-

و لكَ في قلبي مكان لا يستقر فيه غيركَ... «و تو جایی در قلبِ من داری، جایی ك هیچ کسِ دیگری نمی‌تواند در آن ساکن شود 🤍»

گفتم: غمگینم!! برای زدودن غبار اندوه جهانم چه‌کار کنم؟ گفت: ببین و بشنو و عبور کن و به دل نگیر و آرام باش... گفتم: زندگی سخت شده، معاشرت‌ها مثل قدیم نیست، آدم‌ها همیشه آدم را در شرایط واکنش‌ و دفاع قرار می‌دهند و جوری رفتار می‌کنند که نمی‌توان رفتارشان را نادیده‌گرفت و سکوت کرد. گفت: به‌جای هزار جنگ ذهنی، یک‌بار رو در رو و حقیقی بجنگ و همه چیز را تمام کن. گفتم: اوضاع جهان هیچ خوب نیست! گفت: جهان و همه را ول کن، تو قرار نیست به‌جای همه یا برای همه زندگی کنی، تو به خودت سخت نگیر، تو خوب باش... #نرگس_صرافیان_طوفان

«نمی‌گنجد این قلب در تنم، این تن در اتاقم، این اتاق در خانه‌ام، این خانه در دنیا و این دنیای من در جهان.»

«دوست داشتنت برایم به ظرافتِ گرفتن دستِ دخترکی خردسال است، می‌خواهم مواظبِ این دخترک باشم، نگذارم زمین بخورد، گرسنه بماند یا اسیرِ دستِ انسان‌های بد شود و دل‌اش بشکند.» _نامه‌ی ناظم حکمت به همسرش پیرایه.

-

شاید خنده هامونو از سر گرفتیم: )!

«در جنگ های زیادی جنگیده است اما حريف تنهایی اش نمی شود🌱» گروس عبدالملکیان