#آموزشی #دعا_خوانی 💠ترتیب: ۱-ذکر صلوات و دعای سلامتی امام زمان ۲-توسل به امام زمان ۳-متن دعا و مناجات ۴-ذکر مصیبت ۵-دعا و مناجات پايان مجلس پس از توسل،با اشاره و یاد از شهدا،امام شهیدان و گذشتگان ،متن دعا و یا زیارت آغاز میشود در خواندن این بخش به نکاتی بايد توجه داشت الف«تسلط بر متن دعا و زیارت متن دعا و زیارت باید به حدی برای مداح تکرار شده باشد که هنگام خواندن از جهت لفظی دچار مشکل نشود. ب«صحيح خواندن دعا تلفظ و اعراب صحيح بسیار مهم است ،چرا که با تغییر یک ِاعراب ويا تلفظ ممکن است معنای دعا تغییر کند. 🔸ج«دريافت معنای صحيح مداح باید به معنی صحيح کلمات دعا واقف باشد چه از جهت ترجمه و چه از جهت شرح و تفسیر 🔸د«ترجمه ساده مداح باید عباراتی را که برای مستمع قابل درک نیست با بیانی ساده شرح و تفسیر کند 🔸ه«لحن ملایم و مناجاتی از جهت صوتی و سبکی بهتر است ادعیه و زیارات با لحنی عاطفی خوانده شود ولی بطور کلی بايد به محتوا توجه داشت به عنوان مثال ،جایی که محتوای حماسی دارد بايد حماسی خوانده شود و جایی که در حال صحبت با خدا هستیم با تضرع. 🔸و«عدم خواندن شعر و روضه در میان دعا به طور کلی فاصله انداختن طولانی بین دعا مناسب نیست و اصالت آن را از بین میبرد . بهتر است شعر ،روضه و سینه زنی قبل و یا بعد از دعا انجام شود. البته تفسیر ادعیه و زیارات درقالب روضه مناسب است. 🔸ز«عدم افزودن عبارت به ادعیه و زیارات اضافه کردن عبارتی به ادعیه و زیارات به قصد ورود شرعا جایز نیست،اما اگر عبارتی از دعا به قصد رجاء تکرار شود »مثل ؛یا اباعبدالله در زیارت عاشورا«اشکال ندارد ولی در کل نباید چیزی به ادعیه اضافه و یا کم شود. 🔸ح« خواندن دعا در حد پذیرش مستمع اگر چه بهتر است دعا کامل خوانده شود ،اما لازم نیست که یک دعا و یا زیارت در هر شرایط و حتی زمانی که مستمع پذیرش ندارد بطور کامل خوانده شود 💠مرحله دوم فراگيري دعا و زيارت خواني عرصه ديگري كه ذاكرين اهل بيت(علیهم السلام) در اوايل دوران مداحي خود به آن مي پردازند ؛ خواندن دعاي توسل ، زيارت عاشورا و دعاي كميل است؛ چراكه فضاي بيشتري براي ارائه آن وجود دارد. فراگيري دعا و زيارت در اين مرحله ، بيشتر ناظر به روخواني و ترجمه برخي عبارات است و الا مناجات خواندن و تفسير ادعيه و زيارات از مراحل عالي مداحي است و نيازمند علم ، تجربه و تبحر بالايي است، كه ان شاء الله با تلاش و مرور زمان به دست خواهد آمد. در فصل اقسام مجلس به تفصیل پیرامون مجالس ادعیه و زیارات بحث خواهیم کرد، و اما در این بخش از مباحث کلیاتی را پیرامون این مرحله بیان می نماییم. خواندن مناجات و ادعيه و زيارات است معمولا به دو روش برگزار مي گردد. الف)سنتی ب)نو الف)سنتی در اين روش زمان محدودي براي برنامه در نظر گرفته مي شود و از جهت سبكي يك نظام كلي منسجمي وجود دارد و تفسير عبارات دعا و زيارت و روضه خوانی ، در بخشهاي مشخصي صورت مي گيرد. معمولاً اين روش در محافلي كاربرد دارد كه مداح مستمع ثابت و اهل فن ندارد. ب)نو در اين روش زمان برنامه نامحدود است ، از جهت سبكي يك نظام كلي منسجمي وجود ندارد و گريزهاي سبكي مختلفي به تناسب مجلس صورت مي گيرد و عبارات دعا و زيارت ، در هر بخش ممكن است تفسير شود. معمولاً اين روش درمحافلي كاربرد دارد كه مداح مستمع ثابت و اهل فن دارد. توصيه مي كنيم ذاكرين اهل بيت (علیهم السلام) ابتدا به فراگيري روش سنتی خواندن ادعيه و زيارات بپردازند ؛ چراكه اكثر محافل شرايط محافل سنتی را دارند و علاوه بر اين خواندن ادعيه و زيارات به روش نو نياز به تجربه ، علم و تبحري است كه كسب آن گذشت زمان را مي طلبد. بهترین الگو برای تقلید در این مرحله، روش حاج مهدی سماواتی به نظر می رسد.🔸 https://eitaa.com/babollharam

#آموزشی #يادگيري_و_يادسپاري ماسه نوع حافظه داریم: کوتاه مدت، بلند مدت و ناخودآگاه؛ مطالبی که می آموزیم، ابتدا وارد حافظه کوتاه مدت ما می شوند و در صورت استفاده از روشهای یادسپاری، وارد حافظه بلند مدت ما خواهند شد، در غیر این صورت و در صورت عدم به یادسپاری، مطالب وارد حافظه ناخودآگاه ما می شوند. مرور: مرور مهمترین راه انتقال مطالب از حافظه کوتاه مدت به حافظه بلند مدت است.مطالب ابتدا در حافظه کوتاه مدت ذخیره می شوند و پس از ۲۴ ساعت ۸۰ درصد آن وارد حافظه نا خودآگاه می شود ما باید با رعایت الگوهای یادآوری این مطالب را وارد حافظه بلند مدت نماییم. الگوي يادآوري: ابتدا كل مطلب را بفهميد و سپس كلمات و مطالب كليدي را برداشت نماييد. در هنگام يادداشت برداري چكيده و عصاره متن را به صورت كلمات مهم يادداشت نماييد. مراحل مرور بيش از ۸۰% مطالب خوانده شده بعد از ۲۴ ساعت فراموش مي¬شوند. مراحل مرور در زمانهاي مختلف كه مانع فراموشي ميشوند عبارتند از: الف) مرور بلافاصله این مرحله در پایان روز یادگیری صورت می گیرد.و نيز در هنگام شب قبل از خواب به مدت كوتاهي (۵ الي ۱۰دقيقه به ازاي هر يك ساعت مطالعه) الگوها را مرور نموده يا از ذهن بگذرانيد. ب) مرور روز بعد این مرحله در روز بعد از یادگیری قبل از شروع یادگیری مطالب جدید صورت می گیرد.هر روز ابتدا خلاصه مطالب روز قبل را مرور نموده و بعد به یادگیری مطالب جدید بپردازيد. مرحله دوم مرور ميزان ياد سپاري مطالب را تقريبا ۷ الي ۱۰روز ثابت نگه مي دارد و بعد از اين مدت در صورت مرور نكردن، آموخته¬هاي شما رو به فراموشي خواهند رفت. ج) مرور يك هفته بعد يك هفته بعد سومين مرور را انجام دهيد. مرور مرحله سوم آموخته¬هاي شما را تقريبا براي يك ماه حفظ مي¬كند.در نهایت با تداوم مرور مطالب ملکه ذهن می شود و در حافظه رسوخ پیدا می کند. البته زمان مورد نیاز برای ملکه شدن در افراد متفاوت است.مرور را جزء برنامه روزانه خود قرار دهيد، چرا كه از شما نميپرسند چقدر كتاب خوانده ايد بلكه از شما اطلاعات بيشتر مي خواهند. https://eitaa.com/babollharam

#آموزشی نوحه در روش سینه‌زنی سنتی بعد از زمینه نوحه دم داده می‌شود. خصوصیات نوحه به شرح زیر است: ضرب: فاصلة هر ضرب در نوحه معمولاً کمتر از واحد و بیشتر از ضرب تک است. حالت مستمع هنگام سینه زدن: در نوحه مستمع ایستاده و معمولاً دست را بالا برده و به سینه می‌زند. محتوا: محتوای نوحه معمولاً مرثیه می‌باشد. جواب: نوحه همواره با جواب مستمع همراه است؛ اما گاهی یک بخش کوتاه آخر بند به عنوان جواب انتخاب می‌شود و گاهی بند اول به طور کامل. اشعار: اشعار هر بند نوحه معمولاً دارای طول مصراع‌های کوتاه و بلند است. سبک: نوحه از جهت سبکی متنوع است و معمولاً یک چهارچوب کلی مشخص سبکی در هر بند تکرار می‌شود و در حقیقت بندها با هم یک سبک دارند؛ اما درون هر بند ابیات دارای سبک‌های متنوعی هستند. بند: نوحه دارای چند قسمت می‌باشد که به آن «بند» گفته می‌شود و هر بند، با «جواب» به اتمام می‌رسد. هر بند نوحه معمولاً دارای سه بخش است: ۱. سربند: بیت آغازین هر بند از نوحه که باید توسط سینه‌زن پاسخ داده شود را «سربند» گویند که یک یا دو بیت شعر کامل است ۲. گوشواره: قسمت دوم از هر بند نوحه «گوشواره» می‌باشد که در واقع چند کلمهء هم‌قافیه است که معمولاً با ریتم سینه‌زنی هماهنگی بهتری دارد و محل نواختن سینه، از وزن این کلمات به خوبی هویداست ۳. جواب: کلمه‌ای است که در آخر هر بند از نوحه، چند بار با یک سبک تکرار می‌گردد و معمولاً نام همان معصومی است که نوحه راجع به اوست. 🎼🎼🎼🎼🎼 🎼🎼🎼🎼🎼 ✅کانال سبک وشعرباب الحرم👇🍂🍃🍂🍃 http://eitaa.com/joinchat/2539847682C95ba3d938f 🔴بامابه روزباشیدهم سبک هم شعر👆🌺☘🌺

#آموزشی #دکلمه_خوانی چگونه شعر را دکلمه کنیم؟ مقدمه یک شعر به دو گونه خوانده می شود؛ خوب و بد. به این ترتیب می بینیم که خوانش شعر روی شنونده اثرگذار است. چه این که شعر یک متن است در دست دکلماتور این دکلماتور است که چگونه آن را عرضه می کند. خوانش یک شعر در حقیقت ایجاد دوباره ی شعر هم هست. تولید معناهای تازه نیز می باشد ؛ این هردو باهم شعر را کامل می سازد. نکاتی را که فکر می شود با اِعمال آنها می توان شعر را خوب و درست دکلمه کرد، تذکر دهد. دکلمه چیست؟ دکلمه واژه ی فرانسوی است که از deklama گرفته شده است. منظور از آن “خواندن شعر یا نثر ادبی با صدای بلند و آهنگ مناسب و با حالت های خاص به منظور القا کردن محتوا و مضمون کلام به شنونده مطابق کلام”‌ است. (انوری دکتر حسن ، فرهنگ بزرگ سخن) دکلمه تنها خواندن نیست بلکه خواندن + آوای رسا + آهنگ مناسب + ژست مناسب + حالت های خاص + داشتن حرارت و احساس مناسب می باشد. شرایط دکلماتور خوب دکلماتور به کسی گفته می شود که شعر یا یک متن ادبی را به خوبی قرائت یا دکلمه کند. یک دکلمه ی خوب زمانی صورت می گیرد که دکلماتور از اوصاف زیر بهره مند باشد: ۱. داشتن صدای آرمش بخش. ۲. شناخت آواها. ۳. قدرت برقراری ارتباط. برای قدرت ارتباط می توان عامل زیادی را برشمرد از قبیل: الف. استعداد ذاتی. ب. پشتوانه ی اندیشه یی. ج. انتخاب زبان مناسب. د. حرکات بدنی. ۴. قدرت انتقال حس: یک دکلماتور خوب در ابتدا باید حس شاعر را -که درشعرش انعکاس یافته- در خود بازتولید کند بعد آن حس را به صورت صحیح به شنونده انتقال دهد. سطح احساس ها در هر شعر متفاوت است. ۵. قدرت انتقال فکر: انتقال درست فکرِ یک شاعر وابسته به این است که خواننده نخست آن را درک کند سپس آن را در احساس جدید بهم آمیخته تحویل شنونده دهد. ۶. ادای درست کلمات: از شرایط مهم دکلمه ی خوب ادای درست واژگان است. اساس دکلمه را همین امر تشکیل می دهد. ۷. داشتن صدای شفاف و رسا. ۸. سلامتی دستگاه صوتی و اندام گفتاری. ۹. توانایی خواندن درست جمله ها و متن. ۱۰. تناسب لحن و محتوا. ۱۱. داشتن دانش ارتباطی. در ادامه بحث ارکان دکلمه تقدیم میشود ارکان دکلمه: دکلمه ی شعر بر چند رکن استوار است: ۱. شعر: ۲. دیکلماتور: ۳. شنونده: ۴. صدا: ۱. شعر: شعر رکن اساسی دکلمه است. برای این که دکلمه به خوبی انجام شود، باید دکلماتور شعر را بشناسد. قالب های شعری را از هم تفکیک کند. با تکنیک های شعری نیز آشنایی داشته باشد. فن شاعری را بلد باشد. علم بدیع و بیان را تا حد لزوم بداند. مجاز و کنایه را بفهمد؛ چرا که بدون درک مجاز، تشبیه، کنایه، استعاره و سایر صنایع ادبی فهم یک شعر دشوار می باشد. بنابراین لازم است دکلماتور با شعر آشنا باشد. برای خوب خواندن شعر، دکلماتور باید به این نکته ها توجه نماید: ـ تلفظ درست واژه ها. ـ درک معنا. ـ ادای مکمل مصراع، یا بیت: گاهی مصراع دوم و یا بیت دوم ادامه معنای مصراع یا بیت قبل هستند اینجا باید دو مصرع و یا دو بیت را بدون وقفه و مکث یا با مکث کم خواند. ـ تناسب حالات صورت و محتوا. در محتواهای خبری، عاطفی، حماسی، شاد، مرثیه و... باید به تناسب حالات چهره با محتوا دقت کرد. ـ آشنایی با وزن و قافیه. ـ توجه به علایم نگارشی می تواند در خواندن پرسشی، تعجبی، امری، مکث و. میزان آن به ما کمک کند. ـ برجسته خوانی: برخی از جاهای شعر لازم است برجسته خوانده شود. صدا بلندتر گردد و تأکید بیشتری روی آن صورت گیرد. ۲. دیکلماتور دکلماتور تنها شعر نمی خواند بلکه خود حرف می زند. او تنها یک خواننده ی متن نیست بلکه راویِ شخص اول است که با مخاطب حرف می زند. بنابراین جدا از بیان زیبا، باید ظاهر مناسب و آراسته نیز داشته باشد. ۳. شنونده: شنونده رکن دیگر دکلمه است. شنوندگان یک شعر ممکن است به لحاظ سنی، جنسیتی، تعلیمی و تحصیلی متفاوت باشند. دکلماتور خوب کسی است که قبلاً از نوعیت مخاطبین خود آشنایی داشته باشد و شعر را مطابق ذوق و سلیقه ی آن ها انتخاب نماید. او باید بتواند روان آدم ها را دریابد. سلایق و گرایش های آن ها را تشخیص دهد. ۴ صدا: صدا جزو اساسی دکلمه است. اما صدا چیست؟ صدا “محصول حرکات هماهنگ و منظم اندام ها و عضلات صوتی”‌ می باشد. یک دکلماتور باید اندام صوتی مناسب و سالم داشته باشد تا بتواند کلمات را درست و بجا تلفظ و ادا کند. اندام های صوتی این هاست: دستگاه تنفسی: شامل شش ها، نای، نایژه (مسیر هوا از ریه ها به طرف حنجره) عضلات و تار های صوتی حنجره (تشکیل دهنده صدای ابتدایی) حفره ها و دیوار های گلو (محل تولید حروف- تند وکند کننده صدا) دهان: شامل زبان، فک، لب ها، زبان کوچک، سقف کام دندان ها و لثه ها (محل تولید حروف- لطافت بخشیدن به صدا) مجرا و حفره های بینی (تقویت کننده صدا- تولید کننده حروف خیشومی)

#آموزشی #بهداشت_حنجره بهداشت صوتي چيست وبراي چه كساني كاربرد دارد؟ بهداشت صوتي يا مراقبت از صدا بعنوان يك روش پيشگيري و درمان در آسيبهاي حنجره و اختلالات صوتي مطرح مي باشد. بهداشت صوتي شامل مواردي از قبيل حذف موارد نادرست استفاده كردن از صدا، بهداشت غذايي، حفظ رطوبت حنجره، رعايت سلامت جسمي و روحي و غيره بوده كه براي عموم مردم براي داشتن يك صداي سالم و طبيعي ضروري مي باشد البته، بايد توجه داشت كه رعايت بهداشت صوتي در بعضي افراد ضرورت بيشتري دارد مثل استفاده كنندگان حرفه اي صدا (مانند قاريان قرآن، خوانندگان، مداحان، هنرپيشگان، معلمان، سياستمداران و ديگر كساني كه براي موفقيت در كارشان به صوت خود متكي هستند) و نيز كساني كه مبتلا به بيماري هاي مختلف حنجره مي باشند. بهداشت صوتي در ضايعات حنجره اغلب باعث كاهش و يا حذف ضايعه مي شود. 🔶اصول بهداشت صوتي براي عموم مردم: در اين بحث شيوه هاي مختلف بهداشت صوتي مطرح شده است كه انجام آن براي عموم مردم لازم و ضروري است و عدم رعايت آن ممكن است باعث ايجاد آسيبهاي حنجره و اختلالات صدا شود اصول بهداشت صوتي برای عموم مردم عبارت است از: ۱. حذف موارد استفاده نادرست از صدا ۲. بهداشت مواد غذايي ۳. حفظ رطوبت كافي در حنجره ۴. سلامت جسمي و روحي الف) حذف موارد استفاده نادرست از صدا 🔸فرياد زدن بلند صحبت كردن زياد صحبت كردن، صحبت ناگهاني و با فشاربا سرعت حرف زدن صحبت كردن به هنگام بلند كردن اجسام سنگين گلو پاك كردن و سرفه هاي مفرط، تقليد صدا، عطسه هاي زياد، صحبت كردن و يا استفاده حرفه اي از صدا به هنگام آسيبها و صدمات حنجره و تارهاي صوتي از موارد بد استفاده كردن از صدا مي باشند اگر اين موارد در افراد به صورت عادت در آيد و جزيي از رفتارهاي روزمره گردد باعث مي شود كه حنجره و تارهاي صوتي آسيب ديده و فرد دچار اختلال صدا گردد. 🔸آسيبهاي حنجره كه ناشي از بد استفاده كردن از صدا می باشد؛ عبارت است از: ۱. ندول تارهاي صوتي ۲. زخم تماس در تارهاي صوتي ۳. پوليپ تارهاي صوتي ۴. لارنژيت مزمن 🔸دستور العملهايي كه يك متخصص گوش و حلق و بيني و يا گفتار درمانگر در مورد حذف بد استفاده كردن از صدا مي دهد عبارتند از : ۱. از فرياد زدن، جيغ زدن، هورا كشيدن خودداري كنيد ۲. سرفه، گلو پاك كردن فقط در صورت لزوم به صورت ملايم انجام شود. ۳. از بلند خنديدن پرهيز كنيد ۴. از تقليد صدا خودداري نمائيد ۵. از صحبت كردن ناگهاني و با فشار و تقلا خودداري نمائيد ۶. با بلندي، زير و بمي و سرعت معمول و متوسط صحبت كنيد ۷. به راحتي صحبت كنيدصدا سازي را به آرامي و بدون تلاش و كوشش انجام دهيد ۸. به هنگام حرف زدن و يا استفاده حرفه اي از صداي خود سرتان را راست نگه داريد و عضلات صورت، گلو، گردن و شانه را سفت نكنيد ۹. سعي كنيد هنگام حرف زدن، سرتان را براي مدت طولاني به يك طرف خم نكنيد. اين حالت گاهي به هنگام گرفتن گوشي تلفن ديده مي شود ۱۰. از ورزشهاي پر سر و صدا بپرهيزيد ۱۱. در جاي پر سر و صدا صحبت نكنيد ۱۲. فقط زماني كه، بيش از حد، تمايل به سخن گفتن داريد صحبت نمائيدسعي كنيد گفتارتان را تا جايي كه امكان دارد محدود نمائيد ۱۳. در صورت وجود هر گونه مشكل در صداي خود نبايد داوطلب خواندن و... باشید ۱۴. فاصله خود را با مخاطب طوري تنظيم كنيد كه مجبور به صحبت كردن با صداي بلند نباشید ۱۵. در هنگام بلند كردن وسايل سنگين و يا زور زدن از صحبت كردن خودداري نمائيد ۱۶. به هنگام ابتلا به بيماريهاي عفوني دستگاه تنفسي مانند سرماخوردگي يا لارنژيت از صحبت كردن زياد و يا استفاده حرفه اي از صدا جداً خودداري نمائيد ۱۷. از نواختن سازهاي بادي خودداري نمائيد ۱۸. قبل از آموزش حرفه اي صدا، از صداي خود به صورت حرفه اي استفاده نكنيد ب) بهداشت مواد غذایی 🔶برخي از مواد غذايي وجود دارند كه مصرف آنها بر سيستم صوتي فرد تأثير منفي مي گذارداين مواد غذايي با ايجاد حساسيت در فرد و يا آسيب مستقيم بر تارهاي صوتي وي باعث ايجاد اختلال صدا مي شونداز بين اين مواد برخي از آنها آسيبهاي جدي به صدا وارد مي كنند كه بايد بطور كامل از برنامه غذايي فرد حذف شوند و برخي ديگر آسيبهاي خفيف تر ايجاد مي كنند كه بايد تا حد امكان از مصرف ان خودداری کرد