‌ 🔹همین بس است به مدحش: محمد است محمد 🔹ده طرح گرافیکی و شعر در وصف پیامبر اکرم به مناسبت عید مبعث پی‌نوشت: طرح استفاده شده در جلد، سنگ‌تراشی مربوط به زمان قاجار است که توسط کانون هنر شیعی بازسازی شده است. لازم به ذکر است همه فایل با کیفیت طرح‌های گرافیکی استفاده شده در فرسته، از سایت «شیعه آرت» قابل دریافت است. #گرافیک #شعر #شعر_آیینی #هنر_تجسمی

‌ 🔹 بررسی ۸ ترانه مهم انتظار جایابی «انتظار مجاهدانه» در موسیقی مهدوی #موسیقی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹از تقسیم‌بندی گونه‌های محتوایی موسیقی، بی‌شک «ترانه انتظار» پس از انقلاب اسلامی در صدر ترانه‌های مردم‌پسند (مثل ترانه حس غریب علی لهراسبی) قرار گرفته و برای بیشتر شاعران و خوانندگان مورد توجه بوده است؛ اما به این آرمان مهم شیعیان و مسلمانان یعنی غیبت حضرت صاحب‌الزمان(عج) و انتظار فرج، در موسیقی ما چگونه پرداخته شده است؟ 🔹انتظار، مقام و موقعیتی است که در بیشتر آثار موسیقایی ما به مضامینِ «ابراز عشق»، «دلتنگی»،«شِکوه» یا «جست‌وجوی امام» خلاصه شده است. همه این مضامین لازم و قابل پرداختند؛ اما آیا کافی است؟ و اینکه همه ترانه‌های انتظار ما باید خلاصه در همین مضامین شوند و بقیه مضامین انتظار مهجور بمانند؟ البته در برخی از همین آثار هم، نوعِ شخصیت‌پردازی به گونه‌ای است که متوجه تخاطب با امام معصوم نیستیم و نوع ابراز عشق به امام معصومِ غایب با یک انسان عادی تفاوت چندانی ندارد و تشخیص اینکه مخاطب اثر چه کسی‌ست را سخت‌تر می‌کند. در برخی آثار هم مسیر انتظار به سمت انفعال و رخوت گرایش پیدا می‌کند و این مسیر منفعلانه را در شعر و ملودی قطعات موسیقی می‌شود پیگیری کرد. 🔹ملودی برخی از این آثار انتظار بیشتر غم و غصه صِرفند که گویی هیچ امیدی به آینده در آن‌ها نیست و در برخی دیگر (عمدتاً به مناسبت نیمه شعبان منتشر شده‌اند) نوعی شادی وجود دارد که اگر شنونده اطلاعی از سوژه اثر نداشته باشد، دچار شادی مطربانه‌ای می‌شود که می‌تواند آن را به موضوع و ابراز عشق دنیایی و زمینی مربوط بداند. اساساً باید فکر کرد که در موسیقی آیینی برای ولادت اهل بیت و عموم ایام شادی مسلمین، مولفه‌ موسیقی شاد مؤمنانه که مرزش با شادی مطربانه معلوم باشد، چیست؟ 🔹اگرچه تمنای انسان منتظر، رسیدن به پایان رنج‌ها و سختی‌ها با فرج است؛ اما پاسخ این تمنا، خلاصه در شِکوه و ارائه انواع فرم‌ها در موسیقی برای ابراز دلتنگی به امام نیست، بلکه در «جوشش» و «قیام» است که انسان منتظر، «هویّت» خود را پیدا و نمایان می‌کند. موسیقی، هنری است که می‌تواند انسان منتظر را به تحرک وا دارد و نحوه کُنش او را مشخص کند اما در نتیجه برخی از ترانه‌های انتظار، انسان منتظر و دلتنگ، خود را معاف از مسئولیت حس می‌کند و دلیلی برای تلاش و جهاد در مسیر رفع موانع ظهور یا حتی ابراز علاقه‌ای صحیح نسبت به امام معصوم پیدا نمی‌کند. 🔹در مقابل آثار پیشین، آثاری قرار می‌گیرند که خلاصه در شِکوه و دلتنگیِ صِرف نمی‌شوند و نوعی حرکت و قیام را در انسان منتظر ایجاد می‌کنند. می‌توان گفت تمام اجزای این گونه قطعات موسیقی، مخاطب را به جنبش و جهاد وا می‌دارد. این آثار با اتفاقات زمانه خود بیگانه نیستند، بلکه آن‌ها را در دل اتفاقات زمانه‌ و پیرامونشان که در مسیر ظهور است، حمایت و پشتیبانی می‌کنند. البته باید اقرار کنیم که تعداد این آثار بسیار بسیار محدودند و لازم است در این سیر تطوّر ترانه‌ انتظار و تجربه‌های لازم پیشین، راه یا بزرگ‌راهی برای تولید ترانه‌هایی باز شود که به انتظار فعالانه و مجاهدانه می‌پردازد. قطعه «نفس تازه کنیم» حامد زمانی تجربه خوبی در این زمینه حساب می‌شود. 🔹در این فرسته به سراغ تعدادی از ترانه‌های مشهور انتظار رفته‌ایم و تلاش کرده‌ایم ظرفیت‌هایی را که هر یک از این قطعات برای شنونده خود (انسان منتظر) ایجاد می‌کند، بررسی کنیم.

‌ 🔹 شعر انتظار معترضانه بررسی انواع اعتراض در شعر انتظار #شعر #شعر_آیینی 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35

‌ 🔹با بررسی «شعر انتظار» و «شعر آیینی مهدوی» می‌بینیم که می‌توان آن‌ها را در دو حال و هوا دسته‌بندی کرد: 🔹برخی از اشعار انتظار که نوع متدوال آن است، به مضامین شِکوه، دلتنگی، فراق و مفاهیم اولیه انتظار می‌پردازند. در اینجا آنچنان که در بحث «ترانه انتظار» نیز گذشت،‌ نکته مهم آن است که آیا شخصیت‌پردازی درستی از امام معصوم صورت می‌گیرد یا شعر در حال و هوای دلتنگی و انتظارِ‌ نوعیِ هر عاشق و معشوقی است؟ 🔹دسته دومِ اشعار انتظار، چاشنی اعتراض را هم به خود اضافه می‌کنند و نحوی از مطالبه و فریاد در آن‌ها هویداست. این اشعار انتظار معترضانه را که بررسی می‌کنیم، گویی عمده اعتراض آن‌ها به مشکلات داخلی و درونی است؛ از فساد مسئولین و هدررفت بیت‌المال تا آسمان‌خراش‌ها و ماشین‌های آنچنانی. گاهی نتیجه برخی ازین اشعار، تولید یأس و ناامیدی است. گرچه اساس منظر این نحوه‌اعتراض هم قابل خدشه است؛ ندیدنِ ملت انقلابی ایران که نحوه وجود و حضورشان،‌ دهن‌کجی به تمدن غرب است و کار تاریخی که در حال انجام آن هستند، در راستای زمینه‌سازی ظهور است. برخی دیگر از اشعار معترضانه که به نظر می‌رسد جلوتر از گونه قبلی است،‌ به مصاف اسلام مقدس‌مآبانه رفته است. ضدقهرمان این شعرها، کاراکترِ شیخ و زاهد خشک‌ مقدس است. در یک برهه‌ای از شعر انتظار، این نوع نگاه را برجسته‌تر در شعرها می‌یابیم، مثلا در اشعار قادر طهماسبی، علیرضا قزوه،‌ امید مهدی‌نژاد که ظاهراً بی‌نسبت با اوج گرفتن نگاه انجمن حجتیه‌ای به انتظار در آن برهه نبوده است که در شعر انتظار سال‌های اخیر، این مصاف، کم‌رنگ‌تر شده است. 🔹در این میان، جای خالی نگاه جهانی در شعر انتظار معترضانه خالی‌ست. جای خالیِ اعتراض به ظلم جهانی؛ اعتراض به آنکه اساس ظلم را بنا نهاده و اگر مشکل و ظلم نهادینه شده‌ای هم در جوامع مسلمان و غیرمسلمان است، اصل و اساسش برای استکبار جهانی‌ و تمدن غرب است. اعتراض به تجدد که اصل دین را نشانه گرفته و جامعه را از نزدیک شدن به ظهور دور می‌کند، کجای این شعرهاست؟ یا نگاهی که خود را به داخل کشور محدود نکند و جهان اسلامی به قضیه نگاه کند و به فراخوانی امت‌های اسلامی برای زمینه‌سازی ظهور بپردازد و آن‌ها را به رویارویی جمعی مقابل استکبار جهانی دعوت کند.

‌ 🔹 ۸ موسیقی فیلم دینی از مجید انتظامی به مناسبت زادروز این آهنگساز #موسیقی #سینما 🔺رسانه بافتار 🆔https://eitaa.com/joinchat/4285857982C557b3c5b35