🍇 مویز در روایات اهل بیت(ع)
❇️ امام علی(ع) میفرمایند:
#مویز، قلب را استحکام میبخشد، بیماری را میبرد، حرارت را #خاموش میسازد و دل را خوشی میدهد.
(خوردن) بیست و یک عدد مویز سرخ هر صبح در حالت ناشتا، همه بیماری ها را دور میکند، مگر بیماری مرگ را.
❇️ پیامبر اکرم(ص): مویز، چه نیکو خوراکى است، بیمارى را از میان مى برد، #خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مىسازد، #بوى_دهان را خوش مىسازد و رنگ را صفا مىدهد.
❇️ امیرالمؤمنین علیه السلام:
هر کس در ابتدای روز ۲۱ عدد مویز قرمز(ترجیحا دانه دار) بخورد، خداوند تمام بیماری ها را از او دفع می کند.
📗طب الائمه علیهم السلام: ص۱۳۷
❓سوال: آیا دادن #قطره_آهن و #مولتی_ویتامین به نوزاد ضروری است؟
👈 قطره آهن و مولتی ویتامین نه تنها ضروری نیست بلکه به علت جنس شیمیایی و طبیعی نبودن آن، راهیست که مافیای مافیای داروسازی برای بیمار کردن نوزاد به کار میبرد!
که یکی از عوارض آن اختلال رفتاری و #بیش_فعالی است.
برای هر نوزاد فقط شیر مادر و گاهی که تشنه است آب جوشیده سرد شده کافی ست، اما برای مادر و نوزاد ضروریست از نور #آفتاب استفاده کنند البته در فصلی که هوا خوب است.
حتما مزاج و غذای مادر اصلاح شده باشد و از سبک زندگی اصولی و سالم پیروی کند.
زمانیکه نوزاد شش ماهه شد علاوه بر شیر که تا یکسال #غذای_اصلی و اول نوزاد است، غذای کمکی را شروع کرده و عصاره #مویز، آب سیب، آب پرتقال، لیموشیرین، #حریره_بادام، سوپ نعناجعفری، آب قلم، حلیم، #آبگوشت، نخوداب و ... به کودک بدهید.
🌷رسول الله صلی الله علیه و آله:
#مویز، صفرا و سودا را برطرف می کند، بلغم را از بین می برد، أعصاب را قوی، خستگی را دور و اخلاق را خوب می کند و به روح آرامش می بخشد و غم را می برد.
(خصال شیخ صدوق، ص۳۴۴)
🌸امیرالمؤمنین علیه السلام:
هر کس در ابتدای روز ۲۱ عدد مویز قرمز بخورد، خداوند تمام بیماری ها را از او دفع می کند.
(طب الائمه علیهم السلام: ص۱۳۷)
🍇 مویز در روایات اهل بیت(ع)
🟢 امام علی(ع) میفرمایند:
#مویز، قلب را استحکام میبخشد، بیماری را میبرد، حرارت را #خاموش میسازد و دل را خوشی میدهد.
(خوردن) بیست و یک عدد مویز سرخ هر صبح در حالت ناشتا، همه بیماری ها را دور میکند، مگر بیماری مرگ را.
🟢 پیامبر اکرم(ص): مویز، چه نیکو خوراکى است، بیمارى را از میان مى برد، #خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مىسازد، #بوى_دهان را خوش مىسازد و رنگ را صفا مىدهد.
🟢 امیرالمؤمنین علیه السلام:
هر کس در ابتدای روز ۲۱ عدد مویز قرمز(ترجیحا دانه دار) بخورد، خداوند تمام بیماری ها را از او دفع می کند.
📗طب الائمه علیهم السلام: ص۱۳۷
🍇 مویز در روایات اهل بیت(ع)
🌷امام علی(ع) میفرمایند:
#مویز، قلب را استحکام میبخشد، بیماری را میبرد، حرارت را خاموش میسازد و دل را خوشی میدهد. [خوردن] بیست و یک عدد مویز سرخ هر صبح در حالت ناشتا، همه بیماری ها را دور میکند، مگر بیماری مرگ را.
🌷پیامبر اکرم(ص): مویز، چه نیکو خوراکى است، بیمارى را از میان مى برد، خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مىسازد، بوى دهان را خوش مىسازد و رنگ را صفا مىدهد.
🌷رسول الله صلی الله علیه و آله:
مویز، صفرا و سودا را برطرف می کند، بلغم را از بین می برد، أعصاب را قوی، خستگی را دور و #اخلاق را خوب می کند و به روح #آرامش میبخشد و غم را میبرد.
📚طب الائمه علیهم السلام: ص۱۳۷ / خصال شیخ صدوق، ص۳۴۴
✅👉 @azade_baash
🍇 مویز در روایات اهل بیت(ع)
🌷امام علی(ع) میفرمایند:
#مویز، قلب را استحکام میبخشد، بیماری را میبرد، حرارت را خاموش میسازد و دل را خوشی میدهد. [خوردن] بیست و یک عدد مویز سرخ هر صبح در حالت ناشتا، همه بیماری ها را دور میکند، مگر بیماری مرگ را.
🌷پیامبر اکرم(ص): مویز، چه نیکو خوراکى است، بیمارى را از میان مى برد، خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مىسازد، بوى دهان را خوش مىسازد و رنگ را صفا مىدهد.
🌷رسول الله صلی الله علیه و آله:
مویز، صفرا و سودا را برطرف می کند، بلغم را از بین می برد، أعصاب را قوی، خستگی را دور و #اخلاق را خوب می کند و به روح #آرامش میبخشد و غم را میبرد.
📚طب الائمه علیهم السلام: ص۱۳۷ / خصال شیخ صدوق، ص۳۴۴
🍇 مویز در روایات اهل بیت(ع)
🌷امام علی(ع) میفرمایند:
#مویز، قلب را استحکام میبخشد، بیماری را میبرد، حرارت را خاموش میسازد و دل را خوشی میدهد. [خوردن] بیست و یک عدد مویز سرخ هر صبح در حالت ناشتا، همه بیماری ها را دور میکند، مگر بیماری مرگ را.
🌷پیامبر اکرم(ص): مویز، چه نیکو خوراکى است، بیمارى را از میان مى برد، خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مىسازد، بوى دهان را خوش مىسازد و رنگ را صفا مىدهد.
🌷رسول الله صلی الله علیه و آله:
مویز، صفرا و سودا را برطرف می کند، بلغم را از بین می برد، أعصاب را قوی، خستگی را دور و #اخلاق را خوب می کند و به روح #آرامش میبخشد و غم را میبرد.
📚طب الائمه علیهم السلام: ص۱۳۷ / خصال شیخ صدوق، ص۳۴۴