eitaa logo
از جان نوشت🥰
88 دنبال‌کننده
32 عکس
4 ویدیو
0 فایل
دل نوشته هایی که از عمق جان است...📝 کپی با ذکر منبع❤️ در همه دير مغان نيست چو من شيدايي✍🏻
مشاهده در ایتا
دانلود
دیدار روی ماه از وقتی که در کودکی ایشان را از قاب تلویزیون دیده ام. تمنای حضور در محضرشان را داشته ام. بارها در عالم رؤیا به دیدارشان رفته ام. اما در عالم واقع دلیلی نبود برای اینکه لیاقت ملاقتشان را داشته باشم. سال ها در خودم جست و جو میکنم که چه دارم؟ و هر بار دستانم تهی تر از قبل است. دو سه باری که در ابتدای سال مشهد بوده ایم به دیدار ایشان رفته ام. و از دور سعی کرده ام خوب ببینم. اما زیادی جمعیت مانع میشد.دل خوش بودم که ساعتی در اتمسفری نفش کشیده ام که ایشان نفس کشیده بود و سخن گفته بود. دست روزگار ما را به قم کشاند. و من خوش حال بودم که مردم قم ۱۹دی ها به دیدار یار خراسانی خویش می روند. اما هر سال با اینکه اسم می نوشتم. هیچ وقت نامم در قرعه کشی در نمی آمد. و هر بار با ناراحتی بیشتر به توفیق نداشته ام فکر میکردم. اما امسال... امسال حاج قاسم، رفیق خوب حضرت آقا را واسطه قرار دادم. گفتم من که توفیق ندارم. اما درهم انتخاب کنید. دو سه روز است که اسمم در آمده، و هر لحظه به این دیدار فکر میکنم و به لحظه رسیدن... امیدوارم این بار بتوانم به خوبی روی ماه حضرت آقا را ببینم. راستی، در لا به لای حس های گوناگونم گوشه ی دلم به این مشغول است که ای سرور و مولای ما، ما برای دیدن نائب تان اینگونه شوق حضور داریم. شما بیایی چگونه مشتاق دیدار روی ماهت هستیم؟ بگو کجایی و در کدام منزلی تا ما به حضورت رسیم؟ ما سرمایه ای نداریم تا لیاقت حضور در محضرتان را داشته باشیم، می شود شما هم درهم بخرید و به ما اذن ملاقات دهید؟ يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ اى عزيز، به ما و خانواده ما آسيب رسيده است و سرمايه‏ اى ناچيز آورده‏ ايم بنابراين پيمانه ما را تمام بده و بر ما تصدق كن كه خدا صدقه‏ دهندگان را پاداش مى‏ دهد (سوره یوسف آیه ۸۸) ✍🏻مریم زارعی ؟ https://eitaa.com/az_jan_nevesht
دیدار روی ماه۲ یارب دلم دیوانه شد مفتون صاحبخانه شد امشب دل رسوای من دیوانه پیمانه شد مست می نابش شدم در این خراب آباد دل امشب دل شوریده ام آواره میخانه شد بچه بغل به سمت بیت حضرت آقا میرفتم. از یک آقایی پرسیدم:«ورودی کدوم سمته؟» گفت :«همینجا یه ذره جلوتر.» وارد شدم صف بود. خانمی گفت :«شما کارت ملاقات داری؟» گفتم:« آره» گفت:«پس برو داخل» رفتم داخل گوشی را تحویل دادم. رفتم سمت گیت بازرسی. کمی معطل شدیم. چون محیط برای زینب جدید بود و تازه از خواب بیدار شده بود، از آغوشم پایین نمی آمد. هر دو دستم درد گرفته بود. اما شوق دیدار، خسته ام نمیکرد. بعد از بازرسی وارد زینبیه شدیم. کیک و چایی میدادند. چون میخواستم هرچه زودتر به حسینیه برسم تا مکان بهتری نصیبم شود. فقط دوتا کیک برداشتم یکی برای خودم یکی برای زینب. خادم گفت قبل از ورود به حسینیه بخورید.داخل نبرید. همینطور که راه میرفتم تا به حسینیه برسم کیک را خوردم. خیلی مزه خوبی داشت انگار همین الان تازه از تنور شیرینی پزی درآمده باشد. نزدیک حسینیه شدم. کفش هایمان را تحویل دادم. وارد که شدیم. دم در یک کاغذ مستطیلی کوچک که شعر بود را به ما دادند. فرش های آبی رنگ همیشگی حسینیه چشمم را گرفته بود. بعد هم آیه «وذکرهم بایام الله» حس کردم چقدر محیط کوچکتر از آن هست که تصور میکردم. هنوز ردیف های جلو کامل پر نشده بود. رفتم کنار مرز بین خانم ها و آقایون جایی پیدا کردم و نشستم. گفتم اینجا بشینم اگر همهمه ی جمعیت زیاد شد. زینب اذیت نشود. آقای شالبافان آمدند و با هم شعر را تمرین کردیم تا زمانی که حضرت آقا تشریف می آورند.هماهنگ باشیم. زینب هم خیره خیره به همه جا نگاه میکرد. یک ساعتی تقریبا نشسته بودیم. با خانم ها از این صبحت میکردیم که هر کدام چگونه و از کجا کارت ملاقات گرفتیم. کسی از سمت آقایون بلند شد و گفت آقا اومد. خانم ها هم بلند شدن منم فوری بلند شدم تا آقا را ببینم. اما آقا نبود الکی گفته بودن. جمعیت زیاد بود و جا تنگ، زینب کلافه شده بود. نشستم. خادم گفت:« آقا اومد بلند نشو تا جات رو از دست ندی». زینب هم در حال خوابیدن بود، منم بلند نشدم. آقا که آمدند. همه بلند شدند فقط چند نفری نشسته بودیم. همهمه ای به پا شد. زینب ترسید و گریه کرد. کمی هم هوا گرم شده بود. گریه اش شدت گرفت. آب داشتم اما هر چه اصرار کردم نمیخورد. خانمی که با همهمه ی جمعیت نزدیک ما شده بود و جایی برای نشستن نداشت. تا دید زینب گریه میکند. گفت:« وای چرا بچه رو آوردی؟ حالا اینو نمیوردی نمیشد؟ داره خفه میشه! پاشو برو بیرون». گفتم:«آروم میشه خانم. یکم ترسیده». اما باز هم تکرار کرد. بلند شدم کمی تکانش دادم آب به او دادم تا آرام شود. آرام شد، نشستم، دوباره گریه کرد. همان خانم باز هم حرف هایش را تکرار کرد. از اعماق وجودم و با التماس چشم هایم به زینب نگاه کردم و گفتم:«مامان خواهش میکنم آروم شو». اما زهی خیال باطل! خادمی در جلو بود وگفت:« دیگه نمیتونی بلند شی اگر بلند شدی باید بری بیرون». (جمعیت داشتن شعر رو میخوندن) گفتم:«نمیرم. همینجا آروم میشه.» خادمی هم پشت سرم بود گفت:« پاشو آقا رو ببین برو بیرون بعدشم برو بالای حسینیه آقا رو راحت میتونی ببینی». من بلندشدم که حضرت آقا را ببینم. خادمی گفت:« باید بری بیرون.» منم گفتم صبر کن لحظه ای ببینم بعد میروم. زینب همچنان گریه میکرد. گفت:« برو یه آب به صورتش بزن، آروم شد، بیا داخل ببین!» یک لحظه برگشتم و آقا را دیدم، انگار یک ماه پر نور در قالب یک انسان، بیشتر از مهر و عطوفتش، جلال و شکوهش چشمم را گرفت. اما خادم دست گذاشته بود به روی شانه ام و چند بار گفت برو خانم برو عزیزم. من هم رفتم. (سخنرانی آقا شروع شد) زینب خوابید. آمدم تا به داخل بروم خادم اجازه نداد. گفتم:«همین الان خودتون گفتین برو آروم شد بیا.» گفت :«من گفتم؟» گفتم :«چه فرقی داره، یا خودتون گفتین یا همکارتون». گفت:«نمیشه خانم جمعیت زیاده، همین الان چند بار به من تذکر دادن». گفتم:« فقط یه لحظه آقا رو ببینم قول میدم برگردم». گفت:« نه» خیلی اصرار کردم اما اجازه نداد. خیلی دلم شکست، رفتم بالای حسینیه تا از آنجا ببینم خادم ها اجازه ندادند. گفتند تجمع میشه. اومدم یه گوشه نشستم های های گریه کردم. سخنرانی دیگه رو به اتمام بود. دوباره بلند شدم، رفتم از بالا ببینم، جمعیت زیاد شده بود تا همه را کنار زدم . حضرت آقا رفتند... و من ماندم و یک دلِ شکسته... ناهار هم دادند اما من که اصلا نمیتوانستم غذا بخورم. فقط نماز را توی زینبیه خواندم و به خانه برگشتیم... و دلی که مضطرب تر از قبل برای دیدار روی ماه میتپد... و اشکی که همچنان روان است. گفتم ببینمت، شاید که از سرم دیوانگی رود زان دم که دیدمت دیوانه تر شدم... ✍🏻مریم زارعی *عکس زمانی هست که داشتیم خارج میشدیم. https://eitaa.com/az_jan_nevesht
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در وصل هم ز شوق تو ای گل در آتشم عاشق نمی شوی که ببینی چه میکشم
چجوری درس میخونی؟ اینطوری که یه خط میخونم. زینب میاد میگه آب، آب بهش میدم. میام یه خط میخونم. زینب میاد میگه به به... یه چیزی بهش میدم...میام بخونم یه خط میخونم. زینب میاد میگه سلام... میفرستمش دنبال نخود سیاه😂 باز یه خط میخونم باز میاد و این داستان تا وقتی که بیداره ادامه داره😂😂😂 و بعد به نظرتون این یه خط یه خط ها رو فهمیدم؟ قطعا نه😂😂 شاید بگید خب از اول هم آب و خوراکی بهش بده بعد بیا بخون. اما نمیشه چون بعد آب رو میریزه تو خوراکی ها و یه چیز وحشتناکی میشه.😐🙄 البته وقتی پفیلا باشه و بهش بدم ده دقیقه یه ربع راحت میتونم ده خطی بخونم😁 🤣 👀 https://eitaa.com/az_jan_nevesht
کتابخانه از آسانسور بیرون می آیم، به در ورودی که میرسم بوی قهوه و نسکافه و کاپوچینو به مشامم می رسد. حالا بد هم نیست به هر حال می خواهند خوابشان بپرد. اما شاید انتظارم از کتابخانه چیز دیگری باشد. وارد می شوم. اوه اوه چقدر شلوغه! همیشه زمان امتحانات کتابخانه شلوغ تر از زمان های دیگراست. شما فردای آخرین امتحان بیا، چهار پنج نفر بیشتر نیستند. بین راهرو ها راه میروم تا جایی پیدا کنم برای نشستن؛ اکثر صندلی ها و میزها پر از کتاب است. معلوم است جای کسی می باشد. به انتهای راهرو اول میرسم. جایی پیدا نمیکنم. سمت راهرو بعدی میروم. یا کتاب گذاشتند یا ماگ! میز و صندلی هایی که نزدیک پریز برق هست را که دیگر نگویم... حتی برای شارژر گوشی هم که شده باشد آن را گرفته اند! حتی رؤیت شده کسی کنار پریز برق گوشی خود را به شارژ زده و فیلم سینمایی می بیند.حالا فرض کن اگرلپ تاپ داشته باشی و بخواهی کنار پریز باشی. باید ماه ها قبل آمده باشی تا جایی را از قبل گرفته باشی! بعضی از میزها که پیشرفته تر هم هستند هم روی صندلی پتو گذاشتند هم روی میز کتاب و هم شیشه مقابل را پر از کاغذهای کوچک رنگی رنگی کرده اند، خب چه اشکالی دارد؟ کار از محکم کاری عیب نمی کند. بعضی ها خیلی پیشرفته ترند. مثلا با ماژیک! روی شیشه نکات مهم درسی شان را نوشته اند. همینطور که این افکار در ذهنم مرور می شود یک جای خوب که صندلی بالشتی هم دارد پیدا میکنم.به محض اینکه با خوشحالی میخواهم بنشینم یک کاغذ کوچک نگاهم را جلب میکند: «قشنگم لطفا صندلی رو بر ندار❤️» و من مات و مبهوت به این فکر میکنم، مگر کتابخانه جای عمومی نیست! *رفتم به یکی از مسئولان گفتم، گفت کمد نداریم. کتاب ها سنگینه گفتیم بذارید همینجا. اما خودمانیم می شود با گذاشتن یک قفسه و اعلام کردن اینکه همه کتاب هاشون رو اینجا بذارن، تدبیر بیندیشیم. بارها اومدم و نتونستم جایی کنار پریز پیدا کنم تا از لپ تاپ استفاده کنم. در حالی که صندلی ها خالی است اما وسایل روی آن چیده شده! ✍🏻مریم زارعی https://eitaa.com/az_jan_nevesht
کلاس درس ماجرای جنگ های رسول خدا را بارها خوانده ام. مخصوصا جنگ بدر را. حتی سوره ی انفال هم بارها خوانده ام. اما در این کلاس جوری استاد آیات را تطبیق می دادند؛ با وقایع تاریخی گذشته و مسائل امروز جهان و حتی خودسازی و گیر و دارهایِ درونیِ ما انسان ها، که بیش از حد برایم جذاب و قابل تامل بود. فرض کنید خسته و خوش حال از پیروزی در جنگ، از معرکه ی جنگ به سمت شهرمدینه بیایید و در مسجد نوسازی که کف آن خاک است و ستون هایش از تنه ی درخت نخل است بنشینید و فرمانده ی جنگ، رسول خدا، مقابلتان باشد و حرف خدا را با زبانش جاری کند. آن هم نه حرف ظاهری و چیزهایی که دیده ای، بلکه حرف هایی باطنی، حرف هایی که هم خبر از نهانِ دلِ دوست می دهد و هم خبر از نهانِ دلِ دشمن. هم دست خدا را نشان می دهد هم کمک رسانی ملائکه. خداوند با زبان پیامبر، هم مسلمانان را امیدوار میکند و هم از آنان دل جویی میکند... هم تذکر می دهد تا حواسشان باشد و هم دست محبت به سرشان می کشد؟! به این فکر میکنم چقدر لذت بخش است در محضر رسول خدا بودن و صحبت های خدا را از لسانِ پر مهر و محبت پیامبر شنیدن! کاش ما هم که در پی حوادث گوناگون و در جهادِ اکبرِ درون، وقتی خسته و نالان، از کارزار جنگ به خانه و کاشانه ی خود می آمدیم، ندایی از درونمان میگفت: يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ* و آخرین حرف و شاید ما حصل کل این کلاس در این ترم، و حتی در این یادداشت، حرف استاد باشد که فرمود: هر جا گرفتار شدید و کارد به مغز استخوانتان رسید، خود را در دامان پر محبت رسول خدا بیندازید، و بدانید رسول خدا آنقدر با محبت است؛ که شمارا به خاطر اشتباهاتتان تنبیه نمی کند و خواسته ی دلتان را حتما و قطعا و یقینا به استجابت می رساند . اللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ وَغَیْبَهَ وَلِیِّنا... ✍🏻مریم زارعی *ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺍﮔﺮ [ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﻣﻮﺭﺗﺎﻥ ] ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭘﺮﻭﺍ ﻛﻨﻴﺪ ، ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ [ ﺑﻴﻨﺎﻳﻲ ﻭ ﺑﺼﻴﺮﺗﻲ ﻭﻳﮋﻩ ] ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺣﻖ ﺍﺯ ﺑﺎﻃﻞ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻰ ﺩﻫﺪ ، ﻭ ﮔﻨﺎﻫﺎﻧﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺤﻮ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ، ﻭ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺁﻣﺮﺯﺩ ; ﻭ ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻓﻀﻞ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ .(سوره انفال آیه٢٩) **توصیه میکنم ابتدا ماجرای جنگ بدر را در تاریخ بخوانید و بعد معنی سوره انفال را مطالعه کنید. https://eitaa.com/az_jan_nevesht
آخرالزمانِ فتنه خیز ایام امتحانات هست و اتفاقات گوناگونی که در کشور و جهان می افتد! اتفاقات تلخی که بغض می شود و گلوگیرمان! با خودم فکر میکنم شاید یکی از دلایل اینکه شیخ طوسی، شیخ طوسی شد. شیخ بهایی، شیخ بهایی شد. و شیخ انصاری، شیخ انصاری! به جز مجاهدت اکبر و هجرت و کوشش و درس خواندن! این بود که تا خبر تلخی میخواست به آنها برسد، از زمان حادثه تا رسیدن خبر، کمِ کمْ یک ماه گذشته بود. در کتاب نخل و نارنج میخوانیم که تا نامه ی خبر درگذشت پدر یا مادر شیخ مرتضی انصاری به او رسید. یک ماه طول کشید. و از این قبیل گزارش ها کم نبوده است. اما زمان ما، یا بهتر بگویم آخر الزمانی که ما با آن دست و پنجه نرم میکنیم! هنوز بغض خبر قبلی را فرو نخورده ایم، خبر بعدی رسانه ای میشود. تا بیاییم با خود حلاجی کنیم خبر تلخ گذشته را، خبر تلخ تر از آن رخ می دهد. فتنه پشت فتنه، ترور پشت ترور، ما هنوز بغض شهادت حاج قاسم را فرو نخورده بودیم که اتفاق تلخ هواپیمای اوکراینی افتاد. و بعد خبر شهادت دانشمند عزیزمان دکتر فخری زاده رسانه ای شد. هنوز تلخی چون زهرمار ترور این شخصیت علمیِ برجسته بر دهانمان بود؛ که خبر وفات عالم وارسته آیت الله مصباح به گوشمان رسید. و بعد از آن فتنه های گوناگون از زن، زندگی،آزادی بگیر تا انواع و اقسام جنگ های شناختی در فضای مجازی. غزه، ترور سیدرضی موسوی و العاروری و سر انجام تلخی ترور زائران مزار حاج قاسم! ما که عادت کرده ایم دائما بعد از دو روزی اشک و آه، بغض فرو ببریم و به حرکت خود ادامه دهیم. اما خبر انتقام سپاه از ترور مردم کرمان برای ذره ای هم که شده دلمان را شاد کرد و مسیر پیمودن صعود تا قله را کمی هم که شده هموارتر کرد. گرچه دلمان پاره پاره و اشکمان جاری است اما امیدواریم به ظهور مولا و صاحب اختیارمان... او می آید... ✍🏻مریم زارعی https://eitaa.com/az_jan_nevesht
تکیه بر توان داخلی شاید اگر سر مربیِ قبلیِ تیم ملی ایران کارلوس کی روش بود. این بار هم چون حریف(ژاپن) را قَدَر تر از ایران میدانست. یک تاکتیک دفاعی میچید و ما الان در بهترین حالت با یک دفاع جانانه در ضربات پنالتی باخته بودیم! نمیخواهم بگویم آقای کی روش خوب نبود،کاری نکرد و... که قطعا ایشان هم تاثیرات مثبتی در تیم داشتند و این را باید کارشناس فوتبال بررسی و بیان کند. من میخواهم بگویم، ما بارها و بارها در میدان های متعدد چه ورزشی چه علمی چه نظامی و... ثابت کردیم؛ اگر غیرت مندانه و با تکیه بر مقدسات و توان داخلی بجنگیم قطعا پیروزیم! حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار جمعی از جوانان نخبه و صاحب مدال در المپیاد های جهانی واعضای تیم ملی والیبال جوانان کشور که بر بام قهرمانی ایستادند،کسب این موفقیت بزرگ را با سرمربی ایرانی بسیار خرسندکننده و مهم دانستند و تأکید کردند: «من همواره معتقد بوده‌ام که مجموعه‌های ورزشی کشور شایسته است، سرمربی ایرانی داشته باشند*». حقیقت این است که فرهنگ ما می توانیم در همه ی عرصه های علمی، ورزشی، نظامی و... جواب گو بوده، هست و خواهد بود. امروز جوانان غیور ما با تلاش و جنگندگی و سرمربی گری یک ایرانی، برای بار دیگر نشان دادند: ما می توانیم اگر بخواهیم! 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 ✍🏻مریم زارعی *تاریخ انتشار:۱۶ مرداد ۱۳۹۸ https://eitaa.com/az_jan_nevesht
الحمدلله که گرفتارم پیر زن با قامتی سبز پوش، آرام و آهسته آمد و گوشه ای نشست و پشت به قبله به دیوار تکیه داد. دیواری که مشبک به چهارضلعی ضریح مانند بود و نور سبز آن را پوشانده بود و رو به رویش دری بزرگ و طلایی رنگ بود که نقوش آبی لاجوردی درون آن را زیباتر کرده بود. و بعد از در، ضریح کسی بود که خود را عبدی من عبید محمد معرفی کرده بود و عالم و آدم ریزه خوار خوان با کرم او هستند. همان کسی که أبواه هذه الامة است. همانی که باب شهر پیامبر است. به چهره ی پیر زن میخورد بغضی چندین ساله داشته باشد. آرام بود و محو تماشای ضریح پر جلال و جبروت مولای متقیان، ناگهان بغض اش شکست و با لهجه ی کُردی زیبایش گریه کرد و نالید و با امامش حرف زد. به جهت لهجه ای که داشت زیاد متوجه حرف هایش نبودم. اما سوز و آه درونش مرا محو تماشایش کرده بود. خانمی سی چهل ساله که همراهش بود کنارش نشسته بود و با گریه هایش ، گریه میکرد. وقتی تمام شِکوه و گلایه هایش را به بابایش علی بن ابیطالب بیان کرد. گفت :«ای خدای علی صدای مرا بشنو.» و شدت اشکش بیشتر شد. با همان حزن و غم ، بار دیگر گفت:«الحمدلله که گرفتارم، الحمدلله که گرفتارم، الحمدلله که تو را دارم.» چیزی شبیه برق سه فاز من را گرفت. حیران از آن خانم سی چهل ساله همراهش پرسیدم:«داغ فرزند دیده؟» به نظرم فقط مصیب عظیمی میتوانست این همه آه درون او را زیاد کند. خانم گفت:« مشکل زیاد داشته اما مهم ترینش این است که یک دختر هم سن من دارد که فلج است و هنوز او را تر و خشک میکند. داره دعا میکنه که نکنه من بمیرم و دخترم مقابل چشم دیگران خوار و ذلیل شود ، اول او را ببر بعد من را!» حیرتم بیشتر شد از مادر رنج کشیده ای که مرگ فرزندش را زودتر از خودش میخواهد! البته همین هم از مهر زیاد مادری است، که دوست ندارد بعد از خودش کسی با چشم حقارت به دختر فلج چهل ساله اش نگاه کند! مادر بودن بیماری لاعلاج است! همان طور که با چشمان تار حاصل از اشک دیده ام به تماشای او نشسته بودم، از خودم خجالت کشیدم. که نهایت غم من چیست؟ آیا مانند او زبانی برای شکر دارم؟ محو تماشای ضریح بودم با خودم فکر میکردم، باباعلی تو‌ چقدر مریدان عارفْ مسلک داری، بی سواد و باسواد، دارا و ندار فرقی ندارد، کافی است با عمق جانش سمت تو بیاید. بابا علی جان ما را در جرگه ی مریدان و عارفان و سالکان راهت قرار بده و روز به روز به محبت و معرفت ما نسبت به خودت بیفزا.* ✍🏻مریم زارعی *به تاریخ: دوم فروردین ماه 1403 دهم رمضان1445 https://eitaa.com/az_jan_nevesht
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
ای قدس به تو از جان سلام الیوم یوم الانتقام
فراق و وصل امشب، محرم نیست اربعین نیست شب جمعه هم نیست حتی روز زیارتی امام حسین علیه السلام هم نیست، اما مثل همیشه دل من در تب و تاب زیارت امام حسین علیه السلام هست. آقای امام حسین علیه السلام، نمیدونم چرا؟ اما دلتنگی ما برای شما خوب نمیشه! بد تر میشه. کنار ضریحت هستیم خوبیم، میایم تو صحن دلمون برا ضریح تنگ میشه، میایم تو بین الحرمین دلمون برا صحن تنگ میشه، میریم تو هتل دلمون برا بین الحرمین تنگ میشه، میایم خونه هنوز عرق راه خشک نشده دلمون جوری برات تنگ میشه که انگار سال های سال هست که از شما دوریم! ارباب جان، به این فکر میکنم اگر قرار باشه اون دنیا، شما رو نبینیم، چکار کنیم؟ تازه اگر عاقبت بخیر شیم و بریم بهشت، میگن هر هزارسال یک بار جلوه میکنی! قربونت برم، میشه با ما یه جور دیگه معامله کنی؟ یه جوری که همیشه ی همیشه کنار خودت باشیم؟ آقای امام حسین علیه السلام، خودت بگو فکیفَ أصبرُ علیٰ فِراقِک؟ فراق و وصل مرا میکشد به یک میزان ✍🏻مریم زارعی پ ن: الان دلم همینجای ضریح رو میخواد دقیقا😭 ❤️ https://eitaa.com/az_jan_nevesht
تشکیل دولت اسلامی با وجود اینکه حال روحی مناسبی نداشتیم، اما با دوستان تصمیم گرفتیم،به خاطر احترام به استاد سر کلاس برویم. ساعت هشت و نیم بود،منتظر بودیم استاد تشریف بیاورند. استاد بسیار جدی است، در طول دو ترم، ندیده ام به جز سلام و احوال پرسی، صحبتی غیر از مباحث درسی داشته باشد. استاد کمی با تأخیر آمدند. بعد از لحظه ای سکوت، با بغض سلام و احوال پرسی کردند و شهادت مظلومانه ی آقای رییسی و همراهانشان را تسلیت گفتند، ناگهان بغضشان شکست و بلند گریه کردند. ما هم هم چنین. بعد از دقایقی فرمودند: مظلوم بودند از این جهت که جمهوری اسلامی برد تمدنی و جهانی دارد، اما کسانی در داخل نمیگذارند و نمیخواهند که انقلاب به اهداف امام خمینی و امام خامنه ای نزدیک شود. فرمودند: ما سه دسته مسئول داریم، مسئول جاهل، مسئول مغرض، مسئول عالم، دلسوز و مردمی. مسئول مغرض با مانع تراشی های عمدی نمیگذارد و نمی‌خواهد کشور حرکت کند. مسئول جاهل با ندانستنِ هدفِ انقلاب مانع است. و اما مسئول عالم مردمی و دلسوز. ما کمتر کسانی را داریم که از نوع سوم باشند. و نوع سوم بود. کسی که هم شناخت داشت از حرکتِ تمدنیِ امام خمینی و هم دلسوز بود و هم دغدغه ی مردم را داشت. به حرف های استاد فکر میکنم، به اینکه اگر به گفته قرآن، شهیدان زنده اند، که قطعا زنده اند. تنها زمانی دل غم دیده ی ما آرام می شود. که خون شهید باعث شود تشکیل شود، ان شاءالله . ✍🏻مریم زارعی https://eitaa.com/az_jan_nevesht
چه خبر؟ اسرائیل مدتی قبل، منطقه ای به نام تُلِّ السلطان در غرب رفح ، که در وسط مرز مصر و فلسطین هست را، منطقه ای امن اعلام کرده بود. مردم بی پناه و آواره ی غزه، کسانی که ماه ها غم همسر و فرزند و بستگان خویش را دیده بودند. و خانه و کاشانه خود را از دست داده بودند. به این منطقه پناه آورده و در چادر زندگی میکردند. اسرائیل پریشب در حمله ای به بهانه ی اینکه دو مسئول رده بالای حماس در بین این چادر هاست، این منطقه را آتش زد. و زنان و کودکان که در محاصره آتش بودند، زنده زنده در آتش سوختند. تصاویر بدی دیده میشود. تصاویر جسم های سوخته و سرهای بریده شده ی کودکان! لال شود زبانی اگر از این جنایت نگوید. و بشکند قلمی اگر از این جنایت ننویسد. برای کسانی که باور دارند، توضیحی لازم نیست. و برای کسانی که باور ندارند، هر توضیحی بی فایده است. فَبِأیِّ ذَنْبٍ قُتِلَت؟ ✍🏻مریم زارعی اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکو إِلَیْک فَقْدَ نَبِیِّنَا صَلَوَاتُک عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ غَیْبَهَ وَلِیِّنَا وَ کثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا وَ شِدَّهَ الْفِتَنِ بِنَا... https://eitaa.com/az_jan_nevesht
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
این صدای اذان در رفح، فردای بعد از فاجعه است. این صدا را می‌شنوید؟ دیگر چه باید بشود که بشنوید؟ چطور بخوانند که بشنوید؟ @BisimchiMedia
مقابله با ضد فرهنگ! وقتی تصمیم گرفتم اسم زینب را برای دختر دومم انتخاب کنم، مواجه شدم با یک فرهنگ اشتباه! فرهنگی که باعث شده بود کوچک و بزرگ به من بگویند:« اسم بچه را زینب نگذار». چرا؟ چون کسی که اسمش زینب باشد در زندگی اش مصیبت های زیادی میبیند! خیلی از این دید ناراحت شدم. زیرا در نگاه من هیچوقت حضرت زینب، زنی مصیبت دیده نبوده است. با این گفتمان تصمیم صد درصدی برای انتخاب اسم زینب گرفتم. چون به نظرم انتخاب اسم زینب مقابله با یک ضد فرهنگ بود. حضرت زینب هیچوقت برای من نماد یک زن غم دیده و مصیبت زده نبوده است. چرا که زنی که غم دیده و مصیبت زده باشد، کنش گری فعال ندارد و فقط یک گوشه نشسته و زار زار گریه میکند! زن مصیبت زده کسی هست که حتی توانایی کارهای شخصی خودش را ندارد. اما وقتی به زندگی حضرت زینب سلام الله علیها نگاه میکنیم. در طول عمر مبارکشان در هر نقشی که داشتند، چه دختر بودن چه خواهر بودن و چه همسر بودن و حتی مادر بودن، بهترین نقش نمایی را انجام داده اند. کجای تاریخ سراغ دارید مادری بر تن فرزندان خود لباس رزم بپوشد و بعد هم به خاطر اینکه مبادا امام زمان شرم کند، بالای سر جنازه نرود؟ در کجای تاریخ سراغ دارید زنی با وجود اینکه در یک نصف روز ۱۸تن از محارم خود را از دست داده است، چنان خطبه ای حماسه ای بخواند تا ورق پیروزی برگردد و دشمنی را که کوس پیروزی بر سر داده است را، رسوا کند؟ کجای تاریخ سراغ دارید زنی که ۱۸تن از محارمش را از دست داده است، مدیر و مدبّر باشد و نه تنها از فرزندان اسیر و غم دیده نگه داری میکند بلکه با حمایت و بیمار داری از امام سجاد علیه السلام، ایشان را در امان نگه میدارد؟ چنین زن قدرت مندی در طول تاریخ، کم یاب یا نایاب است و فقط کسانی میتوانند این گونه باشند که الگوی خود را زینب کبری سلام الله علیها قرار دهند. زینبم، زینب گونه زندگی کن! زنی شجاع، قدرتمند و با ایمان! دوساله شدنت مبارک!🌷 ✍🏻مریم زارعی https://eitaa.com/az_jan_nevesht
درود خداوند برمردی که، هنوز که هنوز است، انقلابِ او، دلِ مردمانِ آزاده ی جهان را می لرزاند... https://eitaa.com/az_jan_nevesht
میراث دار شبکه یک، دو، سه، چهار و... هر کدام را بزنی. نام زیبای علی بن ابیطالب علیه السلام را می شنوی. هرکسی به هر زبانی با هر بیانی! یکی از علی و نهج البلاغه سخن می گوید. یکی از راه و رسم علی می گوید. دیگری وصف حالش را در شعر جاری کرده است و کودکان با زبان سرود از علی سخن می گویند. ذهنم می رود به سمت صفحات تاریخ، همان جایی که برای اولین بار آل بویه جشن غدیر را به راه انداخت. همان کاروان های شادی و گروه های آتش بازی، احتمالا لباس های محلیِ رنگْ رنگی و شور و شادی و شعفی که بین مردمان بود؛از اینکه توانسته بودند بعد از سال ها برای غدیر، برای علی علیه السلام و برای شادی امامتِ علی علیه السلام و اولادش شادی کنند. بعد از آن حکومت های شیعی کم نبودند اما شاید به قدری که انقلاب و جمهوری اسلامی ایران توانست نام علی علیه السلام را در مأذنه ها جار بزند. هیچ کدام موفق نبودند. ما میراث داریم. میراث دار نام علی علیه السلام. انقلاب ما آرزوی محقق شده ی هزاران عالم شیعی و سلطان شیعی و مردم ولایت مدار است. از همان روز غدیرخم در 18ذی الحجه ی حجة الوداع گرفته تا حکومت های شیعیِ آل بویه تا صفویه تا انقلاب و... تا ظهور. احساس میکنم امروز همه ی محبان علی علیه السلام محو تماشای علی علی گفتن شیعیانی هستند که به برکت امام خمینی روح شان با نام علی علیه السلام عجین شد و مولایشان علی علیه السلام شد. ما میراث داریم. میراث دارِ تحقق بخشیدن به آرمان های شیعه در کل دنیا... ان شاءالله 🍃الْحَمْدُلِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ المَعصُومِین عَلَیْهِمُ‌السَّلاَمُ🍃 ✍🏻مریم زارعی https://eitaa.com/az_jan_nevesht
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست! به نیت شهید به نیت شهید به نیت شهید https://eitaa.com/az_jan_nevesht