eitaa logo
این عمار
3.3هزار دنبال‌کننده
28.9هزار عکس
23.4هزار ویدیو
663 فایل
اتباط با مدیر @fanoodi
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم‌ الله الرحمن الرحیم یادداشت این حقیر، دستاویز پاره‌ای «غرض‌ورزی‌های بدخواهانه» و «سوءبرداشت‌های بدبینانه» واقع شد. از غرض‌ورزانِ کمین‌کرده و بی‌صداقت درمی‌گذرم که همواره، حریصِ غوغاسالاری‌های آغشته به دروغ‌ و فریب هستند. و چون طبیعت‌شان این‌چنین است، گفتگو با ایشان بی‌حاصل است. «جریان تحریف» که «خسارتِ محضِ برجام» را بر مردم تحمیل کرده و «دولت عبرت» را رقم زده، در پی موج‌سازی در مقابل «بازسازیِ انقلابی» است؛ به هر طریقی و اینک از روزنۀ دوگانه‌های «مرجعیّت مستقل/ مرجعیّت وابسته» و «نقادی/ توهین». باید پرسید که «دفاع ابزاریِ» اینان کجا و «نقد صادقانۀ» ما کجا؟ امّا به بزرگان و دلسوزان و نیک‌اندیشانی که از آن نوشته، ستیزه‌جویی با مرجعیّت و بی‌حرمتی به آن مرجع عالی‌مقام را دریافته‌اند، صمیمانه و از عمق دل می‌گویم: به «مرجعیّتِ فقهای گرانقدار» معتقدم و «تضعیف مرجعیّت» را عینِ «تضعیف اسلام» می‌انگارم، و همچنین نسبت به مراجعِ والامرتبه و عزیز، خویش را هیچ و خاکسار می‌شمارم، از جمله به حضرت آیت‌الله العظمی صافی‌گلپایگانی، این فقیهِ خدااندیش و پارسا - که دیروز، «کارگزارِ صدیقِ انقلاب» بوده‌اند و امروز، «حامیِ ریشه‌دارِ انقلاب» هستند - «ارادت ایمانی» دارم. فارغ از این‌که فاصلۀ میان این نویسندۀ ناچیز و آن فقیه بزرگ، از حساب و شمار بیرون است، دربارۀ فرازی از تحلیل سیاسیِ ایشان، «ملاحظه‌ای انتقادی» داشتم. ازاین‌رو، سطوری در نقد سخن سیاسیِ ایشان نگاشتم، امّا «صراحت» و «شفافیّت» این قلم به «تندی» و «گزندگی» سوق یافت و آن نوشته، متناسب با «منزلتِ مرجعیّت» نبود. البتّه حسّاسیّت نسبت به احتمال «بازتولیدِ سیاست خارجیِ التماسی»، مرا برآشفته کرد و قلمم را شعله‌ور. «غیرت انقلابیِ» این فرزند، سببِ تراوش برخی «عباراتِ غلیظ» نسبت به آن پدر معنوی شد. هر چند دفاع مطلق از «ارزش‌های بنیادینِ انقلابی» و «نقادیِ شجاعانه»، فضیلت است و من در «تبیین» و «روشنگری» و «آرمان‌خواهی» و «انقلابی‌گری»، عهدِ خون با ولیّ حکیم‌ بسته‌ام، امّا سخن‌گفتن با «بزرگان قوم» - که عمری را در تعبّد و دیانت خالصانه سپری کرده‌اند - قواعد و آداب متمایزی دارد. امید است که آن فقیه بزرگوار، این «جسارت جوانانه» را بر من ببخشد و اعتذار مرا بپذیرد که میان «غرض» و «غفلت»، تفاوت است. دست‌بوس و قدردان آن وجود شریف هستیم. ۹ آبان ۱۴۰۰
•[ 🎤 ]• 💠 🖌/ 🔥 موضوع: دولت انقلابی و هزینۀ تغییر ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ 1️⃣ انتخابات برگزار شد. دولتی رفت و دولتی آمد. رئیس‌جمهور، تغییر کرد. دولت جدید، دولت انقلابی است و سیاست‌های انقلابی را در پیش گرفته است. ما در انتظار به‌ثمرنشستن این سیاست‌های جدید و وعده‌های انتخاباتی هستیم. 2️⃣ آیا «تصویرِ پیش‌گفته»، همۀ واقعیّت است؟! مگر «تأثیرها» و «پیامدها»ی سیاست‌های پیشین، به این زودی‌ها برچیده می‌شوند؟! چگونه می‌توان توقع داشت که آن همه «لطمه‌های بنیانی» و «آسیب‌های عمیق»، در یک سال و دو سال، جبران شوند؟! 3️⃣ جبرانِ کاری که دولت فاجعه‌خیز و مصیبت‌بارِ اعتدال‌گرا، با معیشت و اقتصاد مردم کرده است، محتاج «صبوری» است. توقع «معجزه» از دولت انقلابی، خطاست. «مجال» دهیم که رئیس‌جمهورِ شریف و خدوم، «گام‌های اصلاحی» را یکی پس از دیگری بردارد و گره‌ها را بگشاید. 4️⃣ «تلاطم‌ها» و «نوسان‌ها»ی کنونی، بخشی از دردهای این «تغییر ریل» هستند. چاره‌ای نیست؛ نمی‌توان از «گذشته» بگریزیم و «اکنونِ بریده از گذشته» بسازیم. گذشته بر ما سایه افکنده و در هر گام، ما را به خود «مشروط» ساخته است. این «تعیین‌شوندگیِ پیشینی»، پاره‌ای از واقعیّتِ اجتناب‌ناپذیر است. به اندازۀ اشتباه‌ها و خطاهای گذشته، باید «تغییر مسیر» بدهیم و این «دگرگونی» و «چرخش» هرچه بزرگ‌تر است، «دشواری‌ها» و «دردها»یش نیز بیشتر است. 5️⃣ اگر در «مسیر درست» قدم برداشتیم، پس از «تکانه‌ها»ی حرکت در این مسیر نهراسیم. عاقلانه این است که این «هزینه‌های کوتاه‌مدّت» را بپردازیم تا «جابجاییِ ساختاری» و «چرخشِ سیاستی» رخ بدهد و وارد افق تاریخیِ جدیدی بشویم. جامعه‌ای که رشدِ فکری یافته، اهل «محاسبه‌های راهبردی» و «ارزیابی‌های کلان» است و برای خوشی و شادکامی در اکنونِ گذرا، «آینده‌فروشی» نمی‌کند و «فردای تباه‌شده» را رقم نمی‌زند. 6️⃣ «شتاب‌زدگی» و «بی‌صبری»، آفت مهلکِ حرکت‌های تاریخی است؛ پا بر زمین کوفتن و تحقّق وعده‌ها را در کوتاه‌مدّت طلبیدن، حربه‌ و حیله‌ای که جریان غیرانقلابی برای «بازگشت به گذشته» و «ملامتِ دولت انقلابی» در پیش گرفته است. می‌خواهند با ناامیدسازیِ بدنۀ اجتماعیِ دولت انقلابی، «نتوانستن‌ها»ی خودشان را به «نشدن» تعبیر کنند و به متنِ قدرت بازگردند. 7️⃣ سخن در این نیست که «اعتراض‌های مردمی»، ناصواب هستند و باید مسیر سکوت در پیش گرفت و زبان در کام کشید. باید زبانِ انتقاد، گشوده باشد، امّا نباید غفلت کرد که این دردها و مصائب، ریشه در چه دولتی و چه سیاست‌هایی دارند و چه کسانی چنین کردند و رفتند و اینک نتایجِ مخرّبِ سیاست‌های‌شان، زندگیِ روزمرّۀ ما را گرفتار تلخی کرده است. «مقصرانِ بی‌تدبیر»، در پسِ پرده نشسته‌اند، امّا «دولت انقلابیِ نوپا» باید پاسخگوی زنجیرۀ علّیِ سیاست‌های غلطِ آنها باشد. 🔖 🖇 🖇 🖇 (۲۲) 🍃🌀🍃 https://eitaa.com/joinchat/3105030160C48eb92cb10 این عمار ─┅═ঊঈ🍃🍂🍁🍃ঊঈ═┅─