‌ 🔹در میان سبک‌های معمول مداحی، گونه حماسی‌خوانی و رجزخوانی کمتر مورد توجه بوده است. در چند سال اخیر و با تأمل برخی مداحان و شاعران آیینی و کشف نیازهای جدید جامعه برای میدان هیئت، احیای این گونه حماسه‌خوانی در حال تحقق است. زندگی امامان معصوم را هم که مرور می‌کنیم، جدای از وجوه عاشقانه و عرفانی، دارای وجوه حماسی پررنگی است. بخشی از اساس تداوم عزاداری‌ها هم متکی به همین جنبه‌های حماسی قدسی است. احیاء و توجه به این سنت در میان دیگر سبک‌ها، نیازهای خاصی از جامعه را برطرف می‌کند. توجه کردن شعرا و مداحان به این گونه، خود امکانی می‌سازد تا وجوه مهم و اثرگذاری از رفتار و معارف اهل بيت برای درک و اثرپذیری بهتر در جامعه فراهم شود. 🔹«حسین طاهری» به عنوان یک مداح جوان، در چند سال اخیر توانسته نقش ‌به‌سزایی در ارائه و خلق آثاری با سبک حماسی داشته باشد. او توانسته این سبک را در جلسات خود تبدیل به یک رویه ثابت کند و تا حد خوبی، آن را به «فرم» برساند. بخشی از عمومی شدن آثار او در مداحی هم مرهون همین فرم حماسی اوست. خوانش بدون لکنت، انتخاب ملودی‌های هنرمندانه، انتخاب اشعار پرمایه، استفاده به اندازه و حساب شده از زبان بدن و حرکات دست و صورت، همگی نشانه‌های قدرت او در حماسه‌خوانی است که تحسین اهل فن را در پی داشته است. او همچون پرده‌خوانان و نقالان، گویی در نقش راویِ لحظه به لحظه آن صحنه‌های حماسی است. برای مثال، این روایت خاص را می‌توان در مداحی «قیام می‌کنم» مشاهده کرد. او در میان جمعیت سینه‌زنان ایستاده، چنان تکاپویی با صدا و اجرای خود ایجاد می‌کند که مستمع، همزمان با سینه زدن، صاحب تصویرسازی ذهنی از سوژه مداحی او که خطبه حضرت زینب (س) است، می‌شود. شوری که او در این صحنه به مجلس می‌دهد، تنها از عهده همین فرم حماسی بر‌می‌آید و این‌گونه شاید حق برخی مضامین ادا شود. 🔹زمان‌شناسی از دیگر ویژگی های این مداح جوان می‌باشد. کافیست به آمار اجراهایش دقت کنیم: او فقط در محرم و فاطمیه امسال که هم‌زمان با بلوای «زن، زندگی، آزادی» بود، حدود ۷ اثر حماسی خوانده است. 🔹در این فرسته، برش‌هایی از حماسه‌خوانی‌های حسین طاهری را باهم می‌بینیم که بخش عمده آن‌ها برای محرم و فاطمیه ۱۴۰۱ و سروده «حمید رمی» است. شما چه اثر حماسی دیگری از حسین طاهری در خاطر دارید؟

‌ 🔹همین بس است به مدحش: محمد است محمد 🔹ده طرح گرافیکی و شعر در وصف پیامبر اکرم به مناسبت عید مبعث پی‌نوشت: طرح استفاده شده در جلد، سنگ‌تراشی مربوط به زمان قاجار است که توسط کانون هنر شیعی بازسازی شده است. لازم به ذکر است همه فایل با کیفیت طرح‌های گرافیکی استفاده شده در فرسته، از سایت «شیعه آرت» قابل دریافت است. #گرافیک #شعر #شعر_آیینی #هنر_تجسمی

‌ 🔹 بررسی ۸ ترانه مهم انتظار جایابی «انتظار مجاهدانه» در موسیقی مهدوی #موسیقی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹از تقسیم‌بندی گونه‌های محتوایی موسیقی، بی‌شک «ترانه انتظار» پس از انقلاب اسلامی در صدر ترانه‌های مردم‌پسند (مثل ترانه حس غریب علی لهراسبی) قرار گرفته و برای بیشتر شاعران و خوانندگان مورد توجه بوده است؛ اما به این آرمان مهم شیعیان و مسلمانان یعنی غیبت حضرت صاحب‌الزمان(عج) و انتظار فرج، در موسیقی ما چگونه پرداخته شده است؟ 🔹انتظار، مقام و موقعیتی است که در بیشتر آثار موسیقایی ما به مضامینِ «ابراز عشق»، «دلتنگی»،«شِکوه» یا «جست‌وجوی امام» خلاصه شده است. همه این مضامین لازم و قابل پرداختند؛ اما آیا کافی است؟ و اینکه همه ترانه‌های انتظار ما باید خلاصه در همین مضامین شوند و بقیه مضامین انتظار مهجور بمانند؟ البته در برخی از همین آثار هم، نوعِ شخصیت‌پردازی به گونه‌ای است که متوجه تخاطب با امام معصوم نیستیم و نوع ابراز عشق به امام معصومِ غایب با یک انسان عادی تفاوت چندانی ندارد و تشخیص اینکه مخاطب اثر چه کسی‌ست را سخت‌تر می‌کند. در برخی آثار هم مسیر انتظار به سمت انفعال و رخوت گرایش پیدا می‌کند و این مسیر منفعلانه را در شعر و ملودی قطعات موسیقی می‌شود پیگیری کرد. 🔹ملودی برخی از این آثار انتظار بیشتر غم و غصه صِرفند که گویی هیچ امیدی به آینده در آن‌ها نیست و در برخی دیگر (عمدتاً به مناسبت نیمه شعبان منتشر شده‌اند) نوعی شادی وجود دارد که اگر شنونده اطلاعی از سوژه اثر نداشته باشد، دچار شادی مطربانه‌ای می‌شود که می‌تواند آن را به موضوع و ابراز عشق دنیایی و زمینی مربوط بداند. اساساً باید فکر کرد که در موسیقی آیینی برای ولادت اهل بیت و عموم ایام شادی مسلمین، مولفه‌ موسیقی شاد مؤمنانه که مرزش با شادی مطربانه معلوم باشد، چیست؟ 🔹اگرچه تمنای انسان منتظر، رسیدن به پایان رنج‌ها و سختی‌ها با فرج است؛ اما پاسخ این تمنا، خلاصه در شِکوه و ارائه انواع فرم‌ها در موسیقی برای ابراز دلتنگی به امام نیست، بلکه در «جوشش» و «قیام» است که انسان منتظر، «هویّت» خود را پیدا و نمایان می‌کند. موسیقی، هنری است که می‌تواند انسان منتظر را به تحرک وا دارد و نحوه کُنش او را مشخص کند اما در نتیجه برخی از ترانه‌های انتظار، انسان منتظر و دلتنگ، خود را معاف از مسئولیت حس می‌کند و دلیلی برای تلاش و جهاد در مسیر رفع موانع ظهور یا حتی ابراز علاقه‌ای صحیح نسبت به امام معصوم پیدا نمی‌کند. 🔹در مقابل آثار پیشین، آثاری قرار می‌گیرند که خلاصه در شِکوه و دلتنگیِ صِرف نمی‌شوند و نوعی حرکت و قیام را در انسان منتظر ایجاد می‌کنند. می‌توان گفت تمام اجزای این گونه قطعات موسیقی، مخاطب را به جنبش و جهاد وا می‌دارد. این آثار با اتفاقات زمانه خود بیگانه نیستند، بلکه آن‌ها را در دل اتفاقات زمانه‌ و پیرامونشان که در مسیر ظهور است، حمایت و پشتیبانی می‌کنند. البته باید اقرار کنیم که تعداد این آثار بسیار بسیار محدودند و لازم است در این سیر تطوّر ترانه‌ انتظار و تجربه‌های لازم پیشین، راه یا بزرگ‌راهی برای تولید ترانه‌هایی باز شود که به انتظار فعالانه و مجاهدانه می‌پردازد. قطعه «نفس تازه کنیم» حامد زمانی تجربه خوبی در این زمینه حساب می‌شود. 🔹در این فرسته به سراغ تعدادی از ترانه‌های مشهور انتظار رفته‌ایم و تلاش کرده‌ایم ظرفیت‌هایی را که هر یک از این قطعات برای شنونده خود (انسان منتظر) ایجاد می‌کند، بررسی کنیم.

‌ 🔹 شعر انتظار معترضانه بررسی انواع اعتراض در شعر انتظار #شعر #شعر_آیینی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35