدِینَ)!. چرا که، این تسبیح خداوند، اولاً ـ اثرات بد گفتار آنها را از دلهاى مشتاقان اللّه مى زداید و از آن گذشته، به تو نیرو و توان مى بخشد، نور و صفا مى دهد، روشنائى و جلا مى آفریند، پیوندت را با خدا محکم مى کند، اراده ات را نیرومند مى سازد و به تو قدرت تحمل بیشتر و جهاد پى گیرتر و قدم را سختر مى بخشد. لذا در روایات از ابن عباس مى خوانیم: هنگامى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) غمگین مى شد، به نماز برمى خاست و آثار این حزن و اندوه را در نماز از دل مى شست. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۸ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ» و پروردگارت را عبادت کن تا یقین تو را فرارسد. (سوره مبارکه حجر/ آیه ۹۹) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * و سرانجام آخرین دستور را در این زمینه به او مى دهد که دست از عبادت پروردگارت در تمام عمر بر مدار و همواره او را بندگى کن تا یقین فرا رسد (وَ اعْبُدْ رَبَّکَ حَتّى یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ). معروف و مشهور در میان مفسران این است که منظور از یقین در اینجا همان مرگ است و به این جهت مرگ، یقین نامیده شده که یک امر مسلّم است و انسان در هر چیز شک کند، در مرگ نمى تواند تردید به خود راه دهد. و یا این که به هنگام مرگ پرده ها کنار مى رود و حقایق در برابر چشم انسان آشکار مى شود و حالت یقین براى او پیدا مى گردد. 🌼🌼🌼 از اینجا روشن مى شود آنچه از بعضى از صوفیه نقل شده که آیه فوق را دستاویزى براى ترک عبادت قرار داده اند و گفته اند آیه مى گوید: عبادت کن تا زمانى که یقین فرا رسد، بنابراین بعد از حصول یقین نیازى به عبادت نیست! گفتار بى اساس و بى پایه اى است; چرا که اولاً ـ به شهادت بعضى از آیات قرآن که در بالا اشاره کردیم یقین به معنى مرگ است، که هم براى مؤمنان و هم براى دوزخیان، براى همه خواهد بود. ثانیاً ـ مخاطب به این سخن، پیامبر(صلى الله علیه وآله) است و مقام یقین پیامبر بر همه محرز است آیا کسى مى تواند ادعا کند که داراى مقام یقین از نظر ایمان نبوده است. و ثالثاً ـ تواریخ متواتر نشان مى دهد که پیامبر(صلى الله علیه وآله) تا آخر ساعات عمرش عبادت را ترک نگفت و على(علیه السلام) در محراب عبادت کشته شد، و همچنین سایر امامان. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۹۹ سوره مبارکه حجر) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه حجر آیه: ۹۷_۹۹ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ أَتَىٰ أَمْرُ اللَّهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ» *بنام خداوند بخشنده مهربان* فرمان خدا (براى مجازات مشرکان) فرا رسیده است. براى آن عجله نکنید! او منزّه و برتر است از آنچه همتاى او قرار مى‌دهند! (سوره مبارکه نحل/ آیه ۱) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * قسمت مهمى از آیات آغاز این سوره در مکّه نازل شده است، در همان ایام که پیامبر(صلى الله علیه وآله) درگیرى شدیدى با مشرکان و بت پرستان داشت و هر روز در برابر دعوت حیات آفرین و آزادى بخش او، به بهانه هائى متوسل مى شدند. از جمله این که هر گاه پیامبر(صلى الله علیه وآله) آنها را تهدید به عذاب الهى مى کرد، بعضى از لجوجان مى گفتند: اگر این عذاب و کیفر که مى گوئى راست است پس چرا به سراغ ما نمى آید؟! و شاید گاهى اضافه مى کردند: اگر فرضاً عذابى در کار باشد ما دست به دامن بتها مى شویم که در پیشگاه خدا شفاعت کنند تا این عذاب را از ما بردارد، مگر نه این است که آنها شفیعان درگاه اویند؟! 🌼🌼🌼 نخستین آیه این سوره، خطّ بطلان بر این اوهام کشیده مى گوید: عجله نکنید فرمان خدا براى مجازات مشرکان و مجرمان، قطعا فرا رسیده است (أَتى أَمْرُ اللّهِ فَلاتَسْتَعْجِلُوهُ). و اگر فکر مى کنید بتان شفیعان درگاه اویند سخت در اشتباهید خداوند منزه و برتر از آنست که آنها براى او شریک مى سازند (سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ). بنابراین، أَمْرُ اللّهِ در آیه فوق اشاره به فرمان خداوند در مورد عذاب مشرکان است، و کلمه أَتى هر چند فعل ماضى است، و به معنى تحقق این فرمان در گذشته است، اما مفهوم آن مضارعى است که قطعاً تحقق مى یابد، و این در قرآن فراوان است که مضارع قطعى الوقوع، با صیغه ماضى ذکر مى شود. بعضى از مفسران، نیز احتمال داده اند أَمْرُ اللّهِ، اشاره به خود عذاب است نه فرمان عذاب، و بعضى نیز آن را به معنى روز قیامت گرفته اند، ولى، تفسیرى که ذکر کردیم، از همه اینها نزدیکتر به نظر مى رسد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۱ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ» فرشتگان را با روح (و وحى الهى) به فرمانش بر هر کس از بندگانش بخواهد نازل مى کند. (و به آنها دستور مى دهد) که (مردم را) انذار کنید. (و بگویید:) معبودى جز من نیست. از (مخالفت دستور) من، بپرهیزید! (سوره مبارکه نحل/ آیه ۲) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * از آنجا که هیچ مجازات و کیفرى، بدون بیان کافى و اتمام حجت، عادلانه نیست، در آیه بعد اضافه مى کند: خداوند فرشتگان را با روح الهى به فرمانش بر هر کس از بندگانش که بخواهد نازل مى کند (یُنَزِّلُ الْمَلائِکَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلى مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ). و به آنها دستور مى دهد که مردم را انذار کنید و از شرک و بت پرستى بترسانید و بگوئید: معبودى جز من نیست (أَنْ أَنْذِرُوا أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاّ أَنَا). بنابراین تنها از مخالفت من بپرهیزید و در برابر من احساس مسئولیت کنید (فَاتَّقُونِ). 🌼🌼🌼 در این که منظور از روح در این آیه چیست؟ مفسران گفتگوى بسیار کرده اند، ولى، ظاهر این است که منظور از آن، وحى و قرآن و نبوت است که مایه حیات و زندگى انسانها است. گرچه بعضى از مفسران، وحى را از قرآن، و هر دو را از نبوت در اینجا جدا کرده اند، و به صورت سه تفسیر بیان داشته اند، ولى ظاهر این است که همه به یک حقیقت باز مى گردد. و به هر حال، روح در اینجا جنبه معنوى دارد، و اشاره به هر چیزى است که مایه حیات دلها است، و سبب تربیت نفوس و هدایت عقلها مى گردد. گرچه روح، در سایر آیات قرآن به معانى دیگرى نیز آمده است ولى با توجه به قرائنى که ذکر شد مفهوم روح در آیه مورد بحث، قرآن و محتواى وحى مى باشد. ذکر این نکته نیز لازم است جمله عَلى مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ (بر هر کس از بندگانش بخواهد) هرگز به این معنى نیست که، موهبت وحى و نبوت بى حساب و کتاب است، زیرا مشیت الهى هرگز از حکمت او جدا نمى باشد و به مقتضاى حکیم بودنش این موهبت را در محل شایسته و لایق قرار مى دهد: اللّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ: خداوند مى داند رسالت خود را در کجا قرار دهد. این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که اگر نخستین فرمان الهى به پیامبران، به مقتضاى جمله أَنْ أَنْذِرُوا انذار و بیم دادن است، به خاطر این است که براى بیدار کردن یک قوم گمراه و آلوده به شرک و فساد، هیچ چیز مؤثرتر از انذار نیست، انذارى بیدار کننده، آگاه کننده، و حرکت آفرین!. درست است که انسان هم طالب سود است، و هم دافع زیان، ولى تجربه نشان داده که تشویق در افراد آماده تر، اثر مى گذارد، در حالى که اثر تهدید در آنها که آلوده ترند، بیشتر است، و براى آغاز نبوت باید انذارهاى کوبنده در رأس برنامه باشد. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۱ @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۲ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ» آسمانها و زمین را بحق آفرید. او برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند! (سوره مبارکه نحل/ آیه ۳) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * از آنجا که در آیات گذشته، سخن از نفى شرک به میان آمد در این آیات براى ریشه کن ساختن شرک و توجه به خداوند یکتا، از دو راه وارد مى شود: نخست از طریق دلائل عقلى به وسیله نظام شگرف آفرینش و عظمت خلقت و دیگر از طریق عاطفى و بیان نعمتهاى گوناگون خداوند نسبت به انسان، تا حسّ شکرگزارى او تحریک گردد و سرانجام وى را به خدا نزدیک سازد. 🌼🌼🌼 در آغاز مى گوید: خداوند آسمانها و زمین را به حق آفرید (خَلَقَ السَّماواتِ وَ الأَرْضَ بِالْحَقِّ). حقانیت آسمان و زمین هم از نظام عجیب و آفرینش منظم و حساب شده آن روشن است و هم از هدف و منافعى که در آنها وجود دارد. و به دنبال آن اضافه مى کند: خدا برتر از آن است که براى او شریک مى سازند (تَعالى عَمّا یُشْرِکُونَ). آیا بتهائى که آنها را شریک او قرار داده اند، هرگز قادر به چنین خلقتى هستند؟ و یا حتى مى توانند پشه کوچک و یا ذره غبارى بیافرینند؟! با این حال چگونه آنها را شریک او قرار مى دهند؟! جالب این که خود مشرکان این نظام عجیب و خلقت بدیع را که بیانگر علم و قدرت خالق است تنها از اللّه مى دانستند، ولى، با این حال به هنگام عبادت در برابر بتها به خاک مى افتادند. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ» انسان را از نطفه بى ارزشى آفرید و (این موجود ضعیف) سرانجام (موجودى فصیح، و) مدافع گویا و آشکار خویش گردید. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۴) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * بعد از اشاره به مسأله آفرینش آسمان و زمین و اسرار بى پایان آنها، سخن از خود انسان مى گوید. انسانى که به خودش از هر کس نزدیکتر است، مى فرماید: انسان را از نطفه بى ارزشى آفرید، اما سرانجام به جائى رسید که موجودى متفکر و فصیح و بلیغ و مدافع از خویشتن و سخن گوى آشکار شد (خَلَقَ الإِنْسانَ مِنْ نُطْفَة فَإِذا هُوَ خَصِیمٌ مُبِینٌ). نُطْفَه در اصل به معنى آب کم یا آب صاف است، سپس به قطرات آبى که از طریق لقاح سرچشمه پیدایش انسان مى شود، اطلاق شده است. در حقیقت با این تعبیر، مى خواهد عظمت قدرت خدا را مجسم کند که از قطره آب بى ارزشى چه آفرینش عجیبى کرده است که میان قوس نزول و صعودى او این همه فاصله است. این، در صورتى است که خَصِیم را به معنى مدافع و بیانگر درون خویش بدانیم، همان گونه که در آیه ۱٠۵ سوره نساء مى خوانیم: وَ لاتَکُنْ لِلْخائِنِینَ خَصِیماً: اى پیامبر مدافع خائنان مباش . (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۴ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۳_۴ @ayehsobh

هر صبح یک آیه: 🌺اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم🌺 «وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ» و چهارپایان را براى شما آفرید. در حالى که در آنها، وسیله پوشش، و منافع دیگرى است و از (گوشت و شیر) آنها مى خورید. (سوره مبارکه نحل/ آیه ۵) @ayehsobh

❇ تفســــــیر * پس از آفرینش انسان، به نعمت مهم دیگرى یعنى خلقت چهار پایان و فوائد مختلفى که از آنها عاید مى شود اشاره کرده مى گوید: خداوند چهار پایان را آفرید در حالى که در آنها وسیله پوشش براى شما است و منافع دیگر و از گوشت آنها مى خورید (وَ الأَنْعامَ خَلَقَها لَکُمْ فِیها دِفْءٌ وَ مَنافِعُ وَ مِنْها تَأْکُلُونَ). در این آیه، نخست به مسأله خلقت چهار پایان که دلیلى بر علم و قدرت خدا است، پرداخته، پس از آن به بیان نعمتهاى مختلفى که در آنها وجود دارد مى پردازد و از میان این نعمتها به سه قسمت اشاره کرده: ابتدا مسأله دِفْء که به معنى هر گونه پوشش است مى باشد، (با استفاده از پشم و پوست آنها) مانند: لباس، لحاف، کفش، کلاه، خیمه و دیگر مَنافِع که اشاره به شیر و مشتقات آنست، و سوم گوشت که با جمله وَ مِنْها تَأْکُلُونَ بیان شده است. 🌼🌼🌼 جالب این که در میان این همه فوائد، قبل از هر چیز مسأله پوشش و مسکن را مطرح مى کند; زیرا بسیارى از مردم (به خصوص بادیه نشینان) هم لباسشان از پشم و مو یا پوست تهیه مى شود، و هم خیمه هایشان که آنها را از سرما و گرما حفظ مى کند. و به هر حال، این دلیل بر اهمیت پوشش و مسکن و مقدم بودن آن بر هر چیز دیگر است. نکته دیگر این که آن را قبل از مَنافِع ذکر کرده، اشاره به این که پوشش در واقع براى دفع ضرر است و دفع ضرر مقدم بر جلب منفعت مى باشد. ممکن است کسانى که مخالف گوشت خوارى هستند، این استفاده را از آیه فوق نیز بکنند که خداوند مسأله خوردن گوشت حیوانات را جزء منافع آنها نشمرده، لذا بعد از ذکر مَنافِع با جمله وَ مِنْها تَأْکُلُونَ (از آن حیوانات مى خورید) از آن یاد شده، حداقل این استفاده را از تعبیر فوق مى توان کرد، که اهمیت لبنیات به مراتب بیشتر است. (تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵ سوره مبارکه نحل) @ayehsobh

استاد قرائتی موضوع: تفسیر قرآن نوع:سخنرانی کوتاه سوره مبارکه نحل آیه: ۵ @ayehsobh