به وقتِ بی‌تابی سوگ سروده‌هایی به یاد جنایت بیمارستان المعمدان غزه 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

سنگ در دست سرو شمایل مبارز فلسطینی در ده نقاشی ایرانی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹«به‌جای نقاشی‌کردن یک منظره، سرزمین را برای نقاشی‌کردن به‌کار خواهم گرفت». سلیمان منصور، این‌چنین با قلم‌موی خود در برابر غاصبان کشورش ایستاد که بهره‌گیری از رنگ‌های سبز، سرخ، سپید و سیاه درون نقاشی را در همان دوران یعنی نخستین انتفاضۀ (خیزش) فلسطین (1366 - 1372) ممنوع کرده بودند؛ اما چندین كيلومتر دورتر در شرق، نقاشان ایرانی‌ای که در حوزۀ هنر و اندیشۀ اسلامی گرد هم آمده بودند پابه‌پای منصور و دیگر هنرمندان فلسطینی، درون بوم‌های خود به انتفاضه پیوستند و به‌جای آنان «سرزمین» را با چهار رنگش به تصویر کشیدند. گوشه‌ای از این نگاره‌های ایرانی را آثاری دربرمی‌گیرند که در آن‌ها زنان و مردان فلسطینی با اشغالگران صهیونیست رویارو می‌شوند. 🔹در این نقاشی‌ها مردمان فلسطین، چفیۀ فلسطینی (با زمینۀ سپید و نقش‌مایۀ مشکی) را به‌صورت دستاری بر سر یا چهرۀ خود پوشانده‌اند. تنها جنگ‌افزار در دسترس آنان سنگی است که درون مشتشان جای دارد. اندوهی در رخساره‌شان به‌خاطر آوارگی از خانه، شهادت عزیزان و بیداد اشغالگران دارند؛ اما هرگز سرافکنده نشده‌ و سربلند ایستاده‌اند. حتی با دیگر ستم‌کشیدگان و آزادی‌خواهان جهان در سرتاسر تاریخ نیز همدلی و هم‌ذات‌پنداری می‌کنند. از این بابت، امیدشان به بازپس‌گیری فلسطین جاودانه است. نمای بیرونی مسجد قبة‌الصخره (بخشی از محوطۀ مسجدالأقصی در بیت‌المقدس) به‌عنوان نماد شهر قدس و کشور فلسطین با محوریت گنبد طلایی آن، متداول‌ترین عنصر بصری‌ای است که در این نقاشی‌ها به چشم می‌خورد. طبعاً نقش پرچم فلسطین نیز در برخی از تابلوها پدیدار می‌شود. 🔹با درود به روان شهیدان فلسطین و دعا برای پیروزی مبارزان آن، ده نقاشی مرتبط با شمایل مبارز فلسطینی، در این فرسته به مخاطبان محترم تقدیم می‌شود. در این لحظه‌های تاریخی برای مردمان ستم‌دیده اما آزادۀ فلسطین، به امید فرارسیدن زودهنگام آن روزی هستیم که به یاری خداوند، سرزمین آنان از محاصرۀ صهیونیسم آزاد شود. 🔹پی‌نوشت: تصویر طرح جلد، نگاره‌ای از غلام‌علی طاهری است که «فلسطین» نام دارد و در سال 1382 با تکنیک رنگ‌و‌روغن روی بوم و ابعاد 70 در 70 سانتی‌متر طراحی شده است.

امید در آثار هبه زقوت ۹ اثر از نقاش شهید غزه (۱۳ اکتبر ۲۰۲۳) 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹«تا زمانی‌که امید در قلب‌هایمان هست به رؤیا دست پیدا خواهیم کرد‌، پیش خواهیم رفت و دشواری‌ها در مسیرمان، مانع نخواهند بود. بگذارید به جریان زندگی وارد شویم و پیروزی را با ارادۀ‌مان به دست آوریم...» این جملات، متن یکی از فرسته‌های صفحه شخصی هِبَه زَقوت؛‌ نقاش اهل غزه است. نقاشی‌های او، نسخه تصویری همین متن، روی بوم است. این جملات و نقاشی‌های زقوت، ما را یاد آن جملات نادر ابراهیمی می‌اندازد که می‌گفت: «مارال! در این روزگار، که ما بیش از هر چیز به امید و ایمان احتیاج‌ داریم، مگذار ناامیدی، روزنی به اندازه‌ سرسوزنی در قلبت پیدا کند و از آن‌جا هجوم‌ بیاورد. امید را برای روزهای بد، ساخته‌اند؛ چراغ را برای تاریکی. انسان اگر با مشقّت و درد و مصیبت روبه‌رو نمی‌شد، نه به چیزی ایمان‌می‌آورد، نه به آینده‌‌ای دل ‌می‌بست، و نه از امید، سلاحی می‌ساخت به پایداریِ کوه. درست خواهد شد مارال! همه‌چیز درست خواهدشد.» (جلد سوم آتش بدون دود؛ اتحاد بزرگ) «امید» (Hope) کلیدواژه ثابت همه فرسته‌های زقوت در اینستاگرام است و روح حاکم بر همه آثارش؛ امید و رویای آزادی فلسطین. از یک زن، از یک مادر،‌ از یک معلم، از یک هنرمند که در شرایط سخت جنگ زندگی می‌کند، چه چیزی فراتر از این انتظار داریم؟ 🔹آثار او با تکیه بر موقعیت و مکان هویت‌مند (شهرهای فلسطین به‌خصوص بیت‌المقدس)، پر از رنگ‌های روشن، شاد و سرزنده است. سرخوشی کودکانه‌ای در آثار او هویداست و این بی‌ارتباط با معلمی‌اش و ارتباط او با کودکان نیست. چهره‌ای شاداب که از فلسطین تصویر کرده، نوعی رویانگاری یا خواب‌نگاری روزگار پس از اشغال است. در آثار او، فلسطین و غزه‌ای را می‌بینیم که با وضعیت امروز فاصله دارد و غرق در صلح و زندگی است. در این آثار، هیچ اثری از سربازان اشغال‌گر نیست؛ گویی زقوت، آن‌ها را در نقاشی‌های خیال‌انگیز خودش نابود کرده است تا سرزندگی و شادی را بتواند به ارمغان بیاورد. 🔹این نقاش ساکن غزه به همراه فرزندش، حدود ده روز پیش در سیزدهم اکتبر ۲۰۲۳ زیر بمباران هوایی به شهادت رسید.