💠 #تلنگر_کرونایی (3) 🔸#کرونای ابلیس به کسی رحم نمی کند، عالِم و عامی، پیر و جوان نمی شناسد. 🔹شاهدِ آن، موجِ #تلفاتِ #معصیت در همه اقشار و اصناف هست. 🔸همه ما در مقابل #وسوسه های نفسانی آسیب پذیریم. اگر #سیستم دفاعی روحمان را تقویت نکنیم، گرفتار می شویم. 🔹بعضی ها خود را در امان می دانند، اما وقتی در دام #شیطان افتادند و چشم و زبان و دست و پایشان در تور شیطان گیر کرد، می فهمند که هیچکس در #امان نیست. 🔸سختی ها و رسوایی های دوران #ابتلا باید ما را به فکرِ #پیشگیری بیندازد. 🔻مبادا دیر شود و کار از کار بگذرد! ... 👈به قلم استاد جواد محدثی 🔴پایگاه اطلاع رسانی بلاغ 🆔 @balagh_ir

❓فلسفه‌ی وجودی شیطان که موجودی اغواگر و گمراه کننده است، چیست؟ و چرا خداوند او را خلق کرد؟ ✅ پاسخ: اوّلاً: خداوند #شیطان را، شیطان خلق نکرد. به دلیل این‌که او سال‌ها (6 هزار سال)[1] هم‌نشین فرشتگان و اهل عبادت بود، ولی بعداً به خواست خود و بر اثر تکبر راه طغیان و انحراف را در پیش گرفت و از رحمت خداوند دور شد. ثانیاً: وجود شیطان، برای انسان‌های با ایمان و آنها که می‌خواهند راه حق را بپیمایند، مضر نیست، بلکه وسیله‌ی پیش‌رفت و تکامل است؛ چرا که پیش‌رفت و ترقی و تکامل، همواره در میان تضادها صورت می‌گیرد.[2] 🔹 نقش شیطان در این جهان نقش دعوت کننده است؛ یعنی شیطان فقط انسان‌ها را به گمراهی و انحراف دعوت می‌کند. خداوند به او قدرت تصرف در نفوس و سلطه‌ی بر آنها نبخشیده است: «إِنَّهُ‏ لَیْسَ‏ لَهُ‏ سُلْطانٌ‏ عَلَى‏ الَّذِینَ‏ آمَنُوا وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ‏ یَتَوَکَّلُونَ‏»؛[3] بی‌گمان او را بر کسانی که ایمان آورده‌اند و به پروردگارشان توکل می‌کنند، تسلطی نیست. به همین جهت وقتی که در قیامت عده‌ای شیطان را به دلیل این‌که آنها را گمراه کرد ملاقات می‌کنند، شیطان با آنها محاجه می‌کند می‌گوید: «... وَ ما کانَ لِیَ عَلَیْکُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلاَّ أَنْ دَعَوْتُکُمْ ...»؛[4] و من بر شما سلطه‌ای نداشتم، جز این‌که شما را دعوت کردم. 🔸 در همین راستا باید گفت؛ آموزه‌های قرآنی حکایت از آن دارد که نقش شیطان در انحراف و گمراهی انسان، فقط در حد دعوت است و او هیچ‌گاه انسان‌ها را به اجبار به انحراف نمی‌کشاند؛ زیرا که انسان، مخاطب دو دعوت است. یکی دعوت خدا و یکی شیطان، و این انسان است که با اختیار خود یکی از این دو دعوت را می‌پذیرد. اما انسان‌هایی که با میل و اراده خود دعوت شیطان را پذیرفتند و او را الگوی خود قرار دادند و از دستورات او پیروی کردند، بر آنها سلطه پیدا می‌کند و آنها را به نابودی می‌کشاند: «إِنَّما سُلْطانُهُ عَلَى الَّذینَ یَتَوَلَّوْنَهُ ...»؛[5] جز این نیست که تسلط او بر کسانی است که او را دوست می‌دارند. 📌پاورقی: [1]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 287، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق. [2]. بیستونی، محمد، شیطان شناسی از دیدگاه قرآن کریم، ص 17. [3]. نحل، 99. [4]. ابراهیم، 22. [5]. نحل، 100. 🆔 @balagh_ir