حضرت آیتالله #سعادت_پرور (قدس سرّه):
اى عزيزان من! اگر عمرى بىخلوص، اعمال خود را انجام دهيد مثل حيوانى هستيد كه براى روغن كشى شب و روز دور خود میچرخد، اما راهى طى نكرده باشد.
✳️ @bahjat_alabd
⁉️ فضای مجازی چقدر به نفع ماست، چقدر به ضرر ماست؟!
💡 این دیگر به وجدان خود فرد بر میگردد، که در استفاده از این وسایل ببیند که نورانیتش بیشتر شده یا تاریکیاش؛ تشویشاش بیشتر شده یا کمتر!
انسانها هر چقدر مراتب ایمانیشان بالاتر برود، هر مقداری که سیر کمالی داشته باشند؛ بدنشان روی زمین است؛ ولی چون سیر کمالی دارند، توی یک فضای بالاتری هم زندگی میکنند. وجود خاکیاش روی زمین راه میرود، ولی وجود حقیقیاش در عالم باطن، در ارتفاع بالاتری سیر میکند.
آقای بهجت میفرمودند گاهی لغزشی در کلام برای کسی پیش میآمد، ما میدیدیم که انگار از ارتفاع هزارمتری افتاده است؛ انگار از آن وجود ملکوتی به زمین افتاده است! کسی که از ارتفاع ده متری بیفتد، خب دست و پاش میشکند، داد و فریاد میکند، همه را متوجه خودش میکند؛ ولی در عالم باطن، کسی که چشم باطناش باز باشد، می بیند!
ما متوجه سقوطها نیستیم، متوجه از دست دادن ایمان نیستیم! تعبیر روایت است که میفرماید: «حَتَّى لاَ يَبْقَى بَيْتَ وَبَرٍ وَ لاَ بَيْتَ مَدَرٍ إِلاَّ دَخَلَهُ جَوْرُهُمْ وَ ظُلْمُهُمْ...»(امیرالمؤمنین-ع- بحارالأنوار، جلد۳۴، صفحه۵۷) -وَبَر منظور چادرهای پشمیِ چادرنشینها است، و مَدَر یعنی خانههایی که با گل و خاک و اینها ساخته میشود- یعنی در هیچ چادری و در هیچ خانهای نیست، مگر اینکه ظلم وارد میشود؛ خب یکی از مصادیقش همین وسایل است که تاریکی میآورد.
انسان فقط این نکته را درک بکند: «كَمَا تَعِيشُونَ تَمُوتُونَ ...»(پيامبر اکرم-ص- عوالي اللئالي، جلد۴، صفحه۷۲) همانطور که زندگی میکنید، میمیرید.
انسان باید بفهمد که چه مقدار این وسیله آثار مثبت برایش دارد، چقدر آثار سوء دارد. باید خودش متوجه باشد چقدر به امام نزدیک شده است؟ چقدر معرفتش نسبت به امام بیشتر شده است؟ معرفت چشایی نه معرفت علمی! هیچ وقت به کسی که کتاب تعلیم رانندگی را خوانده و خوب هم میتواند توضیح بدهد، راننده نمیگویند! راننده کسی است که آن کتاب را در عملش نشان بدهد. به کسی میگویند اهل معرفت، که حقیقت معرفت را چشیده باشد.
این وسایل نوعا برای افراد ضررش بیشتر از سودش است! حداقلش این است که تشویش میآورد. مگر ضرورتهایی که ممکن است انسان داشته باشد.
آقای سعادتپرور فرمودند که استادِ ما در مسیری که تا شاهعبدالعظیم میرفتیم، این روایت را توضیح دادند: «أَقْلِلْ مَعَارِفَكَ ... أَنْكِرْ مَنْ عَرَفْتَ مِنْهُمْ»(امام صادق-ع -مستدرک الوسائل، جلد۱۱، صفحه۳۸۷) معارف یعنی کسانی که خوب هستند، میفرماید اینها را به حداقل برسان! همین مقداری هم که داری، همینها را هم رد کن! این نمیسازد، با افرادی مثل بنده که با صد نفر ارتباط دارم، وقتم را مشغول میکنم؛ کی میتوانم مشغول حضرت باشم؟!
در روایت دیگری هست که میفرماید چه ضرری دارد اگر کسی تو را نشناسد؟ دیگران تو را نشناسند، چه ضرری میکنی؟ بگذار معروف بین آسمانیان باشی! اگه خدا صلاح دید، شرایطی را فراهم کرد، در زمین هم محبوب میشوی: «مَحبوبَةً فی اَرضِک وَ سَمائِک»(زیارت امینالله)
در عین حال چون الان ضرورت هست که هر کسی داشته باشد؛ ضرورت به این اعتبار که شرایط یک جوری است که انگار نمیتوانی نداشته باشی! به خصوص برای تحصیل و اینها مجبور هستند؛ مدیریت خودش را دست اینها ندهد، خودش مدیریت آن را به عهده بگیرد! بنشیند فکر کند، چه مقدار من باید از این استفاده بکنم؛ همهاش دنبال این نباشد که کی پیام داد، کی میخواهد با من صحبت کند! هر مقداری که انسان مدیرِ این وسیله بود، برایش نورانیت میآورد؛ هر مقداری که این برایش تعیین بکند که چی را نگاه کند، به چی توجه بکند، نورانیتش هم کمتر است.
📚 بخشی از بیانات یکی از شاگردان سلوکی مرحوم #سعادت_پرور(ره)
✳️ @bahjat_alabd
حضرت آیتالله #سعادت_پرور (قدس سرّه):
اى عزيزان من! اگر عمرى بىخلوص، اعمال خود را انجام دهيد مثل حيوانى هستيد كه براى روغن كشى شب و روز دور خود میچرخد، اما راهى طى نكرده باشد.
✳️ @bahjat_alabd