🔴در دام #دگر_اندیشان یا بازگشت به #فقاهت_اصیل؟ حجت الاسلام جعفر بحرینی #بازنشر 1/2 حتما آقای علوی درپی پذیرش کامل عقل مدرن یا عرفی نیست اما برای بازگشت به فقاهت اصیل باید نظراتش را از ابهام در آورد تا برداشت همسویی با دگراندیشانی چون سروش از وی نشود. فقه اصیل شیعه با سابقه بیش از هزار سال، توسط فقهای مخلص و آگاهی به سیر تکاملی خود ادامه داده است.بزرگان شیعه همیشه سعی کردند، چون غواصی زبردست به ژرفای دریای علم ثقلین، بروند و مروارید های علمی ناب را برای جامعه خود استخراج کنند. آنها معارف قرآن کریم و عترت را بسیار زیاد و نا محدود قلمداد می کردند ، لذا برای استخراج احکام و معارف جدید هیچ گاه بن بست و انسدادی قائل نمی شدند. از دیدگاه قاطبه فقهای بزرگ شیعه ، مشروعیت دین اسلام زمان و مکان بردار نیست چرا که «حلال محمد حلال الی یوم القیامة و حرام محمد حرام الی یوم القیامة».از طرف دیگر دین پیامبر اسلام، ختم نبوت و تکمیل کننده تمام ادیان گذشته است. پس بیراه نباشد که انتظار هدایت کامل و تمام برای بشر داشته باشد و به فرمایش قرآن ، از ظلمت ها به سوی نور رهنمون می شود. برخی از دگر اندیشان چون سروش و شبستری در چند دهه اخیر سعی کردند ، عصری بودن دین را طرح کنند که نتیجه آن ،انحصار هدایت دین اسلام، در عصر حضور ائمه اطهار است. آنها دین را برای زمان حاضر کافی نمی دانند و قائلند که دین باید در ترازوی عقلانیت عرفی هر زمانی قرار بگیرد. و عقلانیت سکولار را ترازوی سنجش صحت و اعتبار دین می دانند. آنها هرچند در ظاهر با مقدسات اصیل اسلام و مذهب شیعه خود را مخالف نشان نمی دهند، امَّا بصورت غیر مستقیم، اسلام را برای هدایت بشر امروز کافی نمی دانند وعلم امام و پیامبر را صرفا محدود به ظرف زمان و مکان خود می پندارند.آنها تنها راه سعادت مسلمانان را از سر تا پا غربی شدن می دانند. پروژه کشف حجاب، یکسان سازی لباس ها، تضعیف دین در باور مردم و ... محصول همان نگاه و جریان است. در این ایَّام، مناظره ای برگزار شد، موضوع مناظره هر چند ناظر به یکی از علوم انسانی بود، ولی مباحثِ طرح شده به بسیاری از مبانی دینی و استنباطی فقهی سایه افکنده بود.شاید بیراه نباشد که کلیدی تری موضوع مطرح شده را ، «چگونگی مواجه فقه با مسائل مستحدثه» بدانیم. جناب آقای علوی بروجردی، مباحثی را طرح کردند که القای «عصری بودن دین اسلام» و حجیَّت«عقل عرفی» در مقابل «فهم دینی» داشت. استدلال ایشان، اینگونه بود که چون 1- اکثر روایات شیعی ، استفتائی هستند و 2- روایات استفتائی بصورت کلی به سوال سوال کننده انصراف دارند، پس بصورت کلی اکثر روایات شیعه، ناظر به مسائل جدید نمی توانند باشند و نباید انتظار داشت، احکام جدید را از منابع استخراج کرد. البته در جواب اینکه فقه بخاطر رسالتش که پاسخگویی به تمام افعال مکلفین است، چگونه قرار است راه حل پیدا کند، ایشان رجوع به عقلانیَّت عقلاء و نداشتن ردع بر آن در منابع را کافی می داند. ایشان عقلاء را از باب حجَّیت عقل ، حجَّت می شمارند. با توجه به گسترش کامل علوم و تخصصی شدن آنها، برآیند دستگاه استنباطی ایشان، سیطره کامل علوم بر استنباط فقهی است و فقیه صرفا «یک #ماشین_امضاء» است. که می تواند برخی از مباحث را رد کند. در دام دگر اندیشان یا بازگشت به فقاهت اصیل؟ @bahaneee