#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی مسأله ٢٧ . آب قليلي كه براي از بين بردن عين نجاست، روي چيزي كه نجس شده ريخته شود و از آن جدا گردد, نجس است. لازم است از آب قليلي كه بعد از برطرف شدن عين نجاست، براي پاك شدن چيزي كه نجس شده روي آن ميريزند و از آن جدا مي شود, اجتناب نمود. @bahjath

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی تعريف روزه مسئله ۱۶۲۸. روزه، آن است که انسان، از اذان صبح تا مغرب، عزم مستمر داشته باشد که برای اطاعت خدا از چیزهایی که روزه را باطل می‌کند، خودداری نماید و هیچ کدام از آن‌ها را انجام ندهد. @bahjath

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی اقسام روزه مسئله ۱۶۲۹. روزه چهار قسم دارد: روزهٔ واجب؛ روزهٔ مستحب؛ روزهٔ حرام؛ روزهٔ مكروه. مسئله ۱۶۳۰. روزهٔ واجب، هشت قسم دارد: ۱. روزهٔ ماه مبارک رمضان. ۲. روزهٔ قضای ماه رمضان. ۳. روزهٔ كفاره. ۴. روزهٔ بَدَل قربانی حج واجب. ۵. روزهٔ نذر و عهد و قسم. البته در این فرض، وفا به نذر و عهد و قسم واجب است؛ نه آنکه خود روزه واجب باشد. ۶. روزهٔ استیجاری و مانند آن؛ مثل روزهٔ مشروط ضمن عقد. ۷. روزهٔ روز سوم اعتكاف. ۸. روزهٔ فوت‌شده از پدر (نیز به احتیاط واجب از مادر) بر پسر بزرگ. مسئله ۱۶۳۱. روزهٔ حرام چهار قسم دارد: ۱. روزهٔ عید قربان. ۲. روزهٔ عید فطر. ۳. روزهٔ ایام تشریق برای حج‌گزار. ۴. روزه گرفتن در شب که بدعت است. مسئله ۱۶۳۲. روزه گرفتن در هر روز از ایام سال ـ جز موارد یادشده در مسئله چهارم ـ صحیح و مستحب است. @bahjath

#احکام_شرعی #رساله_توضیح_المسائل حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی وقت نيّت مسئله ۱۶۴۴. وقت اختیاری نیّت روزهٔ واجب معیّن ـ مثل ماه رمضان و نذر معیّن ـ تا پیش از اذان صبح است، به گونه‌ای که آغاز روزه از طلوع فجر، با نیّت همراه باشد و برای حصول اطمینان، مقداری پیش از طلوع صبح یا از هنگام شب، نیّت روزه كند و از اذان صبح تأخیر نیندازد که تأخیر از آن جایز نیست. مسئله ۱۶۴۵. اگر نداند یا فراموش کند که ماه رمضان است و پیش از ظهر متوجه شود، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، باید نیّت كند و روزهٔ او صحیح است و اگر مُفطری انجام داده، یا بعد از ظهر متوجه شود که ماه رمضان است، روزهٔ او باطل است و قضا دارد؛ ولی باید تا مغرب از کاری که روزه را باطل می‌کند، خودداری نماید. مسئله ۱۶۴۶. اقوا آن است كه انسان در هر شـب از مـاه رمضان، برای روزهٔ فردای آن، نیّت كند و اگرچه از آغاز ماه، نیّت روزهٔ همهٔ ماه را نموده و آن را به صورت استمراری داشته باشد، صحیح است. در روزهٔ غیر ماه رمضان ـ مانند روزهٔ كفاره، نذر یا بدل هَدی ـ هم باید برای هر روز به صورت جداگانه نیّت كند و اگر بنا دارد مثلاً یک هفته روزه بگیرد، چنانچه در آغاز آن، نیّت همهٔ آن ایام را نموده و آن قصد را به صورت پیاپی داشته باشد، کافی است. مسئله ۱۶۴۷. در روزهٔ واجبی که وقت آن معیّن نیست ـ همچون روزهٔ قضا، کفاره و نذر مطلق ـ، وقت اختیاری و اضطراری نیّت، تا اوّل ظهر است، بنابراین كسی كه نیّت كرده روزهٔ واجب غیرمعیّنی ـ مثل قضا یا كفاره ـ بگیرد و سپس منصرف شود و قصد افطار كند و بدون آنكه مفطری انجام دهد، دوباره تصمیم بر روزه بگیرد، می‌تواند پیش از ظهر دوباره نیّت كند و روزهٔ او صحیح است، مگر اینكه قصد ریا کرده باشد كه قابل اصلاح نبوده و تجدید نیّت اثری ندارد. مسئله ۱۶۴۸. وقت نیّت روزه مستحبی از آغاز شب است تا موقعی كه به اندازه نیت كردن، به مغرب مانده باشد، بنابراین اگر تا این وقت كاری كه روزه را باطل می‌كند انجام نداده باشد و در آن زمان، نیّت روزهٔ مستحبی كند، روزهٔ او صحیح است. مسئله ۱۶۴۹. اگر کسی نذر کرده که روز معیّنی روزه بگیرد و آن را فراموش کند و پیش از ظهر متوجه شود، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد و نیّت كند، روزهٔ او صحیح است؛ وگرنه باطل است. مسئله ۱۶۵۰. كسی که روز خاصّی را نذر روزه كرده و در آن روز بدون نیت نذر، روزه گرفته، روزهٔ او برای نیّتی كه كرده صحیح است؛ اما برای نذر او کافی نیست. مسئله ۱۶۵۱. عدول و تغییر نیّت از روزه‌ای به روزه دیگر درست نیست؛ چه هر دو واجب، یا هر دو مستحب، یا یكی واجب و دیگری مستحب باشد. @bahjath