اقتصاد و کنشگری زنان دهم ماه عزیز رمضان، سال‌روز رحلت زنی‌ است که اگرچه در روایات به‌عنوان یکی از چهار زن بهشتی به‌عنوان الگو معرفی شده است، اما گویا همچنان عزمی بر بازگوکردن نوع کنشگری ایشان و تلاش برای بازسازی و ساختارسازی طبق این الگو به خصوص برای بانوان وجود ندارد. ماجرای تعریف زن در تمدن غرب که ذیل رویکرد سود‌محور، زن نیز در اقتصاد سرمایه‌داری هضم می‌شود و این اقتصاد فرهنگ و سیاست خودش را به صورت کلی و به صورت خاص درمورد زنان نیز می‌سازد با کنشگری زن مسلمان در این عرصه بسیار متفاوت است. البته گاهی مشاهده می‌شود که با حربه طرد اقتصاد سودمحور یا لذت‌محور(که البته به بهانه لذت، با ترویج مصرف‌گرایی نهایتا همان سودمداری حاکم است) کل کنشگری اقتصادی زنان و ظرفیت آن نادیده گرفته می‌شود که این نیز خطری بزرگ است. چرا که به هرحال، اگر ما در این زمینه تصمیم به نظرورزی و عمل برطبق آن نداشته باشیم، رویکرد بدیل همچنان عرض اندام می‌کند. امسال که رهبر معظم انقلاب، با تکیه بر مردمی‌شدن اقتصاد از جهش تولید سخن به میان آوردند، جا دارد که بیش از پیش، از نحوه کنشگری زنان_بعنوان نیمی از جامعه_ و مسائل فرهنگی، سیاسی و اجتماعی در این حوزه و با رویکردی مبتنی بر کنشگری زن مسلمان_که حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها نمونه‌ی موفقی از آن بودند_سخن به میان آوریم، چرا که همه‌ی ما، بخشی از مسلمانی‌مان را مرهون این زن جلیل‌القدر و فعالیت و سرمایه عظیم وی، در سال‌های ابتدایی شکل‌گیری اسلامیم و شاید بتوان یکی از دلایل اصلی غصب فدک را همین هوش سرشار اقتصادی دانست که حضرت صدیقه‌ی فاطمه‌ از مادرشان(سلام الله‌علیهما) به ارث برده بودند و بنی‌امیه به خوبی دریافته بود که بر کدام مساله برای بستن شریان اقتصادی شیعه دست بگذارد. https://eitaa.com/azmanegasht پی‌نوشت: در تکمیل یادداشت فوق مجددا تاکید می‌شود که توسعه کسب و کارهای خُرد، مهمترین شرط جهش تولید با مشارکت مردم است که با فرهنگ ما نیز سازگار است. روشهای دیگر (نظیر اتکا به صنایع بزرگ و مگاکارخانه‌ها و ...) همان راهی است که تمدن معاصر غرب با محوریت نظام سرمایه‌داری و با راهبرد تمرکز و انباشت سرمایه، سالها پیش آزموده است که نتیجه‌اش شد نابودی بنیاد و بنیان خانواده به دلیل کشاندن زن از خانه به کارخانه و خالی شدن بیت از ربّ‌البیت. اگر می‌خواهیم ظرفیت زنان (به عنوان نیمی از نیروی جامعه) را متناسب با سبک زندگی و فرهنگ بومی خودمان در خدمت جهش تولید قرار دهیم بایستی بتوانیم با الگوبرداری از حضرت خدیجه سلام الله علیها، بستر کنشگریِ خدیجه‌گونه‌ی بانوان را متناسب با الگوی سوم زن (نه زن متحجّر و نه زن متجدّد) فراهم کنیم و این بستر، چیزی نیست جز توسعه کسب و کارهای خُرد متناسب با حفظ شأن زنانه و مادرانه‌ی بانوان. در چنین صورتی با آزاد شدن ظرفیت بالقوه نیمی از جامعه، انشاالله به معنای واقعی می‌توانیم شاهد تحقّق جهش تولید با مشارکت مردم در بستر فرهنگ بومی خودمان باشیم. #جهش_تولید #مشارکت_مردم #الگوی_سوم_زن 🔹بلد طیب/کانال رسمی دکتر منان رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb