✅ابان بن ابى عيّاش از سُليم بن قيس نقل می كند كه گفت : نزد عبدالله بن عباس در خانه‏ اش بودم، و گروهى از پيروان على(ع) با ما بودند، ابن عباس براى ما سخن مى‏ گفت. از جمله ماجرای هجوم را برای ما بازگو کرد‌. او گفت : ▪️《يَا إِخْوَتِي! تُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ(ص)، فَأَقْبَلَ عُمَرُ حَتَّى ضَرَبَ الْبَابَ ثُمَّ نَادَى : يَا ابْنَ أَبِي طَالِبٍ! افْتَحِ الْبَابَ‏!》 🔺اى برادران! بعد از رحلت حضرت رسول اکرم(ص) #عمر به درب خانه حضرت فاطمه(س) آمد و بر در كوبيد و فرياد زد : اى پسر ابوطالب! در را باز كن! حضرت فاطمه(س) فرمود : ▪️《يَا عُمَرُ مَا لَنَا وَ لَكَ لَا تَدَعُنَا وَ مَا نَحْنُ فِيهِ!》 🔸اى عمر! ما را به تو چه کار؟! ما را در مصيبت‏مان هم رها نمى‏ كنى؟ عمر گفت : ▪️《افْتَحِي الْبَابَ وَ إِلَّا أَحْرَقْنَاهُ عَلَيْكُمْ!》 🔺در را باز كن وگر نه آن را بر سر شما به آتش مى‏ كشيم. حضرت زهرا(س) فرمود : ▪️《يَا عُمَرُ! أَمَا تَتَّقِي اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ تَدْخُلُ عَلَى بَيْتِي وَ تَهْجُمُ عَلَى دَارِي؟》 🔹اى عمر! از خدا نمى‏ ترسى كه به سرايم درآمدى و به خانه‏ ام يورش آوردى؟! ▪️《فَأَبَى أَنْ يَنْصَرِفَ ثُمَّ دَعَا عُمَرُ بِالنَّارِ فَأَضْرَمَهَا فِي الْبَابِ فَأَحْرَقَ الْبَابَ ثُمَّ دَفَعَهُ عُمَر》 🔺عمر برنگشت، سپس آتش خواست، و درب خانه را آتش زد و در آتش گرفت.(۱) عمر هیزم ها را شعله ور می ساخت و خالد بن ولید، #مغیره و ابوعبیده بن جراح و #قنفذ هم در حال جمع آوری هیزم بودند. و با شعله گرفتن هیزم ها آتش به در خانه سرایت کرد و دود وارد خانه شد، در حالی که حضرت فاطمه(س) پشت در نشسته بود! در این حال، قنفذ سعی می کرد در را باز کند تا به داخل خانه هجوم بیاورند. 😭حضرت فاطمه(س) برخاست و دو دست خود را بر دو طرف چهار چوب در گذاشت و با تمام بدن خود مانع باز کردن در شد. کم کم آتش به سوی در خانه رسید، در حالی که شعله می کشید و حرارت آن بر بدن و صورت حضرت فاطمه(س) می خورد. در آن لحظه ناگهان عمر چنان با لگد به در نیم سوخته زد که درب خانه باز شد. پیش از آنکه حضرت فاطمه(س) بتواند خود را کنار بکشد، در با تمام سنگینی بر آن حضرت(س) برخورد کرد و حضرت(س) بین در و دیوار قرار گرفت و بر همه بدن آن حضرت(س) آسیب رسید. در این هنگام حضرت(س) بر روی زمین افتاد و آتش همچنان شعله ورتر می شد و مهاجمین در این هنگام وارد خانه شدند. فشار در، بر بدن حضرت(س) به حدی بود که در همان لحظه حضرت محسن(ع) در رحم مادر به شهادت رسید. حضرت(س) در این هنگام صیحه ای زد و ناله زنان فرمود : ▪️《يَا أَبَتَاهْ! يَا رَسُولَ اللَّهِ(ص)! هَكَذَا كَانَ يُفْعَلُ بِحَبِيبَتِكَ وَ ابْنَتِكَ؟》 🔸ای پدرم! ای رسول خدا(ص)! این چنین رفتار می شود با حبیبه ات و دخترت! سپس ناله زد： ▪️《آهِ يَا فِضَّةُ! إِلَيْكِ فَخُذِينِي فَقَدْ وَ اللَّهِ قُتِلَ مَا فِي أَحْشَائِي مِنْ حَمْلٍ》 🔺آه ای #فضه ! مرا دریاب! به خدا قسم فرزندی را که در رحم داشتم، کشته شد!(۲) ابن حجر عسقلانی می نویسد : ▪️《إنَّ عُمَرَ رَفَسَ فاطِمَةَ(س) حَتَّي أسقَطَت بمُحسِن(ع)》 🔺در این هنگام عمر به فاطمه(س) لگد زد که سبب سقط محسن(ع) گرديد.(۳) سپس حضرت(س) عاملین این کار را نفرین کرد. سپس از زمین برخاست وخود را به زحمت بلند کرد و از شدت جراحات و ضربات، بر دیوار تکیه داد. عمر خود می گوید : به طرف در رفتم، او استقامت کرد؛ با تازیانه بر دست هایش زدم، به دردش آورد، صدای ناله و گریه اش را شنیدم. ▪️《فَكِدْتُ أَنْ أَلِينَ وَ أَنْقَلِبَ عَنِ الْبَابِ فَذَكَرْتُ أَحْقَادَ عَلِيٍّ(ع) وَ وُلُوعَهُ فِي دِمَاءِ صَنَادِيدِ الْعَرَبِ، فَرَكَلْتُ‏ الْبَابَ》 🔹نزدیک بود دلم به رحم بیاید و برگردم که به یاد کینه های علی(ع) و حرص و ولع او در ریختن خون بزرگان عرب پس در حالی که او خود را به در چسبانده بود تا مانع شود با تمام توان لگدی به در زدم و ناگهان پشت در افتاد.(۴) در این هنگام عمر وارد خانه شده بود و قبل از رسیدن فضه بر هر دو صورت فاطمه(س) چنان سیلی زد، که چشمان حضرت(س) پر از خون شد. عمر که هنوز آتش کینه اش شعله ور بود، با لگد به سینه و پهلوی حضرت(س) زد. عمر با غلاف شمشیر، بی محابا بر هر دو پهلوی حضرت(س) می زد. ناگهان عمر #تازیانه را بر بازوی فاطمه(س) زد. ▪️《وَ ضَرَبَ عُمَرُ لَهَا بِالسَّوطِ عَلَی عَضُدِهَا حَتَّی صَارَ کَالدُّملَجِ الاَسوَدِ المُحتَرِقِ》 🔺عمر با تازیانه بر بازوی فاطمه(س) زد، تا اینکه؛ بازو و کتف ایشان مانند دستبدی سیاه، کبود شد.(۵) در این حال صدای حضرت(س) به «یا ابتاه!» بلند شد. 📚منابع： ۱)کتاب سلیم بن قیس، ج۲، ص۸۶۴ ۲)بحار الانوار مجلسی، ج۳۰، ص۲۹۴ ۳)لسان المیزان ابن حجر عسقلانی، ج۱، ص۴۰۶ ۴)بحار الأنوار مجلسی، ج‏۳۰، ص۲۹۴ ۵)الهدایه الکبری خصیبی، ص۴۰۷ #حضرت_فاطمه_س_شهادت #هجوم_به_بیت_ولایت

سوم و هفتم شهادت حضرت زهرا(س) 😭😭😭😭 زمینه باورم نمیشه زهرا فضه داره میپزه حلواتو زینبت با اشک و ناله توی ظرفا میچینه خرماتو علی رو تنها گذاشتی خوش بودم، من باتو ای وای دارم از غصه ی تو می میرم ای وای سوم و هفته برات می گیرم ای وای من از این همسایه ها دلگیرم اینا دل بچه هاتو سوزوندن یه فاتحه برای تو نخوندن یازهرا یازهرا واویلا میدونی که بی تو حیدر نمیشه دیگه علیِّ سابق این در و دیوار خونه به خدا میده منو کم کم دق بمیرم میخوابه زینب با گریه، باهق هق برگرد جای دستات خالیه توو دستام برگرد بی تو سرد و تاریکه این دنیام برگرد بهتر از هرکی میدونی تنهام بغض میکنه حسن یه کنج خونه شبا حسینت میگیره بهونه یازهرا یازهرا واویلا سبک و شعر: ابوذر رئیس میرزایی

▪️از اشعار امیرالمومنین در فراق حضرت زهرا سلام الله علیهما: كُنَّا كَزَوْجِ حَمَامَةٍ فِي أَيْكَةٍ مُتَمَتِّعِينَ بِصِحَّةٍ وَ شَبَابٍ‏ دَخَلَ الزَّمَانُ بِنَا وَ فَرَّقَ بَيْنَنَا إِنَّ الزَّمَانَ مُفَرِّقُ الْأَحْبَاب‏ 💬 ما دو کبوتر در چمنزار بودیم، بهره‌مند از سلامتی و جوانی، روزگار آمد و بین ما جدایی انداخت، روزگار، کارش جدایی انداختن بین عاشقان است. 📚 دیوان امیرالمومنین علیه السلام، ص۸۶. ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

وفات حضرت ام البنین(س) زمزمه.زمینه.شور دوچشم.همه عاشقا ازغمت مثله ابره بهاره برای تو ای مادر خوب ماه و ستاره میخونیم که ام البنین دیگه فرزند نداره واویلا.پسرهایت امشب کجایند واویلا.که در وقت تشییع بیایند واویلا.همه کربلا سرجدایند         واویلا.امون ازغریبی واویلا نبودی.ببینی دودست ابالفضل زپیکر جداشد نبودی ببینی که فرقش زآهن دوتاشد واویلا چه گویم پس از او عدو بی حیا شد واویلا.شنیدی که باصورت افتاد واویلا.شنیدی که لب تشنه جون داد واویلا.کشیدی زدل آه و فریاد          واویلا امون ازغریبی واویلا تودیدی.زکرببلا زینب آمد ولی قدخمیده شنیدی که زینب صدازد با اشک دودیده حسینم رودیدم توو مقتل ولی سربریده نبودی.همه هستی ام رفت به غارت نبودی.ببینی مرا در اسارت نبودی.به ماشد جسارت جسارت          واویلا.امون ازغریبی واویلا ابوذر رییس میرزایی(بهار)

حضرت ام البنین (س) شور ✍بند اول ام الادب ام الوفایی.فاطمه ی بنی کلابه مادرماه وسه ستاره.همسرتو ابوترابه بردن نام تو ثوابه ام البنینی.انیس مولا بعد زهرایی تو مثله فاطمه بی همتایی.دریایی ام البنینی.هستی تو فدای مکتب شد ذکرتو نغمه های یارب شد.دریایی       غرق احساسه.ام البنین مادرعباسه ✍بند دوم ازدعاهای مادرتو.شده دلامون پره احساس همه ی مادرای عالم.فدای مادرت یا عباس میریزه ازچشامون الماس یا ابوفاضل سینه زن مادرتوهستم بی دست کربلا بگیردستم.اباالفضل یا ابوفاضل.یه روزمیریم بقیع ویه گنبد براش میسازیم شبیه مشهد.اباالفضل       غرقه احساسه.ام البنین مادرعباسه ✍بند سوم خدا میشه یک شبه جمعه.بشم تووکربلا یه زایر دم بگیرم توو صحن آقا.به یاد سدجواد ذاکر به یاد سدجواد ذاکر به یاد سیدی که میخوند.همیشه با یه قلب مضطر میون روضه هاش همیشه.که یاحسین غریب مادر که یاحسین غریب مادر ((یاحسین غریب مادرتویی ارباب دل من یه گوشه چشم توبسته واسه حل مشکل من آخرش میاد یه روزی روسرم قدم بزاری میبری تا کربلا و نمیزاریم توو خماری)) نعم الامیری.همیشه یاحسینه رولبهام حریم تو بهشت این دنیام.ثارالله توبی نظیری.تومجلست میاد شمیم یاس فدای ساقی حرم عباس.ثارالله          اباعبدالله غریب مادری حسین جانم ابوذر رییس میرزایی (بهار)

یا حضرت ام البنین (س) ام الادب ام الوفا ام البنینی دلگرمی مولا امیرالمومنینی یک ماه وسه اختربه دامن پروراندی درمدح تواین بس که عباس آفرینی ای مادر ذخرالحسین وساقی عشق توسایه سار غیرت للعالمینی سرتا به پا پا تا به سر الگوی عفت مانند زهرا زینت عرش برینی زهرا حیا زهرا کرم زهرا صفاتی انگشتر زهرای اطهر را نگینی تومادری کردی برای زینب او بافاطمه درباغ جنت هم نشینی دریاری دین خدا فرزند دادی از بانوان برتر خلد برینی ای روضه خوان مردم شهرمدینه بهرغریب کربلا باغم عجینی باور نمیکردی که عباست زمین خورد فرقش دوتاشد از عمود آهنینی درعلقمه جای توزهرا آمد و گفت عباس من با مادرخود کلمینی ابوذر رییس میرزایی

ای وای ای وای رضا جانم شهادت حضرت معصومه(س) شاعر:ابوذر رئیس میرزایی به نفس: کربلایی حسن شالبافان قم المقدسه