هدایت شده از آرامش حس حضور خداست
#ختم لعن اباشرور: اللهم العن ابا الشرور…
مرحوم آیت‌الله سید محمود مجتهدی سیستانی از جدّشان مرحوم آیت‌الله سید علی سیستانی، لعنی را به برخی شاگردان خود آموختند و فرمودند:
ختم این لعن به‌حدّی کارساز است که وقتی پدربزرگمان این لعن را برمی‌داشت، گاهی برایش مکاشفه پیش می‌آمد و ملعون دومی را می‌دید که در قلاده‌های آتشین می‌آید و ضجّه می‌زند که «سید دست بردار که مرا بیچاره کردی»!
این ختم لعن به کرّات و مرّات برای امور ریز و درشت تجربه شده و در صورتی که با باور و برائت قلبی گفته شود، هیچ تردیدی در نتیجه‌دادن آن نیست.
این لعن عدد خاصی ندارد؛ اما برخی ۱۳۵ را توصیه کرده‌اند! ولی به‌نظر حقیر ۱۳۵ مناسب نبوده و ۳۱۰ یا ۷۱۰ افضل است.
#بسیار مجرب است التماس دعا 😭
🍃
🦋🍃 @takhooda
⚡️خاک_های_نرم_کوشک1
⭕️عنایت ویژه #حضرت_زهرا (سلام الله علیها)
ڪل گردان زمین گیر شده
بود😔هیچ راهی نداشتیم
عبدالحسین سرش رو
روی خاڪهای نرم ڪوشڪ گذاشته بود.
بعد مدتی سرش رو بالا
آورد در حالی ڪه خیلی
دگرگون شده بود و
حال عجیبی داشت.📿
گفت:
هرڪاری میگم دقیق انجام
بده با دست به سمت
راست اشاره ڪرد و گفت
۲۵ قدم به این سمت
برو و بعد حدود ۴۰ متر به
سمت عمق دشمن
حرڪت ڪن و گردان رو ببر همونجا.
اصلا با عقل جور در
نمیومد با بی میلی ڪاری
ڪه گفت انجام دادم 😞
بعد از این ڪه به نقطه مورد
نظر رسیدیم
با چند نفر آر پی جی زن اومد جلو
با دست به یڪ نقطه
اشاره ڪرد 👈و گفت بعد از
شنیدن صدای الله اڪبر من به
این نقطه شلیڪ ڪن
و بلافاصله حمله رو شروع میڪنیم.
عبدالحسین سرش را بلند
ڪرد رو به آسمان. دعایی هم
زیر لب خواند. 📿
یڪ هو صدای نعره اش
رفت به آسمان؛ الله اڪبر!
پشت بندش آرپی جی ها
شلیڪ شد و بلافاصله با صدای تڪبیر حمله شروع شد.
قبل از اینڪه دشمن به خودش بیاید، تارو مار شد.
(ادامه 👇👇👇)
⚡️خاک_های_نرم_کوشک2
فردای آن روز برگشتیم
به منطقه همونجایی ڪه زمین گیر شده بودیم. به سمت راست نگاه ڪردم و
۲۵ قدم به پیش رفتم ڪه
رسیدم به یڪ معبر خاڪی ڪوچڪ ڪه بین انبوهی از
موانع قرار داشت.😳
در واقع ڪار عراقی ها بوده
برای رفت و آمد خودشان و خودروهاشان. ما هم
درست از همین معبر رفته
بودیم طرف آنها.
بی اختیار انگشت به دهان
گرفتم و زیر لب گفتم: الله اڪبر!!🤔
بعد حدود چهل متر
آن طرف تر موانع تمام
می شد و درست می رسیدی
به نزدیڪی یڪ سنگر و
نفر بری ڪه ڪنارش بود و
آن نفربر فرماندهی بودو
آن سنگر هم سنگر
فرماندهی ڪه همان اول
با آرپی جی زدیم.
حالا دیگه مصمم بودم بفهمم جریان از چه قرار بود.
وقتی برگشتیم سریع رفتم
سراغ عبدالحسین باڪلی
اصرار ازش خواستم
تا بگه ماجرا چی بوده، می دونستم چون سید
هستم روم رو زمین نمیزنه
و همینطور هم شد.
در حالی ڪه اشڪ از
چشماش جاری شده بودگفت:
اون لحظه ڪه صورتم را
گذاشتم روی خاڪ های
نرم اون منطقه و متوسل شدم
به وجود مقدس خانم
حضرت #فاطمه_زهرا (سلام الله علیها).
خیلی حالم منقلب شده بود و
با تمام وجود از حضرت
خواستم راهی پیش پای ما بگذارد.
در همان حال و هوا ناگهان
صدای خانمی به گوشم رسید، صدایی ملڪوتی ڪه جانی
تازه به آدم میبخشید.
هرچه دیشب به تو گفتم
ڪه چه ڪاری انجام بدی، همه
از اون خانوم بود.
بعد با التماس گفتم یا
فاطمه زهرا (س) اگر شما
هستید چرا خودتان را نشان
نمی دهید:
فرمودند: الان وقت این
حرفها نیست، واجب تر این
است ڪه وظیفه ات را انجام بدهی.
عبدالحسین نتوانست
جلوی خودش را بگیرد و زد
زیر گریه.😭
حالش ڪه طبیعی شد گفت
راضی نیستم این قضیه رو به احدی بگی مگر برای آینده ها...
🍃#شهید_عبدالحسین_برونسی
📚#خاڪ_های_نرم_ڪوشڪ
🥀🕊 @baShoohada 🥀 🕊
🍃 قابلہ 🍃
🔹مشهد ڪه آمدیم، بچه ی دومم
را حامله بودم.
موقع به دنیا آمدنش،مادرم آمد پیشم.
◀️سرشب، عبدالحسین را فرستادیم پی قابله.
به یڪ ساعت نڪشید، دیدیم
در می‌زنند. ⏱
خانم باوقار و سنگینی آمد تو.
از عبدالحسین ولی خبری نبود.
◀️ آن خانم نه مثل قابله‌ها، و نه
حتی مثل زن‌هایی بود ڪه تا آن موقع دیده بودم.
بعد از آن هم مثل او را ندیدم.
آرام و متین بود، و خیلی
باجذبه و معنوی.📿
آن‌قدر وضع حملم راحت بود ڪه آن
طور وضع حمل ڪردن برای همیشه یڪ چیز استثنایی شد برایم. 😔
آن خانم توی خانه ی ما به
هیچی لب نزد، حتی آب هم نخورد.
قبل از رفتن،
خواست ڪه اسم بچه را
"فاطمه" بگذاریم.🌺
🔸سالها بعد، عبدالحسین
راز آن شب را برایم فاش ڪرد.
می‌گفت: وقتی رفتم بیرون، یڪی از رفقای طلبه رو دیدم.
تو جریان پخش اعلامیه
مشڪلی پیش اومده بود ڪه حتما باید ڪمڪش می‌ڪردم.
توڪل بر خدا ڪردم و
باهاش رفتم.
موضوع قابله از یادم رفت.
ساعت دو،دوونیم
شب یڪ هو یادقابله افتادم😱.
با خودم گفتم دیگه ڪار از ڪارگذشته،
خودتون تا حالاحتماً یه فڪری برداشتین.
گریه اش افتاد. 😢
ادامه داد: اون شب من هیچ ڪی رو برای شما نفرستادم، اون خانم هر ڪی بود، خودش اومده بود.
#شهید_عبدالحسین_برونسی
📚 #خاک_های_نرم_کوشک
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
هدایت شده از آرامش حس حضور خداست
یکی از #جذاب‌تربن کادوها برای
#روز تولد
#سالگرد ازدواج
- #چشم روشنی
#ماگ های تک و خاص ☕️ (لیوان)
#سرقاشقی، جاسوئیچی، مگنت آهن‌ربایی
https://eitaa.com/joinchat/1758068790Cb493204a3a
همه از روی #شخصیت اصلی 😍👆
با دقت کارهای روی #بنر رو ببینید 😊🌸
🌹کرامت شهدا🌹
💠مشکل مسکنم را حل کرد...💠
شانزده سال بيشتر نداشتم كه «محمدرضا غفاری» براي خواستگاری به منزل ما آمد، گويي كار خدا بوده كه مهر خاموشي بر لبم نشست، و او را به عنوان همسر آينده ی خود قبول كردم .
پس از ازدواج وقتي از او پرسيدم، اگر من پاسخ مثبت نمي دادم، چه مي كردي؟ با خنده گفت: قسم خورده بودم، تا هشت سال ديگر ازدواج نكنم. دقيقاً هشت سال بعد با عروج آسماني اش سؤال بي پاسخم را جواب داد.
هنوز وجود او را در كنار بچه هايم احساس مي كنم. درست پس از شهادت محمدرضا درباره ي سند خانه مشكل داشتيم، يك شب او را در خواب ديدم كه گفت: «برو تعاونی، نزد آقای... و بگو...
در اين جا، تأملی كرد و گفت نه نمی خواهد، مشكل را خودم حل می كنم. ناگهان از خواب بيدار شدم.
چند روز بعد وقتی به سراغ تعاونی رفتم...
گفتند: ما خودمان از مشكلاتان خبر داريم، همه ی كارهايش درست شده است.
راوی: همسر شهيد محمدرضا غفاری
#خاطرات_ناب_شهدا
#کرامت_شهدا
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
متن_کوتاه
یه #گفتگوی جذاب با خدا!
-#نمازت رو به یاد من بخون! (طه، 14)
+نماز که می‌خونم... ولی به یاد تو نمی‌افتم! چرا؟
- در حالی که مستی به نماز نزدیک نشو. (نساء، 43)
+راست می‌گی.
من #مست_گناه و دنیام! با این همه گناه هیچ وقت نمی‌تونم یه نمازِ درست و درمون بخونم.
- از رحمت خدا مايوس نشو! (یوسف، 87)
+آخه هر وقت #توبه می کنم، باز دوباره به گناه می افتم.
- خدا بسیار توبه پذیر و مهربونه (حجرات، 12)
+ می دونی چیه!؟ هر چی می کشم از دست این رفقای نابابه ....
- ... و پيامبران و صديقان و #شهداء و صالحان رفيق های خوبی هستند!
+یعنی یه رفیقِ شهید انتخاب کنم، تا هر جا غافل شدم دستمو بگیره؟
-بله.
هرگز گمان مبر آنها كه در راه خدا كشته شده اند مردگانند، بلكه آنها زنده اند ... (آل عمران، 169)
#معنویت_و_اخلاق
#ارتباط_با_خدا
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
سال 72 در محور فكه اقامت چند ماه هاى داشتيم. ارتفاعات 112 ماواى نيروهاى يگان ما بود. بچه ها تمام روز مشغول زيرورو كردن خاك هاى منطقه بودند. شب ها كه به مقرمان بر مى گشتيم، از فرط خستگى و ناراحتى، با هم حرف نمى زديم! مدتى بود كه پيكر هيچ شهيدى را پيدا نكرده بوديم و اين، همه رنج و غصه بچه ها بود.
يكى از دوستان براى عقده گشايى، معمولا نوار مرثيه حضرت زهرا(عليها السلام) را توى خط مى گذاشت، و ناخودآگاه اشك ها سرازير مى شد. من پيش خودم مى گفتم:
«يا زهرا! من به عشق مفقودين به اينجا آمده ام; اگر ما را قابل مى دانى مددى كن كه شهدا به ما نظر كنند، اگر هم نه، كه برگرديم تهران...».
روز بعد، بچه ها با دل شكسته مشغول كار شدند. آن روز ابر سياهى آسمان منطقه را پوشانده بود و اصلا فكه آن روز خيلى غمناك بود. بچه ها بار ديگر به حضرت زهرا(عليها السلام)متوسل شده بودند. قطرات اشك در چشم آنان جمع شده بودند. هركس زير لب زمزمه اى با حضرت داشت.
در همين حين، درست رو به روى پاسگاه بيست و هفت، يك «بند» انگشت نظرم را جلب كرد. با سرنيزه مشغول كندن زمين شدم و سپس با بيل وقتى خاك ها را كنار زدم يك تكه پيراهن از زير خاك نمايان شد. مطمئن شدم كه بايد شهيدى در اينجا مدفون باشد. خاك ها را بيشتر كنار زدم، پيكر شهيد كاملا نمايان شد. خاك ها كه كاملا برداشته شد، متوجه شدم شهيدى ديگر نيز در كنار او افتاده به طورى كه صورت هردويشان به طرف همديگر بود.
بچه ها آمدند و طبق معمول، با احتياط خاك ها را براى پيدا كردن پلاك ها جستجو كردند. با پيدا شدن پلاك هاى آن دو ذوق و شوقمان دو چندان شد. در همين حال بچه ها متوجه قمقمه هايى شدند كه در كنار دو پيكر قرار داشت، هنوز داخل يكى از قمقمه ها مقدارى آب وجود داشت.
همه بچه ها محض تبرك از آب قمقمه شهيد سر كشيدند و با فرستادن صلوات، پيكرهاى مطهر را از زمين بلند كردند. در كمال تعجب مشاهده كرديم كه پشت پيراهن هر دو شهيد نوشته شده:
«مى روم تا انتقام سيلى زهرا بگيرم...»
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
قورباغه
عملیات بدر: در منطقه هورالعظیم قرار بود عملیاتی انجام شود، اما مشکل بزرگ اینجا بود که منطقه هور کاملا آبی بود و پر از قورباغه. این حیوان در روز سروصدا می کند، اما در شب کاملا در حال سکوت است، اما به محض اینکه کوچکترین خطری را احساس کند شروع به سروصدا می کند. و این مشکل بزرگ عملیات در نیمه شب بود. چون با سروصدای آنها دشمن را هوشیار میکند. یکی از فرماندهان می گفت به حضرت زهرای مرضیه (ع) متوسل شدیم. عملیات شروع شد. اما دریغ از یک صدای قورباغه. وعملیات با پیروزی و موفقیت همراه بود.
نوح و موسی را نه دریا یار شد/نه بر اعداشان به کین قهار شد؟
آتش ابراهیم را نی قلعه بود؟ /تا برآورد از دل نمرود دود؟
روایت از طرف یکی از فرماندهان جنگ
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
مشكلات مالی او را ناراحت نمی‌کرد؛ حتی زمانی که در زندگی دچار مشکلات مالی می‌شد، ناراحت نمی‌شد و اگر من گاهی ناراحت میشدم، علی می‌گفت مال من حلال است، اگر جایی ضرر کنم، خدا از محل دیگری جبران میکند.
واقعاً در طی زندگی و همراه شهید به این جمله‌اش رسیدم، ایمان و توکل به خدا رمز آرامش او بود؛ آرامشی که همیشه می‌توانستم در چهره‌اش ببینم.
#شهید علی یزدانی
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
سه فرمانده و سه برادر از دوران دفاع مقدس که عاشق شهادت بودند. تمام دغدغه ی آنان کمک به مردم بود . «کمال» متولد سال ۳۳ در شیراز. تحصیلات خود را تا مقطع لیسانس ماشين آلات کشاورزي گذرانده بود و از ابتدای جنگ تحمیلی در جبهه حضور داشت و در اکثر عملیاتها با سمتهای مختلف شرکت می کرد. «مهدی» متولد ۳۶ تحصیلاتش لیسانس در رشته شیمی بود. او چنان عشقی به جبهه داشت وصف نشدنی ... چندین مرتبه در جبهه به شدت مجروح شد . و «جمال» برادر کوچک خانواده متولد ۳۸ که در جهاد مشغول خدمت رسانی به مردم بود و هرگاه که می توانست خود را به جبهه می رساند.
سه برادر در سمت های متفاوت در جبهه حضور داشتند. در هشت سال جنگ تحمیلی هیچ گاه نشده بود تا در کنار یکدیگر به مصاف دشمن بروند. ولی پس از عملیات کربلای ۴ تصمیم گرفتند که هر سه به عنوان خط شکن به دل دشمن بزنند و اینگونه بود که بشهادت رسیدند
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
*شهید علی ذاکری*
نقل از شیخ حسین انصاریان
شهید علی ذاکری بچه تهران که پدر و مادر او هر دو دکتر بوده اند. این خانواده یک پسر دارند و دو دختر…
بنده منزل این شهید رفته ام و حکایت را از نزدیک دیده ام و اول این ماجرا را شیخ حسین انصاریان بالای منبر گفتند و من حساس شدم و این موضوع را دنبال کردم.
دو تا خواهر دارد که بد حجاب اند و بد حیا اند و دوست پسر دارند و رفت و آمد دارند و گناهان دیگر …
این پسر خوب از آب در آمده و هر چه به خواهران نصیحت می کند ، خواهران گوش نمی کنند.
این شهید متوسل می شود که خدایا من را از این اوضاع نجات بده .
شب در خواب یک روحانی سید را می بیند که خطاب به این شهید می گوید: علی اقا، پاشو بیا دانشگاه امام حسین که اینجا دانشجو می پذیرد.
آن موقع هنوز دانشگاه امام حسین (ع) تهران تاسیس نشده بود.
می رود که خوابش را تعبیر کند ، پیش‌نماز مسجد محله او می گوید :دانشگاه امام حسین یعنی همین جبهه های حق علیه باطل، ایشان با هزار خواهش و التماس در جبهه ثبت نام می کند و بالاخره راهی جبهه می شود و شب عملیات در وصیت نامه خود موضوعات قابل توجهی می نویسد:
آن قدر وصیت نامه دو صفحه ای این شهید را خوانده ام که آن را حفظ شده ام .
این شهید در این وصیت نامه می نویسد : ریاست محترم دبیرستان ، معلم عزیزم ، شما را به عنوان وصی خودم انتخاب می کنم. چراکه می دانم پدر و مادرم وقت خواندن وصیت نامه من را ندارند . شما را انتخاب می کنند چون خواهران من اصلا وصیت نامه نوشتن من را قبول ندارند.
از شما تقاضا دارم ، جنازه من را که اوردند پس از تشییع جنازه در بهشت زهرا تهران ، بروید پدر و مادر من را خبر کرده و به خواهران من هم خبر دهید ، این مقدار انسانیت در انها سراغ دارم که برای تشییع جنازه من کارها را رها خواهند کرد و به بهشت زهرا خواهند امد.
جنازه من را که به داخل قبر گذاشتید ، تلقین قبر را که خواندید ، کفن از چهره من بردارید و بگویید تا برای یک لحظه پدر و مادر و خواهران من بیایند بالای قبر ، اگر راه من حق باشد و بد حجابی دو خواهر من گناه باشد به قدرت پروردگار باید زنده شوم و چند لحظه ای به دنیا و اهل دنیا و پدر و مادر و دو خواهرم لبخند بزنم تا بفهمند که حق با خمینی است و آنچه خواهران من عمل می کنند ، گناه است و ذلالت است و بد بختی ..
رئیس دبیرستان می گوید با خود گفتم چه کار کنم ؟ نکند ایشان شهید شود ؟ اگر جنازه اش را اوردند چه ؟ اگرلبخند نزد ؟ اگر زنده نشد ؟ و…
ایشان شهید شدند و جنازه اش را آوردند و به پدر و مادر هم گفتیم و آمدند و با خود در این فکر بودیم که آیا این شهید خواهد خندید ؟ نخواهد خندید؟ چه طور خواهد شد؟
با خود گفتیم : هرچه شد مهم نیست و ما باید اعلام کنیم ، چرا که خود شهید از ماخواسته است.
به محض اینکه تلقین رو خواندند و تمام شد و کفن را از چهره شهید کنار زدند و خانواده وی بالای قبر ایستاده و گریه می کردند دیدیم که شهید سرش را بلند کرد و برای لحظاتی چشمانش را باز کرد و به روی پدر و مادر و دو خواهرش لبخند زد..
لبخند این شهید خانواده اش را به آنجا رساند که پدر و مادر وی اکنون از بهرترین پزشکان کشور قرار دارند و خواهران وی از بهترین خواهران تهران بوده و برای جذب خواهران تلاش می کنند و…
حجاب در زمان ما پشتوانه ای مبارک به نام خون شهدا هم دارد.
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊
باور کردنی نیست ولی حقیقت دارد
خاطره‌ای از ۱۸ سال اسارت سیدالاسراء، شهید سرلشگر خلبان حسین لشگری، اولین اسیر ایرانی در جنگ تحمیلی و آخرین اسیری که آزاد شد.
وقتی بازگشت از او پرسیدند:
این همه سال انفرادی را چگونه گذراندی؟
◽️و او گفت: برنامه ریزی کرده بودم و هرروز یکی از خاطرات گذشته‌ام را مرور می‌کردم.
◽️سالها در سلولهای انفرادی بود و با کسی ارتباط نداشت
⚪️ قرآن را کامل حفظ کرده بود،
⚪️ زبان انگلیسی می‌دانست
⚪️ برای ۲۶ سال نماز قضا خوانده بود.
🌷حسین می گفت:
از هیجده سال اسارتم ده سالی که تو انفرادی بودم سالها با یک "مارمولک" هم صحبت میشدم!
🌷بهترین عیدی که این ۱۸ سال اسارت گرفتم، یک نصفه لیوان آب یخ بود!
عید سال ۷۴ بود. سرباز عراقی نگهبان یک لیوان آب یخ می‌خورد می‌خواست باقی مانده آن را دور بریزد، نگاهش به من افتاد. دلش سوخت و آن را به من داد، من تا ساعتها از این مسئله خوشحال بودم.
این را هم بگویم که من مدت ۱۲ سال (نه ۱۲روز یا ۱۲ ماه) در حسرت دیدن یک برگ سبز و یک منظره بودم. حسرت ۵ دقیقه آفتاب را داشتم...
خاطرات دردناک
ناصر کاوه🌹🥀🌺 چه پاسخی دارند بعضی ازمسوولان اختلاسگر و زراندوز و اشراف بیشه
🥀🕊 @baShoohada 🥀🕊