یاد خدا سبحان‌ الله و الحمد لله گفتن نیست، بلکه یاد خدا آن است که واجبات را انجام دهیم و اگر به محرمات الهی رسیدیم از آن دوری کنیم. اگر حرکت لب و دهن با این عمل همراه بود آن الحمدلله و سبحان‌الله و ... جنبه‌ی ذکری دارد وگرنه لقلقه زبان است. ائمه دین فرمودند: «کُونُوا دُعاةَ النّٰاسِ بِغَیرِ أَلسِنَتِکُم». ما نمی‌خواهیم بگوییم اذکار و اوراد خدای ناکرده نباشد، مردم به مستحبات نپردازند، بلکه مقصود این است که همه این‌ها برای دست‌یابی به یاد و ذکر خدا و متذکر بودن است. 📚#آیت_الله_بهاءالدینی، آیت بصیرت، ۱۳۲ #از_محبوب از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

یکی از توصیه‌های مهم عرفای بزرگ به سالکین الی الله این است که حداقل هفته‌ای نیم ساعت به قبرستان بروند و به یاد مرگ و تفکر در آن مشغول شوند. #از_مسیر 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️ از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

همه‌ی راه ها به هیچ جا نمی‌رسند، بلکه به خودت ختم می‌شوند. تنها راهی که هستی بیکران برای نجات تو تعبیه کرده است، درون خود توست و در عمق وجود خودت قرار دارد. #از_خود از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

و گفت: بیشتر فریاد دوزخیان، از تَسْویف (فردا فردا کردن) است...

❤️‍🔥 این وصیت‌نامه را بیست‌ بار بخوانید! ▶️ رهبر معظم انقلاب: «یک جوانِ پُرشورِ مؤمنِ از جان‌ گذشته‌ی سبزواری، شهید ناصر باغانی، وصیّت‌نامه دارد. او یک جوانِ در سنین حدود بیست سال است. جا دارد که انسان آن وصیّت‌نامه‌اش را ده بار بخواند، بیست بار بخواند! بنده مکرّر خوانده‌ام.» 📝 گزیده‌ای از وصیت‌نامه شهید ۱۹ ساله، ناصرالدین باغانی: 🔹اینجانب ناصرالدین باغانی بنده‌ی حقیر در درگاه خداوندم. چند جمله‌ای را به رسم وصیت می‌نگارم: 🔸سخنم را درباره‌ی عشق آغاز می‌کنم. ما را به جرم عشق موأخذه می‌کنند‌. گویا نمی‌دانند که عشق گناه نیست! امّا کدام عشق؟ 🔹خداوندا، معبودا، عاشقا، مرا که آفریدی عشق به پستان مادر را به من یاد دادی، امّا بزرگتر شدم و دیگر عشق اولیه مرا ارضاء نمی‌کرد، پس عشق به پدر ومادر را در من به ودیعت نهادی. مدتی گذشت، دیگر عشق را آموخته بودم امّا به چه چیز عشق ورزیدن را نه! 🔸به دنیا عشق ورزیدم به مال و منال دنیا عشق ورزیدم. به مدرسه عشق ورزیدم. به دانشگاه عشق ورزیدم، امّا همه‌ی اینها بعدِ مدت کمی جای خود را به عشق حقیقی و اصیل داد یعنی عشق به تو. (یَومَ لا یَنْفَعُ مال وَلا بَنُون ) فهمیدم که وقتی شرایط عوض شود یَفِرّالْمرءَ مِنْ اَخیهِ و صاحِبَتهِ و بَنیهِ و اُمّهِ وَاَبیهِ، پس به عشق تو دل بستم. 🔹بعد از چندی که با تو معاشقه کردم یکباره به خود آمدم و دیدم که من کوچکتر از آن هستم که عاشق تو شوم و تو بزرگتر از آن هستی که معشوق من قرار گیری. 🔸فهمیدم در این مدت که فکر می‌کردم عاشق تو هستم اشتباه می‌کرده‌ام، این تو بودی که عاشق من بوده‌ای و من را می‌کشانده‌ای! 🔹اگر من عاشق تو بودم باید یکسره به دنبال تو می‌آمدم. ولیکن وقتی توجه می‌کنم می‌بینم که گاهی اوقات در دام شیطان افتاده‌ام ولی باز مستقیم آمده‌ام؛ حال می‌فهمم که این تو بوده‌ای که به دنبال بنده‌ات بوده‌ای، و هرگاه او صید شیطان شده، تو دام شیطان را پاره کرده‌ای و هر شب به انتظار او نشسته‌ای تا بلکه یک شب او را ببینی. 🔸حالا می‌فهمم که تو عاشق صادق بنده‌ات هستی، بنده را چه، که عاشق تو بشود؛ عَنقا شکار کرکس نشود دام باز گیر. 🔹آری تو عاشق من بودی و هر شب مرا بیدار می‌کردی و به انتظار یک صدا از جانب معشوق می‌نشستی. اما من بدبخت ناز می‌کردم و شب خلوت را از دست می‌دادم و می‌خوابیدم! اما تو دست بر نداشتی و آنقدر به این کار ادامه دادی تا بالاخره منِ گریز پای را به چنگ آوردی و من فکر می‌کردم که با پای خود آمده‌ام 🔸وه چه خیال باطلی! این کمند عشق تو بود که به گردن من افتاده بود. مرا که به چنگ آوردی به صحنه‌ی جهادم آوردی، تا به دور از هر گونه هیاهو با من نرد عشق ببازی. من در کار تو حیران بودم و از کرم تو تعجب می‌کردم. 🔹آخر تو بزرگ بودی و من کوچک؛ تو کریم بودی و من ل‍ئیم؛ تو جمیل بودی و من قبیح؛ تو مولا بودی و من شرمنده از این همه احسان تو بودم... 🔻امّا #شهادت چیست؟ 🔸آن هنگام که رزمنده‌ای مجاهد، بسوی دشمن حق می‌رود و ملائک به تماشای رزم او می‌نشینند و شیطان ناله بر می‌آورد و پای به فرار می‌گذارد و ناگهان غنچه‌ای می‌شکفد، آن هنگام را جز شهادت چه نام می‌توانیم داد؟ 🔹شهادت خلوت عاشق و معشوق است .شهادت تفسیر بردار نیست. ای آنانی که در زندان تن اسیرید، به تفسیر شهادت ننشینید که از درک قصۀ شهادت عاجزید. فقط شهید می‌تواند شهادت را درک کند. 🔸#شهید کسی نیست که ناگهان به خون بغلتد و نام شهید به خود گیرد. شهید در این دنیا قبل از این که به خون بتپد، شهید است. و شما همچنان که شهیدان را در این دنیا نمی‌توانید بشناسید و بفهمید، بعد از وصل‌شان نیز نمی‌توانید درکشان کنید. شهید را شهید درک می‌کند. اگر شهید باشید شهید را می‌شناسید و گرنه آئینۀ زنگار گرفته، چیزی را منکعس نمی‌کند که نمی‌کند. 🔹برخیزید و فکری به حال خود بکنید که شهید به وصال رسیده است و غصه ندارد. شهیدان به حال شما غصه می‌خورند، و از این در عجبند و حیرت می‌کنند که چرا به فکر خود نیستید! 🔸به خود آیید و زندان تن را بشکنید. قفس را بشکنید و تا سر کوی یار پرواز کنید و بدانید که برای پرواز ساخته شده‌اید نه برای ماندن در قفس! این منزل ویران را رها کنید و به ملک سلیمان در آیید... #از_محبوب از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

#صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #شب_جمعه #از_دل 〰〰〰〰〰〰〰〰 از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

اگر ما امام معصوم را از نزدیک دیده بودیم... #از_خوبان از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

اینطور انتقاد کنیم! #آیت_الله_فاطمی‌_نیا #از_مسیر از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

🔥 دردناک‌ترین پاسخی که روز دیدار می‌شود #از_محبوب شنید یک کلمه است: کَلّا(هرگز).....

💞 “عشق باش” 💞 ابتدا طلب کن. بعد طلب را هم رها کن. در اسارت طلب نمان. و آن‌گاه تو برخوردار گشته‌ای. ‌ نه عاشق باش، نه معشوق. عشق باش. عاشق اسیر است و معشوق امیر. نه اسیر باش و نه امیر. عشق که باشی همه‌جا هستی، بی‌اسارت و بی‌ریاست. اما برای رسیدن به عشق باید از دو وادی عاشقی و معشوقی گذر کنی. چاره‌ای نیست! و چون گذر کنی، تو آزادی. چه تنها این عشق است که آزاد است، نه عاشق و نه معشوق. ‌ عشق که باشی حقیقت چیزها را پیوند می‌زنی. واحدی می‌شوی ایجاد‌کنندهٔ وحدت. ‌ عشق باش که هیچ عاشق و معشوقی، بی‌عشق ره به وصال نخواهند برد. ‌ و یادت باشد که عشق ناپیداست و در سکوتی اسرارآمیز ساکن است. و آنچه که پیداست و قیل و قال دارد عاشق و معشوق است... #از_دل از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

❖ باری! نشئه دنیا، این کیهان بزرگ، برای انسان‌های متعالی و وارستگانِ بشریّت، مَعبَد و رصدگاهی برای نظاره بر «بی‌نهایت» و انجذاب به سوی آن است. و برای حیواناتِ انسان‌نما، جایگاه اشباع خودخواهی و خودکامگی‌هاست. 📚 بارقۀ الهی، ص ۱۵۸ #از_نظر از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

شبی شاید رها کردیم دنیای مجازی را...

🌱 تفریح مستحب نیست؛ واجب است! تفریح، مستحب نیست؛ بالاتر از مستحب است. بعضی‌ها که می‌گویند: حرام است! بعضی‌ها نه حرام، بلکه مکروه می‌دانند. بعضی‌ها حرام نمی‌دانند، مکروه هم نمی‌دانند؛ می‌گویند: مباح است. بعضی‌ها می‌گویند: بالاتر از مباح است، مستحب است. من می‌خواهم بگویم که هیچ کدام از این چهارتا نیست؛ فریضه است، واجب است، فوتش خطرناک است، فوتش، فوت دنیا و آخرت است؛ یعنی دنیا می‌خواهید در تفریح است، آخرت می‌خواهید در تفریح است. اینکه در روایت می‌فرماید «وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ لَذَّاتِهَا فِي غَيْرِ مُحَرَّمٍ فَإِنَّهَا عَوْنٌ عَلَى تِلْكَ السَّاعَتَيْنِ» یعنی اگر تفریح رفت، نه دنیا دارید و نه آخرت. کسانی که تفریح ندارند، نه دنیا دارند و نه آخرت؛ چرا ندارند؟ علتش این است که تعادل و نشاط ندارند، خستگی دارند. آدم در خستگی نه می‌تواند مقاومت بکند که دنیا را از دست ندهد و نه می‌تواند مقاومت بکند که آخرت را از دست ندهد. وقتی شما خسته شدید، دنیا از دستت می‌رود و بعد هم آخرت از دستت می‌رود. وقتی که خسته هستید، دنبال کار نمی‌روید، دنبال تلاش نمی‌روید، دنبال اینکه احتیاجات دنیایی‌تان را تأمین کنید، نمی‌روید و این احتیاجات می‌ماند؛ می‌خواهید احتیاجات را رفع کنید، اما روحیه ندارید. من احساس می‌کنم که در جامعه ما به نشاط و تفریح کم اهمیت می‌دهند، به سلامت بدن کم اهمیت می‌دهند. 📚 #آیت_الله_حائری_شیرازی ، کتاب راه رشد، جلد سوم، صفحه ١٣۵ #از_مسیر از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a

🕊 از چشم خدا افتادیم یا نه؟ #از_محبوب از_خود_آ 👇 🕊 @az_khod_a