eitaa logo
خبرگزاری حوزه علمیه الزهراء علیهاالسلام بافق
177 دنبال‌کننده
863 عکس
28 ویدیو
0 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
📣📣📣📣📣حوزه علمیه الزهرا(سلام الله علیها) با همکاری حوزه علمیه امام صادق(علیه السلام) برگزار می کند 🔷نشست علمی پژوهشی به مناسبت هفته پژوهش 📛⛔️❌آشنایی با فرقه های انحرافی و نوظهور و نقد آن 🔆با حضور: دکتر حیدی(دکترای تاریخ، محقق و پژوهشگر، استاد حوزه و دانشگاه، مدیر گروه فرق و مذاهب) 🕌مکان: حوزه علمیه امام جعفر صادق(علیه‌السلام) ⏰زمان:پنج شنبه مورخ ۱۴۰۲/۹/۲۳ ساعت ۹ الی ۱۱ صبح 📌📌ویژه فقط طلاب چکیده نشست دکتر حیدری گفت:جریان ها و فرقه های انحرافی به اسم دین بر علیه دین کار می کنند و خطر آنها بیشتر از جریان های ضد دین می باشد و حوزویان بیشتر از هر قشر دیگری باید مراقب نفوذ این نحله ها باشند و بایستی خود را از نظر علمی قوی کنند چرا که امروزه تشخیص حق از باطل خیلی سخت شده و نقد ضعیف باعث تقویت این نحله ها و دین سوزی می شود. وی در ادامه گفت: سه مؤلفه اسلام را تهدید می کند. دین سوزان، دین سازان مانند کسانی که فرقه های مختلف را به وجود می آورند و دین ستیزان. وی افزود:حوزویان بایستی خیلی مراقب باشند تا دچار این دو آسیب نشوند چرا که یکی از علل دین گریزی افراد یک جامعه همین مسئله است و در پایان برخی از فرقه ها نظیر فرقه یمانی، بابیت، بهائیت، شیخیه و... و برخی انحرافات نوظهور نظیر مثبت اندیشی، قانون جذب و...مورد نقد قرار گرفت. •--•❀🕊🍃🌹🍃🕊❀•--• @azahra_bafgh
نشست تحلیلی بیانیه گام دوم در اجرای طرح ملی بینات با حضور حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای مرتضی اسدی در مدرسه علمیه الزهرا سلام الله علیها بافق برگزار شد. حجت الاسلام والمسلمین اسدی به تشریح کلیات بیانیه گام دوم انقلاب و گفتمان‌سازی حرکت عمومی مردم و نحوه عملیاتی نمودن آن پرداختند. در این نشست، استاد با مرور مؤلفه های بیانیه و تاکید بر سخنان رهبری به تبیین آن پرداخت و افزود: برای رسیدن به تمدن اسلامی نیاز به حرکت عمومی داریم که این حرکت عمومی ابتدا با قیام جوانان مومن متعهد انقلابی اتفاق می افتد و این قیام با گفتمان سازی و ایجاد انگیزه توسط ذهن فعال و زبان گویای جوانان با ایجاد حلقه های فعال سرعت بخشیده می شود و در مرحله بعد به کل مردم تسری پیدا می کند. وی ادامه داد: ما باید با تعهد و تقید تلاش کنیم دین را درست معرفی کنیم در این صورت است که به مصداق آیه شریفه(یدخلون فی دین الله افواجا) مردم فوج فوج وارد دین می شوند و تمدن نوین اسلامی تشکیل خواهد شد و امر ظهور اتفاق خواهد افتاد. •--•❀🕊🍃🌹🍃🕊❀•-- 🔊@azahra_bafgh
📚درباره یکی از ویژگی‌های‌ بارز مرحوم آیت‌الله العظمی صافی که به‌عنوان یک فقیه پُرمطالعه معروف بودند. خداوند رحمت کند این مرجع عالی قدر را. واقعاً ایشان در این جنبه، کم‌نظیر یا بی‌نظیر بودند. 🍃 خود ایشان بارها در همین اواخر و پس از یک قرن زندگی می‌فرمودند از پنج سالگی که کتاب دستم گرفتم، هنوز از دستم نیفتاده است؛ کنایه از اینکه تمام اوقاتم به مطالعه گذشته است. ✴️ همین مطالعات فراوان ایشان در عرصه‌های مختلف علمی از ایشان شخصیتی ساخته بود و در محیط بر همه اوضاع و شرایط داخلی و خارجی مطلع و آگاه از جریان‌های جاری در جهان. به یقین می‌توانم عرض کنم که غیر از چند ساعت مختصری که استراحت می‌فرمودند و غیر از ساعات اشتغال به عبادت، بقیه ساعات ایشان بین 16 تا 18 ساعت مشغول مطالعه بودند.
✨آیت الله صافی گلپایگانی بیشتر کتاب‌های دینی را مطالعه می‌کردند اعم از تفسیر، حدیث، فقه، اصول، تاریخ و سیره. 🗞📰در کنار این مطالعات، لازمه مرجعیت این است که از اخبار و اوضاع کشور و جهان اطلاع کامل داشته باشند. لذا روزنامه‌های صبح را هر روز مطالعه می‌کردند و روزنامه‌های عصر را هر شب می‌خواندند که حدود 15 عدد روزنامه می‌شد. 🔖به علاوه، بولتن‌های خبری محرمانه و عادی و ویژه‌نامه‌های خبری برخی خبرگزاری‌ها را مطالعه می‌فرمودند و هر کجا نیاز به توجه و اقدام خاص داشت مفصل مطالعه می‌کردند و اقداماتی که صلاح می‌دیدند انجام می دادند.   ❇️این مطالعات طوری ایشان را بر اخبار دنیا مسلط کرده بود که بارها مسئولانی که محضر ایشان می‌آمدند از این گستردگی اطلاعات واقعاً شگفت‌زده می‌شدند. ایشان در اطلاع از اخبار جهان و مخصوصاً مسلمانان و شیعیان و اتفاقات کشورها از همه جلوتر بودند و این ویژگی به همراه قدرت تحلیل بالایی که از مطالعه آیات و روایات و تاریخ دنیا و اسلام به دست آورده بودند و در تصمیم‌گیری‌ها ایشان را به اوج حقیقت رسانده بود.
📚انس با کتاب📚 📕آیت الله صافی گلپایگانی با کتاب انس داشتند و اگر کتاب در دستشان نبود ناراحت بودند در شبی که منتهی به رحلت ایشان شد تا حدود ساعت 2 که دچار کسالت شدند مشغول مطالعه بودند. 🔅در سفری که برای افتتاح موسسات و مدارس دینی به هند رفته بودند، به کتابخانه های مهم آنجا می رفتند و مشغول مطالعه می شدند و می فرمودند: صبح به کتاب خانه می رفتم و با این که برنامه هایی برای من ترتیب داده بودند، دوست نداشتم آنجا را ترک کنم و در کتابخانه می ماندم. و می فرموند: علم اینجا و در این کتاب خانه هاست برخی کتب ایشان از کتب نایاب است که با زحمت فراوان  به دست آورده اند و مورد مطالعه ایشان بود.
📜زندگی آیت الله مکارم شیرازی با قرآن عجین بوده و بخش اعظم حیات علمی ایشان را تبیین و تفسیر قرآن و طرح مسائل فقهی، اخلاقی و عقیدتی از منبع قرآن به خود اختصاص داده است. 🔍ایشان در بخشی از سخنان خود به این نکته اشاره کردند :« امروزه رسانه ها در دنیا حرف اول را می زنند، و یکی از بزرگترین رسانه ها همین کتاب هایی است که تألیف و در اختیار علاقه مندان گذاشته می شود. اگرچه در مملکت ما هنوز مساله مطالعه خیلی جدی گرفته نشده ولی احساس می کنیم نسبت به گذشته بهتر شده است». 📃همچنین فرمودند: «سخن از کتاب در اسلام بسیار مهم است، بلکه در مورد کتاب و کتابخوانی باید گفت که روح اسلام، روح علم و دانش است. در واقع اسلام دین علم است». 📚ایشان در ايام تحصيل شب و روز، تابستان و زمستان، ماه رمضان و محرّم و صفر، جز روز جمعه و بعضى از تعطيلات مهم (سه روز در سال!) همه روز درس مى‌ خواندند و در مدرسه چيزى جز مباحثه و تدريس حاكم نبود. 📒همچنین ایشان كتاب «صمديّه» را كه از پيچيده‌ ترين كتاب‌هاى جامع‌المقدمات است در مدت «سى و شش ساعت» يعنى كمتر از دو شبانه‌روز مطالعه كرده و امتحان دادند. 🔖 و از جمله فعالیت های ایشان ، ترویج فرهنگ کتاب‌خوانی و تألیف آثار علمی است. از معظم له حدود یک‌صد و پنجاه جلد کتاب منتشر شده است . 📘ایشان در سال ۱۳۳۳ش کتابی با عنوان فیلسوف‌نماها نوشتند که برنده جایزه کتاب سال شد .این کتاب، با زبانی داستانی، عقاید مارکسیستی را نقد کرده اند.
ویژگی های امام خمینی(ره) در باب مطالعه 1.دایم مشغول مطالعه بودند: تا آنجا که من به یاد دارم امام همیشه مشغول مطالعه بودند و از منزل بیرون رفتنشان برای تدریس در مسجد سلماسی قم بود. عصرها یک ساعت و نیم به غروب مانده می رفتند برای درس و برمی گشتند و صبحها برای درس پیش از ظهر می رفتند و باز برمی گشتند. شب بعد از شام می خوابیدند؛ اما بعد از نماز صبح برای مطالعه بیدار بودند. [1] 2.تا ظهر یک کلمه حرف نمی زدند: مکرر می شد که صبح تا ظهر خدمت امام در اتاق می نشستیم و امام تا سر ظهر مطالعه می کردند و یک کلمه حرف نمی زدند مگر اینکه از ایشان سؤالی می شد که به اندازه سؤال جواب می دادند و جز اذان ظهر هیچ چیز مانع مطالعه ایشان نمی شد. الله اکبر اذان که شنیده می شد امام قلم را زمین می گذاشتند و آماده نماز می شدند. [2] 3.به درسشان خیلی مقیّد بودند: خانم مصطفوی: مادرجان شنیدم عروسی شما در ماه مبارک رمضان بود، در حالی که رسم نیست در ماه رمضان ازدواج کنند. چرا؟ همسر امام: چون درسها تعطیل بود. خانم مصطفوی: یعنی حضرت امام تا این حد به درس مقید بودند که حتی برای ازدواجشان حاضر به تعطیل کردن درس نبودند؟ همسر امام: بله آقا به درسشان مقید بودند. می گفتند چون درسها تعطیل است. (وقت برای ازدواج مناسب است.)[3]
4.نظم مطالعاتی امام تغییرناپذیر بود: جریان شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی نه تنها در حالات روحی و فکری، بلکه در نظم برنامه روزمره امام اثر نگذاشت. ایشان ساعتی از روز را برای مطالعه کتابهای جدیدی که به دستشان می رسید اختصاص داده بودند و به عنوان مثال تمامی کتابهای مرحوم دکتر شریعتی را مطالعه می کردند و بخصوص به آثار آقای مطهری بسیار علاقه داشتند و آثار ایشان و آقای طالقانی را قبول داشتند. در مورد کتابهای دکتر شریعتی نیز معتقد بودند آنقدرها که به این آثار اعتراض و حمله می شود، بی مورد است و تا این حد انحراف در میان آنها وجود ندارد. خاطرم هست که در آن ایام کتاب «طلوع انفجار» حاج سید جوادی را مطالعه می کردند. حاج احمد آقا می گفت: وقتی امام از تشییع جنازه فرزندشان بازگشتند، ساعت مطالعه کتابهای روزمره شان بود. کتاب «طلوع انفجار» را باز کردند و به مطالعه آن پرداختند. [4] 5.یک بار ندیدیم مهمانی بروند: امام کلاً برنامه زندگیشان وفق نمی داد با آقایانی که در زمان ایشان زندگی می کردند، یعنی احیاناً تمام آقایان در آن زمان مسجد می رفتند، پیش نماز بودند، محرم و صفر می رفتند، روضه خوانی می کردند، ماه رمضان می رفتند روضه خوانی بالاخره از این جور برنامه ها داشتند؛ اما امام این طور نبودند، فقط خودشان بودند و خودشان، تنها کاری هم که می کردند، مطالعه بود و اهمیّت این کار را در عمل به ما نشان می دادند. ما هیچ وقت ندیدیم که ایشان پیشنماز باشند، البته اگر وقت نماز کسی می رفت و پشت سر ایشان می ایستاد که می ایستاد، حالا چرا این جور نبود؟ برای اینکه بیشتر وقتشان را گذاشته بودند روی مطالعه. یادم هست ما شاید ده پانزده سال تمام تابستانها که تعطیل می شدیم – به جهت آنکه کوچک بودیم و هوای قم هم گرم بود – برای اینکه گرما ما را اذیت نکند و در ضمن خودشان هم آسایشی داشته باشند برای کار و مطالعه – تمام تابستانها، ایام سه ماهه تعطیلی – ما را یا به «درکه» و یا به «محلات» و از این جور جاها می بردند. در این مدت یک بار نشد که ما ببینیم ایشان یک جا بروند میهمانی و یا یک روز بروند خیابان. در گاراژ به اصطلاح پیاده که می شدند و به منزلی وارد می شدند، صبح این طرف حیاط فرش می انداختند و مشغول کار بودند تا آفتاب می آمد جلویشان و دیگر موقعی می رسید که با آمدن آفتاب وقت وضو و نماز و ناهار و استراحت بود.عصر دوباره آن طرف حیاط باز همان فرش را می انداختند و مشغول کار بودند. و بدین گونه عملاً به ما نشان می دادند که تا چه حد باید کار و کوشش کنیم. [5]
6.گاهی پشت کتابها دیده نمی شدند: امام را از موقعی که به یاد دارم میان کتابهایشان می دیدم. گاهی اوقات می شد وقتی برای چای بردن به اتاق ایشان می رفتیم، می دیدیم کتابهای زیادی را نیمه باز در اطرافشان چیده و مشغول مطالعه هستند. کتابها به قدری زیاد بود که خودشان پشت کتابها دیده نمی شدند. امام اکثر اوقات در خانه بودند و همیشه مشغول مطالعه و تنها یک ساعت و نیم به غروب مانده برای تدریس از منزل بیرون می رفتند. [6] 7.اکثر داستانهای معروف را خوانده اند: این روزها امام نمی رسند که کتابهای داستانی و این طور چیزها را بخوانند. آن چیزی که من گفته ام این است که امام در زمان قدیم مثلاً نجف که بودند واقعاً شاید در روز صدها صفحه کتاب می خواندند، کتاب قصه یا مسایل اجتماعی، چندتا کتاب می آوردند بیست صفحه از این، ده صفحه از آن، پانزده صفحه از آن، ایشان اکثر داستانهای معروف را خوانده اند؛ حالا چه کتابهایی که جنبه سیاسی یا اجتماعی داشت، مثل «نگاهی به تاریخ جهان» نهرو، چه کتاب های تاریخی، کتابهایی مثل «شوهر آهو خانم» را از اول تا آخر خوانده اند! می خواهم بگویم امام از این سبک چیزها می خواندند. [7]
8.خیلی مطالعه می کردند: امام خیلی مطالعه می کردند. شاید بتوانم بگویم که همۀ کتابهای کسروی را مطالعه کرده بودند. همه کتابهای عرفانی را خوانده بودند. آن موقع که مطالعه مجلات و مقالات روزنامه ها معمول نبود، اهل مطالعه این گونه مطالب بودند. [8] 9.مطالعه را دوست دارند: امام مطالعه را دوست دارند و هنوز که هنوز است به قدری مطالعه می کنند که چشمشان خسته می شود. یادم هست در ایام تعطیلی که تابستانها به یکی از شهرها و یا تهران می آمدیم به قدری کتابهای متنوع مطالعه می کردند که صدای کسانی که برای ایشان کتاب تهیه می کردند درمی آمد. اکثر نوشته های نویسندگان بزرگ جهان را خوانده اند. چه در زمینه های اجتماعی و چه سیاسی، پر مطالعه ترین روحانی بودند. تاریخ ایران را بارها مطالعه کرده اند و تاریخ مشروطه را خوب می دانند. [9] روزنامه چه شد؟ امام برای اینکه بیشتر با جریانات داخلی و خارجی سر و کار داشته باشند بیشتر ساعت های خود را به مطالعه می گذرانند؛ یعنی شاید حداقل روزانه هشت ساعت مطالعه می کنند که ابتدایی ترین آنها خواندن تمام روزنامه های صبح و عصر است و جالب است که اگر پنج دقیقه از وقت آمدن روزنامه ها بگذرد پشت در می آیند و می فرمایند: «روزنامه ها چه شد؟» [10] 10تنوع در مطالعه: مطالعات تاریخ یا تفسیر و کتابهای اخلاق و روایات نیز در برنامه کار امام است و گاهی امام مطالبه این نوع کتابها را می نمایند و در فرصتهای لازم از آنها استفاده می کنند. [11] گاهی ده دقیقه امام را می دیدم در زمان مرجعیت آقای بروجردی که امام مسؤولیت رهبری مبارزه را نداشتند، آن قدر مشغول مطالعه و درس بودند که ما فقط سر ناهار یا گاهی ده دقیقه سرشب، ایشان را می دیدیم. [12] 10.بعد از نماز دیگر نمی خوابند: من تا یادم هست زمان مطالعه امام از زمان تفریح و کار ایشان جدا بود. چون اصلاً امام آدم منظمی هستند و در تمام کارها نظم دارند، طبیعتاً در مطالعه هم نظم دارند. من از دوران بچگی یادم است که ایشان مطالعه می کردند. از صبح که ما بیدار می شدیم ایشان را بیدار می دیدیم مادرمان می گفتند ایشان نماز که می خوانند دیگر نمی خوابند. [13] توی کتابها دیده نمی شدند: مطالعه امام، خیلی زیاد بود. من واقعاً وقتی وارد اتاق می شدم، می دیدم توی کتاب گم هستند. ایشان نشسته بودند و یک میز جلویشان بود. به بلندی یک متر دورشان کتاب بود که ایشان اصلاً گم بودند توی این کتابها. شاید مثلاً بعضیها شوخی می کردند، می گفتند: هنوز آقا بلند نشدند از جایشان، دوستان که می آمدند آقا را ببینند همیشه توی آن اتاق بودند. فقط وقتی چای می خواستند با قاشق می زدند توی نعلبکی یا به استکان چایی. موقع غذا بلند می شدند می آمدند. [14] 11.یا در حال عبادت بودند یا مطالعه: بعد از آمدن امام به نجف، مدتی طول کشید که خانواده شان آمدند. امام در خانه ای محقر و اجاره ای سکونت داشتند که در یک قسمت خودشان می نشستند و قسمت دیگر هم حکم بیرونی را داشت. در مدت شبانه روز واقعاً امام یا در حال عبادت و یا در حال مطالعه بودند. این کار منظم ایشان، درس بزرگی برای آنهایی بود که به بیرونی امام رفت و آمد داشتند و وضع امام را از نزدیک می دیدند. [15]
12.یکسره مشغول مطالعه بودند: زمانی که سن امام از پنجاه سال تجاوز می کرد گاهی شش ساعت پی در پی مطالعه می کردند. در سال 1370 هـ - ق برابر با 1330 هـ. ش. سه ماه تابستان را در محلات گذراندند. در این مدت پس از صرف صبحانه از ساعت شش تا دوازده مشغول مطالعه می شدند. و هرگاه نوعی خستگی و یکنواختی در کار خود احساس می کردند، خود را به نگارش اندیشه هاشان سرگرم می کردند. [16] 13.سفارش به مطالعه پرتوی از قرآن: امام خواندن کتاب «تفسیر پرتوی از قرآن» مرحوم آیت الله طالقانی را به اینجانب توصیه فرمودند. روزی دیدم مرحوم حجت الاسلام حاج آقا سید مصطفی خمینی هم «پرتوی از قرآن» می خوانند. ایشان هم گفتند امام خواندن این کتاب را به من سفارش فرموده اند. [17] 14.نیمه شب صدای قلم و کاغذ می آمد: امام در 24 ساعت چهار ساعت بیشتر نمی خوابیدند. ساعت یازده برای استراحت به رختخواب می رفتند، ولی ساعت سه بعد از نیمه شب متوجه می شدیم که صدای قلم و کاغذ از اتاقشان می آید. روزنامه هایی را که ترجمه کرده بودند و به علت کثرت کار در روز وقت نمی کردند مطالعه کنند، آخر شب باید آماده می بود تا در ساعاتی که خودشان تنظیم کرده بودند، به مطالعه و رسیدگی به آنها بپردازند. [18]
منبع: برداشت هایی از سیره امام خمینی، ج 1، به کوشش غلامعلی رجایی، موسسه تنظیم و نشر آثار امام، ص 328-342 [1] زهرا مصطفوی [2] . آیت ‏‏الله مسعودی خمینی [3] فصلنامه ندا – ش 12، ص 17. [4] حجة‏الاسلام والمسلمین دعایی . [5] زهرا مصطفوی – پا به پای آفتاب (جدید)، ج 1، ص 195. [6] فریده مصطفوی اطلاعات. [7] حجة‏الاسلام والمسلمین احمد خمینی – پیام انقلاب – ش 60، ص 24. [8] . آیت ‏الله صادق خلخالی. [9] حجة‏الاسلام والمسلمین سید احمد خمینی – دلیل آفتاب، ص 163. [10] حجة‏الاسلام والمسلمین انصاری کرمانی – پیام انقلاب – ش 50، ص 27. [12] فریده مصطفوی، پا به پای آفتاب (جدید)، ج 1، ص 164. [13] زهرا مصطفوی، [14] صدیقه مصطفوی – سروش – ش 476، ص 11. [15] حجة‏الاسلام والمسلمین عباسعلی عمید زنجانی – پا به پای آفتاب – ج 4، ص 38. [16] آیت ‏لله جعفر سبحانی. [17] . حجة‏الاسلام والمسلمین دعایی . [18] مرضیه حدیده ‏چی – پا به پای آفتاب (جدید)، ج 2، ص 141.