⚪
تئوریپرداز، مدیر و قلمبدست و گفتار پرداز جمهوری اسلامی جدا از همه نواقصشان، بشدت لوس و مغرور و لونور هم هستند.
این ناشیهای بندهی قدرت، با طبیعت سیاست و جامعه مثل منوی رستوران برخورد میکنند.
این را میخواهند، آن را نمیخواهند، این را الان میخورند، آن را بعداً خواهند خواست.
سرتاپای سیستم سیاسی و ارزشهای حاکم بر آن را دگرگون میکنند. ماهیت و اعتبار نظام سیاسی را به یک شب از چیزی به چیز دیگری شیفت میدهند. سران نظامشان در یک اتاق مینشینند و تصمیم میگیرند که از فردا از فلان اصل و اصول عدول کنند،
و بعد همه چیز سوای آن را فیکس شده میخواهند. همهی تواناییهای قبلی را میخواهند.
میخواهند هیچ چیز تغییر نکند جز آنچه را که آنها تغییر دادند.
زهی خیال خام ابله.
زهی خیال خام.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
🔹 *سرین بدیعی*
در عمان، هر کس به نحوی پول ملی، یعنی یک ورق اسکناس را تحقیر کند، تا یک ماه به حبس محکوم میگردد. در آلمان مجازات توهین به پرچم یا سرود ملی، تا پنج سال حبس به انضمام جریمه نقدی است. وقصعلیهذا.
این رفتار قهری سنگین آلمان صرفا ارادهای برای احترام به شئون ملی این کشور نیست،که اگر همین هم بود قابل ستایش بود و در جمهوری اسلامی البته نایاب. آلمان، عمان، امارات، روسیه و هر حکومت نرمال دیگری(دور از جان نظام مقدس) سرچمشههای نمایش «ناشهروندی» و یاغیگری را کور میکنند.
آلمان با توهین به پرچم، به نحو موثر برخورد میکند در نتیجه توهین به پرچم در این کشور صورت نمیگیرد در نتیجه در جامعه اساسا کسی صحنهای از توهین به پرچم نمیبیند و درنتیجه فضای جامعه خالی از هرگونه دلالت تصویری توهین به پرچم و نمایش از هم گسیختگی ملی میشود و در نتیجه نهایی، انسجام به دست میآید.
🔻در جمهوری اسلامی تمهید برای دفاع از شعائر حیثیتی کشور وجود نداشت. و یا اگر کمی بود، به اندک فشاری رو به ضعف و حذف گذاشت. پس از این طبیعی بود که دلالتهای نمایشی و تصویری توهین به دین و کشور مدام افزایش یابد. این دلالتها در رسانه ضریب گرفت؛ جلوه همهگیر و گسترده از خود ساخت؛ برآیند آن به شکل بولتن یا توصیه سیاستی یا خروجی نظرسنجی روی میز مدیران رفت؛ جمعبندی مدیران نیز این بود که برای جلوگیری از وخامت، اندک مایههای اقتداری و قهری را واگذارند؛ و این چرخه شوم مدام قدرت گرفت. و شده این وضعی که میبینیم.
🔻سرین بدیعی، مردی پنجاه ساله، همجنسباز با سابقه قرآن سوزی و هتک معصومین، شخصیت خاصی نیست. اما جمهوری اسلامی چه فضایی در کشور و در اذهان عمومی ساخته که چنین فردی شهامت ورود به کشور پیدا میکند؟ الان در فاهمه عمومی چه خبر است؟ چه درکی از حکومت و ماهیت دینی جامعه و نظام سیاسی دارند که در آن سوژه هایی چون این، دیگر نمیترسند؟
پاسخ به این سوال، فرمول آینده ترسناک نظام سیاسی است که آجر به آجر روی هم گذاشته میشود و به زودی بر سر جمهوری اسلامی خراب میشود.
این درکی که به سرین بدیعی اجازه ورود به کشور میدهد، اصلا زمین مستعدی برای همان موهومات کار فرهنگی و کنشهای ایجابی هست؟ این فضای فکری، اصلا اجازه جولان ورشد به سوژه دینی و ملی میدهد؟ بازی در این زمین، بازی در یک میدان شیبدار نیست؟
با نگاه به بالا تا پایین این حکومت میتوان فهمید اساسا درکی از آنچه میکند ندارد؛ اینان را خون بیدار خواهد کرد.
🔻کارکرد یک حکومت دینی باید بسط آزادی سوژه دینی باشد. جمهوری اسلامی نه حتی از این کارکرد صرف نظر کرده بلکه دقیقا علیه آن عمل میکند. مسلم است که با این شرایط نبود این حکومت بهتر از بود آن است. و در صورت تداوم این وضعیت، حامیان متعارف جمهوری اسلامی به مرور متوجه این فقدان صرفه خواهند شد. در همین لحظه و ثانیه تنها مانع ایجاد این درک، وجود رهبر انقلاب بوده است؛ به عبارتی سوای وجود ایشان، سرتاپای نظام سیاسی هیچ دلیلی برای وفاداری و هیچ مزیتی برای حمایت خلق نمیکند. هیچ.
وضعیت همین الان هم نسبت به یکسال پیش خیلی فرق کرده و کلیشههای سنتی وفاداری به نظام و یا در سطوح خردتر یعنی اعتماد به آقای رئیسی و سایر مدیران کشور به شدت خدشه دار شدهاند.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
یک مانور پرطمطراق در ازای زیست روزمره
یک روز تصرف امام حسین تا آزادی در ازای ۳۶۴ روز کل تهران
بدون سلب و قهر موثر، کار فرهنگی به معنا نمیرسد، بلکه ضدمعنا میسازد.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
به بهانه افزایش قیمت جریمهها این فکر ایجاد شد که
🔻به جز دوربینهای راهنمای و رانندگی، دولت کجاست؟ در پیاده رو و خیابان، کوچه و محله، فروشگاه، مترو، پارک، سینما، تفرجگاهها و... دولت جمهوری اسلامی کجاست؟
حالا علیالحساب جمهوری اسلامی بحران درونی خود در #دولتبودگی ، #جامعهسازی، #کشورداری و #شهروندسازی را پشت موضوع حجاب پنهان میکند و مدافعان فهم صحیح از دولتداری را تخطئه میکند، اما کلاً و نهایتاً چه؟
چه کسی اینگونه حکومتی برپا کرد و پایدار نگه داشت که اینان دومیاش باشند؟ چه کسی؟ کجای تاریخ؟
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
امام جمعه شیراز، روزی حجاب برایش اولویت نبود و دستور عقبنشینی میداد. امروز تهدید میکند.
همه اینها، بالا تا پایین جمهوری اسلامی روزی تواب میشوند، منتها ما تا آن روز نمیتوانیم صبر کنیم.
🔻لب کلام این امام جمعه این است که:«همهی خیابان و جامعه را به شما دادیم، فقط در مسجد کمی رعایت کنید»
آنها هم در جواب میگویند:«نه»
راستش ما از دیدن حال و روز برخی از این مسئولان نظام، دچار حقارت نیابتی میشویم.
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
بعد از یکسال و نیم رواج برهنگی و رقص و مشروب و فحشا، اکنون جمهوری اسلامی برای احداث مسجد در پایتخت خودش یا جلوگیری از ورود برهنهها به مساجد خودش(نصیرالملک) میجنگد.
تا برسیم به صدای اذان و طبل هیئت و درس قرآن مدارس
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
🔴
دیده بگشا ای صنم، ای ساقی مستان علی
...
تیره شد از بیش و کم، آینهی هستان، علی!
...
شمع شبهای دژم
ماه غریبستان
علی!
......
دیده بگشا بر عدم، ای مستی هستی فزا
...
....ای ساقی مستان علی!
تیره شد از بیش و کم، آیینه هستان، علی!
🔴آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
🔴
راز ایجاز خدا نقطه ی بسم الله است
کعبه افتاده به پایت سر راهت سرمست
«پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست»
کعبه وقتی که در آغوش خودش یوسف دید
خود زلیخا شد و خود پیرهن صبر درید
کعبه بر سینه ی خود نام تو ای مرد نوشت
قلم خواجه ی شیراز کم آورد، نوشت:
«ناگهان پرده برانداخته ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته ای یعنی چه»
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی ست
کهکشان ها نخی از وصله ی نعلین علی ست
روز و شب از تو قضا از تو قدر می گوید
«ها علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر» می گوید
می رسد دست شکوه تو به سقف ملکوت
ای که فتح ملکوت است برای تو هبوط
نه فقط دست زمین از تو تو را می خواهد
سالیانی ست که معراج خدا می خواهد-
زیر پای تو به زانوی ادب بنشیند
لحظه ای جای یتیمان عرب بنشیند
دم به دم عمر تو تلمیح خدا بود علی
رقص شمشیر تو تفریح خدا بود علی
وای اگر تیغ دو دم را به کمر می بستی
وای اگر پارچه ی زرد به سر می بستی
در هوا تیغ دو دم نعره ی هو هو می زد
نعره ی حیدریه «أینَ تَفرو» می زد
بار دیگر سپر و تیغ و علم را بردار
پا در این دایره بگذار عدم را بردار
بعد از آن روز که در کعبه پدیدار شدی
یازده مرتبه در آینه تکرار شدی
راز خلقت همه پنهان شده در عین علی ست
کهکشان ها نخی از وصله ی نعلین علی ست
روز و شب از تو قضا از تو قدر می گوید
«ها علیٌ بشرٌ کیفَ بَشر» می گوید
🔴
⚪
🔻 قیطریه و قنیطره، شعبدهبازی امنیت
از بین دو اتفاق، یکی تکرار سریال ترور توسط اسرائیل و تجمع برای ممانعت از ساخت مسجد در بوستان قیطریه، آنچه باید برای جمهوری اسلامی و مدیران و گفتارپردازان آن هشدارباش میبود، همین مورد دوم بود.
در اینجایی که همه حواس به سمت اسرائیل است، سخت است بتوان توجهی به این سو جلب کرد. قبلاً همینجا گفته شده بود که سیاست و واقعیت قدرت، منوی رستوران نیست که آن را بخواهی و دیگری را نه.
🔴ادامه 👇
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
زنی بدون حجاب، اینک ایستاده تا نگذارد مسجدی پا بگیرد.
این تا آنجا خواهد رفت که روزی حتی اگر جمهوری اسلامی از تار و پود کلیشههای جنگی به در آمد و اراده بر کنش فعال در میدان کرد، حتی اگر خواست که بزند، دیگر نتواند.
صورتی از قدرت در جامعه در حال شکلگیریست که با اراده نظام شکل گرفت. حالا رخ مینماید. بیشتر و بیشتر هم میشود. به سرعت.
من قرار نیست اهم و مهم خود را از رئیس جمهور و سردار سپاه و دبیر شعام بگیرم.آنهایی که در شعام و پاستور و... نشسته بودند و فکر کردند یک دعوای شرعی بیخود را برای همیشه از سر خودشان وا کردهاند، پژواک آن را در بزرگترین ترین پروژههای امنیتی خود در منطقه خواهند دید.
🔻اگر اینهایی که سران نظام میگویند «فرزندان همین کشورند» و «شهروند» هستند، پس هم حق دارند در مورد تاسیس مسجد تصمیم بگیرند و هم البته در مورد پاسخ یا عدم پاسخ به اسرائیل. تصمیم آنها روشن است. مسئله زمان است که آن هم طی خواهد شد. به سرعت هم طی خواهد شد.
حال مجال گفتگو نیست. نظام سیاسی تصمیم خودش را گرفته و قرار نیست این گفتهها و نوشتههای اثری بسازد. باید صبر کرد.
*................*
به همین جهت، پرداخت به مسئله جمهوری اسلامی از نقطه عزیمتی چون انفجار سوریه، تکریم و تعظیم وضع نابسامان و رقتانگیز آن است.
در بین گفتارپردازان نظام رایج شده که میگویند «اسرائیل به پاسخ ایران برای مظلوم نمایی یا هر چیز دیگری نیاز دارد»
🔻اما برای اینکه بفهمیم این فقط اسراییل نیست که به این دعوا نیاز دارد، و برای اینکه بدانیم چرا شروع تحلیل وضعیت نظام از رخداد سفارت در سوریه، تکریم و تعظیم وضع خراب جمهوری اسلامی است، باید همین سوال بیمزه و البته به شدت واقعی را از نظام یا اجزای آن مثلا سپاه پاسداران پرسید
از سردار سلامی یا آن دبیر شعام بپرسید که:
حالا اسرائیل و انتقام و ... نه، چندیست سگهای ولگرد در خیابانهای کشور زیاد شده و خبر «شهادت» خردسالان کشور که این سگها دریدهاند، میآید؛ *«جرأت جمع کردن این سگها را دارید؟ »*
اصلا گیریم هیچ کس در کشور نیست که این سنگ را بردارد. لذا سپاه پاسداران میآید و فرزندان ما را از این درد برهاند؟ بسیج؟
رئیس جمهور یا رئیس قوه قضاییه پا پیش میگذارند تا ضمن دستوری، رویهها را فعال کنند تا سگها ما را نکشند؟
جرأت دارند؟
نظام جرأت دارد؟
دو دوتا، چهارتاست. شخصیت انسان پیروز ندارید. مجادله انتقام در مقابل صبر راهبردی و حکیمانه، غوغا و بازیست.
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
به صورت کلی خشم امت انقلابی در ماجرای اسراییل از جمهوری اسلامی از این است که میدانند جمهوری اسلامی «میتواند، اما نمیخواهد»
کارگزاران جمهوری اسلامی تلاش دارند تا در برابر تمام تکالیف انقلابی و دینی، به جامعه بگویند «میخواهیم اما نمیتوانیم»
چنانکه در حجاب کردند.
در ماجرای جبهه مقاومت و تمام بار مبارزه با اسراییل و آمریکا واذناب استکبار که با برجام و مذاکره نتوانستند از شر آن خلاص شوند، رو به سمت سنگرسازی در جامعه آوردهاند.
سوژهای صهیونیستی_ایرانی را در خیابان قدرتمند میکنند و پروبال میدهند تا همینهایی که میگویند «اینها هم فرزندان این کشورند» و «دختر حاج قاسمند» و «مردم همین کشورند» نگذارند موشکی شلیک شود.
اگر اینها «شهروندند» پس حق دارند در مورد تاسیس مسجد گرفته تا اینکه چه کسی دشمن است و نیست نظر دهند. شهروندی فقط محدود به پوشش نمیشود و کارگزاران نظام این را خوب میدانند.
سوژههای مقاومت ستیز، در خیابان جمهوری اسلامی به دستور و حمایت جمهوری اسلامی روند قدرت گیری خود را تقریبا دو سال است که آغاز کردهاند.
بعد از تکمیل این سنگرسازی، برای پاسخ به تجاوز، دیگر نظام دستش باز است که بگوید «میخواهیم، اما نمیتوانیم»
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
مکرر گفته شده بود که وانهادن دین در جمهوری اسلامی و عرصه دادن به نیروی طبقه متوسط سکولار، یک بده بستان آگاهانه و صامت بین کارگزاران نظام با این نیروی همیشه معارض است.
تا اینها امتیازات خود را بگیرند و مسائل اقتصادی را که اصلا و اساسا به آن مبتلا نیستند و ربطی به آنها ندارد را بیخیال شده و موی دماغ سیاستمداران کشور نشوند.
دیگر رسانه و سازماندهی اجتماعی خود را پای بنزین و برق و کف حقوق و تورم و سکه و دلار و... خرج نکنند.
رفتار این نیروی سکولار در همین مدت دوساله نیز به خوبی و روشنی چنین معاملهای را تایید میکند. البته تا الان! اینهم از آن رشتههای کارگزاران جمهوری اسلامیست که بزودی پنبه میشود.
کارزار کف حقوق، علی رغم شمولیت غیرقابل مقایسه با مسجد قیطریه، نتوانست چنین طنینی بیاندازد. حتی به حیث عددی در پلتفرم مورد علاقه این جریان عقب است. سایر محیط زیستی های مهم نیز جاذب این جریان نبوده است.
این حیله به دهان کارگزاران مزه کرده. که حتی جواز روزه خواری که هیچ فشاری برای آن نبود را نیز میدهند.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪️
نگذارید این وامانده راحت از چنگ بگریزد.
به قول شهید ابومهدی، مغزتان را سرد کنید و دل را گرم.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚪
🎥 Kingdom of heaven
گلوله های آتش در هوا
سکانس آغاز حمله مسلمانان به اورشلیم
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
امتزاج غرش هواگردها با غریو تکبیر از سرخس و سراوان تا رفح و بیتالمقدس و حتی تورنتو دلالتی از همین حکمت قرآنی بود که
«یدخلون فی دین الله افواجا» نتیجهی «فتح» و «نصر» هست و نه ملزومه آن.
رویکردی که در کشور، در شأن تصمیمسازی و تصمیمگیری، انسجام و اتحاد را ذیل «عقبنشینی»، «تساهل و عدول از اصول» و «واگذاری حق» دنبال میکند، تا پس از آن عِده و عُده بسازد و فتح به ارمغان بیاورد، ره به بیراهه میزند.
بماند که طبع و ذوق خیلی از اینها اساسا به سمت هدف گرفتن فتح نمیخورد و قصدی برای آن ندارند.
فتح، هستههای نفاق و وحدتشکن را به حاشیه میکشاند، عقبگرد و رهاسازی اما به آنها مجال میدهد.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
🔻صدای شورانگیز و واحدهای که بعد از #وعده_صادق از جامعه ایران به گوش میرسد، حاصل اتفاق نظر همهی نیروها و هویتهای آن نیست.
حاصل قدرتنمایی و طنین نیروی دینی-انقلابی و به حاشیه کشیده شدن هویت معارض و سکولار است.
همین فرمول خلق وحدت است که سیاستگذار جمهوری اسلامی باید بفهمد.
🔻و همین هم تئوری و نظریه سیاستی صحیحی است که باید پی گرفته شود:
۱_بسط هر چه بیشتر آزادی سوژهی دینی
۲_محدود سازی هر چه بیشتر آزادی هویت سکولار از طریق:
الف_ متلاشی کردن هستههای مدیریت و سازماندهی این هویت
ب_ به حاشیه راندن جمعیت و بدنهی این هویت از عرصه عمومی
🔻الان میشود فهمید که چرا بیحجابی، روزه خواری و هتک ظواهر شرعی همه و همه موجب گسست، چندپارگی، انهدام سرمایه اجتماعی و فراهم کننده زمینههای بحرانهایی نظیر خشونت اجتماعی گسترده، تجزیه طلبی و تسهیل هجوم خارجی هستند.
همچنان که صادق آل محمد (علیهالسلام) فرمود، «در حرام، شفا نیست».
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
🔻اندیشکده ها، مراکز سیاست پژوهی دولتی، مراکز نوآوری عمومی و کلا هر موجودیتی که توصیههایی به سیاستگذاران ارائه میدهند، اگر چه نهادهای پژوهشی هستند و موارد متعددی را پژوهش میکنند اما خودشان کمتر محل پژوهش قرار میگیرند.
🔻چارچوب تحلیلی «نظام مشاوره سیاستی» از چارچوبهای نسبتا جدید درمطالعات سیاستگذاری عمومی هست که واحدهای مشاوره سیاستی را در قامت یک نظام یا همان سیستم بررسی میکند.
🔻در این مقاله که بالاخره همین امروز منتشر شد، یک مرور کلی از پویشهای مشاوره سیاستی ایران انجام دادیم.
اگر چه طبیعی ست که اگر به لحظه شروع نگارش یعنی دوسال پیش برگردم، جوری دیگری خواهم نوشت.
🔻چارچوب نظام مشاوره سیاستی، زاویه منظر جالب و مناسبی به پژوهشگران میدهد و این مقاله نیز به علت همین کلاننگری میتواند راهنمای پژوهشگران و زمینهای برای پژوهش های بعدی باشد.
بعد از این هم تالیفات دیگری در همین زمینه در اختیار علاقهمندان خواهم گذاشت.
🔻لینک مقاله در Australian journal of public administration:
https://doi.org/10.1111/1467-8500.12628
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
نفاق و دو دستگی در مدینه
این عقیده که مدینه را باید در حال نفاق نگاه داشت تا اعمال قدرت در آن آسان باشد درست نیست. از مثال کنسولهای روم که به نزاع اهالی شهر آردِئا پایان دادند میتوان دید که دو دستگی مردم یک مدینه را با چه روشی میتوان از میان برداشت. این روش چیزی نیست جز کشتن رهبران شورش. بهطور کلی برای برطرف ساختن دو دستگی مردمان مدینه سه راه وجود دارد: یا باید رهبران دو دستگی را کُشت چنانکه رومیان کردند؛ یا باید آنان را از مدینه بیرون کرد؛ و یا باید میان آنان آشتی برقرار ساخت، بدین شرط که دیگر با هم نزاع نکنند. راه سوم زیانبارترین و نامطمئنترین و بیفایدهترین راههاست، زیرا در مدینهای که خونریزی بسیار شده است، آشتی اجباری ممکن نیست زمانی دراز ادامه یابد: هر دو طرف هر روز با یکدیگر روبهرو میگردند و در این برخوردها بهدشواری میتوانند از اهانت بهیکدیگر خودداری کنند و همین خود آتش نزاع را شعلهور میسازد.
نیکولو ماکیاوللی/گفتارها
⚪آماج _ باقری / @bagheri_amaaj
⚪
🔻سوی دیگر جنگ خیابانی در فرانسه، ایستادگی مکرون بر دو سال افزایش سن بازنشستگی ست. اقدامی اصلاحی که میوه آن را حتی خود مکرون نخواهد چید و به آیندگان میرسد.
سوی دیگر ورشکستگی بانکها در آمریکا، عدم دخالت دولت در خرج منابع عمومی به نفع بانکداران است. طبعا در چنین نظامی، کسی هم طلب قمار باختهی خود در بورس را از حکومت نمیکند.
و سمت دیگر زدوخورد پلیس با دانشجویان کف هاروارد و کلمبیا و نورث ایسترن، نهادینکی پروتکلهای امنیتی و انتظامی و کر بودن دولت نسبت به همه گفتارهای خلقالساعه و فلج کننده هنگامهی برخورد سخت و انضباطی است.
استفاده رسانهای و تبلیغاتی از ماوقع این روزهای غرب حق ماست. اما شاید بهتر باشد جور دیگری بهره گرفت.
🔻کلیت موضع غرب نسبت به اسرائیل، زننده است. با برخورد پلیس با بدون آن.
اما صرفا در مقیاس برخورد انتظامی، دستگیر کردن استاد تمام و رئیس دپارتمان هیچ زشتی ندارد. زشت، تبدیل شدن اتاقهای هیئتعلمیها به ستاد راهبری اغتشاش است.
استیضاح و عزل رئیس دانشگاه هاروارد بخاطر میدان دادن به هویت های غربستیز زشت نیست. زشت، مصونیت دادن به فرماندهان ناامنی در دانشگاه به بهانههایی خندهدار است. بهانههایی مثل اینکه فلان هیئت علمی، حکم رسمی دارد و با قواعد وزارت کار نمیتوان عزلش کرد.
زشت، لکنت در اجرای بدیهیترین اصول و قواعد است.
زشت، شروع به فکر کردن به نحوهی کاربست قهر و خشونت، بعد از هر موقعیت خطیر است.
زشت، «شهید بدهیم اما نکشیم» است.
زشت، تفنگ پینتبال در مقابل لیدرهای مسلح است.
🔻بین گفتاری که امروز رسانه جریان اصلی کشور در مقابل آمریکا پیگرفته، با خط رسانهای اپوزوسیون مبنی بر «جای دانشجو زندان نیست» تفاوتی وجود ندارد.
میشود از صحنه های امروز غرب، جور دیگری استفاده کرد.
⚪️آماج _ باقری / @bagheri_amaaj