eitaa logo
از شرح بی نهایت (منبر مکتوب، آیات و روایات اهل بیت)
650 دنبال‌کننده
4 عکس
2 ویدیو
5 فایل
«احادیث اهل بیت، آیات قرآن، کلمات علما و اشعار» فضایی برای ارائه معارف و کمک به فضلای عزیز جهت منبر همچنین ببینید: کانال روضه های مکتوب @rozehayemaktoub و متن روضه اهل بیت: @rozehayemaktoubb
مشاهده در ایتا
دانلود
۳۱ مرداد ۱۴۰۳
آثار زیارت امام حسین علیه السلام ۷۴. غذای بهشتی هر صبح و شب برای زائر حضرت کامل الزیارات: مفضل بن عمر گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: به خدا سوگند که گویی فرشتگان را می‌بینم که راه را برای مومنین در مزار حسین علیه السلام تنگ کرده اند. گوید گفتم: آیا به چشم وی می‌آیند؟ فرمود: هرگز، هرگز به راستی که چنان در کنار مومنین قرار گرفته اند که صورت ایشان را به دست خود لمس می‌کنند. و خداوند شب و روز از طعام بهشت بر زائران حسین علیه السلام فرو می‌فرستد و فرشتگان پیشخدمت ایشانند و هیچ بنده ای حاجتی از حوائج دنیوی و اخروی نمی طلبد مگر آنکه خداوند آن را به وی می‌بخشد. گوید گفتم: به خدا که این کرامت است. فرمود: ای مفضل، می‌خواهی بیشتر برایت بگویم. گفتم: آری سرورم. فرمود: گویی تختی از نور می‌بینم که نهاده شده و گنبدی از یاقوت سرخ مزین گشته به جواهر، بر آن زده شده و گویی حسین بن علی علیه السلام را می‌بینم که بر این تخت نشسته و گرداگرد او نود هزار گنبد سبز است و گویی مومنان را می‌بینم که به زیارت وی آمده و بر او سلام و درود می‌گویند و خدای تعالی به ایشان می‌فرماید: ای اولیای من، از من طلب کنید که بس روزهاست که آزار دیده و خوار گشته و مورد ستم قرار گرفته اید و این روزی است که هیچ درخواستی از خواسته‌های دنیایی و آخرتی از من نکنید مگر آنکه برای شما برآورده سازم و خوراک و شرابشان همه از بهشت است و به خدا که این کرامتی است که هیچ چیزی نظیر آن نیست. -. کامل الزیارات: ۱۳۵ - عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: کَأَنِّی وَ اللَّهِ بِالْمَلَائِکَةِ قَدْ زَاحَمُوا الْمُؤْمِنِینَ عَلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ قُلْتُ فَیَتَرَاءَوْنَ لَهُ قَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ قَدْ لَزِمُوا وَ اللَّهِ الْمُؤْمِنِینَ حَتَّی إِنَّهُمْ لَیَمْسَحُونَ وُجُوهَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ قَالَ وَ یُنْزِلُ اللَّهُ عَلَی زُوَّارِ الْحُسَیْنِ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً مِنْ طَعَامِ الْجَنَّةِ وَ خُدَّامُهُمُ الْمَلَائِکَةُ لَا یَسْأَلُ عَبْدٌ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهَا إِیَّاهُ قَالَ قُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ قَالَ یَا مُفَضَّلُ أَزِیدُکَ قُلْتُ نَعَمْ سَیِّدِی قَالَ کَأَنِّی بِسَرِیرٍ مِنْ نُورٍ قَدْ وُضِعَ وَ قَدْ ضُرِبَتْ عَلَیْهِ قُبَّةٌ مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ مُکَلَّلَةٌ بِالْجَوْهَرِ وَ کَأَنِّی بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام جَالِسٌ عَلَی ذَلِکَ السَّرِیرِ وَ حَوْلَهُ تِسْعُونَ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ وَ کَأَنِّی بِالْمُؤْمِنِینَ یَزُورُونَهُ وَ یُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ أَوْلِیَائِی سَلُونِی فَطَالَمَا أُوذِیتُمْ وَ ذُلِّلْتُمْ وَ اضْطُهِدْتُمْ فَهَذَا یَوْمٌ لَا تَسْأَلُونِّی حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَیْتُهَا لَکُمْ فَیَکُونُ أَکْلُهُمْ وَ شُرْبُهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ فَهَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ الَّتِی لَا یُشْبِهُهَا شَیْ ءٌ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat
۳۱ مرداد ۱۴۰۳
🔰 ثواب روضه خانگی در عاشورا معادل زیارت عاشورا در روایتی امام باقر علیه السلام پس از دستور به زیارت در روز عاشورا، برای کسانی که در آن روز امکان زیارت را ندارند توصیه به اقامه عزا در خانه می کنند. و ضمانت می کنند همان ثواب های برای نیز باشد. كامل الزيارات به نقل از مالك جُهَنى: امام باقر عليه السلام فرمود: «هر كس در روز عاشورا حسين عليه السلام را زيارت كند و در كنار قبرش گِريان باشد، خداوند را در قيامت با دو هزار هزار (۱) ثواب حج، دو هزار هزارثواب عمره و دو هزار هزار ثواب جهاد، ديدار مى كند كه ثواب هر حج و عمره و جهادى، همانند ثواب حج گزار و عمره گزار و جهادگر همراه با پيامبر صلى الله عليه و آله و امامان راستين عليهم السلام است». گفتم: فدايت گردم! براى آن كسى كه در شهرها و مناطق دوردست است و نمى تواند به زيارت بيايد، چه هست؟ فرمود: «وقتى روز عاشورا مى شود، به بيابان برود، يا روى بلندىِ خانه اش، با اشاره به امام حسين عليه السلام سلام كند و با جدّيت، بر قاتلش نفرين كند و پس از آن، دو ركعت نماز بگزارد. اين كار را نزديك ظهر، قبل از اذان، انجام دهد. آن گاه بر حسين عليه السلام مرثيه بسرايد و بگِريد و سفارش كند كسانى كه در خانه اش هستند، بر حسين عليه السلام گريه كنند و با ناله كردن بر حسين عليه السلام، در خانه اش ماتم بر پا كند و با هم براى گريستن، هم صدا شوند. من براى آنان، از طرف خدا ضمانت مى كنم كه اگر اين كار را انجام دهند، همه اين ثواب‌ها را به دست مى آورند». گفتم: فدايت گردم! هر گاه آنان، آن كارها را انجام دادند، شما اين ثواب‌ها را بر عهده مى گيرى و تضمين مى كنى؟ فرمود: «من اين را برايشان تضمين مى كنم و چنان ثواب هايى را، براى هر كسى كه اين كارها را انجام دهد، بر عهده مى گيرم.... هر كس چنين سوگوارى كند، برايش ثواب هزار هزار حج، ثواب هزارْ هزار عمره و ثواب هزار هزار جهاد، نوشته مى شود كه همه شان همراه با پيامبر صلى الله عليه و آله بوده است و برايش ثواب مصيبت هر پيامبر و فرستاده و صدّيق و شهيدى كه از زمانى كه خدا، عالم را آفريده تا برپايىِ رستاخيز مرده و يا كشته شده، نوشته مى شود. ---------- [۲]: . هزار هزار: يك ميليون. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat
۵ شهریور ۱۴۰۳
آثار زیارت امام حسین علیه السلام ۷۵. دعای امام صادق علیه السلام بر زوار امام حسین علیه السلام: بر اين صورت هاى آفتاب خورده، رحم كن، و نيز بر آن گونه هايى كه پیاپی بر قبر ابا عبد اللّه الحسين، گذاشته می شود؛ و نيز رحم كن بر چشمانى كه از سرِ رحمت بر ما، اشكشان روان است ؛ و رحم آور بر دل هايى كه براى ما مى سوزند و بى تابى مى كنند ؛ و بر ناله اى كه به خاطر ماست، رحمت آور. خدايا! من، آن جان‌ها و پيكرها را به تو مى سپارم ثواب الأعمال به نقل از معاوية بن وَهْب: بر امام صادق عليه السلام كه در جايگاه نمازش نشسته بود، در آمدم و نشستم تا آن كه نمازش را به پايان برد. شنيدم كه با خدايش راز و نياز مى كند و مى گويد: «اى كه ما را به كرامت، مخصوص داشتى، و شفاعت را به ما وعده دادى، و رسالت را بر دوش ما نهادى، و ما را وارثانِ پيامبران كردى، و ما را آخرينِ امّت هاى گذشته، قرار دادى، و وصىّ خود را ويژه ما ساختى، و علم گذشته و آينده را به ما عطا كردى، و دل هايى از مردمان را مشتاق ما نمودى! مرا و برادرانم را و زائران قبر پدرم حسين بن على را كه درودهاى خدا بر همه ايشان باد، بيامرز ؛ كسانى كه دارايى شان را هزينه مى كنند و از سرِ رغبت به نيكى به ما، و اميد به آنچه در پيوند با ماست، و خوش حال كردن پيامبرت محمّد صلى الله عليه و آله، و اجابت فرمان ما، و به خشم آوردن دشمنان ما، پيكرهايشان را به راه [ و آفتاب در مسير ] در مى آورند و از همه اين كارها، آهنگ رضايت تو دارند. پس با رضايتت، برايشان جبران نما و در شب و روز، آنان را محافظت كن، و بهترين جانشين آنان باش ميان كسانى كه بر جاى نهاده و [ به زيارت ]آمده اند، و همراهشان باش و از شرّ هر زورگوى لجوج، كفايتشان كن، و نيز از تمام آفريده هايت، قوى يا ضعيف، و نيز شرارت شياطين جِن و اِنس. برترين آرزويشان را از تو به خاطر اين غربت و در آمدن از وطن و برگزيدن ما بر پسران و نزديكان و همشهرى هايشان، به ايشان ببخش. خدايا! دشمنانمان، خروج زائران حسين عليه السلام را بر ايشان، خُرده گرفتند ؛ ولى اين، آنان را از برخاستن و بيرون آمدن به سوى ما، باز نداشت تا با آنان، مخالفت ورزند. پس بر اين صورت هاى آفتاب خورده، رحم كن، و نيز بر آن گونه هايى كه بر قبر ابا عبد اللّه الحسين، اين رو و آن رو مى شوند ؛ و نيز رحم كن بر چشمانى كه از سرِ رحمت بر ما، اشكشان روان است ؛ و رحم آور بر دل هايى كه براى ما مى سوزند و بى تابى مى كنند ؛ و بر ناله اى كه به خاطر ماست، رحمت آور. خدايا! من، آن جان‌ها و پيكرها را به تو مى سپارم تا آن كه روز تشنگى [ قيامت ]، آنان را سيراب كنى». پس امام كه درودهاى خدا بر او باد، پيوسته در حال سجده، اين دعا را مى خواند. چون تمام شد، به او گفتم: فدايت شوم! اگر آنچه از شما شنيدم، براى كسى بود كه خدا را نمى شناخت، گمان مى بردم كه آتش دوزخ، هرگز به او گزندى نخواهد رساند. به خدا سوگند، آرزو داشتم كه به جاى حج گزاردن، او را زيارت مى كردم! امام عليه السلام به من فرمود: «تو كه به او خيلى نزديكى. اى معاويه! چه چيزْ تو را از زيارتش باز مى دارد؟ و چرا آن را وا نهاده اى؟ ». گفتم: فدايت شوم! نمى دانستم كه تا اين درجه، فضيلت دارد. فرمود: «اى معاويه! و دعا گويان آسمانى، براى زائران حسين عليه السلام، بيشتر از دعاگويان زمينى آنان اند. آن (زيارت) را به خاطر ترس از كسى، وا مگذار كه هر كس آن را به سبب ترس، وا گذارد، چنان حسرت مى خورد كه آرزو مى كند دستش از قبر او جدا نمى شد. [۱] آيا دوست ندارى كه خداوند، تو را از مسافران و گام به راه نهادگانى ببيند كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برايشان دعا مى كند؟ آيا دوست ندارى كه فردا[ ى قيامت ]از مصافحه كنندگان با فرشتگان باشى؟ آيا دوست ندارى كه فردا، جزو كسانى [ به محشر ]بيايى كه گناه قابل پيگيرى نداشته باشند؟ آيا دوست ندارى كه فردا، از مصافحه كنندگان با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله باشى؟ ». (۱) این جمله را طور دیگری هم معنا کرده اند اما در اینجا ترجمه دانشنامه امام حسین ثبت شده است. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat
۵ شهریور ۱۴۰۳
متن عربی روایت: ثواب الأعمال عن معاوية بن وهب: دَخَلتُ عَلى أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام وهُوَ في مُصَلّاهُ، فَجَلَستُ حَتّى قَضى صَلاتَهُ، فَسَمِعتُهُ وهُوَ يُناجي رَبَّهُ ويَقولُ: يا مَن خَصَّنا بِالكَرامَةِ، ووَعَدَنَا الشَّفاعَةَ، وحَمَّلَنَا الرِّسالَةَ، وجَعَلَنا وَرَثَةَ الأَنبِياءِ، وخَتَمَ بِنَا الاُمَمَ السّالِفَةَ، وخَصَّنا بِالوَصِيَّةِ، وأعطانا عِلمَ ما مَضى وعِلمَ ما بَقِيَ، وجَعَلَ أفئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهوي إلَينا، اغفِر لي ولِاءِخواني وزُوّارِ قَبرِ أبِيَ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِم، الَّذينَ أنفَقوا أموالَهُم وأشخَصوا أبدانَهُم رَغبَةً في بِرِّنا، ورَجاءً لِما عِندَكَ في صِلَتِنا، وسُرورا أدخَلوهُ عَلى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله، وإجابَةً مِنهُم لِأَمرِنا، وغَيظا أدخَلوهُ عَلى عَدُوِّنا، أرادوا بِذلِكَ رِضوانَكَ، فَكافِهِم عَنّا بِالرِّضوانِ، وَاكلَأهُم بِاللَّيلِ وَالنَّهارِ، وَاخلُف عَلى أهاليهِم وأولادِهِمُ الَّذينَ خُلِّفوا بِأَحسَنِ الخَلَفِ، وَاصحَبهُم وَاكفِهِم شَرَّ كُلِّ جَبّارٍ عَنيدٍ، وكُلِّ ضَعيفٍ مِن خَلقِكَ أو شَديدٍ، وشَرَّ شَياطينِ الإِنسِ وَالجِنِّ، وأعطِهِم أفضَلَ ما أمَّلوا مِنكَ في غُربَتِهِم عَن أوطانِهِم، وما آثَرونا عَلى أبنائِهِم وأهاليهِم وقَراباتِهِم. اللّهُمَّ إنَّ أعداءَنا عابوا عَلَيهِم خُروجَهُم، فَلَم يَنهَهُم ذلِكَ عَنِ النُّهوضِ وَالشُّخوصِ إلَينا خِلافا عَلَيهِم، فَارحَم تِلكَ الوُجوهَ الَّتي غَيَّرَهَا الشَّمسُ، وَارحَم تِلكَ الخُدودَ الَّتي تَقَلَّبَت عَلى قَبرِ أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام، وَارحَم تِلكَ الأَعيُنَ الَّتي جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا، وَارحَم تِلكَ القُلوبَ الّتي جَزِعَت وَاحتَرَقَت لَنا، وَارحَم تِلكَ الصَّرخَةَ الَّتي كانَت لَنا، اللّهُمَّ إنّي أستَودِعُكَ تِلكَ الأَنفُسَ وتِلكَ الأَبدانَ حَتّى تُرَوِّيَهُم مِنَ الحَوضِ يَومَ العَطَشِ. فَما زالَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِ يَدعو بِهذَا الدُّعاءِ وهُوَ ساجِدٌ، فَلَمَّا انصَرَفَ قُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِداكَ! لَو أنَّ هذَا الَّذي سَمِعتُهُ مِنكَ كانَ لِمَن لا يَعرِفُ اللّهَ، لَظَنَنتُ أنَّ النّارَ لا تَطعَمُ مِنهُ شَيئا أبَدا، وَاللّهِ، لَقَد تَمَنَّيتُ أن كُنتُ زُرتُهُ ولَم أحُجَّ. فَقالَ لي: ما أقرَبَكَ مِنهُ! فَمَا الَّذي يَمنَعُكَ عَن زِيارَتِهِ يا مُعاوِيَةُ؟ ولِمَ تَدَعُ ذلِكَ؟ قُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ، لَم أدرِ أنَّ الأَمرَ يَبلُغُ هذا كُلَّهُ. فَقالَ: يا مُعاوِيَةُ! ومَن يَدعو لِزُوّارِهِ فِي السَّماءِ أكثَرُ مِمَّن يَدعو لَهُم فِي الأَرضِ، لا تَدَعهُ لِخَوفٍ مِن أحَدٍ ؛ فَمَن تَرَكَهُ لِخَوفٍ رَأى مِنَ الحَسرَةِ ما يَتَمَنّى أنَّ قَبرَهُ كانَ بِيَدِهِ ۱، أما تُحِبُّ أن يَرَى اللّهُ شَخصَكَ وسَوادَكَ فيمَن يَدعو لَهُ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله؟ أما تُحِبُّ أن تَكونَ غَدا فيمَن تُصافِحُهُ المَلائِكَةُ؟ أما تُحِبُّ أن تَكونَ غَدا فيمَن يَأتي ولَيسَ عَلَيهِ ذَنبٌ فَيُتبَعَ بِهِ؟ أما تُحِبُّ أن تَكونَ غَدا فيمَن يُصافِحُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله؟ نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat
۵ شهریور ۱۴۰۳
۵ شهریور ۱۴۰۳
۶ شهریور ۱۴۰۳
متن روایت: عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی إِنَّ عِنْدَکُمْ أَوْ قَالَ فِی قُرْبِکُمْ لَفَضِیلَةً مَا أُوتِیَ أَحَدٌ مِثْلَهَا وَ مَا أَحْسَبُکُمْ تَعْرِفُونَهَا کُنْهَ مَعْرِفَتِهَا وَ لَا تُحَافِظُونَ عَلَیْهَا وَ لَا عَلَی الْقِیَامِ بِهَا وَ إِنَّ لَهَا لَأَهْلًا خَاصَّةً قَدْ سُمُّوا لَهَا وَ أُعْطُوهَا بِلَا حَوْلٍ مِنْهُمْ وَ لَا قُوَّةٍ إِلَّا مَا کَانَ مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَهُمْ وَ سَعَادَةٍ حَبَاهُمْ بِهَا وَ رَحْمَةٍ وَ رَأْفَةٍ وَ تَقَدُّمٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا هَذَا الَّذِی وَصَفْتَ وَ لَمْ تُسَمِّهِ قَالَ زِیَارَةُ جَدِّیَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّهُ غَرِیبٌ بِأَرْضِ غُرْبَةٍ یَبْکِیهِ مَنْ زَارَهُ وَ یَحْزَنُ لَهُ مَنْ لَمْ یَزُرْهُ وَ یَحْتَرِقُ لَهُ مَنْ لَمْ یَشْهَدْهُ وَ یَرْحَمُهُ مَنْ نَظَرَ إِلَی قَبْرِ ابْنِهِ عِنْدَ رِجْلَیْهِ فِی أَرْضِ فَلَاةٍ وَ لَا حَمِیمَ قُرْبَهُ وَ لَا قَرِیبَ ثُمَّ مُنِعَ الْحَقَّ وَ تَوَازَرَ عَلَیْهِ أَهْلُ الرِّدَّةِ حَتَّی قَتَلُوهُ وَ ضَیَّعُوهُ وَ عَرَضُوهُ لِلسِّبَاعِ وَ مَنَعُوهُ شُرْبَ مَاءِ الْفُرَاتِ الَّذِی یَشْرَبُهُ الْکِلَابُ وَ ضَیَّعُوا حَقَّ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ وَصِیَّتَهُ بِهِ وَ بِأَهْلِ بَیْتِهِ فَأَمْسَی مَجْفُوّاً فِی حُفْرَتِهِ صَرِیعاً بَیْنَ قَرَابَتِهِ وَ شِیعَتِهِ بَیْنَ أَطْبَاقِ التُّرَابِ قَدْ أُوحِشَ قُرْبُهُ فِی الْوَحْدَةِ وَ الْبُعْدِ عَنْ جَدِّهِ وَ الْمَنْزِلِ الَّذِی لَا یَأْتِیهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ وَ عَرَّفَهُ حَقَّنَا. فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ کُنْتُ آتِیهِ حَتَّی بُلِیتُ بِالسُّلْطَانِ وَ فِی حِفْظِ أَمْوَالِهِمْ وَ أَنَا عِنْدَهُمْ مَشْهُورٌ فَتَرَکْتُ لِلتَّقِیَّةِ إِتْیَانَهُ وَ أَنَا أَعْرِفُ مَا فِی إِتْیَانِهِ مِنَ الْخَیْرِ فَقَالَ هَلْ تَدْرِی مَا فَضْلُ مَنْ أَتَاهُ وَ مَا لَهُ عِنْدَنَا مِنْ جَزِیلِ الْخَیْرِ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ أَمَّا الْفَضْلُ فَیُبَاهِیهِ مَلَائِکَةُ السَّمَاءِ وَ أَمَّا مَا لَهُ عِنْدَنَا فَالتَّرَحُّمُ عَلَیْهِ کُلَّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی أَنَّهُ لَمْ یَخْلُ مَکَانُهُ مُنْذُ قُتِلَ مِنْ مُصَلٍّ یُصَلِّی عَلَیْهِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ أَوْ مِنَ الْجِنِّ أَوْ مِنَ الْإِنْسِ أَوْ مِنَ الْوَحْشِ وَ مَا مِنْ شَیْ ءٍ إِلَّا وَ هُوَ یَغْبِطُ زَائِرَهُ وَ یَتَمَسَّحُ بِهِ وَ یَرْجُو فِی النَّظَرِ إِلَیْهِ الْخَیْرَ لِنَظَرِهِ إِلَی قَبْرِهِ ثُمَّ قَالَ بَلَغَنِی أَنَّ قَوْماً یَأْتُونَهُ مِنْ نَوَاحِی الْکُوفَةِ وَ نَاساً مِنْ غَیْرِهِمْ وَ نِسَاءً یَنْدُبْنَهُ وَ ذَلِکَ فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَمِنْ بَیْنِ قَارِئٍ یَقْرَأُ وَ قَاصٍّ یَقُصُّ وَ نَادِبٍ یَنْدُبُ وَ قَائِلٍ یَقُولُ الْمَرَاثِیَ فَقُلْتُ لَهُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ شَهِدْتُ بَعْضَ مَا تَصِفُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ فِی النَّاسِ مَنْ یَفِدُ إِلَیْنَا وَ یَمْدَحُنَا وَ یَرْثِی لَنَا وَ جَعَلَ عَدُوَّنَا مَنْ یَطْعُنُ عَلَیْهِمْ مِنْ قَرَابَتِنَا أَوْ غَیْرِهِمْ یَهْدُرُونَهُمْ وَ یُقَبِّحُونَ مَا یَصْنَعُونَ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat
۶ شهریور ۱۴۰۳
۶ شهریور ۱۴۰۳
۶ شهریور ۱۴۰۳
۶ شهریور ۱۴۰۳