من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم مرگ سروده‌هایی از محمدعلی بهمنی دل من یه روز به دریا زد و رفت پشت پا به رسم دنیا زد و رفت پاشنهٔ کفش فرارو بر کشید آستین همّتو بالا زد و رفت... محمدعلی بهمنی، یکی از قله‌های غزل و ترانه عاشقانه، ساعاتی پیش درگذشت. ما او را هم با اشعار کلاسیکش و هم با ترانه‌هایی که از خوانندگانِ به‌نام کشور شنیده‌ایم، می‌شناسیم. شاعری زلال‌پرست از خطهٔ خوزستان که هشتاد و دو سال غزل زندگی کرد. به غزلی قانع و دلش زنده به عشق بود. هنوز هم با غزل‌هایش زنده است. تا شعری از او در میان مردم خوانده می‌شود، تا نام او هست، او هم زنده است. «بافتار» که پیش ازین در فرسته‌های مختلف ازین شاعر عزیز، یاد کرده و به آثارش پرداخته بود، فوت این غزل‌سرای ارجمند را به تمام شما مخاطبین عزیز تسلیت عرض می‌کند. حال که به دیدار حق شتافته است، ابیاتی از او را در این فرسته جمع کرده‌ایم که نشان از مرگ‌آگاهی او در سال‌های پیشتر دارد. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

آمدم ای شاه سلامت کنم ۵ قطعه رضوی با صدای محمد اصفهانی صدای محمد اصفهانی یکی از صداهای به‌ یاد ماندنی موسیقی‌های رضوی است. موسیقی تیتراژ «ولایت عشق» یکی از قطعه‌های خاطره‌انگیز اوست. او به درستی از عهدهٔ فرم موسیقی دینی برمی‌آید. فرمی که برخواسته از یک ادب و عرض ارادت زائر در برابر امام است. در طی سال‌های مختلف و همکاری با آهنگ‌سازان معروف کشور از جمله مجید انتظامی، هادی آرزم، آریا عظیمی‌نژاد، در این زمینه خواننده‌ای با تجربه شده است. او که خودش هم از نوجوانی قاری قرآن بوده است، در قطعه‌های متعددی به اهل بیت (ع) ادای دین کرده است. کمتر خواننده‌ای را مثل او سراغ داریم که با همان لحن شیوایی که از امام علی (ع) می‌خواند، از امام حسن (ع)، امام جواد (ع) و امام رضا (ع) نیز بخواند. پس از خوانندگی در وصف حضرت علی که خودش به تنهایی یکی از مهمترین آلبوم‌های محمد اصفهانی در بر می‌گیرد و ما نیز در بافتار به آن پرداخته‌ایم، آثار رضوی قابل توجهی دارد. در این فرسته به ۵ قطعه از عرض ارادت محمد اصفهانی به امام رضا (ع) پرداخته‌ایم. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

همه‌جا نشان رضای توست ۸ نماد پرتکرار در گرافیک رضوی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

به‌ندرت در ایران می‌توان کسی را پیدا کرد که با حرم امام رضا (ع) خاطره‌ای نداشته باشد یا نشانی از حرم در خانه‌اش پیدا نشود؛ مانند عکس‌های یادگاری که اطراف حرم با اصرار مکررِ‌ «عکس با حرم، عکس با حرم...» گرفته‌ایم و در سینه دیوار خانه‌مان جا گرفته است. این اُنس باعث شده هر چیزی که نشانی از امام رضا دارد به نمادی خاطره‌انگیز برای مردم تبدیل شود. از «قطار» و «نبات» و «زعفران» گرفته تا «کفشداری حرم» و «پنجره فولاد» و «سقاخانه» و حتی عدد «۸» که شاید در نگاه اول یک عدد عادی باشد. طراحان گرافیک و نقاشان هم در طی این سال‌ها با تکیه بر همین نماد‌ها و نشانه‌ها توانسته‌اند به عرض ارادت به محضر امام رضا (ع) بپردازند؛ مثلاً برای نشان دادن مهربانی و رأفت امام از نماد «آهو» بهره می‌گیرند یا برای توسل به امام از پارچه سبز گره خورده به پنجره فولاد استفاده می‌کنند. معمولاً در عمدهٔ موضوعات، با نماد‌های گرافیکی محدودی طرف هستیم که مخاطب با آن‌ها ارتباط داشته باشد و با دیدن آن، به معنا منتقل شود و برای اینکه تصویری به چنین شأنی برسد مراحل سختی را باید طی کند. همچنان‌ که شهید آوینی در کتاب «انفطار صورت» درباره نماد و سمبل بحث‌‌های مفصّلی می‌کند و در بخشی از آن اشاره می‌کند: «ما سمبل را نه چون نماد یا نمودی قراردادی، بلکه چون مظهر، آیه، مثل، مثال، یا تمثیلی برای حقیقت می‌نگریم و با این معنی، بیان هنری لاجرم از طریق سمبلیزاسیون انجام می‌گیرد». جالب است که در نسبت با موضوع امام رضا (ع)، با نماد‌های بسیاری روبه‌رو هستیم. هرکدام از این نمادها در نگاه اول و بی‌هیچ توضیحی، مخاطب را به حرم و ارتباط قلبی با امام هدایت می‌کند. در این فرسته، به سراغ برخی از این نمادها در گرافیک رضوی رفته‌ایم و در کنار هرکدام بیتی متناسب آورده‌ایم. 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35