بسم الله الرحمن الرحیم در تمام نظام‌های تربیتی، حتی مادی‌گرایانه‌ترینِ آنها، انسان تنها همین ظاهر نیست بلکه پشت این ظاهر، شخصیتی است که اتفاقا آن شخصیت، نیاز به رشد و بالندگی دارد. زمانی که با افراد روبرو می‌شویم، شاید در وهله اول تنها ظاهر آنها در تیررس نگاه‌مان باشد؛ ولی وقتی با آنها هم‌صحبت می‌شویم یا به هر ترتیب با آنها ارتباط می‌گیریم، به دنبال کشف شخصیتی هستیم که ورای این ظاهر است. حال اگر شخصیت او برایمان زیبا و جالب و دوست‌داشتنی باشد، رابطه‌مان را با او ادامه می‌دهیم. پس همه ما قبول داریم که قالب بشری تنها یک ظرف است، ظرفی که مجموعه‌‌ای از درونیات‌مان در آن نهفته است و این درونیات، ابعاد مختلفی دارد. بعد کوچکی از این شخصیت درونی در ظاهر انسان نمود پیدا می‌کند و بیشترین نمود این درونیات، زمانی است که انسان با شرایطی سخت مواجه شود. در این هنگام است که به تعبیر روانشناسان، شخص، صفات و تربیت حقیقی‌اش را آشکار می‌کند. این مفهوم چه‏ قدر زیبا در مراسم حج به تصویر کشیده شده است. خداوند هر سال در قالب مناسک حج صحنه‏ ای را برپا می‏ کند و مؤمنین را فرا می‏ خواند تا در آن‏ حاضر شوند؛ اما با ظاهری یکسان و عاری از هر عنوان و منصب دنیایی، تا به ما متذکر شود ای مؤمنین این‏چنین شما را به سوی خود فرا خواندم تا از ظواهر فارغ شوید و درونتان را بنگرید و ببینید چگونه به نزد من آمده‏ اید. این مراسم، آیه‌ای کوچک از صحنه قیامت است که خداوند در قالب آن، ما را دعوت به تفکر می‌کند. که ای انسان، عیار و ارزش تو در روز قیامت بسته به جنس شخصیت توست، نه داشته‌های دنیائیت. فکر می‌کنید مفهوم حجاب، مربوط به جسم انسان است یا شخصیتش؟ آیا حجاب را تنها پوشاندن بخش‌هایی از بدن می‌دانید یا این مفهوم را مربوط به ابعاد درونی و شخصیتی انسان می‌دانید و پوشش نمود کوچکی است که حکایت از پرورش شخصیت فرد با مفهوم حجاب دارد؟ آیا قبول دارید که احکام و دستورات الهی در راستای رشد و تعالی ابعاد مختلف انسان‌هاست؟ این یادداشت‌ها ادامه دارد... با ما همراه باشید. #عقلانیت_حجاب #یادداشت۱ #دکتر_قاسمی 🦋 به #بانوی_آب بپیوندید: https://eitaa.com/banooyeab