🌿•✨•🌿•✨ ✨•🌿•✨ 🌿•✨ ✨ خانۀ ما اگر خالی از گناه بود، چون هر گناهی از هر کسی دو ظلم دارد؛ هم در حق خود فرد که خَش می‌اندازد بر روح و روانش؛ هم در حق اطرافیان که لاجرم ما انسان‌‌‌‌‌ها جمعی زندگی می‌کنیم و وقتی من بر اثر گناه، آلوده‌ام، صفای وجود دیگران را هم تحت تأثیر قرار می‌دهم! و یا این‌که به‌خاطر بی‌تلألویی وجودم نمی‌توانم وجود دیگری را روشن کنم! ✧ ما با این اندیشه‌ها مسیر بندگی خدا را می‌رفتیم و هر کس که جز مسیر بندگی برود، دور از محبت است و محبت، بهانۀ خلقت است و ما زادگان و تربیت‌یافتگان محبت الهی! ✧ خانۀ ما ظاهرا چهار دیوار داشت و در آن ما بودیم؛ اما حقیقت آن بود که مادرم همراه پدرم جهان هستی را خانۀ خودشان می‌دانستند و خودشان را مخلوق خداوندی که میفرماید: - الخَلقُ عَیالی! ✧ خلق اهل و عیال خداوندند؛ و مادرمان شأن‌شان این بود که در خدمت خداوند بودند و یاری دهندۀ او بر روی زمین! ✧ همین هم می‌شد که هر چه برای خود دوست داشتند، برای همه می‌پسندیدند! محبت از خانۀ ما جاری می‌شد به هر جایی و هر کسی که طالب بود و نبود. ✧ دستگیری از دیگران کار یک روز و دو روز ما نبود، سبب ساکن شدن ما بود در زمین. آمده بودیم تا راه را نشان دهیم و پناه باشیم و رد غم را از چهره‌ها پاک کنیم! ✧ راه گم کرده، درب خانۀ ما را میزد. پر از سؤال به ما پناه می‌آورد. درمانده، تکیه‌اش دیوار خانۀ ما بود و مادر و پدرم پناه بودند! 📖¦ #کتاب_خواهر ✍¦ #نرجس_شکوریان_فرد 🎊¦ #میلاد_حضرت_زینب ا🌿 ا✨•🌿 ا🌿•✨•🌿 ا✨•🌿•✨•🌿