⭕️یاد غریب🥀 ◀️‌اگر من به این باور برسم که غایب بودن تو، بزرگ ترین مصیبت است، آن وقت است که بر این مصیبت، اشک می‌ریزم. ◀️امام، همچون پدری مهربان است، وقتی او از دیده‌ها پنهان باشد، روح انسان، احساس یتیمی می‌کند، این روزگار، روزگار یتیمی شیعیان است. اگر بفهمم که جدایی از تو، از هر بلایی سخت تر است، با تمام وجودم حس می‌کنم که این زمان، زمان گریه است، باید اهل معرفت باشم تا درد جدایی تو را درک کنم، کسی تشنه درمان می‌شود که اهل درد باشد. ◀️جوان که بودم با صاحب دلی آشنا شدم، گاهی نزد او می‌رفتم و از او می‌خواستم برای کمال و سعادت به من توصیه ای بنماید، او به من چنین می‌گفت: «برای فراق آقا، گریه کن! همه خوبی‌ها در این گریه است». ◀️این سخن، سخنی از روی معرفت بود، ولی من ندیده‌ام به شخص دردمندی بگویند: «ناله کن! »، دردمند خودش ناله می‌کند، چون درد دارد، یتیم خودش گریه می‌کند، چون درد یتیمی دارد، او در فراق پدر اشک می‌ریزد و به سر می‌زند. ◀️منظور آن صاحب دل آن بود که باید دردمند فراق تو شوم، باید از درون از این غم بسوزم، آن وقت است که اشک جاری می‌شود. این اشک چشمی که از روی دردمندی است به انسان جهت می‌دهد، زندگی انسان را عوض می‌کند، فکر و اندیشه او را به سوی روشنایی می‌برد. ◀️از ما خواسته اند که صبح جمعه ها، دعای «ندبه» بخوانیم، «نُدبه» به معنای گریه و اشک و ناله است، کسی که فهمید از چه سعادتی محروم شده است، هر لحظه برای آمدن تو دعا می‌کند، او اشک می‌ریزد و با تو نجوا می‌کند. * * * 💠در اینجا قسمتی از دعای ندبه را ذکر می‌کنم: 🌾آقای من! کاش می‌دانستم که کجایی؟ کاش می‌دانستم در کدامین سرزمین یا منطقه اقامت داری؟ 🌾 بر من سخت است که دیگران را ببینم امّا تو را نبینم! آقای من! تا به کی حیران و سرگردان تو باشم؟ تا به کی و چگونه با تو سخن بگویم؟ 🌾با چه زبانی راز دل با تو بگشایم؟ بر من سخت است که پاسخ و سخنان فریبنده از غیر تو بشنوم، امّا سخن زیبای تو را نشنوم! بر من سخت است که بر تو گریه کنم و ببینم مردم تو را از یاد برده اند! 🌾بر من سخت است ببینم که تو گرفتار غیبت شده ای و دشمنانت جلوه نمایی می‌کنند! آیا کسی هست که مرا یاری کند و با من هم ناله شود و من ناله فراق طولانی از دل برکشم؟ 🌾آیا کسی هست که زاری و گریه کند و چون تنها باشد، من در گریه کردن، او را یاری کنم؟ 🌾آیا چشمی گریه می‌کند تا چشم من او را یاری کند و زار زار بگریم؟ چه زمان به حضور مهربان تو می‌رسیم و از دیدار تو سیراب می‌شویم؟ کی می‌شود که از چشمه‌های زلال تو بهره مند شویم، به راستی که تشنگی ماطولانی گشت... ‌📚 #یاد_غریب ✍مهدی خدامیان ارانی #غِربت_امام