🍃🌼🌼🌼 ✅ خلاصه‌ی #درس‌پانزدهم: چه جوری می‌شه شب و روز بندگی کرد؟ 🍃🌼🌼🌼 ☑️ توی درس گذشته گذارمون افتاد به وادی مناجات المریدین از امام سجاد علیه السلام. در این مناجات بنده از خدا می‌خواد که ملحق بشه به بنده‌هایی که چند تا ویژگی‌ دارن؛ 👈 اوّلین ویژگی این بود که این بنده‌ها برای زودتر رسیدن به خدا، با هم مسابقه می‌ذارن. ❌ چقدر بدن کسایی که نگاهشون صیّاد بدیای مردمه. ✅ چقدر خوبه آدما روی خوبیای هم ریز بشن. 👆 اهل مسابقه که بشیم، همین اتفاق می‌افته، خوبیای مردم برامون مهم میشه. ▫️یکی از اثرایی که اهل مسابقه شدن داره اینه که شما همیشه دنبال کسایی می‌گردین که جلوتر از خودتون باشن. ⬅️ این اثر خیلی زندگی رو قشنگ می‌کنه؛ • اوّلاً باعث می‌شه شما توی زندگی‌تون آدمای خوب رو پیدا کنید • ثانیا ًباعث می‌شه صفات خوب بقیه، براتون جلوه داشته باشه. ▪️وقتی توصیف جامعۀ دینی رو می‌شنوید، حتماً با خیالتون توی این جامعه زندگی کنید، ببینید چه لذّتی داره! بعد از این خیال، سعی کنید که توی زندگی خودتون یکی از اعضای این جامعه بشید و تلاش کنید فضای اطرافتون رو ببرید تو حال و هوای این جامعه. 🔰 حالا بریم سراغ صفت بعدی که خیلی قشنگه. اون ویژگی قشنگ چیه؟ 🌿 وَ بَابَکَ عَلى الدَّوامِ یَطرُقونَ 🍂 [بندگانی که] دائم در خانۀ تو را می‌زنند علی الدوام یعنی حتّی یه لحظه از در زدن خسته نمی‌شن. از در خونۀ تو فاصله نمی‌گیرن. ⛔️هیچ وقت این نکته رو فراموش نکنیم: ما وقتی مشکل‌دار می‌شیم که از درخونۀ خدا فاصله می‌گیریم. دائم باید در این خونه باشیم. همیشه باید در حال در زدن باشیم. ✅ همۀ حرف توی این علی الدوامه گرنه همۀ آدما حتی اون کافره طبق نصّ قرآن وقتی یه مشکل عجیب و غریب براش پیش میاد که دستش از همه جا کوتاه می‌شه، در خونۀ خدا رو می زنه و کاری به هیچ کس نداره. ❌ حواسمون باشه اگه یه لحظه از در زدن خسته بشیم، همون لحظه شیطون بردتمون. ما اگه از خودمون غافل باشیم، شیطون از ما غافل نیست. عین گرگی که منتظره یه برّه از گله جدا شه. شیطون دیده‌بانی می‌کنه ببینه کی ما از در خونۀ خدا فاصله می‌گیریم. ❓چه جوری همش در خونۀ خدا باشیم؟ هر کاری می کنیم، به این قصد این باشه که در خونۀ خدا رو بزنیم. ▫️خدایا! نماز خوندن من، روزه گرفتنم، قرآن خوندنم، در زدنه. ▫️بچه‌داریم و محبّت به همسر، در زدنه. ▫️تر و تمیز کردن خونه و دنبال روزی زن و بچه‌ رفتنم در زدنه. من از این دفه همۀ این کارا رو می‌کنم برای این که تو دوست داری انجام بدم. 🔺این طوری که باشه انسان دائم در حال در زدنه. ‼️اگه این طوری بشیم که دیگه هیچ مشکلی توی زندگی نخواهیم داشت. هیچ چیزی نمی تونه روی دوشمون سنگینی کنه. 🔻امّا ویژگی بعدی: 🌿و إِیّاکَ فِی اللَّیلِ وَ النَّهارِ یَعبُدونَ. 🍂[بنده‌هایی که] شب و روز تو را عبادت می‌کنند. ❓می‌دونید معنای این حرف چیه؟ ✅ یعنی اینا کاری به جز بندگی ندارن، فقط بندگی. یعنی اینا هر کاری می‌کنن، مصداق بندگیِ خداست. ↪️ برگردیم به خودمون و ببینیم ما در طول شبانه روز چقدر بندگی می‌کنیم؟ 🔺زندگی به اندازۀ بندگی معنا پیدا می‌کنه. اگه در طول روز، یه ساعت بندگی کنیم، یعنی یه ساعت داریم زندگی می کنیم. بقیش دیگه زندگی نیست. ▫️وقتی خدا می‌گه من شما رو نیافریدم، مگه برای بندگی، یعنی باید همۀ زندگی، بندگی باشه، همۀ زندگی؛ ▫️ولی ما روی این «همه» حسّاس نیستیم. ▫️همین که نماز می‌خونیم و روزه می‌گیریم،‌ دیگه خیالمون راحت می‌شه. ❌ اصلاً مشکل این جاست که ما بندگی رو جزء زندگی می‌دونیم؛ در حالی که بندگی، همۀ زندگیه. 🔰این صفت و صفت قبلی یه جورایی در طول هم هستند. کسی که دائم در حال زدنِ درِ خونۀ خداست همیشه هم دغدغۀ بندگی این خدا رو داره. #خلاصه‌درس_پانزدهم ‌ ➖➖➖🍃🌷🌷🌷🍃➖➖ @azkhane_takhoda