وَاللهِ إن خِفتُ هَولاً مِن كَبائِرِها لَأَهتِــفَـنَّ أنادِي يا أبَا الـحَـسَــنِ مَـولايَ مَـولايَ لا عِلـمٌ وَلا عَـمَـلٌ إلّا هَواكَ الَّذِي جُرِّعتُ في اللَّبَنِ به خدا قسم فردای قیامت به سبب وحشت از عذاب برای گناهان سنگینم، صدا میزنم: یا ابا الحسن! یا امیر المؤمنین به فریادم برس! مولای من! من که نه علمی دارم و نه عملی... تنها سرمایه‌ی من عشق به توست که با شیرِ مادرم به من نوشانیده شده...

برخی در کوفه زیر سایه امیرالمؤمنین علیه‌السلام زندگی می‌کردند ولی دلشان می‌خواست به شام مهاجرت کنند. با شنیدن اخبار شام آب از لب و لوچه‌شان آویزان می‌شد... در شام هم می‌شد نماز خواند و روزه گرفت، ولی زیر سایه معاویه. با علی بودن آسان نبود... و نیست. خدایا در شب قدر دلهای ما را بر حق تثبیت کن. نکند دلمان بلرزد و چیزی را طلب کند که در خیمه طاغوت است.

...

‌ _ ولی تمام نشد مرتَضی، دوباره تپید به سینه‌ی من و ما رفت و نام او #دل شد ‌

«روز بیست و پنجم»

«روز بیست و هفتم»

۲۷ ماه رمضان به قولی روز به درک واصل شدن ابن ملجم هم هست از اونجایی که عیده بلند تر فریاد بزنید مرگ بر اسراییل حرومزاده

از دست رفتگانیم، دستی به دست ما ده صائب‌ِعزیزم

عباراتی قابل تأمل از مرحوم سید بن طاووس در فراق امام زمان عجّل‌الله‌فرجه در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان مرحوم سید بن طاووس رضوان‌الله‌علیه در بخش وداع ماه مبارک رمضان از کتاب اقبال، چنین می‌نویسد: 🖌 از وظایف شیعیان امامیه، بلکه از وظایف امّت اسلام این است که در این روزهای پایانی ماه مبارک رمضان، احساس تنهایی کنند و اینکه درک روزگار حکومتِ مهدی موعود را از دست داده‌اند تأسف خورده و اندوهگین باشند؛ چراکه مصیبتِ فراقِ او از مصیبت اتمام ماه مبارک سنگین‌تر است... مگر نه این است که اگر مردم یک پدر مهربان، یا یک برادر پشتیبان و باوفا یا یک فرزند صالح را از از دست دهند، وحشت و سرگردانی تمام وجودشان فرا می‌گيرد!؟ آیا از درد دوری‌اش، دچار غم و غصه نمی‌شوند؟! این فراق کجا و فراق مهدی فاطمه کجا؟! همو که خلیفه‌ی پیامبر خاتم، امام عیسی بن مریم، دافع بلایا و مصلح امور همگان است. وَمِن وَظائِفِ الشيعَةِ الإمامِيّةِ بَل مِن وَظائِفِ الأمَّةِ المُحَمَّدِيّةِ أن يَستَوحِشوا في هذِه الأوقات و يتأسفوا عند أمثال هذه المقامات عَلى ما فاتَهُم مِن أيّامِ المَهدِيِّ الَّذي بَشَّرَهُم وَوَعَدَهُم بِه جَدُّه مُحَمَّد صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم ..........فَالمُصيبَةُ بِفَقدِه عَلى أهل الأديانِ أعظَمُ مِن المُصيبَةِ بِفَقد شَهرِ رَمَضانَ. فَلَو كانوا قَد فَقَدوا والداً شَفيقاً أو أخاً مُعاضِداً شَقيقاً أو وَلَداً بارّاً رَفيقاً أما كانوا يَستَوحِشونَ لِفَقدِه وَيَتوجَّعون لِبُعدِه وأينَ الانتفاعُ بِهؤلاءِ مِنَ الانتفاعِ بِالمَهديِّ خَليفَةِ خاتَمِ الأنبِياءِ وإمامِ عيسَى بنِ مَريَمَ في الصَّلاةِ وَالوِلاءِ وَمُزيلِ أنواعِ البَلاءِ وَمُصلِحِ أمورِ جَميعِ مَن تَحتَ السَّماءِ... 📜 إقبال الأعمال (دار الكتب الإسلامية) _ ص ٢٦٠ @BabHete

پروردگارا اگه تا به این لحظه از ماه مبارک منو نبخشیدی در این ثانیه های باقی مونده ببخش

الهى ماه مبارک را حرام کردم که نه قدر روزه را دانستم و نه قدر قدر را، نه قرآن خواندم و نه سحر داشتم و نه سهر، در لیلة الجوائز جز شرمسارى چه مى برم خوشا بحال صائم که له فرحتان حین یفطر و حین یلقى ربه بدا به حالم که لى حزنتان، بار آلها آهم جهنم سوز است. الهی نامه علامه حسن زاده آملی

تو مخوان مرا حقیرم، تو‌ مبین مرا فقیرم دل من حسین دارد؛ تو که خویش را نداری...