🔹 شاعران ابیات مشهور عاشورایی را به این دلیل نمیشناسیم که خودشان، دنبال سر زبانها افتادنِ نام و آوازهشان نبودند. آنها مایل نبودند اسم دَر کنند. با تمام وجود میخواستند تنها رضایت یک نفر، آن هم خود سیدالشهدا (علیه السلام) را جلب کنند. آنها با خود امام معصوم طرف بودند و دنبال مقبولیت شعر نزد ایشان بودند. به همین دلیل، برایشان مهم نبود و نیست که مردم، شاعر این شعر معروف را بشناسند یا خیر. «قصهاثر» برخی از این اشعار، گواه همین حقیقت است. برخی از آنها، حتی از همهگیر شدن شعرشان بیخبر بودند و شعرشان را مکتوب هم نکرده بودند. مرحوم آیتاللّه فاطمینیا تعریف کردهاند: «در زمان کودکی ما، یک سید نورانی در تبریز بود به نام آقاسیدحسین کهنموئی؛ خیلی فاضل و مجهولالقدر بود. من نوجوان بودم و در مجلس شرح صحیفه سجادیهاش شرکت میکردم. اشعار دلنشین و خالصانهای میگفت که بسیار زود در شهرهای مختلف پخش میشد. خیلی اخلاص داشت. این شعر معروفی که زبانحال حضرت زینب (سلام اللّه علیها) بعد از شهادت حضرت اباعبدالله (علیه السلام) است، مال همین سید است:
گلی گم کردهام میجویم او را
به هر گل میرسم میبویم او را».
🔹این فرسته، هشتمين بخش از مجموعه «اشعار مشهور؛ شاعران ناآشنا» است و چهارمین بخش از «اشعار مشهور عاشورایی». اشعاری که حرف دل مردم را با امام حسین میزنند. برخی از این اشعار بیشتر مشهورند و برخی کمتر.
با مطالعه و بررسی شاعران اشعار مشهور آیینی، نام چند تن از شاعران بزرگ، پُرطنین است و مدام تکرار میشود. میتوان آنها را پدران شعر ولایی و شعر هیئت نامید؛ شاعرانی مانند مرحوم «حبیباللّه چایچیان (حسان)»، «سیدرضا مؤید»، «محمدجواد غفورزاده (شفق)» و «غلامرضا سازگار».
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35
🔹 بسیجی عاشق کربلاست
کربلا و کربلاییها در «روایت فتح»
دفاع مقدس در «روایت فتح»، مسالهای برآمده از لحظه اکنون نیست. در داستانی که آوینی برای ما تعریف میکند، از مدتها پیش آغاز شده است. از کربلا، از عاشورا: «جراحت کربلا بعد از هزار و چند صد سال هنوز بر دلهای ما تازه است. خداوند حزبالله را برای خونخواهی حسین (ع) و باز کردن راه کربلا برانگیخته است».
آوینی قیام حزبالله را به نهضت امام حسین (ع) متصل میکند. چنین نگاهی به دفاع مقدس، یک معیار است. نگاهی که از تاریخ غافل نیست و در عین توجه به صحنه نبرد، مقهور سیر جاری حوادث نمیشود و همواره ابتدای قصه و انتهای آن را بهیاد دارد. «حسینا، [...] زمان از آن میگذرد تا یاران تو را از صُلب پدران و رَحِم مادرانشان بیرون کشد و همه آنان را در زیر عَلَم خونخواهی تو گرد آورد و آنان را وارث زمین گرداند و اینچنین، همه تاریخ روزی بیش نیست و آن روز عاشوراست».
در این فرسته، بریدههایی از روایت فتح را برگزیدهایم که جلوههایی از فرهنگِ عاشورایی در جبهههای نبرد را عیان میکنند. مثل همیشه، این سید مرتضی آوینی است که با قلمِ آسمانی خود، مینویسد آنچه را که تصویر قادر به بیانش نیست و روایت میکند آنچه را چشمِ ظاهربین نمیتواند ببیند.
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35
🔹 جای خالی فلسطین
فراخوان جمعآوری نوحه و دکورهای مرتبط با فلسطین در محرم ۱۴۰۳
این فرسته موقت، درخواست همیاری و کمک از مخاطبان بافتار است.
توضیحات تکمیلی در پیام بعدی است.
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35
محرم 1403 را در حالی تجربه میکنیم که اولین محرمِ بعدِ طوفانالاقصاست. مسلمانان تحت اشغال رژیم صهیونیستی بهخصوص مردم غزه، وضعیت جانکاهی دارند. بیش از 40 هزار زن و کودک و پیر و جوانِ مظلوم به شهادت رسیدهاند. روضههای محرم، صدها سال است که برپاست و برای کسی سوگواری میشود که پرچمدار مبارزه با ظلم است. این انتظار از هیئتها میرفت تا در این محرم، توجه متمایزی به فلسطین کنند. با گذشت دهه اول محرم که فراگیرترین مراسمات در این ماه است، برخلاف آنچه انتظار میرفت، شاهد آثار چندانی چه در نوحهخوانیها و چه در فضاسازی و دکورِ هیئاتِ مطرحِ کشور نبودیم.
«بافتار» نشان داده که میدان هیئت برایش مسئله است و آثار مهم این میدان را پیگیری میکند و این توجه گرچه در محرم جدیتر میشود اما مختص این ماه نیست. در محرم امسال، انتظار داشتیم با اشعار، نوحهها، فضاسازی و دکورهای قابل توجهی با موضوع فلسطین روبرو باشیم اما بررسی مراسمات مطرح کشور در دهه اول محرم، این انتظار را برآورده نکرد. در این بین، هیئتهای محدودی هستند که به فلسطین توجه ویژهای کردند مثل «هیئت هنر تهران»؛ اما در بین هیئات دیگر، این توجه نبوده یا کمتر بوده است.
حدس میزنیم بسیاری از مراسمات در شهرهای مختلف کشور برگزار میشود که به فلسطین توجه داشتهاند اما رسانهای فراگیر ندارند یا رسانه دارند اما در رصدها و پیگیریهای بافتار یافت نشدهاند. از مخاطبین بافتار، تقاضا داریم اگر در محرم امسال، نوحهای با موضوع فلسطین شنیدهاند یا فضاسازی و دکوری مزین به نمادهای فلسطینی دیدهاند، به ما معرفی کنند و فایل تصویری و صوتی این آثار را برای بافتار ارسال کنند، تا با جمعبندی آثار فرستادهشده، منتخبی از آنها را در بافتار مرور کنیم.
برای ارسال آثار به آیدی ادمین در کانالهای ایتا، بله و تلگرام مراجعه کنید. توجه داشته باشید که اطلاعات اثر را به همراه فایلهای ارسالی برای ما بفرستید. این اطلاعات در نوحه شامل: نام مداح، نام شاعر، نام هیئت و نام شهر است. در دکور هیئت نیز در صورتی که از گرافیک، خط یا نقاشی در دکور استفاده شده، نام هنرمند و نام اجرا کننده دکور را به همراه عکسهای باکیفیت و واضح ارسال کنید.
#فلسطین_هم_الحسینین #فلسطین #هیئت #امام_حسین #مظلوم
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35
🔹 ما رأیتُ الّا جمیلا
۱۰ نقاشی عاشورایی از عبدالحمید قدیریان
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35
برای رسیدن به سرچشمۀ این رود، باید سفر کرد به جایی در دل تاریخ. به شهر کوفه، مجلس ابن زیاد؛ هنگامی که پسر مرجانه رو کرد به حضرت زینب (س) و زبان به طعنه و کنایه گشود: «کَیفَ رَأَیتِ صُنعَ اللَّهِ بِأَخیکِ وَ أَهلِبَیتِک؟» (عمل خدا با برادرت و اهلبیتت را چگونه دیدی؟)
نهفقط کاخ کوفه که همۀ تاریخ به گوش، ایستاده بودند تا این بزرگزن که در هیبت و صلابت به حیدرکرار میماند، چه خواهد گفت. لب باز میکند و در یک جمله به همه عالم، درسها میدهد: «ما رأَیتُ إلَّا جمیلاً.» (من بهجز زیبایی، چیزی ندیدم.)
نقاشیهای عاشورایی عبدالحمید قدیریان، گویی تفسیریست از همین جملۀ زیبای حضرت زینب (س): توجه به زیباییای که در پسِ بلا،مصیبت و شهادت نهفته و چشمهای ظاهربین دنیا را توان دیدن و درک آن نیست. اگر نبود سخن حضرت عقیله (س)، عقل ناقص ما را کی یارای دیدن و راه یافتن به این مقام بود؟
نگاه قدیریان به واقعۀ کربلا، توجه به باطن آن است. او صرفاً به بازسازی ظاهر صحنۀ کربلا آنچنان که مرسوم است نمیپردازد؛ بلکه سعی دارد تا جنبۀ قدسی عاشورا را نمایانتر کند. برای چنین نگاهیست که «آسمان» در آثار او پررنگ است. او بهدنبال این است که با کدام نگاه، اهلبیت از میان این همه درد و زخم، خم به ابرو نمیآورند و جز زیبایی نمیبینند. قدیریان از دل صحنههای سراسر مصیبت و غم که تصورش هم اشک از دیدگان سرازیر میکند، تابلویی پر از امید و معنویت میآفریند. مثلاً در نقاشی «والفجر»، قتلگاه امام حسین (ع) را به تصویر کشیده؛ اما توجه اصلی بیش از خون، نیزه، شمشیر و شخصیتهای منفی و حتی زمین کربلا، نوری است که درحال تلألو از زمین به آسمان است؛ انگار که امام با شهادتش طلوعی دوباره کرده و مانند خورشید، جایی برای تاریکی نگذاشته است. او در این آثار از روضهها هم الهام میگیرد و از زاویهای دیگر به آنها نگاه میکند؛ مثل اثر «در محضر» که حضرت عباس (ع) را در علقمه نشان میدهد. حضرت درحال نگاه کردن به زنی با چادر سفید و نورانیست که در آنسوی علقمه ایستاده است. این صحنه یادآور شعر حسن بیاتانی است که میگوید:
«جایی ننوشتهست که در علقمه زهرا / اما نکند آن لحظات آمده باشد»
عبدالحمید قدیریان از آن دسته هنرمندانی است که معمولاً در همۀ آثار خود به آسمان نگاه میکند، وقایع را از جنبۀ معنویشان میبیند و از این زاویه به جهان آفرینش مینگرد.
در این فرسته، ۱۰ نقاشی عاشورایی عبدالحمید قدیریان را که همگی از مجموعه «آسمان حسین» انتخاب شدهاند، میبینیم.
پینوشت: نقاشی استفاده شده در جلد، با عنوان «مارأیت الی جمیلاً» است که با تکنیک رنگوروغن روی بوم در ابعاد ۱۵۰ در ۱۰۰ سانتیمتر و در سال ۱۳۹۰ خلق شده است.
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35
🔹 مرثیهای دیگر
«فلسطین» در ۹ نگاره از حبیبالله صادقی
به مناسبت فرارسیدن دومین سال درگذشت حبیباللّه صادقی
🔺رسانه بافتار
🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35