👇👇👇
💢سوال:
🔰آیا زندگی در بهشت فقط برای لذت بردن است یا مانند این دنیا، خلاقیت، هیجان، ابداع، اختراع، تنوع، و... نیز در آنجا وجود دارد؟
✍️پاسخ:
✅ انسان موجودی است که از نظر قابلیت برای برخورداری از کمالات، حد و نهایت ندارد؛ و خداوند تحقق و فعلیت یافتن این کمالات را مشروط به به‌کار گیری نیروی عقل و دانش در تمام مراحل حیات و رعایت آن در جزئیات زندگی قرار داده است. کسانی که موفق به آن شوند، بخشی از نتایج و میوه آن‌را در این دنیا می‌چشند، ولی از آنجا که این دنیا ظرفیت و قابلیت ارائه کامل از ثمرات آن‌را ندارد؛ بهره‌‌مندی کامل آن‌را به عالم دیگری سپرده است؛ زیرا قابلیت و ظرفیت آن عالم بسیار بیشتر از این دنیا است؛ نسبت این دنیا با عالم آخرت مانند نسبت رحم مادر با این دنیا است.
بنابراین بالاترین لذت‌‌های معنوی در بهشت وجود دارد؛ مثلاً چیزی که بیان کردید - یعنی لذت خلاقیت، هیجان، ابداع، اختراع، تنوع شادی و نشاط‌های جذاب- آنچه در آخرت از این نوع لذّات وجود دارد بسیار برتر و بالاتر از آن چیزی است که در این دنیا وجود دارد. بر اساس برخی روایات انسان‌های کامل در آنجا به درجه‌‌ای می‌رسند که صفات الهی در آنها به طور کامل تجلی و ظهور می‌کند؛ یعنی همان‌گونه که خداوند حی و قیوم است و حیات دائمی دارد، آنجا نیز به وصف حی و قیوم متصف می‌شوند.[1] و همان‌گونه که خداوند خلاق است و هر چه بخواهد خلق می‌کند، انسان در بهشت نیز این‌گونه است.[2]
علاوه بر این، بر اساس آیات قرآن تمام موجودات در آخرت دارای حیات و شعورند.[3] بنابراین عالم آخرت سراسر جوش، خروش، هیجان و نشاط‌های جذاب است؛ به گونه‌ای که قابل قیاس با شور و نشاط موجود در این دنیا نیست.
خلاصه اینکه بهشت نتیجه تلاش دنیا است؛ هدف را انسان در دنیا تعقیب می‌کند و نتیجه‌اش را در آخرت برداشت می‌کند. آنچه در تعالیم دینی از ویژگی‌های بهشت آمده، حداقل‌ها است که برای بشر قابل درک باشد، وگرنه رضوان الهی بالاتر از تمام نعمت‌هایی است که امروزه برای بشر قابل درک است.
📚پی نوشت:
[1]. یعنی همان‌گونه که در مورد خداوند حتی برای یک لحظه بی‌حالی، چرت زدن و سستی رخ نمی‌دهد، انسان‌‌هایی که به درجات بالای بهشت رسیده‌اند نیز دچار چنین حالات نمی‌شوند و دائما سرحال و پرنشاط هستند.
[2]. «عن رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله فی خبر أهل الجنة: إنّه یأتی إلیهم الملک بعد أن یستأذن منهم للدخول علیهم، فإذا دخل ناولهم کتابا من عند اللّه، فإذا فی الکتاب لکل إنسان یخاطبه به: «من الحیّ القیّوم إلى الحیّ القیّوم، أما بعد فإنّی أقول للشیء «کن» فیکون، و قد جعلتک الیوم تقول للشیء «کن» فیکون فقال صلّى اللّه علیه و آله: فلا یقول أحد من أهل الجنّة لشیء: «کن» إلا و یکون». ابن عربی، الفتوحات، ج 3، ص 295، بیروت، دار الصادر، بی‌تا؛ صدرالمتالهین محمد بن ابراهیم، تفسیر القرآن الکریم(صدرا)، ج 4، ص 366، قم، بیدار، چاپ دوم، 1366ش.
[3]. و این زندگى دنیا جز سرگرمى بیهوده و بازیچه نیست، و حقّا که خانه آخرت (حتى زمین و آسمان و جماد و نباتش) داراى حیات است (و گویى حقیقت حیات است) اگر می‌دانستند. «وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ». عنکبوت، 64.
📎 #اعتقادی
🌐منبع: سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🗞🔹🔹🗞
💢پرسش:
🔰 آیا در روایات توصیه شده که افراد را هنگام سفر از زیر قرآن رد کنیم؟
✍️پاسخ:
✅در برخی روایات سفارش شده است که هنگام آغاز سفر و در طول مسیر، آیاتی از قرآن خوانده شود؛[1] اما با روایتی که صریحا به رد کردن مسافر از زیر قرآن اشاره کند برخورد نکردیم.
👈با این وجود این رسم و سنت نیکی است و در روایات، مواردی وجود دارد که به انسان‌ها توصیه می‌کند تا خداوند را به قرآن سوگند دهند و یا قرآن را در برابر و بالای سرشان بگذارند:
1️⃣الف) امام سجاد(ع) در دعای سحر خود با خدا این‌گونه مناجات می‌کرد: «...اللَّهُمَّ بِذِمَّةِ الْإِسْلَامِ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ وَ بِحُرْمَةِ الْقُرْآنِ أَعْتَمِدُ عَلَیْک...».[2]
2️⃣ب) امام صادق(ع) فرمود: (اگر دردی به بدن شما رسید) دست خود را به جاى درد بگذارىد و بگویید: «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِیمِ الَّذِی نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ وَ هُوَ عِنْدَکَ فِی أُمِّ الْکِتَابِ عَلِیٌّ حَکِیمٌ أَنْ تَشْفِیَنِی بِشِفَائِکَ وَ تُدَاوِیَنِی بِدَوَائِکَ وَ تُعَافِیَنِی مِنْ بَلَائِکَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ تُصَلِّی عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ».[3]
3️⃣ج) امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا(ص) در شب عرفه این چنین دعا کرد: «... وَ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِیم...».[4]
4️⃣د) فردی به امام صادق(ع) از ترس بدهکاری و ظلم سلطان شکایت کرد. امام(ع) فرمود: در شب دو رکعت نماز بخوان و در رکعت اول حمد و آیة الکرسی و در رکعت دوم سوره‌ی حمد و از آیه بیست و یک سوره‌ی حشر (لَوْ أَنْزَلْنا هذَا الْقُرْآنَ عَلى جَبَلٍ...) تا آخر این سوره را بخوان و سپس قرآن را بر سر خود قرار بده و بگو: «بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ ...».[5]
و ...
💠بر این اساس، رد کردن مسافران از زیر قرآن - حتی اگر روایتی هم در این زمینه وجود نداشته باشد - رویکردی نمادین برای پناه‌بردن به قرآن بوده و اشکال و ایرادی ندارد؛ اما تا روایت صریحی در این زمینه مشاهده نشد، نمی‌توان مدعی شد که معصوم(ع) به این مورد خاص توصیه فرموده است.
📚پی نوشت:
[1]. «خواندن آیات قرآن برای رفع خطر در سفرها»، 111769؛ «قرآن به سر گرفتن در شب‌های قدر»، 41786.
[2]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 590، بیروت، مؤسسة فقه الشیعة، چاپ اول، 1411ق.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 2، ص 56، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، ج 1، ص 327، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1409ق.
[5]. شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، هدایة الأمة إلى أحکام الأئمة(ع)، محقق، مصحح، ج3، ص 325، مشهد، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى، چاپ اول، 1414ق.
📎 #اعتقادی
🌐منبع: سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🗞🔹🔹🗞
💢پرسش:
🔰من شنیدم تا لحظه‌ای که حضرت عزرائیل جان مان را بگیرد میتوانیم توبه کنیم. حالا اگر کسی گناه کار باشد و دم مرگش توبه کند چی؟ همه گناهانش بخشیده و وارد بهشت می‌شود؟
✍️پاسخ:
✅از آیات قرآن و روایات معصومین(علیهم السلام) استفاده می‌شود که توبه پیش از فرارسیدن مرگ، پذیرفته می‌شود. ولی به هنگام دیدن نشانه‌های مرگ، توبه پذیرفته نیست. قرآن مجید می‌فرماید: «لَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئاتِ حَتَّى إِذا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ إِنِّي تُبْتُ الْآن»؛ توبه كسانى كه گناه مى‌كنند، تا وقتى كه مرگ يكى از ايشان در رسد، مى‌گويد: «اكنون توبه كردم»، پذيرفته نيست.
🔸داستان فرعون و ایمان آوردن او نیز اشاره به همین مسئله دارد. لحظه‌ای که امواج دریا فرعون را به کام خود کشید گفت: به خدایی که بنی‌اسرائیل به او ایمان آوردهاند ایمان آوردم و من از تسلیم شدگان هستم. ولی خطابی به جز رد قهرآمیز حق نشنید، آن جا که به او گفته شد: آیا اکنون توبه میکنی، در حالی که قبلاً گناه میکردی و از مفسدان بودی؟!
🔹دلیل عدم پذیرش توبه در هنگام دیدن مرگ آن است که چنین توبه ای نوعی پشیمانی ناخواسته است که گناهکار به خاطر مشاهده کیفر الهی به آن روی میآورد و حالتی است که از بیرون بر او تحمیل شدهاست و هیچ ارتباطی به انقلاب درونی ندارد و هرگز نمی‌توان آن را مایه طهارت نفس و پاکی روح دانست.
🔸استاد مطهری میگوید: «آدمی که در قعر دریا، آب تمام اطرافش را گرفته و به هر طرف که نگاه می‌کند آب می‌بیند و در این حال اظهار توبه می‌کند، وجدانش منقلب نشدهاست، فطرتش زنده نشده است ... چون خودش را مضطر و بیچاره می‌بیند از روی اضطرار، اظهار تسلیم می‌کند، لذا به او می‌گویند: چرا یک ساعت پیش که آزاد بودی، این حرف را نزدی؟ اگر یک ساعت پیش در حالی که آزاد بودی، این حرف را میزدی، معلوم بود که در درون تو انقلاب مقدس پیدا شده اما حالا که این حرف را میزنی، این انقلاب مقدس نیست، اضطرار و بیچارگی است».
💠بنابراین عدم پذیرش توبه از جانب خداوند در لحظه مرگ، از روی بخل نیست، بلکه به دلیل عدم صداقت در توبه انسان است. اما کسی که هنوز مرگ را به عینه مشاهده نکرده و توبه کاملی کند توبه اش پذیرفته می شود، حتی اگر یک لحظه بعد از آن از دنیا برود. البته این مسئله به هیچ وجه نباید باعث شود فرد نسبت به گناه جرأت پیدا کند و یا در انجام توبه تاخیر بیندازد. چرا که هیچ کس از لحظه مرگ خود مطلع نیست. به علاوه اینکه غرق شدن در گناه و اصرار در آن توفیق توبه را از انسان می گیرد و ممکن است چنین افرادی هیچ گاه موفق به توبه نشوند. ضمن اینکه توبه از برخی گناهان نیازمند جبران عملی است و ممکن است زمان زیادی را به خود اختصاص دهد و در آخر عمر این فرصت مهیا نشود.
📎 #اعتقادی
🌐منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
💠🗞🗞💠
💢پرسش:
🔰آیا می‌توان قبل از مرگ، تصویری از دنیای بعد از آن داشت؟
✍️پاسخ:
✅ اگر مقصود از داشتن تصویری از حوادث بعد مرگ، علم و آگاهی به آن است با مطالعه‌ی کتاب‌هایی که در مورد معاد و قیامت نوشته شده است می‌توان به بخشی از آنچه بعد مرگ رخ می‌دهد آگاهی یافت.[1]
👈در همین راستا، اصل وجود جهانی دیگر، در آیات و روایات فراوانی مورد تأکید قرار گرفته است:
🔹قرآن کریم می‌فرماید: شما عالم نخستین را دانستید چگونه متذکّر نمی‌شوید(که جهانى بعد از آن است)؟[2]
🗞امام سجاد می‌فرماید: تعجب می‌کنم از کسی که قیامت را انکار می‌کند، در حالی‌که این دنیا را مشاهده کرده است.[3]
✍️مفسران این آیه را با بیانات مختلف توضیح دادند:
🔹1. اگر از بیابانى بگذریم و در آن قصر بسیار مجلل و باشکوهى با محکم‌ترین و عالی‌ترین مصالح، و تشکیلات وسیع و گسترده ببینیم، و بعد به ما بگویند این‌همه تشکیلات و ساختمان عظیم براى این است که فقط قافله کوچکى چند دقیقه‌ای در آن بیاساید و برود، پیش خود می‌گوییم این کار حکیمانه نیست؛ زیرا براى چنین هدفى مناسب این بود چند خیمه کوچک برپا شود. دنیاى با این عظمت و این‌همه کرات و خورشید و ماه و انواع موجودات زمینى نمی‌تواند براى هدف کوچکى مثل زندگى چند روزه بشر در دنیا آفریده شده باشد، و گرنه آفرینش جهان پوچ و بی‌حاصل است، این تشکیلات عظیم براى موجود شریفى مثل انسان آفریده شده تا خداى بزرگ را از آن بشناسد معرفتى که در زندگى دیگر سرمایه بزرگ او است.
🔹2. دیگر اینکه صحنههاى معاد را در این جهان در هر گوشه و کنار با چشم خود می‌بینید، همه سال در عالم گیاهان صحنه رستاخیز تکرار می‌شود، زمین‌هاى مرده را با نزول قطرات حیاتبخش باران زنده می‌کند، چنان‌که در آیه 39 سوره فصلت می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِی أَحْیاها لَمُحْیِ الْمَوْتى» کسى که این زمین‌هاى مرده را زنده می‌کند هم او است که مردگان را زنده می‌کند!
🗞در آیه 6 سوره حج نیز به همین معنا اشاره شده است.[4]
🔹3. حوادث آخرت، در همین دنیا مشاهده می‌شود؛ مثلاً انسان از مرحله‌ی نطفه به علقه، از علقه به مضغه و از مضغه به صورت گوشت و استخوان تبدیل می‌شود و یا اینکه خاک تبدیل به گیاه و گیاه تبدیل به گوشت، پوست، خون، استخوان و دیگر اجزای انسان یا حیوان می‌شود.[5]
🔰اما اگر مقصود دیدن با چشم ظاهری است، نباید از این چشم که در دنیای مادی وسیله‌ای برای یکی از حواس پنج‌گانه انسان بوده و حتی توانایی دیدن برخی نورهای مادون قرمز و ماورای بنفش را ندارد، انتظار داشت که تصویری از قیامت را دریافت کند، ولی اگر منظور از دیدن، علم حضوری و کشف و شهود است، از راه تقوا و ریاضت نفس می‌توان به آن دست یافت. امام علی(ع) در اوصاف متقین می‌فرماید: «بهشت براى آنان چنان است که گویى آن‌را می‌بینند و در نعمت آن غوطهورند و با دوزخ چنانند که گویى آن‌را مشاهده می‌کنند و در عذاب آن گرفتارند».[6]
📚منابع:
[1]. در این سایت نیز مطالب متنوع در مورد معاد وجود دارد که با جست‌وجو می‌توانید بیابید: ر. ک: 125؛ 3891؛ 4905؛ 170 و 2609.
[2]. واقعه، 62.
[3]. «عَنْ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع یَقُولُ عَجَبٌ کُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْکَرَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَى مَنْ یَمُوتُ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ وَ الْعَجَبُ کُلُ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْکَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ یَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى». کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 258، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 23، ص 245 و 246، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
[5]. ر. ک: کاشانى، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین فى الزام المخالفین، ج 9، ص 154، تهران، کتابفروشى محمد حسن علمى، 1336ش؛ طیب سید عبد الحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 12، ص 403، تهران، اسلام، چاپ دوم، 1378ش.
[6]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، خ 193، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
📎 #اعتقادی
🌐منبع: سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🗞🔹🔹🗞
💢پرسش:
🔰از کجا بدانیم وقتی با خدا حرف می‌زنیم، او می‌شنود و یا می‌تواند جواب ما را بدهد؟
✍️پاسخ:
✅دلایل و برهان‌هایی که وجود خدا را اثبات می‌کند، همان دلایل نیز همه‌ی صفات کمالی را برای خدا اثبات و هر نقص و عیب را از او نفی کرده و او را منزه از معایب می‌داند؛ سمیع و شنوا بودن از صفات کمال است؛ در حقیقت کمالی است که سزاوار ذات متعالی خداوند بوده و برای خداوند ثابت است.[1]
💠بنابراین، از نظر عقلی، دلایل قرآنی و روایی، سمیع و شنوابودن خداوند مسلم است و هر کس به وجود خدا مطمئن شده، معنایی ندارد که منکر شنوا بودن او شود.
👈البته گاهی مقصود از شنوا بودن، حرف‌شنوی، تبعیت و انجام خواسته است؛ ظاهرا آنچه در پرسش آمده به این معنا است؛ در این صورت باید گفت هیچ دلیلی وجود ندارد که خداوند به هر انسانى بفهماند که درخواست او را شنیده و او را مطمئن نماید که خواسته‌اش را برآورده می‌کند.
👈طراحی خداوند در خلقت انسان‌ها بر این پایه قرار گرفته که جز پیامبران و اولیای خاص، دیگران نتوانند از عنصر ویژه وحی بهره‌مند شوند.
📚 پی نوشت:
[1]. ر. ک: «خدا و صفات ثبوتی و سلبی»، 2330؛ «نام ها و صفات خداوند»، 5898؛ «صفات جلال و جمال»، 10379؛ «صفات ثبوتیه و سلبی خداوند»، 45846.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🔎📖🔍 🔎📖🔍
💢 پرسش:
🔰چرا خداوند فرشته هارو آفرید مگر خودش قادر به انجام کارهایش نبوده ؟
✍️پاسخ:
✅اصل آفرینش فرشتگان مانند دیگر موجودات، براساس فیض خداوند بوده است؛ یعنی از آن جا که خداوند دارای علم و قدرت بی نهایت در خلق عالَم می باشد، تمام پدیده هایی که امکان خلقت در مورد آنها بوده، از جانب خداوند آفریده شده اند. خداوند متعال، براى عطا کردن از ناحیه خودش، هیچ محدودیتى ندارد، و هر چیز که لایق عطا شدن باشد، عطا می کند. اما در مقابل هر جا که عطا نمی کند، به دلیل محدودیت پذیرنده است، و تقصیری و کاستی در عطا کننده وجود ندارد. فرشتگان نیز از این قاعده مستثنا نبوده و از آن جا که قابلیت حیات و وجود را داشتند؛ خداوند این نعمت را به آنها داد. علاوه بر این باید توجه داشت؛ خداوند، این جهان و موجودات آن را نیکو آفرید.
🔸همچنین خداوند نظام هستی را براساس قانون علت و معلول و رعایت ترتیب میان سلسله علل، خلق نموده است. امام صادق(ع) در این زمینه فرموده اند: «خداوند اشیاء و حوادث را تنها از طریق سبب هایشان جاری می کند». براساس حکمت الهی و اراده و خواست خداوند، ربط بین نظام عالم با خداوند - در حالی که خداوند عاری از هرگونه ویژگی عالم ماده است- با واسطه ها انجام می شود. این واسطه در بسیاری مواقع فرشتگان هستند.
🔹سنت الهی بر این است که به وسیله واسطه هایی؛ نظیر فرشتگان، فیوضات پروردگار را به عالم ماده برساند و در عالم ماده هم واسطه های زیادی در رسیدن آنها به دست ما وجود دارد. در همین رابطه جایگاه وجود فرشتگان در نظام آفرینش تعریف می شود. با تمام آنچه گفته شد؛ ممکن است علت اصلی خلقت فرشتگان چیز دیگری باشد که بر ما پوشیده است. همچنین می توان احتمال داد که عبادت فرشتگان، یک عبادت محض نیست بلکه برای کل عالم امکان و نیز عالم ماده، ثمراتی دارد. به بیان دیگر؛ عبادت آنها سوای بحث تکلیف داشتن یا نداشتن ایشان؛ اثراتی را بر همه مخلوقات و جهان هستی دارد و همین امر می تواند از علت های خلقت آنان باشد.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🗞🔹🔹🗞
💢پرسش:
🔰چرا خداوند جهنم، بهشت و فرشتگان را از دید انسان‌ها مخفی نگه داشت؟
✍️پاسخ:
✅ پوشیده ماندن امور غیبی همچون وجود فرشتگان و بهشت و جهنم و نیز حقیقت گناه و ثواب، موجب آماده شدن زمینه برای امتحان انسان‌ها است؛ زیرا اگر حجاب‌ها از مقابل چشم دل همه انسان‌ها کنار رود و امور غیبی را مشاهده کند، دیگر ایمان به خدا و آخرت معنا نخواهد داشت؛[1] چرا که ایمان به خدا و آخرت؛ یعنی قبول داشتن چیزهایی که با حواس قابل درک نیست؛ از این‌رو، در قرآن، یکی از نشانه‌های مؤمنان، ایمان داشتن به غیب، ذکر شده است.[2]
👈تجربه نشان داده است که دیدن امور غیبی اثر چندانی بر افراد ندارد. خیلی از افراد معجزات پیامبران را با چشم خود دیدند، ولی کوچک‌ترین تأثیر در ایمان آوردنشان نداشت. درباره ازدیاد ایمان مؤمنان نیز معمولاً اثر طولانی مدت ندارد. همان‌طور در طول تاریخ این موارد دیده شده است؛
👈مثلاً بنی‌اسرائیل با دیدن معجزات فراوان و شکافته شدن دریا و عبور از میان آن، پس از مدت کمی، گوساله‌پرست شدند. همچنین دیدن معجزات و کراماتی که از پیامبر و امامان معصوم(ع) دیده شد، اثرات طولانی مدتی بر عموم نداشت و فقط افراد کمی که بر اثر غفلت، در گمراهی به سر می‌بردند، با این امور هدایت شدند.
💠بنابراین، بهترین راه برای ازدیاد ایمان، استفاده از نعمت عقل و تفکر کردن در عالم هستی و عبودیت و بندگی خدای تعالی است که در قرآن زیاد مورد سفارش قرار گرفته و در روایات بر آن تأکید شده است. البته توجه به اولیای الهی، خصوصاً معصومین، در این راه کمک فراوانی به شخص می‌کند.[3]
📚پی نوشت:
[1]. «یَوْمَ یَأْتی بَعْضُ آیاتِ رَبِّکَ لا یَنْفَعُ نَفْساً إیمانُها لَمْ تَکُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ کَسَبَتْ فی إیمانِها خَیْراً»؛ انعام، 158.
[2]. «الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ»؛ بقره، 3.
[3]. ر.ک: «تقویت ایمان و اعتقادات»، سؤال 9323؛ «راه‌های تقویت حس خداجویی»، سؤال 3472.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🔎📖🔍 🔎📖🔍
✅پرسش:
🔰تقدير و سرنوشت و قضاو قدر و شانس چيست و چه تفاوت هايي دارند ؟ايا اصلا وجود دارند اونها يا نه ؟
✍️پاسخ:
💠تقدير وسر نوشت وجود دارد ولي شانس وجود ندارد بدين بيان که :
🗞شانس همان بخت و اقبال خوانده مي شود كه در ميان عرف مردم بسيار رواج دارد و نوعي فرصت بهره مندي بيشتر از موفقيت ها محسوب مي گردد ؛ اما شانس و تعابيري مانند آن مثل بخت و طالع، واقعيت ندارد. اين امور ريشه‌در نا آگاهي از علت حوادث و رويدادهاي طبيعي، اجتماعي و رواني‌دارد. هر کجا انسان هاي سطحي نگر، نتوانستند علت بروز رويدادهاي تلخ يا شيرين را تحليل‌کنند، آن را به شانس و بخت حواله مي‌کنند.
🔸عموميت قانون عليت، به اين که هر حادثه‌اي علتي دارد و هر موقعيتي براي انسان (فرد يا جامعه) و غير انسان پيش‌آيد، معلول علتي‌است و تقدير و اندازه‌گيري هر پديده‌اي نيز متناسب با وضع علت آن مي‌باشد، امري‌قطعي‌است، چون آيات قرآن‌نظير " قد جعل‌اللّه‌لکلِّ شي‌ءٍ قدراً " (1) آن را بيان کرده و علماي اسلامي از آن تحت عنوان قضا و قدر تکويني و تشريعي و ساير انديشمندان جهان به عنوان "قانون علت و معلول يا اسباب و مسبّبات" بحث کرده‌اند.
☘️در نتيجه اگر منظور از شانس اتفاقات خارج از چارچوب عليت باشد يقينا نادرست خواهدبود . به طور كلي سرنوشت‌انسان‌ها و عزت‌و ذلت‌آنان‌مرهون‌کارکردهاي‌آنان‌و امور واقعي است نه امور خيالي و توهمي مانند شانس ؛ قرآن به صراحت مي‌فرمايد: " کلُّ نفس‌بما کسبت‌رهينة؛(2) هر کس‌در گرو اعمال‌خويش‌است".
📚پي‌نوشت‌ها:
1. طلاق(65) آيه 3.
2. مدثر (74) آيه 38.
🗞 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🗞🔹🔹🗞
💢پرسش:
🔰آیا می‌توان قبل از مرگ، تصویری از دنیای بعد از آن داشت؟
✍️پاسخ:
✅ اگر مقصود از داشتن تصویری از حوادث بعد مرگ، علم و آگاهی به آن است با مطالعه‌ی کتاب‌هایی که در مورد معاد و قیامت نوشته شده است می‌توان به بخشی از آنچه بعد مرگ رخ می‌دهد آگاهی یافت.[1]
👈در همین راستا، اصل وجود جهانی دیگر، در آیات و روایات فراوانی مورد تأکید قرار گرفته است:
🗞قرآن کریم می‌فرماید: شما عالم نخستین را دانستید چگونه متذکّر نمی‌شوید(که جهانى بعد از آن است)؟[2]
✍️امام سجاد می‌فرماید: تعجب می‌کنم از کسی که قیامت را انکار می‌کند، در حالی‌که این دنیا را مشاهده کرده است.[3]
🗞مفسران این آیه را با بیانات مختلف توضیح دادند:
🔗1. اگر از بیابانى بگذریم و در آن قصر بسیار مجلل و باشکوهى با محکم‌ترین و عالی‌ترین مصالح، و تشکیلات وسیع و گسترده ببینیم، و بعد به ما بگویند این‌همه تشکیلات و ساختمان عظیم براى این است که فقط قافله کوچکى چند دقیقه‌ای در آن بیاساید و برود، پیش خود می‌گوییم این کار حکیمانه نیست؛
👈زیرا براى چنین هدفى مناسب این بود چند خیمه کوچک برپا شود. دنیاى با این عظمت و این‌همه کرات و خورشید و ماه و انواع موجودات زمینى نمی‌تواند براى هدف کوچکى مثل زندگى چند روزه بشر در دنیا آفریده شده باشد، و گرنه آفرینش جهان پوچ و بی‌حاصل است، این تشکیلات عظیم براى موجود شریفى مثل انسان آفریده شده تا خداى بزرگ را از آن بشناسد معرفتى که در زندگى دیگر سرمایه بزرگ او است.
🔗2. دیگر اینکه صحنههاى معاد را در این جهان در هر گوشه و کنار با چشم خود می‌بینید، همه سال در عالم گیاهان صحنه رستاخیز تکرار می‌شود، زمین‌هاى مرده را با نزول قطرات حیاتبخش باران زنده می‌کند، چنان‌که در آیه 39 سوره فصلت می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِی أَحْیاها لَمُحْیِ الْمَوْتى» کسى که این زمین‌هاى مرده را زنده می‌کند هم او است که مردگان را زنده می‌کند!
🗞در آیه 6 سوره حج نیز به همین معنا اشاره شده است.[4]
🔗3. حوادث آخرت، در همین دنیا مشاهده می‌شود؛ مثلاً انسان از مرحله‌ی نطفه به علقه، از علقه به مضغه و از مضغه به صورت گوشت و استخوان تبدیل می‌شود و یا اینکه خاک تبدیل به گیاه و گیاه تبدیل به گوشت، پوست، خون، استخوان و دیگر اجزای انسان یا حیوان می‌شود.[5]
💢اما اگر مقصود دیدن با چشم ظاهری است، نباید از این چشم که در دنیای مادی وسیله‌ای برای یکی از حواس پنج‌گانه انسان بوده و حتی توانایی دیدن برخی نورهای مادون قرمز و ماورای بنفش را ندارد، انتظار داشت که تصویری از قیامت را دریافت کند، ولی اگر منظور از دیدن، علم حضوری و کشف و شهود است، از راه تقوا و ریاضت نفس می‌توان به آن دست یافت. امام علی(ع) در اوصاف متقین می‌فرماید: «بهشت براى آنان چنان است که گویى آن‌را می‌بینند و در نعمت آن غوطهورند و با دوزخ چنانند که گویى آن‌را مشاهده می‌کنند و در عذاب آن گرفتارند».[6]
📚پی نوشت:
[1]. در این سایت نیز مطالب متنوع در مورد معاد وجود دارد که با جست‌وجو می‌توانید بیابید: ر. ک: 125؛ 3891؛ 4905؛ 170 و 2609.
[2]. واقعه، 62.
[3]. «عَنْ أَبِی حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ عَلِیَّ بْنَ الْحُسَیْنِ ع یَقُولُ عَجَبٌ کُلُّ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْکَرَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَى مَنْ یَمُوتُ کُلَّ یَوْمٍ وَ لَیْلَةٍ وَ الْعَجَبُ کُلُ الْعَجَبِ لِمَنْ أَنْکَرَ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى وَ هُوَ یَرَى النَّشْأَةَ الْأُولَى». کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 3، ص 258، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج 23، ص 245 و 246، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، 1374ش.
[5]. ر. ک: کاشانى، ملا فتح الله، تفسیر منهج الصادقین فى الزام المخالفین، ج 9، ص 154، تهران، کتابفروشى محمد حسن علمى، 1336ش؛ طیب سید عبد الحسین، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج 12، ص 403، تهران، اسلام، چاپ دوم، 1378ش.
[6]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، خ 193، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🔰چرا با وجود دوازده امام، ما را شیعه جعفری می‌نامند؟
✍️پاسخ:
✅بی‌گمان تشیع همان حقیقت راستین اسلام ناب محمدی است که پیامبرش امت خود را به پیروی از علی(ع) و اهل‌بیت(ع) راهنمایی کرده تا آنان بتوانند از این در به شهر علم محمدی راه یابند.
🔹در زمان امام صادق(ع) شرایط بهتری برای ترویج علوم و معارف دینی فراهم شد و از این رو می‌بینیم که هفتاد در صد از روایات فقهی شیعه به نقل از آن‌حضرت بوده، همان‌گونه که مذاهب فقهی اهل سنت نیز در همین دوره پایه‌گذاری شده است. پس این دوره، دوره شکل‌گیری مذاهب فقهی اسلام نیز بوده است. اصطلاح رئیس مذهب شیعه که بیشتر به امام صادق(ع) گفته می‌شود بیشتر ناظر به فقه شیعی در برابر مذاهب اهل سنت است، و گرنه اساس تشیع و مکتب امامت از لحاظ معارف بنیادی، در عرض مذاهب فقهی نبوده و معارف اصلی اسلامی را شامل می‌شود که جز در مکتب اهل‌بیت(ع) قابل وصول نیست.
🔸بنابراین، این‌گونه اصطلاحات، ناظر به شرایط تاریخی بوده و صرفاً جنبه توصیفی دارد، و تشیع به عنوان مکتب اهل‌بیت(ع) حقیقت راستین اسلام است و صرفاً مذهبی فقهی در عرض سایر مذاهب نیست. با این‌حال؛ فقه متعالی شیعه به عنوان یکی از افتخارات تشیع در زمان امامت امام صادق(ع) در برابر سایر مذاهب فقهی اظهار شد، و از این‌روی تبیین علم شریعت نیز بیشتر به آن‌حضرت اختصاص داشته است.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir
🗞🔹🔹🗞
💢پرسش:
🔰آیا پیامبران(ع) هم در اعتقادات خود دچار شک و تردید می‌شدند؟
✍️پاسخ:
✅یکی از شرایط رسیدن به مقام نبوت و رسالت از جانب خداوند، برخورداری از روح قوی، مستحکم و ثابت است. در حقیقت، نبوت ارتقای وجودی و روحی انسان است؛ زیرا نبوت در واقع اتصال یا اتحاد با عوالم ملکوت، جبروت و لاهوت است.[1]
🗞قرآن کریم در مورد شرایط انتخاب برای پیشواى دین می‌فرماید: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ»؛[2] و از آنان امامان (و پیشوایانى) قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‌کردند؛ چون شکیبایى نمودند، و به آیات ما یقین داشتند.
👈از این آیه‌ی شریفه چنین استنباط می‌شود که برای رسیدن به مقام پیشوایی دینی(نبوت و امامت) دو شرط اساسی لازم است: یکی صبر و استقامت؛ دیگری برخورداری از یقین و بالاترین درجه‌ی علم.
🔹گفتنی است که یقین سه مرتبه دارد که به ترتیب عبارت‌اند از: «علم الیقین»، «عین الیقین» و «حق الیقین»؛ بالاترین مرتبه‌ی یقین، حق الیقین است.
👈در این راستا باید گفت؛ گاهى انسان آثار و علائم چیزى را مشاهده می‌کند و یا با کمک استدلال، حقیقت ثابتی را می‌یابد. گاهی هم علاوه بر استدلال عقلی، با روح و جان نیز آن‌را درک می‌کند، و گاهی نه تنها با چشم دل آن‌را می‌بیند، بلکه در حقیقتِ آن فانی و غرق می‌شود؛ مثلاً در مورد وجود آتش، اگر از راه مشاهده‌ی وجود دود، به آتش پی برد، آن‌را «علم الیقین»؛ و اگر از راه مشاهده‌ی خود آتش پی برد «عین الیقین»؛ و اگر با افتادن در آتش و لمس گرمای آن پی برد«حق الیقین» می‌گویند.
🔷در مورد وجود باری تعالی نیز، انسان در ابتدا به وسیله‌ی دلیل و برهان و از آثار و نشانه‌‌ها، وجود حضرتش را اثبات می‌کند که از آن به «علم الیقین» تعبیر می‌شود.
👈در مرحله‌ی بعد، با تزکیه و تهذیب دل و با صفا و طهارت باطن، با عالم نور ارتباط پیدا کرده، و با چشم دل این حقیقت را می‌بیند و درک می‌کند. به این مرتبه از یقین، «عین الیقین» گفته می‌شود. در مرتبه‌ی بالاتر، انسان چنان فانى در عظمت حق تعالى می‌شود که غیر او را در آن مرتبه نمی‌بیند. از این مرتبه به «حقّ الیقین» تعبیر می‌شود.[3]
💠بنابراین، پیامبران(ع) دچار تزلزل‌های روحی و شک و تردید نمی‌شدند و در اعتقادات ثابت و استوار بودند.
📚پی نوشت:
[1]. ر. ک: «وحی از نگاه دانشمندان غرب»، 37628؛ «پیامبران و انواع وحی»، 4979؛ «پیامبران(ع) و علم غیب»، 104673؛ «دلیل علم غیب داشتن ائمه اطهار(ع)»، 61459؛ «ویژگی علم انبیاء»، 2544؛ «سهو النبی و دیدگاه متکلمان»، 38042.
[2]. سجده، 24.
[3]. ر. ک: «مراتب و مراحل یقین»، 32270.
📎 #اعتقادی
🌐منبع:سایت اسلام کوئست
🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ
🆔 @balagh_ir