#زمینه #شب‌ششم #سعیده_کرمانی #یه‌پهلوون‌هاشمی‌اومد #حلقه_ادبی_ریان بند اول یه پهلوون هاشمی اومد دلاوری که مرد میدونه پاش به رکاب نمی رسه اما زمینو زیر پاش میلرزونه میگن اهل حرم خدا به همراش فدای لحن حیدر تو رجزهاش می چکه عسل از برق نگاهش بی قراره برا دیدن باباش بمیرم بمیرم غزل میره ولی قصیده میشه تو میدون الهی بمیرم قدش کشیده میشه بند دوم فدای موی غرق در خاکش چشمه ی خونه پیکر پاکش خون به دل نیزه و شمشیراس تو ماتم پیرهن صد چاکش لبای زخمی و چشمای خونیش کم نکرده چیزی از پهلوونیش یه جوری بهمش ریختن تو میدون هرکی دیده میگه حیف از جوونیش شلوغه شلوغه روی سرش چه گرد و خاکی بر پاس الهی بمیرم برای کشتنش بدجوری دعواس بندسوم دورو برش چه تیره و تاره هرکی ازش یه کینه ای داره جوری شکستن استخوناشو انگاری بین در و دیواره شب دنیا رو بی ستاره  کردن به اشکای حسین اشاره کردن حسنو تو جمل به یاد آوردن جگر گوشه شو پاره پاره کردن مدینه مدینه دوباره مجتبی خون به جگر شد بمیرم که اینجا یه بار دیگه زهرا بی پسر شد ✼═══┅🔶🍁🔶┅═══✼ ✅کانال سبک وشعر باب الحرم