•|بِسمِ‌اللھِ‌‌الذۍخَݪق‌الْمَھد؎💚‌•.

💠حدیث کسا #علی‌فانی 🌱 #التماس‌دعا ✨💓 •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

[----✨----] وَ الـصُبحِ اِذا تَنَفَّس ... سلامـ به صُبح و به همه‌ی پـرنده‌ هـایی که وقت آمدنش تسبیح می‌کنند .. #صبحتون‌قشنگ♥✨ •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

شیعه بزرگوار صبح که از خواب بیدار میشی صبحت را با سلام به امام زمانت شروع کن 😊🌹 استاد عالی 👌 •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

#آقامحمودرضا🌷 سوریه که میرفت، همیشه ساک سفر رو همسرش می بست. تو آخرین سفر به همسرش گفته بود که ساک رو ایندفعه خودش میخواد ببنده. ساک رو سبک بسته بود و حتی قرصهایی رو که بخاطر دندون دردش همیشه همراه داشت، تو ساک نذاشته بود. میگفت پرسیدم : قرصهارو نمی بری؟ گفت: ایندفعه لازم ندارم... شهید محمود رضا بیضایی

موسیقے‌ ها برعکس شد و .... #خیلے‌خیلے‌پیشنہادی🖐🏻 #فورواردکنیم❌ •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

دوستان میدونم مدتش‌ یه ذره زیاده‌ ولی من که دیدم ارزششو‌ داشت چون یه چیزاییو‌ می‌بینی و می‌گن که آدم از تعجب شاخ در میاره ببینین‌ ما با گوش دادن بعضی آهنگایی‌ که به نظرمون‌ خیلیم‌ خوبن، وقتی که آهنگا‌ رو دانشمندامون‌ برعکس کردن فهمیدن‌ که پشت پرده اون آهنگا‌ دارن کفر می‌گن و تو قسمت ناخودآگاه‌ ذهن مردم چه چیزاییو‌ فرو می‌کنن. لطفا همه نگا ه کنید و تا میتونید نشر دهید❌❌❌❌

«‌🍭💗»↯ . . میگفت:دلت‌ڪه‌گرفت،قرآنُ‌بردار بسم‌الله‌بگو،یـه‌صفحه‌‌ا‌ش‌روبازکن بگو:خدا،یه‌کم‌باهام‌حرف بزن،‌آروم‌شَم..! فقط‌تو‌میتونےآرومم‌کنے.. . . •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

‹📓🗞› - حِـیرـٰان‌وآشُفتِہ‌یَعنِۍ حـٰال‌ڪَسِۍڪِہ‌مَرگ‌ رآنَخوـٰآهَدامّـٰالـٰایِق‌ِ شَھـٰادَت‌هَم‌نَبـٰاشَد...ｼ! - •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

+___((♥️))___+ #برگی_از_خاطرات_شهدا 💓 #عاشقانه‌شهدا #به‌روایت‌همسر‌شهید سرِ سفره ی عقد آروم درِ گوشم گفت: میدونی من فَردا شَهید میشَم؟ خندیدم و گفتم..از کجا میدونی؟نکنه علمِ غِیب داری! گفت: آره..دیشب مادرم حضرتِ زهرا(س) رو تو خواب دیدم.. ازدواجمونو بهم تبریک گفت.. بعدشم وَعده ی شَهادتمو داد... بُغض کردمُ گفتم: پس من چی؟ میخوای همین اولِ کاری منُ تنها بزاری بری؟؟ نبود شرطِ وَفا بِری و منو نَبری! توکه میدونی فردا میخوای شَهید بشی..چرا نشستی پایِ سفره عقد... چرا خواستی منو به عقدِ خودت دربیاری!؟ دستمو گرفت..خندیدُ گفت: اخه شنیدم شَهید میتونه بستگانشو شفاعت کنه! میخوام که اون ۲نیا جزوِ شفاعت شده هام باشی... میخوام مجلسِ عروسیِ واقعی رو اونجا برات بگیرم :) #شهیدهادی‌ابراهیمی(مدافع حرم)

🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿 ﷽ 🕊🌿 🌿 رمان از روزی که رفتی #part32 صدای لا اله الا الله که بلند شد، بوی اسپند دوباره پیچید، بوی گالب و حلوا، صدای عبدالباسط که اذالشمس ُکورت را تکرا می کرد: "این بوی الرحمن ِّ را است؟" آمبولانس را تا قم موتورسواران اسکورت می کردند. آیه در کنار مردشَ نشست. حاج علی توان رانندگی نداشت. ارمیا را کنارش دید: _میتونی تا قم منو ببری؟ نمیتونم رانندگی کنم! ارمیا دلش سوخت، انگار همین چند ساعت سالها پیرش کرده است: _من در خدمتم! تا هر وقت بخواید هستم! _شرمنده، مزاحمت شدم! _دشمنتون شرمنده، منم میخواستم بیام؛ فقط موتورمو بذارم تو پارکینگتون؟ کمی آنسوتر رها مقابل صدرا ایستاد: _میشه منم باهاشون برم قم؟ صدرا: آره، منم دارم میام. نگاه رها رنگ تعجب گرفت. نگاه به چهره ی مردی دوخت که تا امروز دانسته نگاه به چهره اش ندوخته بود. لحظه ای از گوشهدی ذهنش گذشت یعنی میشه تو هم مثل سیدمهدی مَرد باشی؟ تو هم مَرد هستی صدرا زند؟" صدرا وسط افکار رها آمد: _چرا تعجب کردی؟ حاج علی مَرد خوبیه! آیه خانم هم تنهاست و بهت نیاز داره. من میدونم چقدر از دست دادن تکیه گاه سخته؛ اول پدرم، حالا هم سینا! خوبه کسی باشه که مواظبت باشه، من برای مراسم میام اما تو تا هفتم بمون پیشش! رها لبخند زد به صدرایی که سعی میکرد مرد باشد برای همسرش... کنار آیه جای گرفت. ارمیا پشت ماشین حاج علی میراند. فردا جمعه بود، یوسف و مسیح هم راهی قم شدند... ساعت سه بعدازظهر بود که به قم رسیدند. صدا گلزار شهدا را پر کرده بود: از شام بال، شهید آوردند / با شور و نوا، شهید آوردند... جمعیت زیادی آمدند... ارتش شهید آورده بود. مارش که نواخته میشد قلب ها میلرزید. شهید روی دوش همرزمانش به سمت جایگاه شهدا میرفت. صدای ضجه های زنی میآمد... فخرالسادات طاقت از کف داده بود، فقط چند سنگ قبر آنطرف مردش را به خاک سپرده بودند. حالا پسرش را، پاره ی تنش را کنار پدر میگذاشت! چه کسی توان دارد با فاصله ی چندسال، همسر و مادر شهید شود؟ تمام طول راه را با آیه سخت راه میرفت. مردش بود. دلش سبک شده بود، اما پاهایش سنگین بود. تمام بار زندگی را روی دوشش احساس میکرد؛ کاش میشد همینطور سرد هم شده، کنارم بمانی! توان در خاک گذاشتنت را ندارم!" رها سمت راستش بود و دست در بازوی آیه داشت. دستی نزدیک شد و زیر بازوی دیگرش را گرفت. آیه نگاه گرداند. سایه بود: _توئم اومدی؟ _تسلیت میگم! به محض اینکه فهمیدیم اومدیم، با دکتر صدر و دکتر مشفق اومدیم. آیه لبخند غمگینی روی لبانش نشست. "نگاه کن مَرد من! ببین هنوز مردم خوبی کردن را بلدند! ببین مَردم هنوز دل به دل هم می دهند و دل میسوزانند!" به قبر که رسیدند، پایین قبر بر زمین افتاد. به درون قبر سیاه و تاریک نگاه کرد. قبری که سرد بود... قبری که تنگ بود... قبری که همه از سرازیری اش میگفتند و حشت ُمرده! آیه به وحشت افتاد! "خدایا... َمردم را کجای این زمین بگذارم؟! خدایا... امان! خدایا... امانم بده! امانم بده! خدایا درد دارد این دانسته ها از قبر... ✍به قلم سنیه منصوری #ادامہ_داࢪد... ┄•●❥@azshoghshahadat پرش به پارت اول👇 https://eitaa.com/azshoghshahadat/2671 🌿 🕊🌿 ✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿

🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿 ﷽ 🕊🌿 🌿 رمان از روزی که رفتی #part33 نماز میت را خواندند. هرکس میشنید شهید آورده اند، سراسیمه خود را میرساند. میآمد تا ادای دین کند! میآمد که بگوید قدر میدانم این از جان گذشتنت را! وقتی سیدمهدی را درون قبر میگذاشتند، فخرالسادات از حال رفت، آیه رنگ باخت و نزدیک بود که درون قبر بیفتد. رها و سایه او را گرفتند. زمزمه میکرد "یا حسین... یا حسین! به فریادش برس... تنهاش نذار! یا حسین!" سرازیری قبر بود و رنگ پریده ی آیه، سرازیری قبر بود و نگاه وحشتزده ی ارمیا! سرازیری قبر بود و صدرایی که معصومه را میدید که از حال رفته بود و آیه ای که زیر لب تلقین میخواند برای مردش... عشقش فرق داشت یا مرگش؟! حاج علی خودش نماز خواند بر جنازه ی دامادش. خودش درون قبر رفت و هم نفس دخترش را در قبر خواباند... خودش تلقین خواند، َلَحد گذاشت و خاک ریخت... ترمه را که کشیدند، عکس روی قبر گذاشتند. آیه نگاه به عکس خیره ماند و به یاد آورد: _این عکسو امروز گرفتم، قشنگه؟ آیه نگاهی به عکس انداخت: _این عکس وقتی شهید شدی به درد میخوره! خوب افتادی توش، اصلا تو لباس نظامی میپوشی خیلی خوشتیپ تر میشی! سید مهدی خندید: _یعنی اجازه دادی شهید بشم؟ آیه اخم کرد: _نخیرم! بعد از صد و بیست ساِل من، خواستی شهید شو! و پشت چشمی نازک کرد. آیه: "کاش زبانم لال میشد و نمیگفتم! کاش زبانم لال میشد..." ارمیا چشم میچرخاند. یوسف: دنبال کی میگردی؟ _دنبال حاج علی! مسیح: همین شیخ روبه روته دیگه! نشناختیش؟ ارمیا متعجب به چهره شیخِ مقابلش نگاه کرد. حاج علی در لباس روحانیت؟ _یعنی آخونده؟! یوسف: منم تعجب کردم. وقتی رسیدیم اون پسره این لباسا رو بهش داد اونم پوشید. به پسری اشاره کرد، که برادر "سید مهدی" بود. زنی به آیه نزدیک شد و اندکی از خاک قبر را برداشت و بر پیشانی آیه مالید: _خاک ُمرده سرده، داغ رو سرد می کنه آیه به سرد شدن داغش اندیشید. بدون مهدی مگر گرما و سرما معنا داشت؟ رها میخواست بلندش کند. آیه ممانعت کرد. سایه زیر گوش آیه گفت: _پاشو بریم، همه رفتن! _من میمونم، همه برید! میخوام تلقین بخونم براش! _تو برو من میمونم میخونم، با این وضعت تو این سرما نشین! _نه! خودم باید بخونم! من حالم خوبه، وقتی پیش مهدی ام خوبم. نگاهی میان رها و سایه رد و بدل شد، نگران بودند برای این مادر و کودک. حاج علی نزدیک شد: _آیه جان بریم؟ مهمون داریم باید شام بدیم. _من میمونم، شما برید! حاج علی کنارش نشست: _پاشو بابا جان... تو باید باشی! میخوان بهت تسلیت بگن، تو صاحب عزایی. ✍به قلم سنیه منصوری #ادامہ_داࢪد... ┄•●❥@azshoghshahadat پرش به پارت اول👇 https://eitaa.com/azshoghshahadat/2671 🌿 🕊🌿 ✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿

🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿 ﷽ 🕊🌿 🌿 رمان از روزی که رفتی #part34 آیه نگاه به چشمان قرمز پدر کرد: _صاحب عزا محمده، حاج خانومه، شمایید! بسه این همه صاحب عزا! بذارید من با شوهرم باشم! رها که بلند شد، صدرا خود را به او رساند: _چی شده؟ چرا نمیاید بریم؟ رها نگاه غمبارش را به همسرش دوخت: _آیه نمیاد! _آخه چرا؟ معصومه اولین کسی بود که از سر خاک برادرش رفته بود... چرا آیه نمیرفت؟ _میخواد پیش شوهرش باشه. میگن که وقتی همه رفتن از سر خاک، نکیر و منکر میان؛ اگه کسی باشه که برگرده و دوباره تلقین رو بخونه، ُمرده می تونه جواب بده و راحت از این مرحله ی سخت، رد میشه! تازه میگن شب اول تا صبح یکی بمونه قرآن بخونه! صدرا به برادرش فکر کرد، کاش کسی برای او این کار را میکرد! معصومه که رفته بود و دیگر پا به آنجا نگذاشته بود. بهانه گرفته بود که برایش دردناک است و به بچه آسیب وارد میشود از اینهمه غم! حرفی که مدتی بود ذهنش را درگیر کرده بود پرسید: _تو هم مثل آیه خانمی؟ رها که متوجه حرف او نشده بود نگاه در نگاه صدرا انداخت و با تعجب پرسید: _متوجه نشدم! _من بمیرم، تو هم مثل آیه خانم سرخاکم میمونی؟ برام تلقین میخونی؟ سر خاکم میای؟ اصلا برام گریه میکنی؟ ناراحت میشی؟ یا خوشحال میشی؟ رها اندیشید به نگرانی آشکار چشمان صدرا: _مرگ هر آدم تلنگری به اطرافیانشه. مرگ تولد دوباره هست، اینا رو آیه گفته! غم آیه از تنهایی خودشه، نگران شب اول قبر شوهرشه، اونا عاشق هم بودن. هر آدمی که میمیره اشک ریختن یه امر عادیه! صدرا به میان حرفش دوید: _نه از اون گریه هایی مثل یه رهگذر! از اون چشمای به خون نشسته ی آیه خانم! از اونا رو میگم! رها نگاهش را دزدید: _شما که رویا خانم رو دارید! _رویا قبرستون نمیاد، میگه برای روحیه ش بده؛ حتی برای سینا هم نیومد! نگاه رها رنگ غم گرفت: _به نظر من از اعمال خودش فراریه که میترسه پا به قبرستون نمیذاره! ُاینجا بوی مرگ مردن می ده! آدمایی که از ترسن و میدونن چیز خوبی اون دنیا منتظرشون نیست، قبرستون نمیان چون مرگ وحشتزده شون میکنه؛ وجدانشون فعال میشه. _ُمردم، نه! وقتی ُمردم برام گریه کن! تنها کسی که می تونه صادقانه برام دعا و طلب بخشش کنه تویی! _چرا فکر میکنی این کارو میکنم؟ _چون قلب مهربونی داری، با وجود بدی های خانواده ی من، تو به احسان محبت میکنی؛ نمیتونی بد باشی... سایه به آنها نزدیک شد: _سلام. صدرا جواب سلامش را داد. رها نگاه کرد به همکار و دوسِت خواهرشده اش: _جانم سایه جان؟ ✍به قلم سنیه منصوری #ادامہ_داࢪد... ┄•●❥@azshoghshahadat پرش به پارت اول👇 https://eitaa.com/azshoghshahadat/2671 🌿 🕊🌿 ✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿

🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿 ﷽ 🕊🌿 🌿 رمان از روزی که رفتی #part35 _اذانو گفتن، آیه داره کنار قبر نمازشو میخونه! منم میخوام برم این امامزاده نماز بخونم، گفتم بهت بگم که یهو منو جا نذارین! رها نگاه به آیه انداخت که نشسته نماز میخواند. "چه بر سرت آمده جان خواهر؟ چه بر سرت آمده که این گونه نمازت را نشسته میخوانی؟" _منم باهات میام... رو به صدرا آرام گفت: _با اجازه! _صبر کن، باهاتون میام که تنها نباشید! دخترها که وارد امامزاده شدند. صدرا همانجا ماند. نگاهش به ارمیا افتاد: _تو هنوز نرفتی؟ _حاج علی با سیدمحمد رفت. گفت بمونم دخترا رو برسونم. _اون گفت یا تو گفتی؟ _میخواستم بدونم میخواد چیکار کنه؛ این روزا چیزای عجیبی میبینم. از ُمردن خیلی میترسم، نمیدونم این زن چطور میتونه تو قبرستون بمونه! خیلی ترس داره قبر و قبرستون! ارمیا خیره ی نماز خواندن آیه بود... آیه ای که دیگر جان در بدن نداشت... آخر شب بود که آیه را به خانه آوردند، جان دل کندن نداشت. حجله ای سر کوچه گذاشته بودند... عکسش را بزرگ کرده و جای جای خیابان نصب کرده بودند. آخرین دسته ی مهمان ها هم خداحافظی میکردند که آیه آمد... برای آنها سفره انداختند. آیه تا بوی مرغ در بینی اش پیچید، معده اش پیچید و به سمت دستشویی دوید... رها دنبالش روان شد میدانست که ویار دارد به مرغ! میدانست که معده ی ضعیف شده ی آیه لحظه به لحظه بدتر میشود. آیه عق زد خاطراتش را... عق زد درد و غم هایش را... عق زد دردهایشَ را... عق زد نبودن مردش را.. عق زد بوی مرگ پیچیده شده در جانش را... رها در میزد. صدایش میزد: _آیه؟ آیه جان... باز کن درو! یادش آمد... سید مهدی: آیه... آیه بانو! چیشدی؟ تو که چیزی نخوردی بانو... درو باز کن! آیه لبخند زد و در را باز کرد. رنگش پریده بود اما لبخندش اضطراب های سیدمهدی را کم کرد. _بدبخت شدیم، تهوع هام شروع شد، حالا چطوری برم سرکار؟! سیدمهدی زیر بازویش را گرفت روی تخت خواباندش: _مرخصی بگیر، اینجوری اذیت میشی... آه... خدایا! چه کسی نازش را میکشد حالا؟ نگاهی در آینه به خود انداخت. دیگه تنهایی! صدای رها آمد: _آیه جان، خوبی؟ درو باز کن دیگه! رها هست... چه خوب است که کسی باشد، چه خوب است که کسی را داشته باشی در زمان رسیدن به بنبست های زندگی ات. شام میخوردند که رها آیه را آورد. برایش برنج و قیمه کشید. بشقاب را مقابلش گذاشت و قاشق قاشق بر دهان میگذاشت. شام را که خوردند، رها و سایه مشغول جمع کردن سفره شدند که فخرالسادات از اتاقش بیرون آمد. فخرالسادات که نشست همه به احترامش نیمخیز شدند. آیه در خود جمع شده بود. این همان لحظه ای بود که از آن میترسید. _بچه چطوره آیه؟ ✍به قلم سنیه منصوری #ادامہ_داࢪد... ┄•●❥@azshoghshahadat پرش به پارت اول👇 https://eitaa.com/azshoghshahadat/2671 🌿 🕊🌿 ✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿 ✨🕊🌿✨🕊🌿 🌿✨🕊🌿✨🕊🌿 🕊🌿✨🕊🌿✨🕊🌿

‹📕📌› • تـآڪۍ‌‌دلِ‌مَـن‌ چشـم‌بِھ‌دَر‌دآشتِـہ‌بـآشَـد؟ ا‌؎ڪآش‌ڪسۍ‌اَز‌تو‌ خَبـر‌دآشتِـہ‌بـآشَـدˇˇ🥀 › • • •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

ای کاش زودتر مرده بودم ... 🎙 #آیت_الله_بهجت #کلیپ •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

❌درون قبر ها چه خبره؟؟❌ ‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌ #کلیپ •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

#آقامحمودرضا🌷 پنجشنبه ۶ دی ۱۳۹۷ ،در جلسه ای فرهنگی در شهرستان میانه، یکی به من گفت: «چشم و ابرو و قد و بالای محمودرضا را ول کن! بگو امروز ما چکار باید بکنیم که جای محمودرضا را پر کنیم؟!» انقدر از این پرسش و نحوه سؤال کردن این برادر خوشم آمد که یکساعت برای جلسه حرف زدم. 🌷بعد از پنج سال اولین بار بود که احساس کردم کسی مشتری واقعی محمودرضاست. ▪️اگر سوء تفاهم ایجاد نمیکند، باید بگویم از دیدن شهید بازی‌ ها بخصوص در شبکه های اجتماعی آزرده ام و دیدن پیروان حقیقی شهدا خوشحالم میکند... روایت برادر شهید

°•°•[🕌🔅]°•°• یڪ‌خیـآبآن‌ڪردھ‌مجنـونم تومیدآنی‌ڪجـآست....؟! آن‌خیـآبـآن‌ڪو؎جـآنـآن‌قطعھ‌ا؎ ازڪربلآست. •┈┈••✾❣✾••┈┈• @azshoghshahadat •┈┈••✾❣✾••┈┈•

🦋✨🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋 🦋 •°﷽•° رمان دو مدافع🕊 #part59 چشمانم که باز می شود، علی را میبینم. دستی به چشمانم میکشم و صاف سرجای مینشینم. من_بله؟ سید_خانم شریفی ریحانه کجاست؟ کمی به مغزم فشار می‌آورم... من- الان میرم دنبالش. بلند می شوم و بعد درست کردن چادرم، راهی شدم. ریحانه کنار ضریح نشسته بود و آرام اشک می ریخت. دست هایم که روی شانه اش نشست، اشکهایش را پاک کرد و بلند شد. باهم به هتل برگشتیم، لباس عوض کردم، روی تخت دراز کشیدم، تا صبح بیدار بودم و ذهن سرکشم، درگیر چیزی بود که نباید می بود. تا صبح صدای علی در گوشم می پیچید و آن نگاه تیره اش جلوی چشمم نقش می بست. ریحانه که بیدار شد، من هم بلند شدم. سردرد عجیبی داشتم...! دستم را به دیوار گرفتم و ایستادم. زیپ کوچک کیفم را باز کردم و قرص مسکن برداشتم و بدون آب خوردم. ریحانه که از دستشویی بیرون آمد، با دیدن سرو وضعم نگران جلو آمد و با اسرارش روی تخت دراز کشیدم. برایم صبحانه سفارش داد و تا آخرش را به زور در حلقومم فرو کرد...! قرار بود با کاروان بروند بازار و من حتی توان ایستادن هم نداشتم چه برسد به دور دور در بازار... هر چقدر ریحانه و نیلوفر و زهرا اصرار کردند که نمیروند و کنار من میمانند قبول نکردم و قرار شد دو ساعتی را تنها بمانم. چند دقیقه بیشتر از رفتنشان نمیگذشت که صدای در اتاق بلند شد. از جایم بلند شدم و خودم را به در رساندم. ✍به قلم بهار بانو سردار #ادامہ_دارد... 𝕵𝖔𝖎𝖓 ↯ @azshoghshahadat 🦋 ✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋✨🦋

🦋✨🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋 🦋 •°﷽•° رمان دو مدافع🕊 #part60 دستم که روی شقیقه دردناکم نشست صدای یا الله گفتن شنیدن. سید_یاالله... خانم شریفی؟ سید اینجا چه کار داشت؟! چادر مشکی ریحان را که روی مبل بود را از چنگ زدم روی سرم کشیدمش. در را باز کردنم و تره ای از موهای بیرون مانده از چادرم را داخل فرستادم. سید_ سلام. نگاهم را به کفش های قهوه ایش دوختم و آرام سلام دادم. من_ سلام شلوار کرم پوشیده بود. سید_ خانم شریفی ریحانه گفت نمیاین. اینطوری که نمیشه، ما مسئولیت داریم. نگاهم را از بلوزش بالاتر نکشیدم. دلم باز هم فکر و خیال های بیهوده ای که با دیدن نگاهش توی سرم میریختند را نمیخواست. بلوز استین بلند قهوه ای که روی یقه اش سه تا دکمه از جنس خود پارچه داشت. من_ اقای طباطبایی من اصلا حالم خوب نیست. سرم درد میکنه. اگه بیام ممکنه توی بازار حالم بد بشه و... سید_ سرما خوردید؟ من_ نه فقط سر درد شدید دارم. همین . قول میدم از هتل بیرون نرم. تو اتاقم میمونم تا برگردین. سید_ باشه. با اجازه. در را بستم و به ان تکیه دادم. چه اتفاقی داشت می افتاد؟ گیج شده بودم... با صدای دوباره زنگ، به خودم امدم. از چشمی نگاه کردم، ریحانه بود. چادرم را از سر کشیدم و در را باز کردم. ✍به قلم بهار بانو سردار #ادامہ_دارد... 𝕵𝖔𝖎𝖓 ↯ @azshoghshahadat 🦋 ✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋✨🦋

🦋✨🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋 🦋 •°﷽•° رمان دو مدافع🕊 #part61 من _اینجا چیکار می کنی ریحان؟ نایلون سفیدی را به سمتم گرفت. ریحانه_ داداش علی رفت برات مسکن گرفت ولی روش نشد برات بیاره. دستم روی قلبم متوقف شد. باز هم نفسم بند رفت... سید داشت چه میکرد؟! روی این هیزم خشک و آتش کوچک،؟! کیسه را چنگ زدم و با باتشکری کوتاه در را بستم. روی تخت نشستم و داروها را روی کنار تختی گذاشتم. موهایم را چنگ زدم و شقیقه هایم را فشردم. مگر سید که بود که اینگونه ذهنم درگیرش شده بود؟ لحظه‌ای چهره‌اش جلوی صورتم نقش بست و آن صدای بم و خاص مردانه... " رهایی تون از پیله مبارک..." لبخند پر رنگی که از یادآوری آن خاطره کوتاه روی لبم نقش بسته بود را پاک کردم. " بهش فکر نکن بهار! اگر هم بیاد یه درصد این حس کوچک دوطرفه باشه امکان نداره خانوادت با سید موافقت کنم! ولی خوب... من واسه چادر جلوشون وایسادم! ولی... ولی شاید اگر یکم سرسخت باشم بابا راضی بشه...بهار! به صید فکر نکن..." ************ من_ علیییییی...بخدا دست بزنی به ته ریشتا، شب رات نمیدم خونه! سرش را از لای در داخل انداخت و گفت: علی _ ای بابا! خب یه ماه دیگه محرمه! باید ریش بزارم دیگه! من_ علی تو ریشت یک هفته ای میرسه تا شکمت! دست نمیزنی به ته ریشت! صدای خنده اش فضای اتاق را پر میکند و از صدای خنده اش، لب من هم به لبخند باز میشود. ✍به قلم بهار بانو سردار #ادامہ_دارد... 𝕵𝖔𝖎𝖓 ↯ @azshoghshahadat 🦋 ✨🦋 🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋 ✨🦋✨🦋✨🦋 🦋✨🦋✨🦋✨🦋