جابربن زید جعفی از حضرت #امام_جعفر_صادق (علیه السلام) روایت كرده است : كه آن حضرت در تفسیر آیه شریفة‌ 83 سوره صافات فرمودند: 🔷هنگامی كه خداوند ابراهیم (علیه السلام) را خلق فرمود پرده را از جلو چشمان او كنار زد. ابراهیم نوری در كنار عرش دید. عرض كرد:‌ خداوندا، این چه نوری است؟ پاسخ شنید كه این نور #محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) است. او برگزیدة من از میان مخلوقات است. سپس #ابراهیم نور دیگری را در كنار آن نور دید و عرض كرد: ‌ خداوندا، این چه نوری است؟‌ در پاسخ گفته شد كه این نور #علی_بن_ابیطالب (علیه السلام) یاری كننده دین من است. باز ابراهیم در كنار این دو نور سه نور دیگر را مشاهده كرد و عرض كرد:‌ خدایا،‌ این سه نور مربوط به چه كسانی است؟ به وی گفته شد:‌ این (نور) #فاطمه سلام الله علیها است كه دوستانش را از آتش می رهاند و دو نور دیگر مربوط به #حسن و #حسین علیهما السلام فرزندان اوست، پس ابراهیم عرض كرد: خداوندا، نه نور دیگر در اطراف آنان دیده می شود. خطاب آمد:‌ ای ابراهیم، این انوار #امامان از فرزندان علی و فاطمه علیهما السلام هستند. ابراهیم عرض كرد:‌خداوندا، به حق این پنج تن این نه نفر را به من بشناسان. در پاسخ گفته شد:‌ ای ابراهیم،‌ اول آنها #علی_بن_الحسین است و سپس فرزند او محمد و فرزند او علی و فرزند او حسن و #حجت_قائم فرزند حسین علیهم‌السلام. پس ابراهیم (علیه السلام) عرض كرد:‌ خدایا، نورهای بی شماری را می بینم كه اطراف این نورها را محاصره كرده اند. خطاب آمد كه ای ابراهیم،‌اینها شیعیان علی بن ابی طالب (علیه السلام) هستند. ابراهیم عرض كرد: شیعیان او چگونه شناخته می شوند؟ گفته شد: بخواند پنجاه و یك ركعت نماز در شبانه روز و بلند گفتن بسم الله الرحمن الرحیم در نمازها و خواندن قنوت پیش از ركوع و به دست راست كردن انگشتر. 🔷 پس، در این هنگام بود كه ابراهیم عرض كرد:‌خدایا، مرا از شیعیان علی قرار ده. خداوند دعای او را مستجاب نمود و در قرآن فرمود: «و ان من شیعته لابراهیم». 📚 #تفسیر_البرهان، ذیل آیه ۸۳ صافات.