۶۴. بهره مندی از ثواب نماز فرشته ها که یک نماز آنها مساوی با نماز صدهزار آدمی است ... عنبسه گوید: از ابا عبدالله شنیدم که می‌فرمود: خداوند تبارک و تعالی هفتاد هزار فرشته بر مزار حسین علیه السلام مامور کرده که خدا را می‌پرستند و نماز هر یک از ایشان برابر با صد هزار نماز آدمیان است و ثواب نمازشان از آن زائران مزار حسین علیه السلام است و بر قاتلان او، لعنت خدا و فرشتگان و همه آدمیان تا ابد است. - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ: وَکَّلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَکٍ یَعْبُدُونَ اللَّهَ عِنْدَهُ الصَّلَاةُ الْوَاحِدَةُ مِنْ صَلَاةِ أَحَدِهِمْ تَعْدِلُ أَلْفَ صَلَاةٍ مِنْ صَلَاةِ الْآدَمِیِّینَ یَکُونُ ثَوَابُ صَلَاتِهِمْ لِزُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ وَ عَلَی قَاتِلِهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَ الْمَلَائِکَةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ أَبَدَ الْآبِدِینَ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۶۵. «امان من النار لزوار الحسین لیلة الجمعة» روایت معروف اعمش "مولف المزار الکبیر گوید: اعمش روایت کرد: در کوفه منزل داشتم و همسایه ای داشتم که بیشتر اوقات با او بودم. شب جمعه بود و گفتم نظرت درباره زیارت حسین علیه السلام چیست؟ گفت بدعت است و هر بدعتی گمراهی است و هر گمراهی راه به سوی آتش دارد. من که کوره خشم شده بودم، از پیش او برخاستم و به او گفتم، هنگام سحر نزد او می‌آیم و درباره فضایل امیر المومنین سخنانی خواهم گفت که به خواست خدا، دلش را پر درد و اندوه کند. نزد وی آمدم و در را کوبیدم و صدایی از پشت در گفت: وی سر شب به قصد زیارت رهسپار شد. پس شتابان به راه افتادم و به حرم رسیدم و ناگاه شیخ را دیدم که به سجده افتاده و از سجده و رکوع خسته نمی شود. به او گفتم: دیروز می‌گفتی که بدعت است و هر بدعتی ضلالت است و هر گمراهی و ضلالتی ره به آتش دوزخ دارد و امروز او را زیارت می‌کنی!؟ گفت: ای سلیمان، سرزنشم مکن که من به امامت این خاندان باور نداشتم تا آنکه شب گذشته خوابی دیدم که مرا ترساند. گفتم: چه دیدی ای شیخ؟ گفت: مردی نه بسیار بلند و نه کوتاه دیدم که از فرط نیکی و خوش چهرگی اش نمی توانم او را وصف کنم و با او مردمانی بودند که تنگ، گرد او حلقه زده بودند و او را به اهتمام بسیار همراهی می‌کردند و پیش روی او سواری بود بر پشت اسبی با دمی بلند و بر سرش تاجی با چهار کنگره داشت و بر هر کنگره جواهری داشت که تا فاصله سه روز سیْر، می‌درخشید. گفتم این کیست؟ گفتند که محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب. گفتم دیگری کیست؟ گفتند وصی و جانشین او علی بن ابیطالب علیه السلام است. آنگاه به دور دست نگریستم و ناگاه شتری از جنس نور با کجاوه ای از نور در میان آسمان و زمین در پرواز دیدم. پرسیدم این شتر از آن کیست؟ گفتند از آن خدیجه بنت خویلد و فاطمه دخت نبی اکرم. پرسیدم این پسر کیست؟ گفتند حسن بن علی است و گفتم کجا می‌روند؟ گفتند که همگی به زیارت شهید به ستم کشته شده در کربلا، حسین بن علی علیه السلام می‌روند. آنگاه به سوی کجاوه رفتم و ناگاه رقعه‌های امان نامه را دیدم که از سوی خدای تعالی برای زائران حسین بن علی در شب جمعه از آسمان به زمین فرو می‌افتد. آنگاه ندایی فریاد بر آورد که هان! ما و پیروانمان در بالاترین مرتبه بهشت هستیم. سوگند به خدا ای سلیمان که هرگز این مکان را رها نمی کنم تا آنکه روحم از بدن جدا گردد. -. المزار الکبیر: ۱۰۷ با تفاوتی اندک - أَقُولُ رَوَی مُؤَلِّفُ الْمَزَارِ الْکَبِیرِ بِإِسْنَادِهِ إِلَی الْأَعْمَشِ قَالَ: کُنْتُ نَازِلًا بِالْکُوفَةِ وَ کَانَ لِی جَارٌ کَثِیراً مَا کُنْتُ أَقْعُدُ إِلَیْهِ وَ کَانَ لَیْلَةَ الْجُمْعَةِ فَقُلْتُ لَهُ مَا تَقُولُ فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَ لِی بِدْعَةٌ وَ کُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ کُلُّ ضَلَالَةٍ فِی النَّارِ فَقُمْتُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ أَنَا مُمْتَلِئٌ غَضَباً وَ قُلْتُ إِذَا کَانَ السَّحَرُ أَتَیْتُهُ وَ حَدَّثْتُهُ مِنْ فَضَائِلِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ مَا یُسَخِّنُ اللَّهُ بِهِ عَیْنَیْهِ قَالَ فَأَتَیْتُهُ وَ قَرَعْتُ عَلَیْهِ الْبَابَ فَإِذَا أَنَا بِصَوْتٍ مِنْ وَرَاءِ الْبَابِ أَنَّهُ قَدْ قَصَدَ الزِّیَارَةَ فِی أَوَّلِ اللَّیْلِ فَخَرَجْتُ مُسْرِعاً فَأَتَیْتُ الْحَیْرَ فَإِذَا أَنَا بِالشَّیْخِ سَاجِدٌ لَا یَمَلُّ مِنَ السُّجُودِ وَ الرُّکُوعِ فَقُلْتُ لَهُ بِالْأَمْسِ تَقُولُ لِی بِدْعَةٌ وَ کُلُّ بِدْعَةٍ ضَلَالَةٌ وَ کُلُّ ضَلَالَةٍ فِی النَّارِ وَ الْیَوْمَ تَزُورُهُ فَقَالَ لِی یَا سُلَیْمَانُ لَا تَلُمْنِی فَإِنِّی مَا کُنْتُ أُثْبِتُ لِأَهْلِ هَذَا الْبَیْتِ إِمَامَةً حَتَّی کَانَتْ لَیْلَتِی هَذِهِ فَرَأَیْتُ رُؤْیَا أَرْعَبَتْنِی فَقُلْتُ مَا رَأَیْتَ أَیُّهَا الشَّیْخُ قَالَ رَأَیْتُ رَجُلًا لَا بِالطَّوِیلِ الشَّاهِقِ وَ لَا بِالْقَصِیرِ اللَّاصِقِ لَا أُحْسِنُ أَصِفُهُ مِنْ حُسْنِهِ وَ بَهَائِهِ مَعَهُ أَقْوَامٌ یَحُفُّونَ بِهِ حَفِیفاً وَ یَزُفُّونَهُ زَفّاً بَیْنَ یَدَیْهِ فَارِسٌ عَلَی فَرَسٍ لَهُ ذَنُوبٌ عَلَی رَأْسِهِ تَاجٌ لِلتَّاجِ أَرْبَعَةُ أَرْکَانٍ فِی کُلِّ رُکْنٍ جَوْهَرَةٌ تُضِی ءُ مَسِیرَةَ ثَلَاثَةِ أَیَّامٍ ادامه در پیام بعد نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

«امان من النار لزوار الحسین لیلةالجمعه» ادامه پیام قبل فَقُلْتُ مَنْ هَذَا فَقَالُوا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ صلی الله علیه و آله َقُلْتُ وَ الْآخَرُ فَقَالُوا وَصِیُّهُ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام ثُمَّ مَدَدْتُ عَیْنِی فَإِذَا أَنَا بِنَاقَةٍ مِنْ نُورٍ عَلَیْهَا هَوْدَجٌ مِنْ نُورٍ تَطِیرُ بَیْنَ السَّمَاءِ وَ الْأَرْضِ فَقُلْتُ لِمَنِ النَّاقَةُ قَالُوا لِخَدِیجَةَ بِنْتِ خُوَیْلِدٍ وَ فَاطِمَةَ بِنْتِ مُحَمَّدٍ قُلْتُ وَ الْغُلَامُ قَالُوا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ قُلْتُ فَأَیْنَ یُرِیدُونَ قَالَ یَمْضُونَ بِأَجْمَعِهِمْ إِلَی زِیَارَةِ الْمَقْتُولِ ظُلْماً الشَّهِیدِ بِکَرْبَلَاءَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ثُمَّ قَصَدْتُ الْهَوْدَجَ وَ إِذَا أَنَا بِرِقَاعٍ تَسَاقَطُ مِنَ السَّمَاءِ #أَمَاناً_مِنَ_اللَّهِ_جَلَّ_ذِکْرُهُ_لِزُوَّارِ_الْحُسَیْنِ_بْنِ_عَلِیٍّ_لَیْلَةَ_الْجُمْعَةِ ثُمَّ هَتَفَ بِنَا هَاتِفٌ أَلَا إِنَّا وَ شِیعَتَنَا فِی الدَّرَجَةِ الْعُلْیَا مِنَ الْجَنَّةِ وَ اللَّهِ یَا سُلَیْمَانُ لَا أُفَارِقُ هَذَا الْمَکَانَ حَتَّی تُفَارِقَ رُوحِی جَسَدِی. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۶۶. نظر رحمت خاصه اباعبدالله الحسین علیه السلام به زائران ۶۷. دعا و استغفار حضرت و درخواست دعا از امیرالمومنین علیه السلام برای زائران. امالی شیخ طوسی: امام صادق علیه السلام: همانا حسین بن علی نزد پروردگار عز وجل به خیمه گاه خود و شهدایی که به همراه وی در آن فرود آمدند، و نیز به زائران خود می‌نگرد، و او بیش از آگاهی هر یک از شما به فرزندش، از نام ایشان و پدرانشان و شأن و درجه هر یک از ایشان نزد خداوند تبارک و تعالی آگاه است و به حق سوگند که او هر که را برای او می‌گرید می‌بیند و برای او طلب آمرزش می‌کند و از پدرانش می‌خواهد که برای او استغفار کنند و می‌گوید، اگر زائر من می‌دانست که خداوند برای او چه آماده کرده، شادمانی اش از این بی قراری اش بیشتر بود و به راستی که زائر او باز می‌گردد، حال آنکه هیچ گناهی بر عهده اش نمانده است. -. أمالی الطوسیّ ۱: ۵۴ - عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ یَنْظُرُ إِلَی مُعَسْکَرِهِ وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ یَنْظُرُ إِلَی زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ بِدَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَحَدِکُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَرَی مَنْ یَبْکِیهِ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ آبَاءَهُ علیهم السلام أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ یَقُولُ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرِی مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَکَانَ فَرَحُهُ أَکْثَرَ مِنْ جَزَعِهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ [۴] . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

ذکر چند فضیلت برای زیارت امیرالمومنین علیه السلام ۱. ثواب حج و عمره برای هر قدم ۲. آتش جهنم زائر امیر المومنین علیه السلام را نمی سوزاند. فرحة الغری: حسین بن محمد از برادرش جعفر به سند خود روایت کرد: نزد امام صادق علیه السلام بودم و ذکر امیرالمؤمنین علیه السلام به میان آمد، پس آن حضرت فرمود: قسم به خدا ای پسر مارد، کسی که جد مرا زیارت کند در حالی که حق او را می‌شناسد، خدا به هر قدم او حج عمره قبول شده ای می‌نویسد. ای پسر مارد! قسم به خدا، به آتش جهنم نمی سوزد پاهایی که در زیارت امیرالمؤمنین پیاده یا سواره غبارآلود شده باشد. ای پسر مارد، این حدیث را با آب طلا بنویس! -. فرحه الغری کُنْتُ عِنْدَ الصَّادِقِ علیه السلام وَ قَدْ ذُکِرَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَقَالَ یَا ابْنَ مَارِدٍ مَنْ زَارَ جَدِّی عَارِفاً بِحَقِّهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً مَقْبُولَةً وَ عُمْرَةً مَبْرُورَةً یَا ابْنَ مَارِدٍ وَ اللَّهِ مَا یُطْعِمُ اللَّهُ النَّارَ قَدَماً تَغَبَّرَتْ فِی زِیَارَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام مَاشِیاً کَانَ أَوْ رَاکِباً یَا ابْنَ مَارِدٍ اکْتُبْ هَذَا الْحَدِیثَ بِمَاءِ الذَّهَبِ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

ثواب زیارت امیر المومنین علیه السلام ۳. ضمانت پیامبر به بازدید از زائر امیر المومنین در روز قیامت و نجات او از گناهان کامل الزیارة: امام صادق علیه السلام فرموده است: امام حسن علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه و آله پرسید: ای پدر بزرگوار، پاداش کسی که شما را زیارت کند چیست؟ رسول خدا صلّی الله علیه و آله فرمود: ای فرزند دلبندم، هر کسی که در حال حیات یا مرگ، من یا پدرت را زیارت کند، شایسته است خداوند اجازه دهد من او را در روز قیامت ببینم و او را از گناهانش نجات بخشم. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ الْحَسَنُ لِرَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَا أَبَهْ مَا جَزَاءُ مَنْ زَارَکَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یَا بُنَیَّ مَنْ زَارَنِی حَیّاً وَ مَیِّتاً أَوْ زَارَ أَبَاکَ- کَانَ حَقّاً عَلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ أَزُورَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَأُخَلِّصَهُ مِنْ ذُنُوبِهِ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۴. ثواب صدهزار شهید ۵. بخشش گناهان گذشته و آینده ۶. آسان شدن حساب اعمال ۷. ایمنی در روز قیامت ۸. استقبال و بدرقه ملائکه ۹. عیادت ملائکه از زائر حضرت در هنگام بیماری ۱۰. استغفار ملائکه از زائر بعد از مرگ تا وقت قرار دادن در قبر وَ قَالَ علیه السلام: مَنْ زَارَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُتَجَبِّرٍ وَ لَا مُتَکَبِّرٍ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَجْرَ مِائَةِ أَلْفِ شَهِیدٍ وَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ وَ بُعِثَ مِنَ الْآمِنِینَ وَ هُوِّنَ عَلَیْهِ الْحِسَابُ وَ اسْتَقْبَلَهُ الْمَلَائِکَةُ فَإِذَا انْصَرَفَ شَیَّعَتْهُ إِلَی مَنْزِلِهِ فَإِنْ مَرِضَ عَادُوهُ وَ إِنْ مَاتَ تَبِعُوهُ بِالاسْتِغْفَارِ إِلَی قَبْرِهِ نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۱۱. شفای مریضان ما می گوییم ... فرحة الغری: امام صادق علیه السلام فرمود: ما می گوییم در قسمت پشتی کوفه مقبره ای است که اگر فردی بیمار یا معیوب به آن پناه ببرد، خداوند حتما او را شفا می‌بخشد. -. فرحة الغری: ۳۸ و التهذیب ۶: ۳۴ - - عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: نَحْنُ نَقُولُ بِظَهْرِ الْکُوفَةِ قَبْرٌ مَا یَلُوذُ بِهِ ذُو عَاهَةٍ إِلَّا شَفَاهُ اللَّهُ. و الشیخ المفید ذکره فی مزاره و لم یسنده و قال یعنی قبر أمیر المؤمنین علیه السلام. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۱۲. افضلیت از زیارت امام حسین علیه السلام راوی پرسید: کدام با فضیلت تر است؟ زیارت امیر المومنین یا زیارت امام حسین علیهما السلام؟ امام رضا علیه السلام فرمود: امام حسین علیه السلام با اندوه به شهادت رسید پس حقی بر خدا است که هیچ اندوهناکی به زیارت او نمی رود مگر اینکه خدای متعال گشایشی بر اندوه او قرار می دهد و برتری زیارت حرم امیر المومنین علیه السلام بر زیارت حرم امام حسین علیه السلام مانند برتری امیر المومنین بر امام حسین است. عَنْ أَبِی شُعَیْبٍ الْخُرَاسَانِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام: أَیُّمَا أَفْضَلُ زِیَارَةُ قَبْرِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام أَوْ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ إِنَّ الْحُسَیْنَ قُتِلَ مَکْرُوباً فَحَقٌّ عَلَی اللَّهِ جَلَّ ذِکْرُهُ أَنْ لَا یَأْتِیَهُ مَکْرُوبٌ إِلَّا فَرَّجَ اللَّهُ کَرْبَهُ وَ فَضْلُ زِیَارَةِ قَبْرِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ- کَفَضْلِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلَی الْحُسَیْنِ- نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۱۳. باز شدن درهای آسمان هنگام زیارت حضرت امام صادق علیه السلام می‌فرماید: همانا درهای آسمان به هنگام ورود زائر امیرالمؤمنین علیه السلام گشوده می‌شود. وَ قَالَ الدَّیْلَمِیُّ رَحِمَهُ اللَّهُ فِی إِرْشَادِ الْقُلُوبِ، قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ لَتُفَتَّحُ عِنْدَ دُخُولِ الزَّائِرِ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۱۴. زائر علی علیه السلام زائر خدا است. ۱۵. پاداش زیارت امیر المومنین علیه السلام به دست پیامبر صلی الله علیه وآله است‌. پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله فرمود: هرکس علی علیه السلام را زیارت کند مرا زیارت کرده است و هر که او را دوست بدارد مرا دوست داشته و هرکس او را دشمن بدارد مرا دسمن داشته است. این را به قوم خود برسان و هر که بر او وارد شود بر من وارد شده است و من پاداش دهنده او خواهم بودو جبرئیل و صالح المومنین. مَنْ زَارَ عَلِیّاً فَقَدْ زَارَنِی وَ مَنْ أَحَبَّهُ فَقَدْ أَحَبَّنِی وَ مَنْ أَبْغَضَهُ فَقَدْ أَبْغَضَنِی أَبْلِغْ قَوْمَکَ هَذَا عَنِّی وَ مَنْ أَتَاهُ زَائِراً فَقَدْ أَتَانِی وَ أَنَا الْمُجَازِی لَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ جَبْرَئِیلُ وَ صَالِحُ الْمُؤْمِنِینَ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

ادامه آثار زیارت امام حسین علیه السلام ۶۸. نشانی بر چهره زوار حسین علیه السلام در قیامت ۶۹. پیامبر و امیرالمومنین علیهماالسلام به همراه جبرائیل و میکائیل نجات دهنده زائران حسین علیه السلام در روایت از جبرائیل علیه السلام نقل شده است که به پیامبر صلی الله علیه وآله عرض کرد: «... و در هر شبانه روز صد هزار فرشته از هر آسمان به گرد آن جمع می‌شوند و بر او درود می‌فرستند و خدا را در نزد او تسبیح می‌کنند و از خدا برای زائران او طلب مغفرت می‌نمایند و نام کسانی از امت تو را که برای تقرب به خدا و تو به زیارت او می‌آیند را به همراه نام پدران و خویشاوندان و سرزمینشان می‌نویسند و در چهره هایشان این نشانه از نور عرش الهی را قرار می‌دهند که: «هَذَا زَائِرُ قَبْرِ خَیْرِ الشُّهَدَاءِ وَ ابْنِ خَیْرِ الْأَنْبِیَا» \\"این زائر قبر بهترین شهید و فرزند بهترین پیامبر است\\". وقتی روز قیامت برسد، بر اثر آن نشانه، نوری از چهره‌های آن‌ها ساطع می‌شود که چشم‌ها را خیره می‌کند و آن‌ها با آن نور مشخص می‌شوند و از دیگران بازشناخته می‌شوند. ای محمد! گویی تو را می‌بینم که بین من و میکائیل هستی و علی در مقابل ماست و فرشتگانی که تعدادشان قابل شمارش نیست، همراه ما هستند و با هم زائرانی که این نشانه در چهره آنان گیریم تا خداوند آن‌ها را از هول و سختی‌های آن روز نجات دهد. اصل حدیث را در اینجا ببینید. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۷۰. ندای ملائکه الهی: زوار محبوب محبوب خدا را تقدیس کنید. ۷۱. ندای پیامبر: بشارت دهید به همراهی من در بهشت ۷۲. ندای امیرالمومنین علیه السلام من ضمانت می کنم برآورده شدن حاجت های شما را و رفع بلا در دنیا و آخرت ۷۳. دیدار پیامبر و امیرالمومنین علیهماالسلام از زائر کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: همانا خداوند را فرشتگانی است که به مقبره حسین مأمور گشته اند و چون کسی قصد زیارت وی را کند، خداوند گناهان او را به ایشان می‌دهد و چون گام بردارد آنها را پاک می‌کنند و چون گامهای دیگری بردارد حسنات وی را دوچندان می‌کنند و همچنان حسنات وی دوچندان می‌شود تا آنکه بهشت را بر وی واجب می‌کند؛ سپس وی را در میان گرفته و تقدیس می‌کنند و فرشتگان آسمان را به فریاد می‌خوانند که زائران حبیب حبیب خدا را گرامی دارید؛ و چون غسل کنند، محمد صلی الله علیه و آله ایشان را ندا می‌دهد که مژده باد شما را به همراهی با من در بهشت. سپس امیر المومنین علیه السلام ایشان را ندا می‌زند که من برآورده شدن حاجات شما و دفع بلاها از شما در دنیا و آخرت را ضمانت می‌کنم و سپس نبی خدا صلی الله علیه و آله پیاپی به دیدارشان می‌آید تا آنکه به نزد خانواده شان بازگردند. -. کامل الزیارات: ۱۳۲ - عَنِ الْحَارِثِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تُضَاعَفُ حَتَّی تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ. وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَةَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ صلی الله علیه و آله یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّةِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ رَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ ثُمَّ الْتَقَاهُمُ النَّبِیُّ صلی الله علیه و آله عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّی یَنْصَرِفُوا إِلَی أَهَالِیهم کامل الزیارات ص ۱۳۲. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

آثار زیارت امام حسین علیه السلام ۷۴. غذای بهشتی هر صبح و شب برای زائر حضرت کامل الزیارات: مفضل بن عمر گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: به خدا سوگند که گویی فرشتگان را می‌بینم که راه را برای مومنین در مزار حسین علیه السلام تنگ کرده اند. گوید گفتم: آیا به چشم وی می‌آیند؟ فرمود: هرگز، هرگز به راستی که چنان در کنار مومنین قرار گرفته اند که صورت ایشان را به دست خود لمس می‌کنند. و خداوند شب و روز از طعام بهشت بر زائران حسین علیه السلام فرو می‌فرستد و فرشتگان پیشخدمت ایشانند و هیچ بنده ای حاجتی از حوائج دنیوی و اخروی نمی طلبد مگر آنکه خداوند آن را به وی می‌بخشد. گوید گفتم: به خدا که این کرامت است. فرمود: ای مفضل، می‌خواهی بیشتر برایت بگویم. گفتم: آری سرورم. فرمود: گویی تختی از نور می‌بینم که نهاده شده و گنبدی از یاقوت سرخ مزین گشته به جواهر، بر آن زده شده و گویی حسین بن علی علیه السلام را می‌بینم که بر این تخت نشسته و گرداگرد او نود هزار گنبد سبز است و گویی مومنان را می‌بینم که به زیارت وی آمده و بر او سلام و درود می‌گویند و خدای تعالی به ایشان می‌فرماید: ای اولیای من، از من طلب کنید که بس روزهاست که آزار دیده و خوار گشته و مورد ستم قرار گرفته اید و این روزی است که هیچ درخواستی از خواسته‌های دنیایی و آخرتی از من نکنید مگر آنکه برای شما برآورده سازم و خوراک و شرابشان همه از بهشت است و به خدا که این کرامتی است که هیچ چیزی نظیر آن نیست. -. کامل الزیارات: ۱۳۵ - عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: کَأَنِّی وَ اللَّهِ بِالْمَلَائِکَةِ قَدْ زَاحَمُوا الْمُؤْمِنِینَ عَلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام قَالَ قُلْتُ فَیَتَرَاءَوْنَ لَهُ قَالَ هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ قَدْ لَزِمُوا وَ اللَّهِ الْمُؤْمِنِینَ حَتَّی إِنَّهُمْ لَیَمْسَحُونَ وُجُوهَهُمْ بِأَیْدِیهِمْ قَالَ وَ یُنْزِلُ اللَّهُ عَلَی زُوَّارِ الْحُسَیْنِ غُدْوَةً وَ عَشِیَّةً مِنْ طَعَامِ الْجَنَّةِ وَ خُدَّامُهُمُ الْمَلَائِکَةُ لَا یَسْأَلُ عَبْدٌ حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا أَعْطَاهَا إِیَّاهُ قَالَ قُلْتُ هَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ قَالَ یَا مُفَضَّلُ أَزِیدُکَ قُلْتُ نَعَمْ سَیِّدِی قَالَ کَأَنِّی بِسَرِیرٍ مِنْ نُورٍ قَدْ وُضِعَ وَ قَدْ ضُرِبَتْ عَلَیْهِ قُبَّةٌ مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ مُکَلَّلَةٌ بِالْجَوْهَرِ وَ کَأَنِّی بِالْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام جَالِسٌ عَلَی ذَلِکَ السَّرِیرِ وَ حَوْلَهُ تِسْعُونَ أَلْفَ قُبَّةٍ خَضْرَاءَ وَ کَأَنِّی بِالْمُؤْمِنِینَ یَزُورُونَهُ وَ یُسَلِّمُونَ عَلَیْهِ فَیَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُمْ أَوْلِیَائِی سَلُونِی فَطَالَمَا أُوذِیتُمْ وَ ذُلِّلْتُمْ وَ اضْطُهِدْتُمْ فَهَذَا یَوْمٌ لَا تَسْأَلُونِّی حَاجَةً مِنْ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ إِلَّا قَضَیْتُهَا لَکُمْ فَیَکُونُ أَکْلُهُمْ وَ شُرْبُهُمْ مِنَ الْجَنَّةِ فَهَذِهِ وَ اللَّهِ الْکَرَامَةُ الَّتِی لَا یُشْبِهُهَا شَیْ ءٌ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

ذکر چند فضیلت برای زیارت امیرالمومنین علیه السلام ۱. ثواب حج و عمره برای هر قدم ۲. آتش جهنم زائر امیر المومنین علیه السلام را نمی سوزاند ۳. ضمانت پیامبر به بازدید از زائر امیر المومنین در روز قیامت و نجات او از گناهان ۴. ثواب صدهزار شهید ۵. بخشش گناهان گذشته و آینده ۶. آسان شدن حساب اعمال ۷. ایمنی در روز قیامت ۸. استقبال و بدرقه ملائکه ۹. عیادت ملائکه از زائر حضرت در هنگام بیماری ۱۰. استغفار ملائکه از زائر بعد از مرگ تا وقت قرار دادن در قبر ۱۱. بیماری نمی رود مگر اینکه شفا پیدا می کند ۱۲. افضلیت از زیارت امام حسین علیه السلام ۱۳. باز شدن درهای آسمان هنگام زیارت حضرت ۱۴. زائر علی علیه السلام زائر خدا است. ۱۵. پاداش زیارت امیر المومنین علیه السلام به دست پیامبر صلی الله علیه وآله است‌.

🔰 ثواب روضه خانگی در عاشورا معادل زیارت عاشورا در روایتی امام باقر علیه السلام پس از دستور به زیارت در روز عاشورا، برای کسانی که در آن روز امکان زیارت را ندارند توصیه به اقامه عزا در خانه می کنند. و ضمانت می کنند همان ثواب های #زائر برای #عزادار نیز باشد. كامل الزيارات به نقل از مالك جُهَنى: امام باقر عليه السلام فرمود: «هر كس در روز عاشورا حسين عليه السلام را زيارت كند و در كنار قبرش گِريان باشد، خداوند را در قيامت با دو هزار هزار (۱) ثواب حج، دو هزار هزارثواب عمره و دو هزار هزار ثواب جهاد، ديدار مى كند كه ثواب هر حج و عمره و جهادى، همانند ثواب حج گزار و عمره گزار و جهادگر همراه با پيامبر صلى الله عليه و آله و امامان راستين عليهم السلام است». گفتم: فدايت گردم! براى آن كسى كه در شهرها و مناطق دوردست است و نمى تواند به زيارت بيايد، چه هست؟ فرمود: «وقتى روز عاشورا مى شود، به بيابان برود، يا روى بلندىِ خانه اش، با اشاره به امام حسين عليه السلام سلام كند و با جدّيت، بر قاتلش نفرين كند و پس از آن، دو ركعت نماز بگزارد. اين كار را نزديك ظهر، قبل از اذان، انجام دهد. آن گاه بر حسين عليه السلام مرثيه بسرايد و بگِريد و سفارش كند كسانى كه در خانه اش هستند، بر حسين عليه السلام گريه كنند و با ناله كردن بر حسين عليه السلام، در خانه اش ماتم بر پا كند و با هم براى گريستن، هم صدا شوند. من براى آنان، از طرف خدا ضمانت مى كنم كه اگر اين كار را انجام دهند، همه اين ثواب‌ها را به دست مى آورند». گفتم: فدايت گردم! هر گاه آنان، آن كارها را انجام دادند، شما اين ثواب‌ها را بر عهده مى گيرى و تضمين مى كنى؟ فرمود: «من اين را برايشان تضمين مى كنم و چنان ثواب هايى را، براى هر كسى كه اين كارها را انجام دهد، بر عهده مى گيرم.... هر كس چنين سوگوارى كند، برايش ثواب هزار هزار حج، ثواب هزارْ هزار عمره و ثواب هزار هزار جهاد، نوشته مى شود كه همه شان همراه با پيامبر صلى الله عليه و آله بوده است و برايش ثواب مصيبت هر پيامبر و فرستاده و صدّيق و شهيدى كه از زمانى كه خدا، عالم را آفريده تا برپايىِ رستاخيز مرده و يا كشته شده، نوشته مى شود. ---------- [۲]: . هزار هزار: يك ميليون. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

آثار زیارت امام حسین علیه السلام ۷۵. دعای امام صادق علیه السلام بر زوار امام حسین علیه السلام: بر اين صورت هاى آفتاب خورده، رحم كن، و نيز بر آن گونه هايى كه پیاپی بر قبر ابا عبد اللّه الحسين، گذاشته می شود؛ و نيز رحم كن بر چشمانى كه از سرِ رحمت بر ما، اشكشان روان است ؛ و رحم آور بر دل هايى كه براى ما مى سوزند و بى تابى مى كنند ؛ و بر ناله اى كه به خاطر ماست، رحمت آور. خدايا! من، آن جان‌ها و پيكرها را به تو مى سپارم ثواب الأعمال به نقل از معاوية بن وَهْب: بر امام صادق عليه السلام كه در جايگاه نمازش نشسته بود، در آمدم و نشستم تا آن كه نمازش را به پايان برد. شنيدم كه با خدايش راز و نياز مى كند و مى گويد: «اى كه ما را به كرامت، مخصوص داشتى، و شفاعت را به ما وعده دادى، و رسالت را بر دوش ما نهادى، و ما را وارثانِ پيامبران كردى، و ما را آخرينِ امّت هاى گذشته، قرار دادى، و وصىّ خود را ويژه ما ساختى، و علم گذشته و آينده را به ما عطا كردى، و دل هايى از مردمان را مشتاق ما نمودى! مرا و برادرانم را و زائران قبر پدرم حسين بن على را كه درودهاى خدا بر همه ايشان باد، بيامرز ؛ كسانى كه دارايى شان را هزينه مى كنند و از سرِ رغبت به نيكى به ما، و اميد به آنچه در پيوند با ماست، و خوش حال كردن پيامبرت محمّد صلى الله عليه و آله، و اجابت فرمان ما، و به خشم آوردن دشمنان ما، پيكرهايشان را به راه [ و آفتاب در مسير ] در مى آورند و از همه اين كارها، آهنگ رضايت تو دارند. پس با رضايتت، برايشان جبران نما و در شب و روز، آنان را محافظت كن، و بهترين جانشين آنان باش ميان كسانى كه بر جاى نهاده و [ به زيارت ]آمده اند، و همراهشان باش و از شرّ هر زورگوى لجوج، كفايتشان كن، و نيز از تمام آفريده هايت، قوى يا ضعيف، و نيز شرارت شياطين جِن و اِنس. برترين آرزويشان را از تو به خاطر اين غربت و در آمدن از وطن و برگزيدن ما بر پسران و نزديكان و همشهرى هايشان، به ايشان ببخش. خدايا! دشمنانمان، خروج زائران حسين عليه السلام را بر ايشان، خُرده گرفتند ؛ ولى اين، آنان را از برخاستن و بيرون آمدن به سوى ما، باز نداشت تا با آنان، مخالفت ورزند. پس بر اين صورت هاى آفتاب خورده، رحم كن، و نيز بر آن گونه هايى كه بر قبر ابا عبد اللّه الحسين، اين رو و آن رو مى شوند ؛ و نيز رحم كن بر چشمانى كه از سرِ رحمت بر ما، اشكشان روان است ؛ و رحم آور بر دل هايى كه براى ما مى سوزند و بى تابى مى كنند ؛ و بر ناله اى كه به خاطر ماست، رحمت آور. خدايا! من، آن جان‌ها و پيكرها را به تو مى سپارم تا آن كه روز تشنگى [ قيامت ]، آنان را سيراب كنى». پس امام كه درودهاى خدا بر او باد، پيوسته در حال سجده، اين دعا را مى خواند. چون تمام شد، به او گفتم: فدايت شوم! اگر آنچه از شما شنيدم، براى كسى بود كه خدا را نمى شناخت، گمان مى بردم كه آتش دوزخ، هرگز به او گزندى نخواهد رساند. به خدا سوگند، آرزو داشتم كه به جاى حج گزاردن، او را زيارت مى كردم! امام عليه السلام به من فرمود: «تو كه به او خيلى نزديكى. اى معاويه! چه چيزْ تو را از زيارتش باز مى دارد؟ و چرا آن را وا نهاده اى؟ ». گفتم: فدايت شوم! نمى دانستم كه تا اين درجه، فضيلت دارد. فرمود: «اى معاويه! و دعا گويان آسمانى، براى زائران حسين عليه السلام، بيشتر از دعاگويان زمينى آنان اند. آن (زيارت) را به خاطر ترس از كسى، وا مگذار كه هر كس آن را به سبب ترس، وا گذارد، چنان حسرت مى خورد كه آرزو مى كند دستش از قبر او جدا نمى شد. [۱] آيا دوست ندارى كه خداوند، تو را از مسافران و گام به راه نهادگانى ببيند كه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله برايشان دعا مى كند؟ آيا دوست ندارى كه فردا[ ى قيامت ]از مصافحه كنندگان با فرشتگان باشى؟ آيا دوست ندارى كه فردا، جزو كسانى [ به محشر ]بيايى كه گناه قابل پيگيرى نداشته باشند؟ آيا دوست ندارى كه فردا، از مصافحه كنندگان با پيامبر خدا صلى الله عليه و آله باشى؟ ». (۱) این جمله را طور دیگری هم معنا کرده اند اما در اینجا ترجمه دانشنامه امام حسین ثبت شده است. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

متن عربی روایت: ثواب الأعمال عن معاوية بن وهب: دَخَلتُ عَلى أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام وهُوَ في مُصَلّاهُ، فَجَلَستُ حَتّى قَضى صَلاتَهُ، فَسَمِعتُهُ وهُوَ يُناجي رَبَّهُ ويَقولُ: يا مَن خَصَّنا بِالكَرامَةِ، ووَعَدَنَا الشَّفاعَةَ، وحَمَّلَنَا الرِّسالَةَ، وجَعَلَنا وَرَثَةَ الأَنبِياءِ، وخَتَمَ بِنَا الاُمَمَ السّالِفَةَ، وخَصَّنا بِالوَصِيَّةِ، وأعطانا عِلمَ ما مَضى وعِلمَ ما بَقِيَ، وجَعَلَ أفئِدَةً مِنَ النّاسِ تَهوي إلَينا، اغفِر لي ولِاءِخواني وزُوّارِ قَبرِ أبِيَ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِم، الَّذينَ أنفَقوا أموالَهُم وأشخَصوا أبدانَهُم رَغبَةً في بِرِّنا، ورَجاءً لِما عِندَكَ في صِلَتِنا، وسُرورا أدخَلوهُ عَلى نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله، وإجابَةً مِنهُم لِأَمرِنا، وغَيظا أدخَلوهُ عَلى عَدُوِّنا، أرادوا بِذلِكَ رِضوانَكَ، فَكافِهِم عَنّا بِالرِّضوانِ، وَاكلَأهُم بِاللَّيلِ وَالنَّهارِ، وَاخلُف عَلى أهاليهِم وأولادِهِمُ الَّذينَ خُلِّفوا بِأَحسَنِ الخَلَفِ، وَاصحَبهُم وَاكفِهِم شَرَّ كُلِّ جَبّارٍ عَنيدٍ، وكُلِّ ضَعيفٍ مِن خَلقِكَ أو شَديدٍ، وشَرَّ شَياطينِ الإِنسِ وَالجِنِّ، وأعطِهِم أفضَلَ ما أمَّلوا مِنكَ في غُربَتِهِم عَن أوطانِهِم، وما آثَرونا عَلى أبنائِهِم وأهاليهِم وقَراباتِهِم. اللّهُمَّ إنَّ أعداءَنا عابوا عَلَيهِم خُروجَهُم، فَلَم يَنهَهُم ذلِكَ عَنِ النُّهوضِ وَالشُّخوصِ إلَينا خِلافا عَلَيهِم، فَارحَم تِلكَ الوُجوهَ الَّتي غَيَّرَهَا الشَّمسُ، وَارحَم تِلكَ الخُدودَ الَّتي تَقَلَّبَت عَلى قَبرِ أبي عَبدِ اللّهِ عليه السلام، وَارحَم تِلكَ الأَعيُنَ الَّتي جَرَت دُموعُها رَحمَةً لَنا، وَارحَم تِلكَ القُلوبَ الّتي جَزِعَت وَاحتَرَقَت لَنا، وَارحَم تِلكَ الصَّرخَةَ الَّتي كانَت لَنا، اللّهُمَّ إنّي أستَودِعُكَ تِلكَ الأَنفُسَ وتِلكَ الأَبدانَ حَتّى تُرَوِّيَهُم مِنَ الحَوضِ يَومَ العَطَشِ. فَما زالَ صَلَواتُ اللّهِ عَلَيهِ يَدعو بِهذَا الدُّعاءِ وهُوَ ساجِدٌ، فَلَمَّا انصَرَفَ قُلتُ لَهُ: جُعِلتُ فِداكَ! لَو أنَّ هذَا الَّذي سَمِعتُهُ مِنكَ كانَ لِمَن لا يَعرِفُ اللّهَ، لَظَنَنتُ أنَّ النّارَ لا تَطعَمُ مِنهُ شَيئا أبَدا، وَاللّهِ، لَقَد تَمَنَّيتُ أن كُنتُ زُرتُهُ ولَم أحُجَّ. فَقالَ لي: ما أقرَبَكَ مِنهُ! فَمَا الَّذي يَمنَعُكَ عَن زِيارَتِهِ يا مُعاوِيَةُ؟ ولِمَ تَدَعُ ذلِكَ؟ قُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ، لَم أدرِ أنَّ الأَمرَ يَبلُغُ هذا كُلَّهُ. فَقالَ: يا مُعاوِيَةُ! ومَن يَدعو لِزُوّارِهِ فِي السَّماءِ أكثَرُ مِمَّن يَدعو لَهُم فِي الأَرضِ، لا تَدَعهُ لِخَوفٍ مِن أحَدٍ ؛ فَمَن تَرَكَهُ لِخَوفٍ رَأى مِنَ الحَسرَةِ ما يَتَمَنّى أنَّ قَبرَهُ كانَ بِيَدِهِ ۱، أما تُحِبُّ أن يَرَى اللّهُ شَخصَكَ وسَوادَكَ فيمَن يَدعو لَهُ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله؟ أما تُحِبُّ أن تَكونَ غَدا فيمَن تُصافِحُهُ المَلائِكَةُ؟ أما تُحِبُّ أن تَكونَ غَدا فيمَن يَأتي ولَيسَ عَلَيهِ ذَنبٌ فَيُتبَعَ بِهِ؟ أما تُحِبُّ أن تَكونَ غَدا فيمَن يُصافِحُ رَسولَ اللّهِ صلى الله عليه و آله؟ نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۷۶. ۷۰۰ فرشته اطراف او را از منزل تا حرم و از حرم تا منزل می گیرند و بعد از زیارت او تا هنگام مرگ به زیارت او می آیند و بعد از مرگ او تا قیامت هر روز امام حسین علیه السلام را زیارت می کنند و ثواب آن برای او است. امام صادق علیه السلام: هر که به قصد زیارت حسین علیه السلام از خانه اش بیرون آید، هفتصد فرشته از بالای سر و زیر پا و از چپ و راست و پیش روی و پشت سر، وی را همراهی می‌کنند تا به محل امنش برسد و چون حسین علیه السلام را زیارت کند، منادی فریاد بر می‌آورد که خداوند تو را آمرزید، پس اکنون عمل از سر بگیر. سپس برای بدرقه او، به همراه وی تا خانه اش می‌آیند و چون به خانه اش رسید می‌گویند، تو را به خدا می‌سپاریم و همچنان تا روز مرگش به وی سر می‌زنند و هر روز مزار حسین علیه السلام را زیارت می‌کنند و ثواب آن نصیب وی می‌گردد. -. کامل الزیارات: ۱۹۰ - عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام شَیَّعَهُ سَبْعَ مِائَةِ مَلَکٍ مِنْ فَوْقِ رَأْسِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ حَتَّی یَبْلُغُوا بِهِ مَأْمَنَهُ فَإِذَا زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام نَادَاهُ مُنَادٍ قَدْ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ ثُمَّ یَرْجِعُونَ مَعَهُ مُشَیِّعِینَ لَهُ مِنْ مَنْزِلِهِ فَإِذَا صَارُوا إِلَی مَنْزِلِهِ قَالُوا نَسْتَوْدِعُکَ اللَّهَ فَلَا یَزَالُونَ یَزُورُونَهُ إِلَی یَوْمِ مَمَاتِهِ ثُمَّ یَزُورُونَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ یَوْمٍ وَ ثَوَابُ ذَلِکَ لِلرَّجُلِ [۱] . < ;info= meta "کامل الزیارات: نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۷۷. هیچ فضیلتی بالاتر از آن نیست. ۷۸. حقیقت آن را نمی شناسید. ۷۹. لطف و توفیق خاص خداوند ۸۰. مباهات کردن فرشتگان آسمان ۸۱. درخواست رحمت اهل بیت برای زائر ۸۲. شکر خداوند توسط امام به خاطر وجود زائران و مدح کنندگان و عزاداران الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ فِی النَّاسِ مَنْ یَفِدُ إِلَیْنَا وَ یَمْدَحُنَا وَ یَرْثِی لَنَا کامل الزیارات: عبدالله بن حماد بصری گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: «نزد شما یا در نزدیکی شما فضیلتی است که به هیچ کس نظیر آن عطا نشده است و گمان نمی کنم که شما ژرفای حقیقت آن را درک نمایید و بر آن مداومت نمی کنید و به آن نمی پردازید. آن را اهلی ویژه آن است که برای این فضیلت معین شده اند و آن فضیلت نه به خاطر توانایی و دسترسی ایشان، بلکه به واسطه کار [لطف] خداوند در حق ایشان و سعادت و رحمت و رأفت و پیشکشی که به ایشان بخشیده، به آنها عطا گردیده است. گفتم: فدایت گردم! این چیست که وصف آن را بیان داشتی و نام آن را نگفتی؟ فرمود: زیارت جدم حسین علیه السلام، چرا که او غریبی است در سرزمین غربت که زائرانش بر وی می‌گریند و کسانی که به زیارت او نرفته اند نیز بر او اندوه می‌خورند و کسانی که او را ندیده اند، در داغ او می‌گدازند و هر که به مقبره فرزندش [علی اکبر علیه السلام] در پایین پای او در آن زمین خشک بی آب بنگرد، حال آنکه هیچ دوست و آشنایی نزدیک او نیست، دلش برای او می سوزد. آنگاه حقش از وی باز داشته شد و اهل ردّه (برگشتگان از اسلام) علیه او همدست شدند تا آنکه وی را به قتل رساندند و او را از بین بردند و پیش دندان درندگان رها کردند و او را از نوشیدن آب فرات که سگها هم از آن محروم نیستند، باز داشتند و حق رسول الله صلی الله علیه و آله و سفارش وی در حق او و اهل بیتش را نادیده گرفتند و او شبانگاه، ستمدیده در گودال قتلگاهش ماند و در میان نزدیکان و یارانش در میان لایه‌های خاک افکنده گشت و آن حال نزدیکی اش (به رسول خدا و) در تنهایی و دوری از جدش، به بی کسی بدل گشت. در آن منزلگهی که تنها کسی به آن پای می‌نهد که خداوند دلش را برای ایمان آزموده و حق ما را به وی شناسانده است. پس به او گفتم: فدایت گردم! به زیارت وی می‌رفتم تا آنکه به (ستم) حاکم و نیز حفظ اموال مردمان که در میان ایشان (به امانتداری) معروف بودم گرفتار آمدم و زیارت او را به منظور تقیّه ترک گفتم، حال آنکه می‌دانم زیارت او چه ثواب و برکتی دارد. پس فرمود: آیا می‌دانی فضل زائر او و برکت بسیاری که از ما کسب می‌کند، چیست؟ گفتم: خیر. فرمود: اما فضل و ارزش او این است که فرشتگان آسمان به وی مباهات می‌کنند و آنچه از ما به او می‌رسد، رحمت فرستادن هر شب و روز است. و پدرم چنین فرمود که از وقتی که شهید گشت، مزار او از فرشته یا جنی یا آدمی یا حتی حیواناتی که بر وی درود فرستند، خالی نبوده و هیچ موجودی نیست مگر اینکه به زائر او غبطه می‌خورد و با دست و رو کشیدن به مزارش به وی تبرک جسته و در نگاه به مقبره او، امید خیر و برکت می‌برد. آنگاه فرمود: شنیده‌ام که در نیمه شعبان مردمانی از اطراف کوفه و مردمانی غیر از ایشان به زیارت وی آمده و زنانی با ندبه گویی بر او شیون می‌کنند و از مردمان، یکی قرائت می‌کند و کسی حکایت وی می‌گوید و کسی ندبه گویی می‌کند و دیگری مرثیه خوانی می‌کند. گفتم: فدایت گردم! برخی از آنچه می‌گویی را دیده ام. پس فرمود: سپاس خدایی راست که مردمانی را آفرید که به سوی ما روانه گشته و ما را می‌ستایند و برای ما مرثیه می‌گویند؛ و دشمن ما را چنان کرد که نزدیکان ما یا دیگران بر ایشان ننگ و نکوهش می‌کنند و به انتقامجویی کشته هایشان برنخاسته و کردار ایشان را زشت می‌شمرند. -. کامل الزیارات: ۳۲۴ نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

متن روایت: عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ لِی إِنَّ عِنْدَکُمْ أَوْ قَالَ فِی قُرْبِکُمْ لَفَضِیلَةً مَا أُوتِیَ أَحَدٌ مِثْلَهَا وَ مَا أَحْسَبُکُمْ تَعْرِفُونَهَا کُنْهَ مَعْرِفَتِهَا وَ لَا تُحَافِظُونَ عَلَیْهَا وَ لَا عَلَی الْقِیَامِ بِهَا وَ إِنَّ لَهَا لَأَهْلًا خَاصَّةً قَدْ سُمُّوا لَهَا وَ أُعْطُوهَا بِلَا حَوْلٍ مِنْهُمْ وَ لَا قُوَّةٍ إِلَّا مَا کَانَ مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَهُمْ وَ سَعَادَةٍ حَبَاهُمْ بِهَا وَ رَحْمَةٍ وَ رَأْفَةٍ وَ تَقَدُّمٍ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ وَ مَا هَذَا الَّذِی وَصَفْتَ وَ لَمْ تُسَمِّهِ قَالَ زِیَارَةُ جَدِّیَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِنَّهُ غَرِیبٌ بِأَرْضِ غُرْبَةٍ یَبْکِیهِ مَنْ زَارَهُ وَ یَحْزَنُ لَهُ مَنْ لَمْ یَزُرْهُ وَ یَحْتَرِقُ لَهُ مَنْ لَمْ یَشْهَدْهُ وَ یَرْحَمُهُ مَنْ نَظَرَ إِلَی قَبْرِ ابْنِهِ عِنْدَ رِجْلَیْهِ فِی أَرْضِ فَلَاةٍ وَ لَا حَمِیمَ قُرْبَهُ وَ لَا قَرِیبَ ثُمَّ مُنِعَ الْحَقَّ وَ تَوَازَرَ عَلَیْهِ أَهْلُ الرِّدَّةِ حَتَّی قَتَلُوهُ وَ ضَیَّعُوهُ وَ عَرَضُوهُ لِلسِّبَاعِ وَ مَنَعُوهُ شُرْبَ مَاءِ الْفُرَاتِ الَّذِی یَشْرَبُهُ الْکِلَابُ وَ ضَیَّعُوا حَقَّ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه و آله وَ وَصِیَّتَهُ بِهِ وَ بِأَهْلِ بَیْتِهِ فَأَمْسَی مَجْفُوّاً فِی حُفْرَتِهِ صَرِیعاً بَیْنَ قَرَابَتِهِ وَ شِیعَتِهِ بَیْنَ أَطْبَاقِ التُّرَابِ قَدْ أُوحِشَ قُرْبُهُ فِی الْوَحْدَةِ وَ الْبُعْدِ عَنْ جَدِّهِ وَ الْمَنْزِلِ الَّذِی لَا یَأْتِیهِ إِلَّا مَنِ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ وَ عَرَّفَهُ حَقَّنَا. فَقُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ کُنْتُ آتِیهِ حَتَّی بُلِیتُ بِالسُّلْطَانِ وَ فِی حِفْظِ أَمْوَالِهِمْ وَ أَنَا عِنْدَهُمْ مَشْهُورٌ فَتَرَکْتُ لِلتَّقِیَّةِ إِتْیَانَهُ وَ أَنَا أَعْرِفُ مَا فِی إِتْیَانِهِ مِنَ الْخَیْرِ فَقَالَ هَلْ تَدْرِی مَا فَضْلُ مَنْ أَتَاهُ وَ مَا لَهُ عِنْدَنَا مِنْ جَزِیلِ الْخَیْرِ فَقُلْتُ لَا فَقَالَ أَمَّا الْفَضْلُ فَیُبَاهِیهِ مَلَائِکَةُ السَّمَاءِ وَ أَمَّا مَا لَهُ عِنْدَنَا فَالتَّرَحُّمُ عَلَیْهِ کُلَّ صَبَاحٍ وَ مَسَاءٍ وَ لَقَدْ حَدَّثَنِی أَبِی أَنَّهُ لَمْ یَخْلُ مَکَانُهُ مُنْذُ قُتِلَ مِنْ مُصَلٍّ یُصَلِّی عَلَیْهِ مِنَ الْمَلَائِکَةِ أَوْ مِنَ الْجِنِّ أَوْ مِنَ الْإِنْسِ أَوْ مِنَ الْوَحْشِ وَ مَا مِنْ شَیْ ءٍ إِلَّا وَ هُوَ یَغْبِطُ زَائِرَهُ وَ یَتَمَسَّحُ بِهِ وَ یَرْجُو فِی النَّظَرِ إِلَیْهِ الْخَیْرَ لِنَظَرِهِ إِلَی قَبْرِهِ ثُمَّ قَالَ بَلَغَنِی أَنَّ قَوْماً یَأْتُونَهُ مِنْ نَوَاحِی الْکُوفَةِ وَ نَاساً مِنْ غَیْرِهِمْ وَ نِسَاءً یَنْدُبْنَهُ وَ ذَلِکَ فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَمِنْ بَیْنِ قَارِئٍ یَقْرَأُ وَ قَاصٍّ یَقُصُّ وَ نَادِبٍ یَنْدُبُ وَ قَائِلٍ یَقُولُ الْمَرَاثِیَ فَقُلْتُ لَهُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ قَدْ شَهِدْتُ بَعْضَ مَا تَصِفُ فَقَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ فِی النَّاسِ مَنْ یَفِدُ إِلَیْنَا وَ یَمْدَحُنَا وَ یَرْثِی لَنَا وَ جَعَلَ عَدُوَّنَا مَنْ یَطْعُنُ عَلَیْهِمْ مِنْ قَرَابَتِنَا أَوْ غَیْرِهِمْ یَهْدُرُونَهُمْ وَ یُقَبِّحُونَ مَا یَصْنَعُونَ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۸۳. هر کار خیر زائر یک میلیون برابر ثواب دارد. کامل الزیارات: امام صادق علیه السلام: کمترین چیزی که زائر حسین علیه السلام بدان دست می‌یابد آن است که در هر کردار پسندیده اش هزار هزار کرده پسندیده و برای هر کار ناپسندش یک ناپسند درج می‌شود، و یک کجا و هزار هزار کجا! سپس فرمود: ای صفوان، مژده بده که خدای را فرشتگانی است با شاخه‌هایی از نور که چون فرشتگان ناظر بر انسان بخواهند گناهی را بر زائر حسین بنویسند، آن فرشتگان به این ناظران گویند که بس کنید و آنها صرفنظر می‌کنند و چون کردار نیکی انجام دهد، به ایشان بگویند بنویسید که اینان هستند که «یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ» -. فرقان / ۷۰ - {پس خداوند بدیهایشان را به نیکیها بدل می‌کند}. -. کامل الزیارات: ۳۳۰ - عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: أَهْوَنُ مَا یَکْسِبُ زَائِرُ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ حَسَنَةٍ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ السَّیِّئَةُ وَاحِدَةٌ وَ أَیْنَ الْوَاحِدَةُ مِنْ أَلْفِ أَلْفٍ ثُمَّ قَالَ یَا صَفْوَانُ أَبْشِرْ إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مَعَهَا قُضْبَانٌ مِنْ نُورٍ فَإِذَا أَرَادَ الْحَفَظَةُ أَنْ یکتب [تَکْتُبَ] عَلَی زَائِرِ الْحُسَیْنِ سَیِّئَةً قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ لِلْحَفَظَةِ کُفِّی فَتَکُفُّ فَإِذَا عَمِلَ حَسَنَةً قَالَتْ لَهَا اکْتُبِی أُولَئِکَ الَّذِینَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۸۴. تجربه بچه دار شدن زنان نازا با زیارت قبر سیدالشهدا علیه السلام "در کتاب نوادر علی بن اسباط از بسیاری از اصحاب وی روایت شده که چون خبر شهادت ابا عبد الله حسین علیه السلام به اهالی شهرهای مختلف رسید، هر زن نازاده ای -. نزور: زنی است که هرگز نزاید مگر آنکه از کنار یا روی مقبره مردی بزرگوار بگذرد و چون مردمان با خبر شدند که حسین پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله نقش زمین گشته، صد هزار زن نزائیده، به سوی وی روانه گشته و همگی بچه دار شدند. - به مزار وی آمد. و عرب از قدیم به زنان چنین می‌گفت که هرگز نمی زایی مگر آنکه بر سر مزار مردی بزرگوار حاضر شده باشی. نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۸۵. زیارت زنان امت، کمک و همراهی آنها با حضرت زهرا سلام الله علیها ۸۶. جلسه امام حسین علیه السلام با زوار در سایه عرش ۸۷. پیام اشتیاق حور العین به زوار و پاسخ آنان به همین سند از زراره از یکی از دو امام علیه السلام: ای زراره! هیچ زن مومنی در زمین نیست مگر آنکه بر او واجب است که فاطمه سلام الله علیها را با زیارت حسین علیه السلام خشنود سازد. آنگاه فرمود: ای زراره، چون روز رستاخیز فرا رسد، حسین علیه السلام در سایه عرش نشیند و خداوند زائران وی و پیروانش را گرد آورد تا شاهد کرامت و فیروزی و شادمانی و سرور از امری که تنها خدا وصف آن را داند، باشند و فرستادگان همسران ایشان از حوریان بهشتی به نزد ایشان آمده و می‌گویند: ما فرستاده همسران شماییم که می‌گویند، ما به راستی بس مشتاق شماییم و بس دیر کرده اید؛ و آن سرور و شادمانی که در آن به سر می‌برند ایشان را بر آن می‌دارد که به این فرستادگان بگویند: اگر خدا بخواهد، در آینده ای نه چندان نزدیک، به نزد شما می‌آییم. -. نوادر علیّ بن اسباط: ۱۲۳ در ضمن اصول الستة عشر و بین پرانتز در حدیث اول از متن بحار حذف شده که آن را از منبع بدان افزودیم. - عَنْ زُرَارَةَ عَنْ أَحَدِهِمَا علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: یَا زُرَارَةُ مَا فِی الْأَرْضِ مُؤْمِنَةٌ إِلَّا وَ قَدْ وَجَبَ عَلَیْهَا أَنْ تُسْعِدَ فَاطِمَةَ علیها السلام فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ علیه السلام ثُمَّ قَالَ یَا زُرَارَةُ إِنَّهُ إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ جَلَسَ الْحُسَیْنُ علیه السلام فِی ظِلِّ الْعَرْشِ وَ جَمَعَ اللَّهُ زُوَّارَهُ وَ شِیعَتَهُ لِیُبْصِرُوا مِنَ الْکَرَامَةِ وَ النُّصْرَةِ وَ الْبَهْجَةِ وَ السُّرُورِ إِلَی أَمْرٍ لَا یَعْلَمُ صِفَتَهُ إِلَّا اللَّهُ فَیَأْتِیهِمْ رُسُلُ أَزْوَاجِهِمْ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ مِنَ الْجَنَّةِ فَیَقُولُونَ إِنَّا رُسُلُ أَزْوَاجِکُمْ إِلَیْکُمْ یَقُلْنَ إِنَّا قَدِ اشْتَقْنَاکُمْ وَ أَبْطَأْتُمْ عَنَّا فیَحْمِلُهُمْ مَا هُمْ فِیهِ مِنَ السُّرُورِ وَ الْکَرَامَةِ عَلَی أَنْ یَقُولُوا لِرُسُلِهِمْ سَوْفَ نَجِیئُکُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ [۲] . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat

۸۸. مباهات خداوند متعال به زائر حسین علیه السلام ۸۹. به عزت و جلال و بزرگی خود قسم که کرامت خود را در حق زائر امام واجب خواهم ساخت یَا مَلَائِکَتِی هَؤُلَاءِ زُوَّارُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ حَبِیبِ مُحَمَّدٍ رَسُولِی وَ مُحَمَّدٌ حَبِیبِی وَ مَنْ أَحَبَّنِی أَحَبَّ حَبِیبِی وَ مَنْ أَحَبَّ حَبِیبِی أَحَبَّ مَنْ یُحِبُّهُ کامل الزیارات: ذریح محاربی گوید: خدمت امام صادق علیه السلام از رنجی که از فرزندان و اهل قبیله‌ام می‌کشم گلایه کردم که چون ایشان را از برکات زیارت مزار حسین علیه السلام خبر می‌دهم، مرا تکذیب کرده و می‌گویند که به جعفر بن محمد دروغ می‌بندی. امام فرمود: ای ذریح، بگذار مردمان به هر سو خواهند بروند! به خدا که خداوند به زائر حسین بن علی افتخار می‌کند و آنکه به محضر حسین رسیده، فرشتگان مقرب و حاملان عرش به محضرش می‌رسند، به نحوی که خداوند به ایشان می‌گوید: آیا زائران مزار حسین را نمی بینید که از سر اشتیاق به او و به فاطمه دختر رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله به زیارت وی آمده اند؟ هان! به عزت و جلال و عظمتم که تکریم خود در حق ایشان را برایشان واجب می‌کنم و آنان را به بهشتی که برای اولیاء و انبیاء و رسولان و فرشتگانم آماده کرده ام، فرا می‌خوانم. اینان زائران مزار حسین، حبیب محمد فرستاده من هستند و محمد حبیب من است و هر که مرا دوست داشته باشد، حبیب مرا دوست دارد و هر که حبیب مرا دوست داشته باشد، آنکه او دوست دارد را نیز دوست دارد و هر که بغض و کینه حبیب مرا در دل گیرد و با من دشمنی پیشه کند، بر من است که او را به شدیدترین عذابم مجازات کنم و او را به حرارت آتش دوزخم بسوزانم و جهنم را منزلگاه و جایگاه همیشگی او قرار دهم و او را عذابی شدید کنم که هیچ یک از جهانیان را بسان آن عذاب ننمایم. -. کامل الزیارات: ۱۴۳ - عَنْ ذَرِیحٍ الْمُحَارِبِیِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام مَا أَلْقَی مِنْ قَوْمِی وَ مِنْ بَنِیَّ إِذَا أَنَا أَخْبَرْتُهُمْ بِمَا فِی إِتْیَانِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ مِنَ الْخَیْرِ إِنَّهُمْ یُکَذِّبُونَ وَ یَقُولُونَ إِنَّکَ تَکْذِبُ عَلَی جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ قَالَ یَا ذَرِیحُ دَعِ النَّاسَ یَذْهَبُونَ حَیْثُ شَاءُوا وَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَیُبَاهِی بِزَائِرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ وَ الْوَافِدُ یَفِدُهُ الْمَلَائِکَةُ الْمُقَرَّبِینَ وَ حَمَلَةُ عَرْشِهِ حَتَّی إِنَّهُ لَیَقُولُ لَهُمْ أَ مَا تَرَوْنَ زُوَّارَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ أَتَوْهُ شَوْقاً إِلَیْهِ وَ إِلَی فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ مُحَمَّدٍ أَمَا وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی وَ عَظَمَتِی لَأُوجِبَنَّ لَهُمْ کَرَامَتِی وَ لَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّتِیَ الَّتِی أَعْدَدْتُهَا لِأَوْلِیَائِی وَ لِأَنْبِیَائِی وَ رُسُلِی یَا مَلَائِکَتِی هَؤُلَاءِ زُوَّارُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ حَبِیبِ مُحَمَّدٍ رَسُولِی وَ مُحَمَّدٌ حَبِیبِی وَ مَنْ أَحَبَّنِی أَحَبَّ حَبِیبِی وَ مَنْ أَحَبَّ حَبِیبِی أَحَبَّ مَنْ یُحِبُّهُ وَ مَنْ أَبْغَضَ حَبِیبِی وَ أَبْغَضَنِی کَانَ حَقّاً عَلَیَّ أَنْ أُعَذِّبَهُ بِأَشَدِّ عَذَابِی وَ أُحْرِقَهُ بِحَرِّ نَارِی وَ أَجْعَلَ جَهَنَّمَ مَسْکَنَهُ وَ مَأْوَاهُ وَ أُعَذِّبَهُ عَذَاباً شَدِیداً لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمِینَ [۱] . نقل از ترجمه بحار کانال «از شرح بی نهایت» https://eitaa.com/azsharhebinahayat