🎬 انیمیشن | ماجراهای سیامک و برعنداز 😂 فعالیت کاردار آمریکا در اغتشاشات مشهد #قسمت_اول #امپراتوری_دروغ 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 @bahambashim18

🚨 بخشی از کتاب کندوی عنکبوت #قسمت_اول 💠 ابراهیم به همسرش می‌گوید: «خانم! مگر همیشه نمی‌گفتی اگر من ده‎تا بچه‌ هم بخواهم، حرفی نداری؟ خودت بارها برای من حدیث پیامبر را می‌خواندی که فرمود هر نوزادی که در امت من به دنیا می‌آید، در نزد او از هرآنچه که آفتاب بر آن می‌تابد، محبوب‌تر است! خب چرا می‌خواهی پیامبر خدا را با این تصمیمت ناراحت کنی؟ در روز قیامت می‌توانی در محضرش سر بلند کنی؟ چرا می‌خواهی مانع زیاد شدن امـت پیامبر شوی؟ مگر نشنیدی که پیامبر فرمود در قیامت به کثرت شما بر دیگر امت‌ها می‌نازم؟» ناراحتی در چهرۀ الهام موج می‌زد. گفت: «گوشم از این حرف‌ها پر شده. بچۀ زیاد برای کسی خوب است که هم توان بدنی و هم دل‎ودماغ نگهداری‌‌شان را داشته باشد!» ابراهیم گفت: «خودت دیدی که دکتر قول داد مشکلی برایت پیش نمی‌آید. سختی زایمان و دوران بارداری یک چیز طبیعی است که برای همۀ زنان وجود دارد. لذت فرزند داشتن و مادری را خدا برای تمام مادران قرار داده، طوری که حاضرند به‎خاطرش سختی‌های بیشتر از بارداری را نیز تحمل کنند.» ابراهیم کمی سکوت کرد و گفت: «اگر با تو چند کلمه منطقی صحبت کنم، حاضری بچه را نگه داری؟» الهام با کمی تأخیر جواب داد: «نمی‌توانی قانعم کنی، ولی حرف‌هایت را می‌شنوم. من تصمیم خودم را گرفته‌ام.» ابراهیم کمی صدایش را پایین آورد و به‎آرامی گفت: «ببین الهام‎خانم! خواهش می‌کنم کمی صبوری کن و بگذار حرف‌هایم را کامل بزنم، بعد از آن هر کاری خواستی بکن.» الهام با حالتی مغرورانه کمی صورتش را به‎سمت دیوار چرخاند و گفت: «جلویت را نگرفته‌ام. هرچه می‌خواهی حرف بزن.» ابراهیم، دخترش ملیحۀ چهارساله را روی پایش نشاند و همان‎طور که به‎آرامی موهایش را نوازش می‌کرد، گفت: «حیف نیست نعمتی به این خوبی نداشته باشیم؟» الهام پرید وسط حرف ابراهیم و گفت: «من از نعمت بدم نمی‌آید، ولی نعمتی خوب است که با آمدنش لذت ببریم و به آسایش ما ضربه نزند، نه اینکه با حضورش به سختی و فلاکت بیفتیم.» 👈ادامه دارد ... 🔰 همراه ما باشید با بخشهایی از کتاب کندوی عنکبوت #ایرانی قوی #آمادگی برای ظهور 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸 @bahambashim18

❤️ #من_میترا_نیستم ❤️ #قسمت_اول 😍😍 (کبری طالبی نژاد :مادر شهید) بعد از این که خودش را شناخت و فهمید از زندگی چه میخواهد، اسمش را عوض کرد میگفت :من میترا نیستم اسمم زینبه، با اسم جدیدم صدام کنید. از باباش و مادربزرگش به خاطر این که اسمش را میترا گذاشته بودند ناراحت بود. من نُه ماه بچه ها را به دل می کشیدم اما وقتی به دنیا می آمدند ساکت می نشستم و نگاه میکردم تا مادرم و جعفر روی آنها اسم بگذارند. اسم پسر اولم را جعفر انتخاب کرد و دومی را مادرم. جعفر اسم های اصیل ایرانی را دوست داشت. مادرم با این که حق انتخاب اسم بچه ها را داشت، اما حواسش بود طوری انتخاب کند که خوشاینده دامادش باشد. زینب ششمین فرزندم بود و وقتی به دنیا آمد مادرم اسمش را میترا گذاشت. او خوب می دانست که جعفر از این اسم خوشش خواهد آمد. بعد از انقلاب و جنگ دخترم دیگر نمی خواست میترا باشد دوست داشت همه جوره پوست بیاندازد و چیز دیگری بشود چیزی به اراده و خواست خودش نه به خاطر من جعفر یا مادر بزرگش،اینطور شد که اسمش را عوض کرد. اهل خانه گاهی زینب صدایش می کردند. اما طبق عادت چند ساله اسم‌ میترا از سر زبانشان نمی‌افتاد. زینب برای اینکه تکلیف اسمش را برای همیشه روشن کند، یک روز، روزه گرفت و دوستان همفکرش را برای افطار به خانه دعوت کرد. می خواست با این کار به همه بگوید که دیگر میترا نیست و این اسم باید فراموش شود. دو دوست دیگر زینب هم می‌خواستند اسمشان را عوض کنند. برای افطار دختر ها، برنج و خورشت سبزی پختم همه چیز آماده بود و منتظر آمدن دوستان زینب بودیم اما آنها بدقولی کردند و آن شب کسی برای افطار به خانه ما نیامد. زینب خیلی ناراحت شد به او گفتم: مامان چرا ناراحتی؟ خودت نیت کن اسمت را عوض کن! ما هم کنارِتیم مادربزرگ و خواهر و برادرتم نیت تو رو میدونن. آن شب زینب سر سفره افطار به جای برنج و خورشت، فقط نان و شیر و خرما خورد. و گفت: افطار امام علی چیزی بیشتر از نون و نمک نبوده. آنقدر محکم حرف می‌زد و به چیزی که می‌گفت اعتقاد داشت، که دیگران را تسلیم خودش می کرد. با این که غذای مفصلی درست کرده بودم بدون ناراحتی کنار زینب نشستم و بااو نون و شیر خوردم. اون شب، زینب رو به تک تک اعضای خانواده کرد و گفت: از امشب به بعد اسم من زینبه. از این به بعد به من میترا نگید. مادرم رویش را بوسید و به او تبریک گفت. شهلا و شهرام هم قول دادند که زینب صدایش کنند. ادامه دارد... #زینب_کمایی #بانوان_بهشتی 🌸🍃🌸🍃🌸 @bahambashim18

🌹#من_زنده_ام🌹 #قسمت_اول به روزهای دور نگاه میکنم؛ به اولین لحظات حرکت قطار زندگی از مبدأ کودکی ام قطاری که در هر پیچ بارش سنگین تر می شود. باری پر از خاطره، لبخند،گریه ،درد ،شادی عشق و عشق و عشق امروز در پس روزهای رفته در جست و جوی کودکی ام آبادان را در ذهن مرور میکنم و در کوچه های شهر زیر آفتاب داغ که قدم می زنم. گونه هایم سرخ و پیشانی ام عرق کرده و تب دار می شود. طعم خاطرات کودکی ام به طعم خرما می ماند؛ دلپذیر و شیرین قطار زندگی را به عقب بر می گردانم تا به اولین واگن آن برسم به واگن بچگی هایم. هنوز صدای خنده ی بچه ها به گوش میرسد می دوم تا گمشده هایم را پیدا کنم چقدر در این سالها همه چیز عوض شده است. من به دنبال روزهای پنجاه سال پیش هستم تنها نیم قرن از آن خاطرات گذشته اما گویی قرنها با امروز فاصله دارد از پنجره ی واگن در میان خانه های شهر جست و جو میکنم آهان خانه ام را پیدا کردم آنجاست؛ بین خانه های یک شکل و یک اندازه ی محله ی کارگری پیروز آباد خانه ها را گویی انگشتان کودکی نازپرورده که شهر آرمانی اش را به تصویر کشیده نقاشی کرده است. شانزده خانه شانزده خانواده ی محله ی پیروز آباد کوچه ی و سه پلاک یک یک خانه صد متری سر نبش کوچه که اصطلاحاً به آن میگفتیم کواترها و همه ی سهم ما از دنیا همین صد متر بود. آن روزها فکر میکردم دنیا همین آبادان و محله ی خودمان است. همه چیز در همین خانه خلاصه می شد. خانه ی ما آبادانی ها کوچک اما شلوغ بود. من و دو خواهر و هشت برادرم؛ کریم فاطمه رحیم رحمان، محمد، سلمان،احمد، علی، حمید و مریم فاصله ی سنی ما حدوداً یک سال و سه ماه بود، سبزینه هایی بودیم که از دامن پر مهر مادر بر دیوارهای این خانه ی کوچک قد کشیده بودیم. به این گردان کوچک عبدالله هم اضافه شده بود. عبد الله دوست و هم کلاس برادرم کریم بود که به دلیل دور بودن مدرسه از خانه شان با ما زندگی می کرد. 🥀🥀🥀🥀🥀 @bahambashim18

🇮🇷 📍ویژه برنامه ساعت صفر #قسمت_اول(انتشار برای اولین بار) 🔻موضوع: ضعف‌های رژیم صهیونیستی 💯واقعیات پشت پرده #إنَّ_مَعیَ_رَبّی | #ایران_قوی #مرگ_بر_اسرائیل #انتقام_ملی | #وعده_صادق۳ 🌷🇮🇷🌷🇮🇷🌷🇮🇷 @bahambashim18