او که هر روز شاهد دیدن شقایق‌هایی بود که با نازِ خورشید بر روی صورت کوچکشان بیدار می‌شدند و باد، گیسوانشان را شانه می‌کرد و باران صورت کوچکشان را می‌شست و ماه، شب‌ها برایشان لالایی می‌خواند‌، حالا نمی‌توانست ببیند که این شقایق‌ها زیر چکمه‌های سیاه صیاد، پرپر می‌شوند. البته این را هم می‌دید که هرچقدر هم صیاد، گل‌های بیشتری را زیر پا له‌ می‌کند، از آن طرف در بیابان‌های خشک، گل‌های جدیدی در حال روییدن است. مرام‌علی آن دخترِ جوانِ نقاش، با دیدن این صحنه تصمیم گرفت که بوم خود را از عطر این شقایق‌ها پُر کند و قلم‌موی خود را به تصویر آن‌ها متبرک سازد.آثار قبل از طوفان الاقصای مرام‌علی را که مرور می‌کنیم، عمده نقاشی‌های او به خاطر علاقه شخصی‌اش به طبیعت، از منظره‌های زیبای جغرافیایی و اغلب با نمایی باز است که خورشید، ماه، دریا، و تپه‌های سرسبز و گل‌ها در یک قاب دیده می‌شوند. یا از فضاهای خانوادگی مثل همسر و فرزندش است اما در آثار پس از طوفان‌الاقصای او، بیشتر از نماهای بسته استفاده می‌کند که باعث تمرکز مخاطب بر روی موضوع مدنظر هنرمند و دیدن جزییات خاص آن می‌شود‌. موضوعات تابلوهای او از اتفاقات، شخصیت‌ها و شهدای واقعی در غزه الهام گرفته شده است؛ صحنه‌‌هایی که غم و مقاومت و حماسه و توکل را توامان دارند. استفاده از رنگ قرمز تیره، یکی از نشانه‌های ثابت و مهم تابلوهای فلسطینی مرام‌علی است که که شهادت را مدام پیش روی ما قرار می‌دهد، اما نحوه استفاده از آن، به گونه‌ای است که زیبایی به کار می‌بخشد گویا که شهادت، گل زیبا و خوش‌رنگ‌وبویی است که آن را لمس و بو کرده باشی. آثار او صرفاً ثبت واقعه بیرونی نیست بلکه با خیال‌پردازی‌هایی هم همراه شده است و از عاطفه بالایی برخوردار است. مثل اثر«المیلاد فی غزه» که گویا حضرت مسیح (ع) با شال فلسطینی، بچه شهید شده را بغل کرده و پشت سر او، بمب‌های اسرائیلی در حال فرو ریختن است. نقاشی‌های مرام‌علی در سبک «امپرسیونیستی»و «انتزاعی» است. در این شیوه، هنرمند تلاش دارد با کمک ضربات پیاپی و شکستهٔ قلم‌مو و به کار بردن لخته‌رنگ‌های تجزیه شده و تابناک که ارتعاش تشعشعات نور خورشید را در ذهن تداعی می‌کند، دریافت و برداشت مستقیم خود را از دیده‌های زودگذر به‌شکلی رؤیاگونه به تصویر کشد. در امتداد پرونده نقاشان فعال در حوزه مقاومت، در این فرسته به سراغ تعدادی از آثار مرام‌علی با موضوع فلسطین پس از طوفان‌الاقصی رفته‌ایم. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌

‌🔹 قلم در یک دست و تفنگ در دستی دگر برشی شاعرانه از کتاب «انقلاب ۱۹۳۶_۱۹۳۹ در فلسطین» کتاب که در عکس معروف در دست دانشجویان آمریکایی حامی فلسطین بود، چه کتابی بود؟ 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌

‌ این روزها، در دانشگاه‌های آمریکا و اروپا، تظاهرات مهمی علیه رژیم صهیونیستی رقم می‌خورد. عکس‌های بسیاری از اعتراضات دانشجویان حق‌طلب در دانشگاه‌های مختلف منتشر شده. برخی از این تصاویر به قدری مورد توجه جهانیان قرار گرفتند که به مانند پوستری نمادین در ذهن‌ها ثبت شده‌اند؛ یکی از عکس‌هایی که معروف شد،‌ تصویری از چند دانشجوی دختری‌ست که چفیه فلسطینی به سرشان بسته‌اند در حالی که کتابی در دست دارند. کتابی که آن‌ها می‌خوانند، «انقلاب ۱۹۳۶-۱۹۳۹ در فلسطین» نوشته غسان کنفانی است. کنفانی یک نویسنده، نقاش و مبارز فلسطینی است که برخی کتاب‌های داستان او مثل «بازگشت به حیفا» به فارسی ترجمه شده است. احتمالاً او را با ویدیوی مصاحبه‌اش با ریچارد کارلتون به‌ یاد بیاوریم که در پاسخ به سؤال خبرنگار که چرا مذاکره نمی‌کند، می‌گوید: «با که مذاکره کنیم؟ با رهبران اسرائیلی؟ این یک جور گفت‌وگو میان شمشیر است و گردن. منظورتان همین است؟» کنفانی در سال ۱۳۵۰ هجری شمسی در یک عملیات تروریستی توسط موساد، در بیروت، با انفجار بمبی که در ماشینش قرار داده بودند، به همراه خواهرزاده‌اش ترور شد. کتاب «انقلاب ۱۹۳۶-۱۹۳۹ در فلسطین» پیشینه‌ای درباره‌ی ساختار طبقاتی جامعه‌ فلسطین و همچنین علل و پیامدهای شورش، مبارزات فلسطینیان در دهه‌ی ۱۹۳۰ را تحلیل می‌کند. این کتاب جنبهٔ هنری ندارد اما در ترجمه انگلیسی این کتاب، شعری برای پاسداشت مقام کنفانی منتشر شده است که در این فرسته، متن کامل این شعر با ترجمه اختصاصی بافتار منتشر شده است. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌

‌🔹 تجسم یک تشییع ملکوتی مقایسه مجسمه تشییع امام خمینی (ره) با خاکسپاری لنین ‌ تشییع امام خمینی (ره) یکی از بزرگترین تشییع‌های تاریخ بود. بیش از ده میلیون نفر برای بدرقه امام به بهشت زهرا آمده بودند. آثار هنری بسیاری در واکنش به رحلت امام و هم‌چنین واقعه تاریخی تشییع ایشان خلق شده است. یکی از مهمترین‌ آن‌ها در هنر مجسمه‌سازی، اثر «تشییع» طاهر شیخ‌الحکمایی است. خود او در کتاب «تجسم حماسه» توضیح بسیار مهمی درباره این اثر می‌دهد و تفاوت آن را با مجسمه «مرگ یک رهبر» که تجسم خاکسپاری لنین است، بیان می‌کند. در این فرسته (پست)‌ به بهانه ایام سالگرد ارتحال امام (ره)، تصاویر این دو مجسمه را می‌بینیم و توضیحات شیخ‌الحکمایی را می‌خوانیم. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌

‌🔹 هرچه امام بگوید امام خمینی (ره) در «روایت فتح» 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌

. 🔹دندان‌های سفیدش در صورت آفتاب‌خورده‌اش خودنمایی می‌کند. یله و رها، می‌خندد و از آرزوی «رهایی قدس» می‌گوید. اما بعد پشیمان می‌شود، گویی حرف نسنجیده‌ای داشته باشد، جمله‌اش را اصلاح می‌کند:« اما هر چی امام بگه. […] هر وقت امام امت گفت تا اینجا برید – اشاره‌اش به خاک‌ریز روبروست - چشم بسم‌الله. ما تا اون‌جا می‌ریم.» رشته کلامش پاره می‌شود. مصاحبه‌گرِ «روایت فتح»، جمله معترضه‌ای در میان صحبت‌های بسیجی باز می‌کند: «اگر هم بگن تا اون‌ ور دنیا برین؟» بسیجی ادامه می‌دهد: «هر جا بگه. ما گوش به فرمان امام امتیم؛ چون به قول معروف، اون نائب امام زمانه.» گوش‌های آشنا به شعارِ ما، این حرف‌ها را همسان همان حرف‌های آشنا می‌گیرد؛ به‌هرحال، بسیجی باید تابع دستورات امام باشد. اما این‌جا، میدان نبرد است؛ بسیجی در سایهٔ خاک‌ریز ایستاده، خون هست و دود و باروت و ترکش، و رزمنده‌ پشت سر او، هرازچندگاهی نگاهش را به‌آن‌سوی خط می‌دوزد تا ردِ خمپاره را دنبال کند. صدای صفیر خمپاره، جملات بسیجی را همراهی می‌کند. این موقعیت، موقعیتی نیست که بتوان حرف‌های متداول را تکرار کرد؛ آن هم با این طمأنینه و آرامش. در چنین میزانسنی، جملات بسیجی جوان چیزی بیش‌تر از تکرار جملات کلیشه است. او حقیقتا به خدا تکیه کرده و دیگر ترسی از مرگ ندارد. می‌خواهد سرباز امام زمان باشد، «اگر لایق باشد» و امام خمینی را هم «نائب امام زمان» می‌داند. در همین میزانسن ساده و خاکی، ما ایمانِ صادقانه بسیجی جوان را باور می‌کنیم و از رهگذر حضور او، «امام» را می‌یابیم. امام در تصویر نیست اما یاد او حاضر است؛ یادی که نه در الفاظ، که با حضوری این‌چنین در «میانه میدان»، خودش را نشان می‌دهد. این «دمِ مسیحاییِ امامِ امت» است که این جوان روستایی و بسیجی‌های دیگر را از سراسر کشور به این‌جا کشانده تا در نبردی «هزاران ساله» حضور داشته باشند. 🔹گزیدن بریده‌هایی از «روایت فتح» که معرف امام خمینی باشند، کار دشواری است چرا که سرتاسر روایت فتح، پر از این حضور نامحسوس است؛ دوربین آوینی بسیجی‌های خمینی را قاب می‌گیرد، آنان زبان می‌گشایند و روح خمینی در مستند حلول می‌کند. بسیجیِ خمینی بدل می‌شود به نشانی از خمینی. و این‌گونه، اگرچه امام در قاب تصویر نیست اما همواره حاضر است. 🔹در این فرسته، بریده‌هایی از روایت فتح را گزیده‌ایم که در آن‌ها از امام خمینی، به‌صورت مشخص و در قالب عباراتی خاص یاد شده است. پی‌نوشت: تصویر طرح جلد، نمایی از دیدار رزمندگان دفاع مقدس پس‌از عملیات «بازی‌دراز - ۱» با حضرت امام‌خمینی (ره) در ایوان حیاط منزل ایشان در محلۀ جماران است. این عکس ازسوی علی خوش‌فر در اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۰ ثبت شده و در آن، شهید علی‌محمد طاهری (دیده‌بان این عملیات) درحال دست‌بوسی امام هستند. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌

‌🔹 داغ بی‌تسلّی سوگ‌نوشته‌های شهید آوینی در رحلت امام خمینی (ره) 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35 ‌