🍃🌺🌺🌺 ✅ خلاصه‌ی #درس_دهم: چرا عبادت می‌کنیم؛ ولی احساس رشد نمی‌کنیم؟ 🍃🌺🌺🌺 ☑️ توی درس گذشته گفتیم که خودبرتربینی درد بزرگیه که درمونای مختلفی داره؛ امّا درمون اصلی و ریشه‌ایش اینه که خدا رو بزرگ ببینید. ❌ نباید به این راحتی از بحث خودبرتربینی رد بشیم. آخه خیلی از بلاهایی که سر ما میاد، از همین خودبرتربینیه. ▫️شما وقتی که خدا رو بزرگ می‌بینید، به صورت طبیعی خودتون رو هیچ می‌بینید، هیچِ هیچ.  ▫️ما هر چقدر که به خدا نزدیک بشیم بیشتر باید خودمون رو کوچیک ببینیم. ▫️من اگه به حقیقت عبادت توجه داشته باشم، هر چقدر که بیشتر عبادت می‌کنم، باید بیشتر احساس کوچیکی کنم. ▫️آخه عبادت راه رسیدن عبد به معبوده مگه غیر از اینه؟ ▫️وقتی که من به معبود نزدیک می‌شم یعنی عظمتش رو بیشتر از قبل حس می‌کنم. پس باید به صورت طبیعی احساس کوچیکیم بیشتر بشه. ⬅️ باید حواستون باشه که عبادت اگه عبادت حقیقی باشه، باید شما رو به اون خدای بزرگ نزدیک کنه؛ یعنی درک شما رو از بزرگی خدا بیشتر کنه. ‼️شما هر چقدر به خدا نزدیک‌تر می‌شید، بیشتر به خدا احساس نیاز می‌کنید. ✅ این تضرّع و آه و ناله‌های اهل بیت علیهم السلام توی این مناجاتشون العیاذ بالله، زبونم لال، نمایش نیست. 👆این انوار مقدس چون به نهایت قرب رسیدند، به نهایت احساس هیچی رسیدند. ▫️حقیقت عبادت، اظهار عجز و ضعف و ذلّت و نداری و بیچارگیه. ▫️اگه کسی عبادت کرد و حس بیچارگی ازش گرفته شد، معلومه اصلاً عبادت نکرده. 🔰حس قشنگِ آدم بعد از عبادت، برای دریافتیه که از بزرگی خدا داره. • آدم هر چقدر احساس می‌کنه خدا بزرگه، به همون اندازه احساس آرامش می‌کنه. • عبادتایی که آدم باهاش احساس بزرگی می‌کنه، به هیچ وجه قدرت آروم کردن آدم رو ندارن.   • برای همینم هست که متکبّر اگه با عبادتش نسبت به دیگران احساس بزرگی بکنه و از عبادتش لذّت ببره، این لذّت، لذّت معنوی نیست، نفسانیه. اون به خاطر بزرگ دیدن خودش داره کیف می‌کنه، نه بزرگ دیدن خدا. #خلاصه_درس_دهم ‌ ➖➖➖🍃🌺🌺🌺🍃➖➖➖ 🌺 اینم پی‌دی‌اف درس دهم، برا کسایی که دوست دارن متن کامل درس رو بخونن: 👇👇👇👇👇