بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم #تفسیر_قرآن_جلسه_۱۵۶ سوره اعراف، آیه ۲۰۶ 💥إِنَّ الَّذِينَ عِندَ رَبِّكَ لَا يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِهِ وَ يُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ يَسْجُدُونَ ۩ آنها که (در مقام قرب) نزد پروردگار تو هستند، (هیچ گاه) از عبادتش تکبّر نمى ورزند، و او را تسبیح مى گویند، و تنها براى او سجده مى کنند. #تفسیر_آیه سپس با این سخن سوره را پایان مى‌دهد که؛ نه تنها شما باید در همه حال به یاد خدا باشید، فرشتگان مقرب پروردگار و آنها که در مقام قرب، نزد پروردگار تواند هیچ گاه از عبادت او تکبر نمى‌ورزند، و همواره تسبیح او مى گویند و ذات پاکش را از آنچه شایسته مقام او نیست منزه مى شمارند و در پیشگاه او سجده مى نمایند (إِنَّ الَّذینَ عِنْدَ رَبِّکَ لا یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتِهِ وَ یُسَبِّحُونَهُ وَ لَهُ یَسْجُدُونَ). کلمه عِنْدَ رَبِّکِ؛ آنها که نزد پروردگار تواند به معنى قرب مکانى نیست. زیرا خداوند مکانى ندارد، بلکه اشاره به قرب مقامى است، یعنى آنها با آن همه موقعیت و مقام، باز در بندگى و یاد خدا و سجده و تسبیح، کوتاهى ندارند، شما هم باید کوتاهى نکنید. به هنگام تلاوت آیه فوق، سجده کردن مستحب است، ولى بعضى از اهل تسنن مانند پیروان ابوحنیفه آن را واجب مى شمرند. ✍تهیه و تنظیم : عاشوری #پایان_سوره_مبارکه_اعراف